Ὅσοι ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸν Χριστό, στεροῦνται τὸν θεῖο φωτισμό, γιατί ἀφήνουν
τὸ προσήλιο σάν τούς ἀνόητους καὶ πηγαίνουν στὸ ἀνήλιο. Ἔτσι εἶναι ἑπόμενο νὰ εἶναι
κρυολογημένοι καὶ ἀρρωστημένοι πνευματικά.
Ἄν δὲν ἐξαγνισθῆ ὁ ἄνθρωπος, ἄν δὲν ἔρθη ὁ θεῖος φωτισμός, ὅσο σωστή καὶ
ἄν εἶναι ἡ ἄλλη γνώση – αὐτὸ βλέπω – εἶναι ἕνας ὀρθολογισμό καὶ τίποτε παραπάνω.
Καὶ ἄν λείψη ὁ θεῖος φωτισμός, καὶ αὐτὰ ποὺ θὰ ποῦν
καὶ θὰ γράψουν, δὲν θὰ βοηθήσουν.
Βλέπετε τὸ Ψαλτήρι ποὺ εἶναι γραμμένο μὲ θεῖο φωτισμό, τί βαθιά νοήματα
ἔχει! Μάζεψε, ἄν θέλης, ὅλους τους θεολόγους, ὅλους τους φιλολόγους, καὶ θὰ δής
ὅτι ἕναν ψαλμό μὲ τέτοιο βάθος δὲν μποροῦν νὰ φτιάξουν! Ἐνῶ ὁ Δαβίδ ἦταν ἀγράμματος,
ἀλλὰ βλέπεις καθαρά πῶς τὸν ὁδηγοῦσε τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου