+Γέρων Ἐφραίμ Φιλοθείτης: Περί Παθῶν Μέρος 2ο. "Ὅσον πιό γρήγορα κατακτᾷς μίαν ἀρετήν, τόσον καί πιό εὔκολα χάνεται"

«4η. Μή τά τροφοδοτῇς τά πάθη σου μέ τάς ὑποχωρήσεις, διά νά μήν ὑπομένῃς εἰς τό ὕστερον πόνους καί θλίψεις! Κοπίασον τώρα, ὅσον ἠμπορεῖς, διότι μέ τόν χρόνον, ὅταν τά πάθη δέν τύχουν ἐπιμελείας, καταλαμβάνουν θέσιν δευτέρας φύσεως καί «ἄντε τρέξε τότε νά τά κάνῃς καλά!» Ἐνῷ τώρα, ἐάν τά καταπολεμήσῃς νόμιμα καθώς σέ συμβουλεύομεν, θά ἐλευθερωθῇς καί θά νοιώθῃς εὐτυχισμένος ἀντάμα μέ τήν χάριν τοῦ Θεοῦ.

5η. Ὅσον πιό γρήγορα κατακτᾷς μίαν ἀρετήν, τόσον καί πιό εὔκολα χάνεται· ὅσον πιό ἀργά, μέ περισσότερον κόπον, τόσον πιό σταθερή μένει· ὅπως π.χ. μέ τήν κολοκυθιά, πού ἀνέβηκε ὑψηλά καί λέγει εἰς τό κυπαρίσσι: «Ἰδέ σέ πόσες ἡμέρες ἐγώ ἀνέβηκα! Ἐσύ τόσα χρόνια ἔχεις»· «Καλά, λέγει τό κυπαρίσσι, ἀκόμη δέν εἶδες οὔτε ἀνέμους, οὔτε ζέστες, οὔτε κρύα!» Καί μετά λίγο καιρό ξεράθηκε ἡ κολοκυθιά, ἐνῶ τό κυπαρίσσι ἔμενε πάλιν εἰς τήν θέσιν του!

Οὕτω καί ὁ ἄνθρωπος. Καί εἰς τήν τρικυμίαν καί εἰς τήν εἰρήνην τό ἴδιο· διατί; Διότι ὁ πολύς χρόνος ἐδημιούργησε σταθερότητα· εἰς τήν ἀρχήν τῆς ἀποταγῆς του ἡ ψυχική του κατάστασις εἶναι ἀσταθής, ἀλλά σύν τῷ χρόνῳ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ σιγά – σιγά κατεργάζεται τήν σωτηρίαν καί τήν ἐλευθερίαν τῶν παθῶν· βίαν σήμερον ὀλίγον περισσοτέραν· αὔριον θά ἀρχίσῃ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ νά ἐνεργῇ μόνη της καί δέν θά χρειάζεται νά βιάζετε ἐσεῖς τόν ἑαυτόν σας, νά σκέπτεσθε τάς διαφόρους μνήμας. Ἡ χάρις πού μένει, ἐκείνη θά τάς φέρῃ εἰς τόν νοῦν, χωρίς νά τό θέλετε. Καί τότε θά ἴδητε μυστήρια μυστηρίων! Θά ἔρχεσθε εἰς αἴσθησιν, ἄς ποῦμε, εἴτε μνήμης θανάτου, εἴτε τοῦ ἑνός εἴτε τοῦ ἄλλου. Ἐνῷ θά ἀνοίγῃς τά μάτια σου ἀπό τόν ὕπνον καί ἀντί νά εἶσαι νυσταγμένος, ἐσύ θά ἔχῃς προχωρήσει· ἤδη θά ἔχῃς διέλθει ὁλόκληρον τό μυστήριον τῆς θεωρίας καί θά λέγῃς: Μά πῶς γίνεται αὐτό τό πρᾶγμα, ἀφοῦ κανείς εἶναι ἀπό τόν ὕπνο; Πῶς γίνεται; Καί ὅμως ἐνεργεῖ μόνη της ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ· εἶναι ἀποτέλεσμα μακρᾶς συνηθείας.

Καθώς συμβαίνει καί εἰς τήν ἁμαρτίαν· ὁ ἄνθρωπος καί τήν ἡμέραν καί εἰς τόν ὕπνον του ἀκόμη ὅλο τήν ἁμαρτίαν σκέπτεται, ὅλο τό κακόν· ἔτσι καί εἰς τό καλόν· πάλιν ἡ συνήθεια ἡ καλή βοηθουμένη ἀπό τήν χάριν τοῦ Θεοῦ γίνεται μία ἕξις εἰς τόν ἄνθρωπον· ὅπως καί εἰς τήν ἁμαρτίαν· βοηθουμένη ὑπό τῆς κακῆς συνηθείας καί ὑπό τοῦ διαβόλου γίνεται συνεχές κακόν».

Απόσπασμα

+ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ

ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ

ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ

ΕΚΔΟΣΙΣ:ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΦΙΛΟΘΕΟΥ

ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΛΥΚΟΦΙΛΟΥΣΑ

https://enromiosini.gr/arthrografia/peri-pathon-meros-2o/

hristospanagia.gr