Απόσπασμα:
«Ο Θεός
λείπει από τον κόσμο. Πουθενά δεν γίνεται το θέλημά Του. Ο Χριστός, πριν
σταυρωθή, γύρισε και είδε την Ιερουσαλήμ, δηλαδή τον κόσμο, δακρυσμένος, και
είπε: «Πόσες φορές θέλησα να μαζέψω τα τέκνα σου,
σαν την όρνιθα που σκεπάζει με τις φτερούγες της, τα πουλιά της, και δεν
θελήσατε: Ιδού αφίεται ο οίκος υμών έρημος».
Έρημος οίκος είναι: ο κόσμος σήμερα. Έρημος από ειρήνη. Μέρα-νύχτα
στέκεται ανύσταχτο το μάτι της πονηρής ανθρωπότητας. Μέρα-νύχτα δουλεύουνε οι
εφευρέσεις της καταστροφής, τα συμβούλια του θανάτου. Και από τ’ άλλο μέρος, οι
καταδικασμένοι γλεντοκοπούνε, κυλιούνται στην ακολασία, κόλακες και δολοφόνοι,
βλάκες και πονηρότατοι, χωρίς καρδιά, χωρίς ψυχή, χωρίς τίποτα από την εικόνα
του Θεού. Όλοι παίρνουνε, κανένας δεν θέλει να δώση. Και όποιος δίνει, δίνει
τον θάνατο.
Σε κανένα καλό δεν συμφωνούνε, μα στο κακό, είναι όλοι
θερμοί συνεργάτες.»
(Από το βιβλίο «Ο Φώτης Κόντογλου στην τρίτη διάστασή
του», σελ. 124-127, έκδ. Ιερό Κοινόβιο ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ, Γουμένισσα 2003).
(Πηγή: "Ιερά Μονή Παντοκράτορος
Μελισσοχωρίου")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου