….«Ας δούμε
λοιπόν τι λένε οι άγιοι Πατέρες.
Ο όσιος Νικήτας Στηθάτος γράφει:
«Η μη απασχόληση με ανθρώπινα γεγονότα και πράγματα είναι πνευματική ησυχία».
Αυτή η ησυχία ελευθερώνει την ψυχή από τα δεσμά των αισθήσεων και τα
πάθη και μεταστρέφοντας τις δυνάμεις της ψυχής, την ανακαλεί στο κατά φύσιν,
βοηθά λοιπόν στο κατά φύσιν, δηλαδή να είμαστε όπως μας έκανε ο Κύριος.
Ζούμε στο παρά φύσιν, τείνουμε στο κατά φύσιν για να φθάσουμε με τη
χάρη του Θεού στο υπέρ φύσιν, που ξεπερνά αυτό που είμαστε.
Άλλος άγιος λέει:
«Η ησυχία είναι κατάσταση του νου, γαλήνη εσωτερικής ελευθερίας, ψυχής που
αγάλλεται, ψυχής που δεν ταράσσεται με τίποτα. Είναι η βαθύτερη γνώση του
μυστηρίου του Θεού, είναι συντροφιά με τον Θεό, ομιλία με τον Θεό, ένωση και
στενός δεσμός με τον Θεό».
Αν δεν υπάρξει αυτό, τότε τίποτα δεν κάνουμε, δηλαδή η ησυχία δεν είναι
απλώς εξωτερική, αλλά εσωτερική. Αλλιώς έχουμε κενό, που πρέπει να το
συμπληρώσουμε. Όταν δεν υπάρχει ο εσωτερικός δεσμός με τον Κύριο, η ησυχία
είναι ίσως κάτι το ανόητο για πολλούς.
Ο όσιος Θαλάσσιος λέει:
«Κλείσε τις αισθήσεις σου στο φρούριο της ησυχίας, για να μην δημιουργούν
περισπασμούς σε μας απ’ τις επιθυμίες μας», δηλαδή γίνεται κατάπαυση των
ακαταπαύστων επιθυμιών.
Ο άγιος Βασίλειος λέει:
«Άφησα στη ζωή μου τις σχέσεις μου με τον κόσμο, γιατί είναι αφορμή για μύρια
κακά, αλλά δεν μπόρεσα να εγκαταλείψω τον εαυτό μου». Πράγματι, αν
βρεθούμε στην αγορά που έχει θόρυβο πολύ, ακόμη και αν γυρίσουμε στο σπίτι μας,
αντηχούν στα αυτιά μας οι θόρυβοι, γι’ αυτό πρέπει να είναι συνεχής η
προσπάθεια της ησυχίας.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει:
« Υπάρχουν περιπτώσεις που η σιγή ωφελεί πιο πολύ από τα λόγια, όπως και το
αντίθετο. Δηλαδή κάποτε θα μιλήσεις, όταν π.χ. πρόκειται να σώσεις κάποιον, θα
κόψεις τη σιωπή».
«Καλούς απογόνους κάνει η καλή ησυχία: εγκράτεια, αγάπη, καθαρή
προσευχή».
Τι θα πει καθαρή προσευχή; Είναι η προσευχή χωρίς λογισμούς, χωρίς
περισπασμούς. Πάω π.χ. να πω «Πάτερ ημών» και σκέφτομαι το ενοίκιο, «ο εν τοις
ουρανοίς», σκέφτομαι τη ΔΕΗ… τι είπε η γειτόνισσα και ταράσσομαι κτλ…. Πάει η
προσευχή! Πάει το Πάτερ ημών! Πάει η ησυχία! Μην κάνω προσευχή αφού έχω
αναστατωθεί, πρέπει πρώτα να ησυχάσω. Σ’ ένα σπίτι δεν πάμε αμέσως στο δωμάτιο.
Περνάμε απ’ τον διάδρομο, από ένα προθάλαμο πρώτα. Για όλα χρειάζεται
προπαρασκευή, πόσο περισσότερο στην προσευχή. Αν δεν είμαι ήσυχος, έτοιμος, ας
πάρω ένα βιβλίο πνευματικό, να ετοιμαστώ και μετά να μιλήσω με τον Θεό.
«Ησυχία και προσευχή, αγάπη και εγκράτεια είναι το τετράπλοκο άρμα που
οδηγεί στους ουρανούς», δηλαδή ένα άρμα με τέσσερις ρόδες που ανεβάζει τον νου
στον ουρανό.
«Πολλά θα μπορούσαν», λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «να
αναχαιτίσουν τον Πιλάτο και τους Ιουδαίους: Τα θαύματα, η ανεξικακία του
Χριστού, μα προπάντων η ανείπωτη σιωπή Του».
Εάν μπορούμε να σωπαίνουμε σαν τον Κύριο! «Ο Ιησούς εσιώπα». Ο
μακρόθυμος και επιεικής και όποιος ξέρει να σωπαίνει είναι ασφαλής και βαδίζει
σταθερά και είναι ευχάριστος σε όλους»….
π. Ευσεβίου Βίττη
Απόσπασμα άρθρου: Να βρούμε «ζώνες» σιωπής
μέσω: Κοινωνία Ορθοδοξίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου