Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως: Το άγιο βάπτισμα

«Όσοι βαπτιστήκατε στο όνομα του Χριστού, ντυθήκατε τον Χριστό» (Γαλ. 3:27).

Πόσο μεγάλη αλήθεια μας επισημαίνει μ’ αυτά τα λόγια ο απόστολος Παύλος!

Οι βαπτισμένοι χριστιανοί δεν φορούν τον παλαιό άνθρωπο με τα πάθη και τις αμαρτωλές επιθυμίες του, αλλά είναι ντυμένοι τον καινούργιο άνθρωπο. Ντύθηκαν τον ίδιο το Χριστό, που ζει τώρα μέσα στις καρδιές τους. Και η λέξη “ντύθηκαν” δεν αναφέρεται σε κάποια απλή και εξωτερική στολή, αλλά σε κάτι βαθύτερο, σε κάτι ουσιαστικό και αναφαίρετο.

Με την πίστη μας στο Χριστό και με τη βάπτισή μας ντυνόμαστε τον ίδιο το Χριστό και γινόμαστε παιδιά του Θεού, οικητήρια του Παναγίου Πνεύματος, ναοί του Θεού, άγιοι και τέλειοι, Θεοί κατά χάριν.

Ώστε λοιπόν ρίξαμε από πάνω μας τη φθορά και ντυθήκαμε την αφθαρσία. Ξεντυθήκαμε τον άνθρωπο της αμαρτίας και ντυθήκαμε τον άνθρωπο της δικαιοσύνης και της χάριτος. Διώξαμε το θάνατο και ντυθήκαμε την αθανασία…

Συλλογισθήκαμε όμως και τις μεγάλες υποχρεώσεις που με το βάπτισμά μας αναλάβαμε ενώπιον του Θεού; Συνειδητοποιήσαμε ότι οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε σαν παιδιά του Θεού και σαν αδελφοί του Κυρίου μας;

Ότι έχουμε χρέος να συνταυτίσουμε το δικό μας θέλημα με το θέλημα του Θεού; Ότι πρέπει, σαν παιδιά δικά Του, να μένουμε ελεύθεροι από την αμαρτία; Ότι οφείλουμε να Τον αγαπάμε μ’ όλη μας τη δύναμη, απ’ τα βάθη της ψυχής και της καρδιάς μας; Ότι οφείλουμε να Τον λατρεύουμε και να λαχταρούμε την ένωση μαζί Του για πάντα;

Σκεφτήκαμε, άραγε, ότι η καρδιά μας πρέπει να ‘ναι πλημμυρισμένη από την αγάπη, ώστε αυτή να ξεχύνεται και στον πλησίον μας; Έχουμε τη συναίσθηση ότι οφείλουμε να γίνουμε άγιοι και τέλειοι και εικόνες του Θεού και παιδιά του Θεού και κληρονόμοι της βασιλείας των ουρανών;

Για όλ’ αυτά έχουμε χρέος ν’ αγωνιστούμε, ώστε να μη φανούμε ανάξιοι στο κάλεσμα που μας έκανε ο Θεός και αποδοκιμαστούμε…

Ναι, αδελφοί μου, ας παλέψουμε με ζήλο και αυταπάρνηση για να νικήσουμε. Κανείς μας ας μη χάσει το θάρρος του, ας μην αμελήσει, ας μη δειλιάσει, ας μην πτοηθεί μπροστά στα σκάμματα του πνευματικού αγώνα. Γιατί έχουμε βοηθό το Θεό, που μας δυναμώνει στον δύσκολο δρόμο της αρετής.

Από το βιβλίο: Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ, τόμος Γ’, Ι. Μ. Παρακλήτου, σελ. 11.

πηγή 

Ἀναφορές γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου γιά τήν τηλεόραση

«Ὅταν ξεκίνησε ἡ τηλεόραση, σᾶς εἶχα πεῖ -κανένας ἀπό τούς ἀκροατάς δέν εἶχε τηλεόραση τότε - σᾶς εἶχα πεῖ:
Μήν πάρετε τηλεόραση, διότι δέν θά εἶναι δυνατόν νά ἔχετε προκοπή πνευματικῆς ζωῆς

Θέλετε νά σᾶς τό ἀποδείξω;

Δέν χρειάζεται, ἐσεῖς οἱ ἴδιοι τό καταλαβαίνετε ὅτι δέν εἶναι δυνατόν νά βλέπεις ἔργα καί νά πᾶς νά κάνεις τήν προσευχή σου. Πάντως, σιγά - σιγά οἱ Χριστιανοί μας ἄρχισαν νά βάζουν τήν τηλεόραση. Πέρασαν τό 5%, φτάσαμε στό 70% καί κάποτε φτάσαμε στό 99% ἤ καλύτερα φτάσαμε στό 100%, πλήν ἑνός σπιτιοῦ. Ἀλλά καί τό σπίτι αὐτό ἔβαλε τηλεόραση καί ὁ μύθος ἀπομυθοποιήθηκε. Καταλαβαίνετε, ἀγαπητοί μου; Ὅλοι σας ἔχετε τηλεόραση στό σπίτι σας … Ἄν κάποιος σηκώσει τό χέρι του καί πεῖ: «Ἐγώ δέν ἔχω τηλεόραση», θά ἔλεγα: «Πολύ καλά, μπράβο, ἀλλά γιά πές μου, ὅταν πηγαίνεις σέ κανένα φιλικό ἤ συγγενικό σπίτι, θρονιάζεσαι νά βλέπεις τηλεόραση;». Ἡ τηλεόραση διεγείρει τήν ἐπιθυμία. Αὐτό κάνει ἡ τηλεόραση!».

(Ἀπαντήσεις ἀποριῶν, ὁμιλία 192η)

«Εἶναι πραγματικά ἀδύνατον, μά ἀδύνατον, νά ἔχουμε καθαρότητα καρδιᾶς, ἐάν ἔχουμε πλάι μας ἕνα κουτί τηλεόρασης».

(Χριστιανική Ἀνθωπολογία, ὁμιλία 50η)

«Ἡ τηλεόραση ἀπεργάζεται ρηχούς πολίτες. Ὁ νοῦς μένει σέ μία κατάσταση ὀκνηρίας ἐξαιτίας τῶν εἰκόνων πού προβάλλει. Τό κείμενο ἐνεργεῖ στό νοῦ νά κατασκευάζει εἰκόνες».

(Ἠσαΐας, ὁμιλία 17η)

«Μήν μοῦ πεῖτε ὅτι μπορεῖ νά ἀναπτυχθεῖ πνευματική ζωή ἔχοντας μπροστά μας τήν τηλεόραση. Δέν εἶναι δυνατόν, εἶναι οὐτοπία νά μιλᾶμε γιά πνευματική ζωή, νά τό ἔχομε ὑπόψη μας. Γιά νά κάνομε τό βράδυ προσευχή, ὕστερα ἀπό τηλεόραση, εἶναι τελείως ἀδύνατο! Ἄς ἔρθει κάποιος νά μοῦ πεῖ: «Ἐγώ μπορῶ νά κάνω θαυμάσια προσευχή μετά ἀπό τηλεόραση … ». Ἄς ἔρθει νά μέ διαψεύσει. Δέν εἶναι δυνατόν, ἀγαπητοί μου, δέν εἶναι! Καί δέν μποροῦμε νά ἔχομε πνευματική προκοπή, τό λέω γιά τρίτη φορά, ὅταν βλέπομε τηλεόραση. Ὅταν πρωτοῆρθε ἡ τηλεόραση στήν Ἑλλάδα, σᾶς εἶχα πεῖ τό ἑξῆς:
«Θά σᾶς εὐχόμουνα - τό θυμᾶστε - νά μήν ἀποκτήσετε τηλεόραση, νά ξέρετε μόνο ὅτι ἄν ἀποκτήσετε, θά σταματήσει ἡ πνευματική σας προκοπή, θά πηγαίνετε πρός τά κάτω».
Ὕστερα ἀπό πολύ λίγο καιρό, ἴσως ἕνας, δύο, τρεῖς ξεκίνησαν νά ἔχουν τηλεόραση, καί τότε εἶχα πεῖ, ξαναδευτέρωσα καί εἶπα ὅτι:
«Θά δεῖτε ὕστερα ἀπό κάποιον καιρό, μόνο ἕνας, δύο, τρεῖς δέν θά ἔχουν τηλεόραση» καί φοβᾶμαι μήπως καί αὐτοί οἱ δύο - τρεῖς δέν ὑπάρχουν τώρα. Δέν ξέρω. Θέλω νά σᾶς πῶ ὅτι δέν μποροῦμε νά μιλᾶμε γιά πνευματική ζωή, ὅταν τά μάτια μας τρυγοῦν τήν ἁμαρτία στό τηλεοπτικό γυαλί!»

(Σειράχ, ὁμιλία 187η)

«Ἀκούω, ἀγαπητοί μου, ἐσᾶς τούς ἀνθρώπους, τούς πνευματικούς ἀδελφούς, ὅταν βλέπετε τηλεόραση καί παθαίνετε ζημιές, ἐπί τόπου παθαίνετε ζημιές! Δέν λέω τίποτε παρακάτω, ὁ νοῶν νοείτω. Καί ὅλα αὐτά, γιατί καθόμαστε καί βλέπομε ὅ,τι βλέπομε, ὁπότε ὁ θάνατος, ἡ ἁμαρτία μπαίνει ἀπό τά μάτια ἤ ἀπό τά αὐτιά μέ πράγματα βρώμικα πού ἀκοῦμε ἤ μέ μουσικές. «Ἀπόκλεισον τήν θύραν σου», κλεῖσε τήν πόρτα σου, δηλαδή τίς θυρίδες πού ἐπικοινωνοῦν μέ τόν ἔξω κόσμο καί προσλαμβάνεις εἰκόνες ἁμαρτίας».

(Ἠσαΐας, ὁμιλία 67η)

«Μοῦ ἔλεγε κάποιος, εἶναι χρόνια, ἔβλεπε τηλεόραση, κάποτε μετενόησε καί ἄρχισε νά μή βλέπει τηλεόραση. Τοῦ λέει ἡ γυναίκα του:
«Γιατί δέν βλέπεις;».
«Μά ἔβλεπα μία ὁλόκληρη ζωή, ἄσε μέ τώρα νά προλάβω νά τρέξω, νά δῶ τί θά γίνω ... ».
Δηλαδή, νά αἰσθανόμεθα ὅτι δέν ἔχομε καιρό, ὅτι δέν πρέπει νά χαζεύομε. Γι’ αὐτό πρέπει ὅποια στιγμή μᾶς ἐπισκεφτεῖ ἡ ἐπίγνωση τοῦ Θεοῦ, νά ξεκινήσομε γιά τή σωτηρία μας».

(Ἠσαΐας, ὁμιλία 75η)

«Ἐμεῖς ἀχρηστεύομε τό νοῦ, πολλάκις ἀνοήτως. Σᾶς εἶπα ὅτι ἡ τηλεόραση καί πολλά ἄλλα πράγματα κάνουν πλύση ἐγκεφάλου. Δέν μοῦ λέτε, ἐγώ δέν θά τό ἤθελα, εἶμαι τόσο ἐγωϊστής, πού δέν θά τό ἤθελα, εἶμαι τόσο ὑπερήφανος, πού δέν θά τό δεχόμουν νά μοῦ κάνουν πλύση ἐγκεφάλου. Θά ἀποδεχτῶ κάτι, ὅταν τό κρίνω ὅτι πρέπει νά τό ἀποδεχτῶ, μέ ἁπλότητα. Ναί, τήν ἐν Χριστῷ πίστη μέ ἁπλότητα τή δέχομαι. Μή μοῦ κάνεις ὅμως πλύση ἐγκεφάλου, πού εἶναι ἀπό τίς σύγχρονες μεθόδους καταστροφῆς καί ἐξουδετέρωσης τῆς ἀνθρώπινης σκέψης. Ἔ, ὄχι, πάει πολύ … Ἀποδέχεστε νά σᾶς κάνουν πλύση ἐγκεφάλου; Μήν κάθεστε μέ τίς ὧρες μπροστά στήν τηλεόραση. Εἶναι ἕνα στοιχεῖο πού κάνει πλύση ἐγκεφάλου. Ἐκεῖνο τό πές, πές, πές, κάτι θά πιάσει. Καί ὅταν σοῦ λέει τά ἴδια καί τά ἴδια, κάποτε πιάνει. Αὐτό λέγεται πλύση ἐγκεφάλου, σοῦ βάζει στό μυαλό ἐκεῖνο πού θέλει ἐκεῖνος πού βάζει τίς ἰδέες στήν τηλεόραση καί στό τέλος, φτωχέ μου ἄνθρωπε, τίς ἀποδέχεσαι. Τί κρίμα! Λοιπόν, μήν ἀχρηστεύομε τό νοῦ μας. Νά εἶναι ἀκμαῖος καί νά σκέφτεται. Τό καλό νά τό ἀποδέχεται ἀμέσως, τό κακό νά τό ἀπορρίπτει ἀμέσως. Ὅπως, ἀκόμη, ὁ Θεός δέν ἔκανε τό κεφάλι μας, νά κτυπᾶμε τή μπάλα στό ποδόσφαιρο. Κύριε, ἐλέησον, κατεβαίνει ἡ μπάλα μέ ὁρμή καί δίνομε ἐκεῖνες τίς κουτουλιές, τό ἔχετε δεῖ. Μία φορά συνέβη αὐτό στήν Κηφισιά μέ ἕνα παιδί, καί ἦταν τοῦ Kατηχητικοῦ Σχολείου, καλό παιδί, ψηλό παιδί, ἔπαιζε ποδόσφαιρο, σέ μία κουτουλιά ἔσπασε τό κρανίο του, βεβαίως, καί διάσειση ἐγκεφάλου ἀπό μέσα! Φοβερό πρᾶγμα! Ἔ, γι’ αὐτό μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός τό κεφάλι, γιά νά βαρᾶμε κουτουλιές στή μπάλα; Δέν εἶναι ἀνόητο πρᾶγμα αὐτό; Καί τό ἴδιο πρᾶγμα, μᾶς ἔδωσε τό νοῦ, νά μήν τόν σπαταλοῦμε σέ ἀνόητα καί ἀβαθῆ πράγματα. Ἔτσι, ἔχομε, ὅταν δέν προσέχομε, τόν ἀθεολόγητο ἄνθρωπο καί τόν ἀφιλόσοφο ἄνθρωπο. Θά πῶ πολλές φορές, τί κρίμα!».
(Σειράχ, ὁμιλία 159η)

http://athanasiosmytilinaios.blogspot.gr

πηγή:  http://yiorgosthalassis.blogspot.com

makkavaios.blogspot

Εκ του ιστολόγιου: Τότε ήταν η τηλεόραση. Εδώ και χρόνια έχει προστεθεί και το διαδίκτυο. Ειδικά με τα «έξυπνα τηλέφωνα» (smart phones), πλέον μπορεί κάποιος, να έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο σχεδόν όπου και αν βρίσκεται. Το διαδίκτυο μπορεί να προσφέρει χρήσιμη πληροφόρηση (χρειάζεται προσοχή από που προέρχεται η πληροφόρηση) και γνώσεις.

Μπορεί όμως και να αποτελέσει για δυστυχώς μικρούς, αλλά και πάλι δυστυχώς και μεγάλους, τον βασικό τρόπο ψυχαγωγίας σε μία εικονική πραγματικότητα (virtual reality), που εκλαμβάνεται ως…..πραγματική.

Τα κοινωνικά δίκτυα στα οποία περνούν πολλές ώρες μικροί και μεγάλοι, αποξενώνουν τον άνθρωπο από τον συνάνθρωπό του. Η φυσική επικοινωνία είναι αυτή που έχουμε ανάγκη. Όχι η διαδικτυακή. Σε κάποιες περιπτώσεις βοηθάει, όταν ο συνάνθρωπός μας είναι μακριά ή πρέπει να διεκπεραιωθούν συναλλαγές και λοιπές παρόμοιες δραστηριότητες.

Φτάσαμε όμως, από το να υπάρχει μία τηλεόραση σε κάθε δωμάτιο, να υπάρχει και από ένα κινητό με πρόσβαση στο διαδίκτυο σε κάθε μέλος της οικογενείας και να είναι όλοι, αφοσιωμένοι στην οθόνη του κινητού τους. Από την οθόνη της τηλεόρασης, στην οθόνη του κινητού τηλεφώνου και το αντίστροφο.

Φτάσαμε να ζούμε, για να δείχνουμε μέσα από διάφορες διαδικτυακές πλατφόρμες, πως ζούμε, ανεβάζοντας διαρκώς φωτογραφίες και βίντεο.

Το δυστύχημα είναι πως κυρίως μητέρες και ενώ έχει επισημανθεί πολλές φορές από ειδικούς ο κίνδυνος, ανεβάζουν φωτογραφίες με τα παιδιά τους….Παιδιά είναι. Δεν είναι κολιέ, σκυλάκια, γατάκια, αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες κλπ, για να τα φωτογραφίζουν και να τα «ανεβάζουν» οι γονείς, στις ανάλογες διαδικτυακές πλατφόρμες.

Είναι ένα μεγάλο, επίκαιρο και σοβαρό θέμα το διαδίκτυο και η σωστή χρήση του και θέλει πολύ προσοχή από όλους μας.  

Α.Η.

"Έχουμε χρέος να συνταυτίσουμε το δικό μας θέλημα με το θέλημα του Θεού"

….«Συλλογισθήκαμε όμως και τις μεγάλες υποχρεώσεις που με το βάπτισμά μας αναλάβαμε ενώπιον του Θεού; 

Συνειδητοποιήσαμε ότι οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε σαν παιδιά του Θεού και σαν αδελφοί του Κυρίου μας;

Ότι έχουμε χρέος να συνταυτίσουμε το δικό μας θέλημα με το θέλημα του Θεού;»….

Απόσπασμα

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Από το βιβλίο: Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ, τόμος Γ’, Ι. Μ. Παρακλήτου, σελ. 11

πηγή

Η ΕΕ έτοιμη για ρήξη με τις ΗΠΑ: Γιατί αλλάζει το κλίμα σε σχέση με τις κυρώσεις στη Ρωσία, οι φόβοι για το σενάριο καταστροφής

Πώς και γιατί αλλάζει το κλίμα σε σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία στις κοινωνίες της Γηραιάς Ηπείρου

Ο πληθωρισμός, μια καταστροφική επιδείνωση της ενεργειακής κρίσης και η προοπτική της οικονομικής ύφεσης δοκιμάζουν την αποφασιστικότητα των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να συνεχίσουν να βοηθούν στην Ουκρανία υπό τη σημαία των ΗΠΑ και της οδηγούν να επεργάζονται σενάρια απεμπλοκής τους....

Οι επικριτές της άνευ ετέρου σύμπλευσης με τις ΗΠΑ, πολλοί εξ αυτών με γνώση της διαπλοκής των οικονομιών της Γηραιάς Ηπείρου, αρχίζουν να κερδίζουν έδαφος και παρακολουθούν τη σταδιακή μεταστροφή της κοινής γνώμης στο ζήτημα που προκαλείται τόσο από την κόπωση που προκαλείται από το σημαντικό οικονομικό πλήγμα - το οποίο οι ΗΠΑ βεβαίως δεν υφίστανται - αλλά και από τη βαθιά ανησυχία για την εξέλιξη της γεωπολιτικής σύγκρουσης, σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times το Σάββατο 6 Αυγούστου 2022.

Οι πολιτικές διαφωνίες

Μεταξύ αυτών που άσκησαν κριτική αυτή την εβδομάδα ήταν ο Jeremy Corbyn, πρώην επικεφαλής των Εργατικών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Gerhard Schröder, πρώην καγκελάριος της Γερμανίας. και η Marine Le Pen, η αρχηγός της αντιπολίτευσης στη Γαλλία.
Σε αυτήν τη λίστα μπορούμε να προσθέσουμε διαφορετικούς αντιπάλους της στάσης της Δύσης, όπως τον Viktor Orban, πρωθυπουργό της Ουγγαρίας, Giuseppe Conte, πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας που βοήθησε στην ανατροπή του Mario Draghi και την Alice Schwarzer, η κυρίαρχη μορφή του γερμανικού φεμινισμού.
Εκτός από τον Orban, βέβαια, καμία από αυτές τις πολιτικές προσωπικότητες δεν κατέχει κυβερηνικό θώκο.

Η γερμανική περίπτωση

Εξαιρετικά ζωτικής σημασίας, κατά τη γνώμη μου, ήταν οι παρατηρήσεις τον Ιούνιο του Jens Plötner, συμβούλου διεθνούς του Olaf Scholz, του σοσιαλδημοκράτη καγκελαρίου της Γερμανίας.
Δήλωσε ότι τα μέσα ενημέρωσης πρέπει να επικεντρωθούν περισσότερο στη μελλοντική σχέση της Δύσης με τη Ρωσία παρά στην προμήθεια όπλων στην Ουκρανία.
Η ψυχραιμία στη Γερμανία, την ατμομηχανή της οικονομίας της ΕΕ, δεν περισσεύει καθώς εξαρτάται στενά από τα ρωσικά καύσιμα και μπορεί να υποστεί συντριπτική ζημία επειδή πλησιάζει ο ευρωπαϊκός χειμώνας.

Η ρωσική στρατηγική ανάλυση

Σε μία εξαιρετική ανάλυση για το Carnegie Endowment for Worldwide Peace, ο Sergey Vakulenko περιγράφει το θέμα:
Στο πλαίσιο της στρατηγική της Ρωσίας, η εξάρτηση της Ευρώπης από τα ρωσικά καύσιμα σημαίνει ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα βρεθούν αντιμέτωπες με μια ακραία οικονομική και πολιτική κριση εντός του χειμώνα είτε ια οδηγηθούν κακήν κακώς σε εκεχειρία, ικανοποιώντας μια σειρά από απαιτήσεις του Κρεμλίνου για την Ουκρανία και άρση των κυρώσεων.

Και εντός των ΗΠΑ

Επιπροσθέτως, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας την πολιτική συγκυρία και την κοινή γνώμη εντός των ΗΠΑ, χωρίς το ναυτικό των οποίων η Ουκρανία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα.
Η οικονομία των ΗΠΑ εμφανίζει σημάδια εξασθένισης.
Οι εντάσεις με την Κίνα αυξάνονται.
Οι ενδιάμεσες εκλογές απέχουν μόλις τρεις μήνες και οι Ρεπουμπλικάνοι, πολλοί με την υποστήριξη του Donald Trump, διεκδικούν σημαντικές εκλογικές νίκες

bankingnews.gr 

"Δέν σκέφτονται τόν Θεό σήμερα οἱ ἄνθρωποι. Γιʹ αὐτό δέν βρίσκεις ἀνταπόκριση, δέν μπορεῖς νά συνεννοηθῆς"

Ὅταν διαβάζω τὸν 28ο Ψαλμό ποὺ εἶναι «Γιʹ αὐτούς ποὺ κινδυνεύουν στὴν θάλασσα»6, λέω:
«Θεέ μου, καὶ ἡ στεριά, ὁ κόσμος ὅλος, ἔγινε χειρότερη θάλασσα, γιατί πνίγει τὸν κόσμο πνευματικά». 

Καὶ ὅταν ἔρχεται κόσμος ἀπογοητευμένος, τούς διαβάζω τὸν 93ο καὶ τὸν 36ο Ψαλμό.
«Θεὸς ἐκδικήσεων Κύριος, Θεὸς ἐκδικήσεων ἐπαρρησιάσατο. Ὑψώθητι ὁ κρίνων τὴν γῆν, ἀπόδος ἀνταπόδοσιν τοῖς ὑπερηφάνοις... Τὸν λαόν σου, Κύριε, ἐταπείνωσαν καὶ τὴν κληρονομίαν σου ἐκάκωσαν... Καὶ ἐγένετο μοί Κύριος εἰς καταφυγήν καὶ ὁ Θεὸς μου εἰς βοηθόν ἐλπίδος μου...».

Δίνουν μεγάλη παρηγοριά! Μὲ μία ματιά στὸν Οὐρανό θὰ ἄλλαζαν τὰ πράγματα.

Ἀλλά βλέπεις, δὲν σκέφτονται τὸν Θεό σήμερα οἱ ἄνθρωποι. Γιʹ αὐτὸ δὲν βρίσκεις ἀνταπόκριση, δὲν μπορεῖς νὰ συνεννοηθῆς.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη»

Βάπτιση: Ένα πληγωμένο Μυστήριο, από την ασέβεια και την εκκοσμίκευση!

Υπάρχει μια λέξη που λέγεται ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ. Δηλώνει μια πραγματικότητα, η οποία δηλητηριάζει όλα τα άγια πράγματα του Θεού. Βλέπει τα πάντα με μάτι γήϊνο και επίπεδο. Χωρίς ύψος και χωρίς βάθος.  

Τους γονείς τους κάνει “φίλους”, τους ιερείς, επαγγελματίες, τους ναούς “μαγαζιά”, την Εκκλησία, ηθική βελτίωση, την Ομολογία Πίστεως, διάλογο καλής θελήσεως και τα Μυστήρια, Κοινωνικές εκδηλώσεις.

Η εκκοσμίκευση δεν πάει στην Εκκλησία, αλλά φέρνει την εκκλησία στα μέτρα του κόσμου.

Εκκοσμίκευση σημαίνει υποταγή στη νοοτροπία του πεσμένου κόσμου και όχι ανάσταση με την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος.

Αντίθετη με την εκκοσμίκευση είναι η ΑΦΟΣΙΩΣΗ στο θέλημα του Θεού, στην Αγ. Γραφή, στην Ιερή Παράδοση και την Εκκλησία.

Δύο Μυστήρια έχουν πληγεί καίρια από την Εκκοσμίκευση:
το Βάπτισμα και ο Γάμος.

Ας μιλήσουμε για το Βάπτισμα.

Το βάπτισμα είναι  μια αναγέννηση. Είναι μια νέκρωση και μια γέννηση. Ένας θάνατος και μια ανάσταση. Μια πτώση και μια έγερση. Μια κατάδυση και μια ανάδυση εις τριπλούν.

Στο βάπτισμα πεθαίνουμε ως προς την αμαρτία, τον κόσμο και τον διάβολο και ξαναγεννιόμαστε. 

Φοράμε τον Χριστό, φέρουμε τον Σταυρό και παίρνουμε φύλακα άγγελο.

Με το άλλο μέγα Μυστήριο του Χρίσματος, το επισυναπτόμενο με το Άγιο Βάπτισμα, παίρνουμε τα ποικίλα και πλούσια χαρίσματα του Αγ. Πνεύματος.

Γινόμαστε παιδιά του Θεού εξ υιοθεσίας και αδελφοί του Χριστού.

Πολλές φορές καθυστερείται ανεπίτρεπτα η βάπτιση, επειδή έχουν στο μυαλό τους  μερικοί γονείς και  λοιποί συγγενείς πολυτέλειες και έξοδα. Αυτό όμως είναι ματαιόδοξο για τους μεγάλους και επικίνδυνο για το παιδί.

Ο Μ. Βασίλειος θρηνεί για το θάνατο των αβάπτιστων παιδιών. Το βάπτισμα δεν είναι κοινωνική εκδήλωση είναι μυστήριο αναγκαίο για την είσοδο στην Αιώνια Βασιλεία του Θεού.

Συχνά τα προσκλητήρια του Βαπτίσματος είναι βέβηλα και απαράδεκτα, διότι δεν σέβονται καθόλου την ιερότητα του μυστηρίου και περιγράφουν αταίριαστα πράγματα προς το επικείμενο γεγονός. 

Οι προσερχόμενοι καταφθάνουν απρεπώς ενδεδυμένοι και εισέρχονται με θόρυβο και ανευλαβώς στον ιερό ναό, φωνασκούν και συζητούν χωρίς να συναισθάνονται που βρίσκονται.

Οι ανάδοχοι πέραν της ασέμνου ενδυμασίας, δεν καταλαβαίνουν τι ευθύνη αναλαμβάνουν, σκέπτονται μόνο τα δώρα που θα δίνουν Χριστούγεννα και Πάσχα και τα οφέλη της κουμπαριάς... 

Κάποιοι θέλουν να βαπτίσουν έχοντας τελέσει πολιτικό γάμο κλπ. Ο νουνός αναλαμβάνει την κατήχηση, αν είναι νήπιο ο βαπτιζόμενος και εγγυάται την πίστη, αν είναι μεγάλος. Τι να διδάξει και τι να εγγυηθεί ένας άσχετος;

Ομηρικές συχνά μάχες γίνονται γύρω από την κολυμβήθρα για το όνομα. Ας αφήσουμε τα παράξενα ονόματα των νεοφωτίστων που εκφωνούνται και τα διπλά και τριπλά που επιβάλλονται στον ιερέα να τα απαγγείλει.

Ο ναός από τον παράξενο και κοσμικό στολισμό γίνεται συχνά «μασκέ πάρτυ» και από τους εικονολήπτες και φωτογράφους «στούντιο» (ήμαρτον Κύριε!).

Συχνά τα τυπογραφεία και κάποιοι άσχετοι διαλέγουν επιεικώς παράξενα Προσκλητήρια, στολισμό που φτάνει μέχρι το δρόμο, κέντρο για φαγητό που  ακόμη και σε περίοδοι νηστείας θα έχει αρτύσιμα εδέσματα.

Πρωτίστως πρέπει να πούμε ότι δεν είναι ανάγκη να καλέσουμε κι όλο τον κόσμο. Ούτε να κάνουμε πολυέξοδες ετοιμασίες. Ούτε να διαλέξουμε την πιο θερμή εποχή του χρόνου, δήθεν για να μη κρυώσει το νήπιο. Ούτε ο νουνός η νουνά να είναι ένα πρόσωπο με κοσμική αίγλη και χωρίς καμμιά ευσέβεια. Ούτε να είναι οπωσδήποτε ο πιο κεντρικός ναός της πόλεως. Ούτε να συνδυάσουμε γάμο και βάπτιση μαζί. 

Όλα αυτά σηματοδοτούν και τονίζουν την άγνοιά μας γύρω από την Εκκλησία και τα Μυστήρια. Γιατί τότε δεν πάμε να κάνουμε το παιδί μας χριστιανό, αλλά πάμε για επίδειξη ενδυμάτων, πλούτο και τραπεζώματα.

Ανοίγονται  με το Βάπτισμα τρείς ουράνιες πύλες στον Νεοφώτιστο:
της Εκκλησίας, των Μυστηρίων και της Ουράνιας Βασιλείας.
Ο χριστιανός είναι πλέον νεόλεκτος στρατιώτης του Χριστού και εν δυνάμει μάρτυρας του Ευαγγελίου Του στα πέρατα του κόσμου. 

Έχει ξαναγεννηθεί. Συγχωρούνται όλα τα αμαρτήματα, αν βαπτισθεί μεγάλος, μπορεί να γίνει και ιερέας. Αν πεθάνει μετά το Βάπτισμα, πάει κατευθείαν στον Παράδεισο. Είναι συμπολίτης των Αγίων και οικείος του Θεού. Κληρονόμος Θεού συγκληρονόμος Χριστού. Έχει πλέον Πατέρα τον Θεό, Μητέρα την Εκκλησία, είναι μέλος του μυστικού Σώματος του Χριστού και έχει πρωτότοκο αδελφό τον Χριστό. Έχει από τούδε και στο εξής προσωπικό φύλακα Άγγελο και η ψυχή του είναι λευκή σαν το φως. Το Βάπτισμα δεν είναι δέσμευση, αλλά δυνατότητα προς σωτηρία.

Αυτά είναι τα Γενέθλια τα δικά μας. Η ημέρα της εν Χριστώ αναγέννησής μας. Κάνοντας όμως μια υπέρβαση και αυτού του ιερού γεγονότος η παράδοσή μας τιμά κάθε χριστιανό την ημέρα της ουράνιας εισόδου του αγίου του στη βασιλεία των ουρανών, όταν δηλ. γεννήθηκε ο άγιός του στον Παράδεισο με την μακαρία ειρηνική ή μαρτυρική κοίμησή του, δείχνοντας στον αγωνιζόμενο πιστό τον ιερό στόχο που πέτυχε με τη θεία χάρη ο ομώνυμός του άγιος, στον οποίο καλείται και αυτός να  φτάσει.

πηγή

Μεταμόρφωση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, του Λυτρωτή και Σωτήρος του κόσμου

Την 6η Αυγούστου η Αγία μας εκκλησία εορτάζει μια μεγάλη Δεσποτική εορτή. Τη  Μεταμόρφωση του Σωτήρος Ιησού Χριστού. Η Μεταμόρφωση του Κυρίου είχε συμβεί πριν από το εκούσιο πάθος Του. Σαράντα ημέρες πριν από τη Σταύρωσή Του. Η εορτή συνέπιπτε την περίοδο της νηστείας και δια τούτο εορτάζεται 40 ημέρες πριν από την ύψωση του Τιμίου Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου). 

Η Μεταμόρφωση τιμάται στο μέσον περίπου της εορταστικής περιόδου Πάσχα - Χριστούγεννα. Της δεσποτικής αυτής εορτής προηγείται αυστηρά νηστεία και μόνο την ημέρα της εορτής επιτρέπεται η κατάλυση ψαριών. Η νηστεία αυτή ανήκει στη νηστεία του 15αυγούστου. Ουσιαστικά πρόκειται για δυο συνεχόμενες νηστείες, μια προς τιμή της Μεταμορφώσεως του Χριστού και μια προς τιμή της Παναγίας. Προηγείται λοιπόν αυστηρά νηστεία όπως και στις δυο άλλες προαναφερθείσες δεσποτικές εορτές.

Μεγάλη δεσποτική εορτή.
Όσο βασική και σπουδαία για την σωτηρία μας είναι η εορτή των Χριστουγέννων και της Αναστάσεως τόσο σπουδαία και σημαντική είναι και η εορτή της Μεταμορφώσεως. Εφανερώθη η Θεότητα του Κυρίου, για μια ακόμη φορά. Ο Κύριος για να προετοιμάσει τους μαθητάς Του για το εκούσιο πάθος του, πήρε τρεις από αυτούς: τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και πορεύθηκε προς προσευχή  εις το όρος Θαβώρ. Γιατί πήρε αυτούς;; Τον Πέτρο για τη μεγάλη πίστη και αγάπη που είχε προς τον Χριστό, τον Ιωάννη επειδή τον αγαπούσε ιδιαίτερα ο Κύριος, για την αγνότητα και την ολόψυχη προς Αυτόν αφοσίωσή του και τον Ιάκωβο επειδή αυτός θα  έχυνε πρώτος το αίμα του για την αγάπη του Χριστού.

Οι κουρασμένοι από την ταλαιπωρία κάθισαν να ξεκουραστούν και τους πήρε ο ύπνος. Κάποια στιγμή ξυπνούν και βλέπουν τον διδάσκαλό τους να λάμπει περισσότερο και από τον ήλιο. Δεν μπορούσαν τα γήινα μάτια των μαθητών Του να αντικρίσουν το άκτιστο φως και για αυτό έπεσαν κάτω με τα πρόσωπα προς την γη, λέγει ο Ευαγγελιστής, «ἔπεσον ἐπί πρόσωπον αὐτῶν καί ἐφοβήθησαν σφόδρα» (Ματθ. 17,6).

Επέτρεψε ο Κύριος να πάρουν μια γεύση από τη Θεότητά Του και πως θα είμαστε όλοι μας μετά την Δευτέρα παρουσία Του στη γη. Οι μαθητές του δεν είχαν λάβει τη χάρη του  Αγίου Πνεύματος για να μπορούν να δουν το Άκτιστο Φως. Είδαν τον Κύριο να συνομιλεί με τον Μωυσή, εκπρόσωπο του νόμου και των κεκοιμημένων και τον Ηλία, εκπρόσωπο των Προφητών και των ζώντων.

Έτσι λοιπόν φαίνεται καθαρά ότι ο Χριστός είναι Κύριος της Ζωής και του θανάτου και οι συνομιλητές Του είναι δούλοι Του. Συνομιλούν για το εκούσιο Πάθος Του που πρόκειται να συμβεί.
Γράφει χαρακτηριστικά ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης:
«Έφερε δε εις το μέσον τους τον Mωυσήν και τον Ηλίαν, διά να διορθώση τας σφαλεράς υποψίας, οπού είχον οι πολλοί περί αυτού. Kαθότι, άλλοι μεν έλεγον τον Kύριον, πως είναι ο Ηλίας. Άλλοι δε, πως είναι ο Iερεμίας. Διά τούτο λοιπόν επαράστησεν εις το Θαβώρ τους πρώτους και κορυφαίους Προφήτας, διά να γνωρίσουν οι μαθηταί, και διά των μαθητών όλοι οι άνθρωποι, πόση διαφορά είναι αναμεταξύ του Xριστού, και των Προφητών. O μεν γαρ Xριστός, είναι Δεσπότης. Oι δε Προφήται, είναι δούλοι. Kαι ίνα μάθουν, ότι ο Kύριος έχει την εξουσίαν του θανάτου και της ζωής. Διά τούτο, από μεν τους αποθαμένους, έφερε τον Mωυσήν. Aπό δε τους ζωντανούς, έφερε τον Ηλίαν».

Προετοιμάζονται οι μαθητές Του για τα επερχόμενα.

Ο Πέτρος   ενθουσιασμένος και γεμάτος θεία γλυκύτητα προτείνει να φτιάξουν τρεις σκηνές για να μείνουν εκεί. Μία για τον Δάσκαλό Του και από μια για τον Μωυσή και τον Ηλία. Τότε νεφέλη τους σκέπασε και ακούστηκε φωνή λέγουσα «Οὗτος ἐστὶν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός· αὐτοῦ ἀκούετε» (Λουκά, θ' 28-36). Δηλαδή, Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, που τον έστειλα για να σωθεί ο κόσμος. Αυτόν να ακούτε. Είναι η φωνή του Θεού και Πατέρα, όπως και στην βάπτιση του Κυρίου. Τον αποκαλεί «υιόν αγαπητό». Για όλους εμάς τους θνητούς και φθαρτούς που πλάθουμε και κατασκευάζουμε τον Χριστό στα δικά μας ανθρώπινα και αμαρτωλά μέτρα.

Ο Χριστός είναι το δεύτερο πρόσωπο της μιας, αγίας, ομοουσίου και αδιαιρέτου τριάδος:
Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα.
Στη Μεταμόρφωσή Του ο Κύριος απλά φανέρωσε ή, ακριβέστερα, επέτρεψε να δουν ανθρώπινα μάτια ένα μικρό μέρος της Θεότητός Του, «καθὼς ἠδὐναντο», όπως αναφέρεται στο απολυτίκιο της εορτής.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος βαρύς. 

Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός, δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου, καθὼς ἠδυναντο. Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς, τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, φωτοδότα δόξα σοι.

Κοντάκιον.  
Ἦχος βαρύς Αὐτόμελον.

Ἐπὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης, καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο, ἵνα ὅταν σε ἴδωσι σταυρούμενον, τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον, τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν, ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς, τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα.

Μεγαλυνάριον

Θέλων ἐπιδεῖξαι τοῖς Μαθηταῖς, δύναμιν ἐξ ὕψους καὶ σοφίαν παρὰ Πατρός, ἐν ὄρει ἀνῆλθες, Χριστὲ τῷ Θαβωρίῳ, καὶ λἀμψας ὡς Δεσπότης τούτους ἐφώτισας.

Ὁ οίκος

Ἐγέρθητε οἱ νωθεῖς, μὴ πάντοτε χαμερπεῖς, οἱ συγκάμπτοντες εἰς γῆν τὴν ψυχήν μου λογισμοί, ἐπάρθητε καὶ ἄρθητε εἰς ὕψος θείας ἀναβάσεως, προσδράμωμεν Πέτρῳ καὶ τοῖς Ζεβεδαίου, καὶ ἅμα ἐκείνοις τὸ Θαβώριον ὄρος προφθάσωμεν, ἵνα ἴδωμεν σὺν αὐτοῖς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, φωνῆς δὲ ἀκούσωμεν, ἧς περ ἄνωθεν ἤκουσαν, καὶ ἐκήρυξαν, τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα.

Κάθισμα

Ἦχος δ'. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ.

Ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ Θαβώρ, μετεμορφώθης ὁ Θεός, ἀναμέσον Ἠλιού, καὶ Μωϋσέως τῶν σοφῶν, σὺν Ἰακώβῳ καὶ Πέτρῳ καὶ Ἰωάννῃ, ὁ Πέτρος δὲ συνών, ταῦτά σοι ἔλεγε· Καλόν ὧδέ ἐστι, ποιῆσαι τρεῖς σκηνάς, μίαν Μωσεῖ, καὶ μίαν Ἠλίᾳ, καὶ μίαν σοὶ τῷ Δεσπότῃ Χριστῷ, ὁ τότε τούτοις, τὸ φῶς σου λάμψας, φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Μυργιώτης  Παναγιώτης

Μαθηματικός 

Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος – «Εν τω φωτί Σου οψόμεθα φως» (Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης)

Θαβὼρ ὑπὲρ πᾶν γῆς ἐδοξάσθη μέρος,
Ἰδὸν Θεοῦ λάμψασαν ἐν δόξῃ φύσιν
Μορφὴν ἀνδρουμένην κατὰ ἕκτην Χριστὸς ἀμεῖψε

Ὁμιλία τοῦ ἀειμνήστου Ἁγιορείτου Ἡγουμένου π. Γεωργίου Καψάνη

Ὅπως ὅλα τά γεγονότα πού μᾶς διηγοῦνται οἱ ἅγιοι Εὐαγγελισταί ἔγιναν διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν, ἔτσι καί ἡ Θεία Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου ἔγινε δι’ ἡμᾶς καί διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν. Δέν ὑπάρχει κάτι στή ζωή τοῦ Κυρίου μας, πού νά μήν ἔχει σωτηριολογική σημασία, πού νά μήν ἀφορᾶ τήν σωτηρία μας. Γι’ αὐτό ἄλλωστε ἐνηνθρώπισε ἔγινε ἄνθρωπος διά τήν σωτηρία μας.

Καί ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου μας μᾶς ὑποδεικνύει ὄχι μόνον τήν θεότητα τοῦ Κυρίου καί τήν δόξαν τήν ὁποίαν εἶχε πλησίον τοῦ Οὐρανίου Πατρός Του, πρό τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου, προαιωνίως - καί τήν ὁποίαν ἐπ’ ὀλίγον ἐφανέρωσε εἰς τούς Μαθητάς του, δέν ἐφανέρωσε τήν πλήρη δόξα Του, ἀλλά κάτι ἀπ’ τή δόξα Του, καθώς ἠδύναντο, ὅπως λέει ἡ ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας -, ἀλλά κι ἔτσι μᾶς ὑπέδειξε ποιός εἶναι καί ὁ σκοπός τῆς δικῆς μας ζωῆς.

Εἶναι νά μετέχουμε τοῦ Θείου Φωτός, τῆς Δόξης τοῦ Θεοῦ, τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Διότι κατά τούς Ἁγίους Πατέρες ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ Δόξα Του, εἶναι τό Ἄκτιστο Φῶς. Εἶναι ἡ θέα τοῦ Προσώπου τοῦ Κυρίου. Ἀπ’ τή μιά λοιπόν μεριά ὁ Κύριος μεταμορφώνεται γιά νά βεβαιωθοῦν καί οἱ Μαθηταί Του, πού θά ἐσκανδαλίζοντο μετά ἀπό λίγο μέ τόν Σταυρικό Του θάνατο, ὅτι ὄντως εἶναι Υἱός τοῦ Θεοῦ καί Θεός ἀληθινός. Ἀλλά καί μεταμορφώνεται γιά νά πεῖ καί σέ μᾶς πώς ὅ,τι συνέβη σέ μένα πρέπει νά γίνει καί σέ σᾶς. Εἴμεθα κεκλημένοι ὅλοι νά μεταμορφωθοῦμε. Βέβαια, ὁ Κύριος μετεμορφώθη δι’ ἰδίας Αὐτοῦ δυνάμεως. Ἐμεῖς θά πρέπει νά μεταμορφωθοῦμε «ἀπό δόξης εἰς δόξαν», πού λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ὄχι διά τῆς δικῆς μας δυνάμεως, ἀλλά διά τῆς Χάριτος καί τοῦ Φωτός τοῦ Μεταμορφωθέντος Κυρίου.

Γιά τό Φῶς αὐτό μιλοῦσε καί ἡ Παλαιά Διαθήκη καί κάποιοι ὅπως ὁ Μωϋσῆς, ὅπως ἀκούσαμε, ἔλαβαν δόξαν Θεοῦ. Ἀλλά κανείς δέν τόλμησε νά πεῖ στήν Παλαιά Διάθηκη, ὅσο κι ἄν ἔλαβε κάποια Χάριν καί Δόξαν ἀπό τόν Θεόν, ὅτι «ἐγώ εἰμι τό Φῶς τοῦ Κόσμου». Μόνο ὁ Κύριος Ἰησοῦς ἐτόλμησε νά τό πεῖ γιατί Αὐτός εἶναι καί ἡ ζωή, εἶναι τό πᾶν.

Καί τώρα πῶς ἐμεῖς, οἱ ἐμπαθεῖς, οἱ ἁμαρτωλοί, θά μετάσχουμε τοῦ Θείου Φωτός; Πῶς θά γίνουμε κι ἐμεῖς φῶς; Πῶς θά ὑποχωρήσουν τά πάθη μας πού εἶναι σκότος; Καί οἱ ἁμαρτίες πού εἶναι σκότος; Καί πῶς σιγά – σιγά τό σκότος πού εἶναι ἐν ἡμῖν θά λιγοστεύει καί θά αὐξάνει τό φῶς τοῦ Χριστοῦ;

Αὐτός εἶναι ὁ ἀγῶνας μας καί γι’ αὐτό βλέπουμε τόν Κύριο Μεταμορφωθέντα καί βλέπουμε ποῦ πρέπει νά φθάσουμε κι ἐμεῖς. Διότι κάθε Χριστιανός πρέπει νά γίνει μιμητής τοῦ Χριστοῦ καί ὅ,τι συνέβη στόν Χριστό νά γίνει καί στήν δική μας ζωή, ὅπως λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ὅτι πρέπει νά ὁδεύσωμεν διά τῶν βαθμίδων τῆς πνευματικῆς τελειώσεως, τῆς πνευματικῆς ἡλικίας τοῦ Χριστοῦ κι ὅ,τι συνέβη στόν Χριστό νά γίνη καί σέ μᾶς.

Ἄρα, λοιπόν, καί σέ μᾶς πρέπει νά γίνη Μεταμόρφωσις διά τοῦ φωτός τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου μας. Κι ἐδῶ εἶναι ὁ ἀγῶνας μας. Πῶς μέ τήν μετάνοιά μας, μέ τήν προσευχή μας, μέ τήν ταπείνωσί μας, μέ τήν ὑπακοή μας, μέ τήν συμμετοχή στό φωτιστικό Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Κυρίου - διότι καί ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι Φῶς - ὡς μετέχοντες αὐτῶν ὅλων τῶν ἁγίων χαρισμάτων τοῦ Τριαδικοῦ μας Θεοῦ, θά μπορέσουμε κι ἐμεῖς λίγο – λίγο νά λιγοστεύουμε μέσα μας τό σκότος καί νά αὐξάνη τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ;

Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι βλέποντας τόν Μεταμορφωθέντα Κύριον βλέπουν καί τόν ἑαυτόν τους. Διά μέν τόν ἑαυτόν μας λυπούμεθα, διότι δέν βλέπουμε τό Φῶς αὐτό νά λάμπη στήν ὕπαρξή μας. Διά δέ τόν Μεταμορφωθέντα Κύριον χαιρόμεθα καί τόν εὐχαριστοῦμε καί τόν δοξάζουμε. Τόν παρακαλοῦμε ὅμως σήμερα ταπεινά νά μᾶς βοηθήση νά ποθήσωμε τό ἄκτιστον Φῶς, τό Φῶς τοῦ Προσώπου Του. Νά ποθήσωμε νά ἀντικαταστήσωμε τόν ἔσω ἄνθρωπο, νά τόν κάνουμε φωτεινό, ὅπως φωτεινός εἶναι ὁ Χριστός, πού εἶναι ὅλος Φῶς καί ὅλος Ζωή καί ὅλος Ἀνάστασις καί ὅλος Ἀλήθεια.

Κι ἔτσι, ἀγωνιζόμενοι τόν καλόν ἀγῶνα, ἐφαρμόζουμε τό Ἅγιον Θέλημα τοῦ Κυρίου, γιατί τό Θέλημα τοῦ Κυρίου, ὅπως πολλές φορές τό ἔχουμε πεῖ, εἶναι  νά γίνουμε θεοί κατά Χάριν. Καί πῶς θά γίνει κανείς θεός κατά Χάριν ἄν εἶναι μέσα στό σκότος καί ἄν τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ δέν ἔχει πλημμυρίσει τήν ὕπαρξί του;

Ψάλλουμε δέ καί στήν Δοξολογία «ἐν τῷ φωτί Σου ὀψόμεθα φῶς». Πράγματι μποροῦμε νά δοῦμε φῶς μόνο ἐν τῷ φωτί τοῦ Προσώπου τοῦ Χριστοῦ. Ἔχομεν Χριστόν λάμποντα. Ἔχομεν Θεοτόκον φωτεινοτάτην. Ἔχομεν Ἁγίους φωτεινούς καί ἐμεῖς καλούμεθα νά γίνουμε φῶς.

Ὁ Θεός νά μᾶς βοηθήση καί οἱ εὐχές ὅλων τῶν Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι ἐπέτυχαν τόν φωτισμόν, τήν ἔλλαμψι, τήν θέωσι, εἶδαν τό φῶς τῆς Μεταμορφώσεως καί ἐθεάθησαν πολλοί ἀπό αὐτούς μέσα στό φῶς τῆς Μεταμορφώσεως. Διότι, οἱ Ἅγιοι ὄχι μόνο εἶδαν τό φῶς τῆς Μεταμορφώσεως, ἀλλά καί τούς εἶδαν μέσα σ’ αὐτό τό φῶς ὅσοι ἦσαν ἄξιοι νά τούς ἴδουν.

Θυμᾶστε ἀπό τόν βίο τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ὅτι ὅταν ἦταν ἡ ὥρα νά παραδώση τήν ἁγία του ψυχή, δύο ἱερεῖς πού ἦταν ἐκεῖ, ἕνας ἱερομόναχος καί ἕνας ἔγγαμος, ἄξιοι ἱερεῖς, εἶδαν τό πρόσωπό του νά λάμπη ὅλο μές στό φῶς τῆς Μεταμορφώσεως. Μποροῦσε ὁ Ἅγιος Παλαμᾶς, πού ἦρθε στό Ἅγιο Ὄρος εἴκοσι ἐτῶν καί λαχταροῦσε νά ἀπαλλαγῆ ἀπό τό σκότος φωνάζοντας συνεχῶς «φώτισόν μου τό σκότος», μποροῦσε νά μήν εἰσακουσθῆ ἡ προσευχή του καί νά μήν λάμψη μέσα του τό φῶς τοῦ Χριστοῦ;

Αὐτό τό φῶς λοιπόν ἄς ζηλέψουμε κι ἐμεῖς κατά κάποιον τρόπο. Μέ ἕναν ἅγιον ζῆλον κι ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριον νά μᾶς ἀξιώση νά ἀγωνιστοῦμε γι’ αὐτό τό φῶς, τό αἰώνιο φῶς, τό ἄκτιστο φῶς, τό φῶς πού εἶναι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί γιά τό ὁποῖο εἴμεθα κεκλημένοι. Καί ἐάν ἀπό αὐτή τή ζωή κάτι κι ἐμεῖς δοῦμε ἀπό αὐτό τό φῶς ἔχωμε ἐλπίδα ὅτι θά μᾶς ἀξιώση ὁ Κύριος νά ζήσωμε καί ἐν τῷ φωτί τῆς οὐρανίου Βασιλείας, τήν ὁποίαν εὔχομαι εἰς πάντας ὑμᾶς. Ἀμήν.

(Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Κυθήρων)

πηγή

simeiakairwn.wordpress 

Για πόσο καιρό πρέπει να επιμένω στην ευχή; (γ. Ιωσήφ Βατοπεδινός)

Τονίσαμε ασφαλώς την επιμονή σαν το πλέον απαραίτητο στοιχείο στην προσευχή, δικαίως δε τονίζεται και υπό του θείου Παύλου, τη προσευχή προσκαρτερείτε. Ιδιαιτέρως από τας λοιπάς αρετάς, η προσευχή χρειάζεται προσπάθεια σε όλη μας την ζωή και γι' αυτό επαναλαμβάνω στους προσπαθούντας να μην βαρύνωνται, ούτε να νομίζουν την ανάγκη της καρτερίας ως αποτυχία στην νηπτικήν αυτήν εργασία.

Όπως κάθε αρετή αντιστοιχεί σε ένα αποτέλεσμα, έτσι και η προσευχή έχει ως αποτέλεσμα την κάθαρση του νου και τον φωτισμό και φθάνει το άκρον και τέλειον αγαθόν, την ένωση μετά του Θεού, αυτήν ταύτην δηλαδή την θέωση. Πλην όμως λέγουν οι Πατέρες και τούτο, ότι απόκειται στον άνθρωπο να ζητάη και να προσπαθή να μπη στον δρόμο που άγει προς την πόλη και, αν τυχόν δεν έφθασε στο τέρμα, γιατί δεν πρόφθασε για πολλούς λόγους, ο Θεός τον συγκαταλέγει στους τερματίσαντας. Και για να γίνω πιο σαφής, ιδίως στο θέμα προσευχής, λέγω πως πρέπει όλοι μας οι χριστιανοί να αγωνιζώμεθα στην ευχήν, ιδίως σ' αυτή την λεγομένη μονολόγιστη η νοερά προσευχή - και όπου φθάση κανείς, πολύ κέρδος έχει.

Παρούσης της ευχής δεν παραδίδεται ο άνθρωπος στον αναμένοντα πειρασμό, διότι η παρουσία της είναι νήψη και η ουσία της είναι προσευχή? επομένως ο αγρυπνών και προσευχόμενος ου μη εισέρχεται εις πειρασμόν. Ύστερα, δεν παραδίδεται σε σκοτισμόν ο άνθρωπος, ώστε να παραλογίση και σφάλλη στην κρίση και απόφαση του. Μετά, δεν πίπτει σε ραθυμία και αμέλεια που είναι η βάση πολλών κακών. Και πάλιν, δεν νικάται από πάθη και αδυναμίες όπου είναι αδύνατος και ιδίως όταν τα αίτια παρευρίσκωνται κοντά. Απεναντίας, αυξάνει ο ζήλος και η ευλάβειά του. Γίνεται πρόθυμος για αγαθοεργία. Πραΰνεται και αμνησικακεί. Αυξάνει δε από ημέρας σε ημέραν την προς τον Χριστόν πίστη και αγάπη του και αυτό τον ερεθίζει προς όλες τις αρετές. Έχομε πάρα πολλά παραδείγματα συγχρόνων ανθρώπων, και ιδίως νέων, που με την καλή συνήθεια της ευχής εσώθησαν από τρομερούς κινδύνους ή πτώσεις σε μεγάλα κακά ή και από θανατηφόρα συμπτώματα.

Επομένως η ευχή είναι καθήκον κάθε πιστού, κάθε ηλικίας και γένους και καταστάσεως, ασχέτως χώρου και χρόνου και τρόπου. Με την ευχή ενεργοποιείται η θεία Χάρις και δίδει λύσεις σε προβλήματα και πειρασμούς που απασχολούν τους πιστούς, ώστε, κατά την Γραφή, πας ος αν επικαλέσηται το όνομα Κυρίου σωθήσεται.

Πηγή: Περιοδικό Αγιορείτικη μαρτυρία - Τριμηνιαία έκδοσις ιεράς μονής Ξηροποτάμου - Τεύχος 8-9 ΙΟΥΝΙΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1990

synaxipalaiochoriou.blogspot 

Τι είναι η νήψη;

Η φιλοκαλία είναι ένα σύγγραμμα πέντε τόμων που περιλαμβάνει σκέψεις και απομνημονεύματα των «Αγίων Νηπτικών Πατέρων» της ορθοδόξου Εκκλησίας μας.
Στον Α’ τόμο αναφέρεται η λέξη «νήψη» εξ ου και «νηπτικών πατέρων».

«Νήψη», στην εκκλησιαστική ορολογία, σημαίνει άγρυπνη και ανύστακτη εποπτεία και επαγρύπνηση του νου και της καρδιάς. Παράγεται από το ρήμα νήφω, που έχει τη σημασία του είμαι προσεκτικός, άγρυπνος, ξύπνιος, με ξεθόλωτο νου.
Με άλλα λόγια σημαίνει να είμαι ενήμερος της αντιληπτικότητας μου κάθε στιγμή και να μπορώ να ελέγχω τη ροή των λογισμών και των αισθήσεων μου με πλήρη διαύγεια πνεύματος. Για να έχει ευδόκιμους καρπούς η νήψη θα πρέπει να συνοδεύεται από τη φλογερή, αδιάλειπτο και καρδιακή προσευχή.
«Νήψη και προσευχή» το ένα προϋποθέτει το άλλο. Και τούτο δεν είναι έργο και προνόμιο των ασκητών και μοναχών, αλλά απευθύνεται σε όλους τους πιστούς Χριστιανούς, που επιθυμούν ν’ ακολουθήσουν το σταυρικό δρόμο που οδηγεί στην τελειότητα του Ευαγγελίου και στην εν Χριστώ οικοδομή του ανθρώπου.

Ο απόστολος Παύλος στην Α' προς θεσσαλονικείς επιστολή του, μιλώντας για την ημέρα της  Δευτέρας παρουσίας του Χριστού, που ομοιάζει με κλέπτη της νύκτας, καταλήγει ορίζοντας τους Χριστιανούς ως υιούς φωτός και υιούς ημέρας και προσθέτει:

«Άρα ουν μη καθεύδομεν ως και οι λοιποί, αλλά γρηγορώμεν και νήφωμεν οι γαρ καθεύδοντες νυκτός καθεύδουσι και οι μεθυσκόμενοι νυκτός μεθύουσιν.  Ημείς δε ημέρας όντες νήφωμεν, ενδυσάμενοι θώρακα πίστεως και αγάπης και περικεφαλαίαν ελπίδα σωτηρίας».

Στην προς Τιμόθεον Β' επιστολή του, μεταξύ άλλων, ο απόστολος των Εθνών λέει:  «...συ δε νήφε εν πάσι».

Ανάλογη αναφορά για εγρήγορση και νήψη κάνει και ο απόστολος Πέτρος στην Α΄ Καθολική επιστολή του:

«Διό αναζωσάμενοι τας οσφύας της διανοίας υμών, νήφοντες, τελείως ελπίσατε επί την φερομένην υμίν χάριν εν αποκαλύψει Ιησού Χριστού».

Προσοχή, εγρήγορση και νήψη, συνιστά και ο Κύριος σε πολλές περιπτώσεις. Η παραβολή των δέκα παρθένων είναι παραβολή νήψης, για την, είσοδο της ψυχής στους γάμους του Νυμφίου - Χριστού. «Βλέπετε, αγρυπνείτε και προσεύχεσθε», μας λέει στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο. Και στο κατά Λουκάν τονίζει:  «αγρυπνείτε ουν εν παντί καιρώ δεόμενοι». Τη νύκτα της Γεσθημανή, όταν οι οφθαλμοί των μαθητών ήσαν βεβαρημένοι και τους βρήκε να κοιμούνται είπε:  «Γρηγορείτε και προσεύχεσθε ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν».  Όλες αυτές οι αναφορές,  σημαίνουν, νήψη και αγρυπνία του νου και της καρδιάς, λέει και πάλι ο Απόστολος:

«Νήψατε, γρηγορήσατε, ο αντίδικος υμών διάβολος, ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τινα καταπίη».

Η νήψη και η προσευχή είναι τα θεμέλια της πνευματικής ζωής. Χωρίς τις δύο αυτές αρετές της ψυχής ο αγωνιστής οδηγείται στην οκνηρία, στην άγνοια, στη λήθη. Χωρίς την προσοχή του νου και την αδιάλειπτη προσευχή της καρδιάς, η ανάκτηση του Αγίου Πνεύματος, όπως την ζήτησε ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ    είναι αδύνατη.
Οι  Άγιοι υπήρξαν όλοι νηπτικοί. Νηπτικοί πατέρες ονομάστηκαν όσοι άσκησαν συστηματικά τη νήψη και άφησαν συγγράμματα για το φως αυτό της ψυχής . Η Φιλοκαλία δεν είναι τίποτε άλλο από νηπτική πραγματεία.

Γράφει σχετικά ο όσιος  Ησύχιος ο Πρεσβύτερος.

«Αυτός είναι πραγματικά αληθινός μοναχός που πετυχαίνει τη νήψη και αυτός είναι, αληθινός νήφων που είναι στην καρδιά του μοναχός».

πηγή

synaxipalaiochoriou.blogspot

Γιατροί σε δημόσια κλινική του Λονδίνου άλλαζαν φύλο σε μικρά παιδιά

Επειδή έτρεμαν μην τους πουν «ομοφοβικούς»!

Θαρραλέοι υπάλληλοι, που έσπασαν την υγειονομική «ομερτά», μετανιωμένοι τρανσέξουαλ και εξοργισμένοι γονείς κατάφεραν να βάλουν λουκέτο στη δημόσια «κλινική της ντροπής» στη Βρετανία, στην οποία με συνοπτικές διαδικασίες οι γιατροί άλλαζαν φύλο σε μικρά παιδιά, διότι έτρεμαν μην τους κολλήσουν τη ρετσινιά του «ομοφοβικού».

Η κλινική Gender Identity Development Service στο νοσοκομείο του Λονδίνου Tavistock and Portman NHS Foundation Trust ανήκει στο βρετανικό Εθνικό Σύστημα Υγείας NHS. Από το 1989, οπότε άρχισε να λειτουργεί ως μοναδική κλινική αλλαγής φύλου σε παιδιά, έως το κλείσιμό της, στο τέλος της περασμένης εβδομάδας, πρόσφερε τις υπηρεσίες της σε 9.000 ανήλικα, ακόμη και 10 ετών.

Οι αμέτρητες καταγγελίες ότι οι γιατροί έκαναν πλύση εγκεφάλου σε γκέι παιδιά για να πιστέψουν ότι είναι τρανσέξουαλ, έσπευδαν να χορηγήσουν αναστολείς της εφηβείας, τα υπέβαλαν σε μαστεκτομές και αδιαφορούσαν για πιθανά ψυχολογικά προβλήματα των μικρών ασθενών δεν άφησαν άλλη επιλογή στην ελεγκτική επιτροπή του NHS, με επικεφαλής τη διακεκριμένη παιδίατρο Hilary Cass, από το να κλείσει την κλινική.

Το βασανιστικά αργό ξήλωμά της άρχισε το 2005, όταν η νοσοκόμα Σου Εβανς κατήγγειλε ότι μικρά παιδιά διαγιγνώσκονταν με συνοπτικές διαδικασίες με «δυσφορία φύλου» και υποβάλλονταν στη διαδικασία αλλαγής φύλου. Ακολούθησαν καταγγελίες γιατρών, όπως του δρ Ντέιβιντ Μπελ και Μάρκους Εβανς το 2019. Εκαναν λόγο για «κλίμα φόβου» σε όσους αμφισβητούσαν τις παραπάνω πρακτικές, το οποίο δημιουργούσαν συνάδελφοί τους και οι μάνατζερ της κλινικής, οι οποίοι με τη σειρά τους φοβούνταν μήπως τους θεωρήσουν «ομοφοβικούς». Η 25χρονη πλέον Κίρα Μπελ, ένα από τα αμέτρητα παιδιά που μετάνιωσαν που έγιναν τρανσέξουαλ μέσω της κλινικής, δήλωσε δικαιωμένη από το κλείσιμό της.

newsbreak, 1-08-2022

πηγή:  http://aktines.blogspot.com

makkavaios.blogspot 

"Όταν υποτασσόμαστε ολοκληρωτικά στο θείο θέλημα"

«Όταν υποτασσόμαστε ολοκληρωτικά στο θείο θέλημα και δεχόμαστε το καθετί ως θεία ευεργεσία, τότε και η ψυχή μας παραμένει ειρηνική και ο Θεός γίνεται πιο ελεητικός απέναντι μας.

Έτσι μας χαρίζει είτε την υγεία είτε, τουλάχιστον, παρηγοριά και παράκληση μέσα στον πόνο.»

Απόσπασμα από το κείμενο: «Πώς να προσευχόμαστε, όταν είμαστε άρρωστοι;»

Πηγή: Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, “Χειραγωγία στην πνευματική ζωή”, Ι. Μ. Παρακλήτου. Εκδ.: ε΄, σ. 29-31

synaxipalaiochoriou.blogspot

"Αυτόν μόνο θα αγαπήσεις και Αυτόν μόνο θα λατρέψεις με όλη τη διάνοιά σου και με όλη την καρδιά σου και με όλη τη δύναμή σου(Δευτ. 6, 5)"

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς – Δεκάλογος της κατά Χριστόν νομοθεσίας. (Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, Τόμος Δ΄).

* Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, Τόμος Δ΄ (σελ. 272-278).

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς

Δεκάλογος της κατά Χριστόν νομοθεσίας

….«Αυτόν μόνο θα αγαπήσεις και Αυτόν μόνο θα λατρέψεις με όλη τη διάνοιά σου και με όλη την καρδιά σου και με όλη τη δύναμή σου(Δευτ. 6, 5). Και θα είναι τα λόγια Του και τα προστάγματά Του μέσα στην καρδιά σου για να τα πράττεις και να τα μελετάς και να τα λες όταν κάθεσαι και όταν βαδίζεις και όταν είσαι στο κρεβάτι και όταν ξυπνάς και σηκώνεσαι(Δευτ. 6, 6-7). Να θυμάσαι αδιάκοπα τον Κύριο, το Θεό σου(Δευτ. 8, 18), και να φοβάσαι Αυτόν μονάχα(Δευτ. 6, 13), και να μη λησμονήσεις ούτε Αυτόν, ούτε τις εντολές Του. Έτσι θα σου δώσει Εκείνος δύναμη να κάνεις το θέλημά Του. Γιατί τίποτε άλλο δε ζητά από σένα ο Θεός, παρά να τον φοβάσαι και να τον αγαπάς και να πορεύεσαι σ’ όλους τους δρόμους Του(Δευτ. 10, 12). Αυτός είναι το καύχημά σου και Αυτός ο Θεός σου(Δευτ. 10, 21).

Μαθαίνοντας για τους υπερκόσμιους Αγγέλους ότι είναι απαθείς και αόρατοι, και για το διάβολο που ξέπεσε από εκεί ότι είναι πολύ κακός και σοφός, ορμητικός και πολυμήχανος στο να πλανά τον άνθρωπο, μη νομίσεις ότι είναι κάποιος από αυτούς ομότιμος με το Θεό. Βλέποντας το μέγεθος του ουρανού και την πολύπλοκη κίνησή του, τον ολόλαμπρο ήλιο, τη φωτεινή σελήνη, την καθαρότητα των άλλων άστρων, τον απαραίτητο στην αναπνοή αέρα, τη θάλασσα και τη γη που παράγουν κάθε προϊόν, μη θεοποιήσεις κανένα απ’ αυτά.

Όλα αυτά είναι δούλα και κτίσματα του μόνου Θεού που τα δημιούργησε από το μηδέν με το λόγο Του. Γιατί Αυτός είπε κι έγιναν, Αυτός πρόσταξε και δημιουργήθηκαν(Ψαλμ. 32, 9). Αυτόν λοιπόν μόνο, τον Κύριο και Δημιουργό του παντός θα δοξάσεις και σ’ Αυτόν θα προσκολληθείς με αγάπη και σ’ Αυτόν θα μετανοείς ημέρα και νύχτα για τις εκούσιες και ακούσιες αμαρτίες σου.

Γιατί Αυτός είναι σπλαχνικός και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυεύσπλαχνος(Ψαλμ. 102, 8) και αιώνιος αγαθοποιός. Αυτός έχει υποσχεθεί και δίνει τη βασιλεία την ουράνια και χωρίς διαδοχή, τον ανώδυνο βίο, την αθάνατη ζωή και το ανέσπερο φως για να το απολαμβάνουν όσοι τον σέβονται και τον προσκυνούν και τον αγαπούν και τηρούν τα προστάγματά Του»….

Πηγή : Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, μεταφρ. Αντώνιος Γαλίτης, εκδ. Το περιβόλι της Παναγίας, 1986, δ΄τόμος, (σελ. 272-278).

greekdownloads.wordpress

Τουρκικό γεωτρύπανο και ελληνικός εφησυχασμός

Κλίμα «καλοκαιρινής χαλαρότητας» επικρατεί στη χώρα παρά την εξαγγελία για έναρξη γεωτρήσεων από την Τουρκία στη Ν.Α. Μεσόγειο εντός του Αυγούστου. Η πρόεδρος της Δημοκρατίας που άρχει των Ενόπλων Δυνάμεων σύμφωνα με το άρθρο 45 του Συντάγματος μετά τη δεξίωση που παρέθεσε για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, αναχώρησε για πολυήμερες διακοπές στα νησιά του Αιγαίου. Ο πρωθυπουργός πρότεινε στους υπουργούς να  πάνε διακοπές καθόσον δεν πρόκειται να γίνουν εκλογές. Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας ούτε ή άλλως δεν υφίσταται και για σύγκλιση του ΚΥΣΕΑ δεν υπάρχει ούτε σκέψη.

Λάμπρος Τζούμης, αντιστράτηγος ε.α.

Οι αυτονόητες δηλώσεις της Γερμανίδας υπουργού Εξωτερικών Αναλένας Μπέρμπογκ περί αναγνώρισης της ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά του Αιγαίου δημιούργησαν κύμα αισιοδοξίας σχετικά τις επικείμενες τουρκικές προκλήσεις. «Χαστούκι στην Τουρκία, αυστηρό μήνυμα από την Μπέρμποκ στον Τσαβούσογλου, τα σύνορα της Ελλάδας είναι σύνορα της Ενωμένης Ευρώπης, κ.λπ» είναι κάποιοι από τους τίτλους στα ΜΜΕ και αποτελούν θέσεις ακόμα και κρατικών αξιωματούχων.

Δεν είναι κατανοητό από πού πηγάζει η αισιοδοξία αυτή αν αναλογιστούμε ότι από το 2014 η Τουρκία έχει πραγματοποιήσει «πολεμική εισβολή» στην ΑΟΖ της Κύπρου παραβιάζοντας τα κυριαρχικά της δικαιώματα, αρχικά με το ερευνητικό σκάφος Μπάρμπαρος, στη συνέχεια με τα γεωτρητικά Φατίχ και Γιαβούζ και επίκειται συνέχεια με το Αμπντουλχαμίντ Χαν. Παρακολουθήσαμε τουρκικές πειρατικές ενέργειες απομάκρυνσης ξένων εταιριών που πραγματοποιούσαν έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ με χρήση πολεμικών πλοίων, καθώς επίσης έρευνες και γεωτρήσεις ακόμα σε οριοθετημένα και αδειοδοτημένα βυθοτεμάχια. Η Κύπρος αποτελεί κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά μέχρι σήμερα η «Ενωμένη Ευρώπη» το μόνο που έχει κάνει είναι να εκδίδει ευχολόγια και δηλώσεις συμπαράστασης. Η Ελλάδα που είναι εγγυήτρια δύναμη της Κύπρου απλά παρακολουθεί και «συμπαρίσταται». Σε περίπτωση λοιπόν που το τουρκικό γεωτρύπανο εγκατασταθεί σε περιοχή της κυπριακής ΑΟΖ, κατά πάσα πιθανότητα θα είμαστε «στο ίδιο έργο θεατές».  

Σε περίπτωση που η Τουρκία επιχειρήσει να διεξάγει έρευνες σε περιοχή της εν δυνάμει ελληνικής υφαλοκρηπίδας ή ΑΟΖ τι στάση θα κρατήσουν η Ε.Ε. ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, κ.λπ και ποια η θέση της ελληνικής κυβέρνησης;

Εκτός από δηλώσεις καταδίκης της τουρκικής επιθετικότητας η μοναδική περίπτωση να ευαισθητοποιηθεί ο διεθνής παράγοντας και να ασκηθεί πίεση στην Άγκυρα είναι να καταστήσει σαφές η ελληνική πλευρά ότι για την προάσπιση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας είναι έτοιμη ακόμα και για στρατιωτική σύγκρουση με την Τουρκία. Να επισημάνουμε αναφορικά με το υπόψη θέμα ότι η στρατηγική που έχουμε ακολουθήσει διαχρονικά είναι αντιφατική, κατευναστική και συντελεί στον τουρκικό αναθεωρητισμό.  

Η θέση της Ελλάδας πριν την κρίση των Ιμίων ήταν ότι κάθε ενέργεια της Τουρκίας για έρευνες εντός των ορίων της δυνητικής ελληνικής υφαλοκρηπίδας αποτελεί αμφισβήτηση ελληνικού κυριαρχικού δικαιώματος. Αυτό κατέδειξαν οι κρίσεις του 1976 και 1987, όταν η Τουρκία επιχείρησε να διεξάγει έρευνες στο Αιγαίο και οι δύο χώρες έφτασαν στο χείλος της ένοπλης σύγκρουσης. Δε συνέβη όμως το ίδιο με τις έρευνες που διεξήγαγε το 2020 το Ορούτς Ρέις γύρω από το νησιωτικό σύμπλεγμα Μεγίστης, όταν δηλώσαμε ότι: «Κόκκινη γραμμή είναι η εθνική κυριαρχία, και όταν λέμε εθνική κυριαρχία εννοούμε τα εθνικά χωρικά ύδατα, τα οποία σήμερα είναι προσδιορισμένα στα έξι ναυτικά μίλια».

Παρόμοιες δηλώσεις θεσμικών παραγόντων είχαμε και επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με την τουρκική επιθετικότητα:

-Τον Φεβ. του 2017 τουρκικό πολεμικό σκάφος εκτέλεσε πυρά μέσα σε ελληνικά χωρικά ύδατα, στη θαλάσσια περιοχή του Φαρμακονησίου και ο τότε ΥΠΕΞ δήλωσε ότι λόγω του περιστατικού αυτού: «Η Τουρκία κόντεψε να πατήσει την κόκκινη γραμμή».

-  Ένα έτος μετά το παραπάνω περιστατικό, τον Φεβ. 2018 τουρκικό ακταιωρός εμβόλισε εντός ελληνικών χωρικών υδάτων στην περιοχή των Ιμίων το πλοίο του Λιμενικού «Γαύδος». Λίγο μετά το περιστατικό ο τότε πρωθυπουργός κ. Τσίπρας συναντήθηκε με το προσωπικό του «Γαύδος» το συνεχάρη που δεν αντέδρασε και απευθυνόμενος στον κυβερνήτη του είπε: «Επέδειξες ψυχραιμία και η ψυχραιμία είναι γενναιότητα».

Παραβιάσεις της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας έχουμε δεκάδες ή εκατοντάδες μηνιαίως από την Τουρκία με τις υπερπτήσεις, αλλά στο πλαίσιο του κατευνασμού δεν έχουμε βρει την αποφασιστικότητα να καταρρίψουμε έστω ένα Μη Επανδρωμένο Αερόχημα που πετάει πάνω από τα ελληνικά νησιά. Δηλώσεις ότι είμαστε έτοιμοι για την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας ακούμε καθημερινά αλλά πρέπει να γίνουν πράξη και επί του πεδίου.

Βασική προϋπόθεση για μια αξιόπιστη αποτρεπτική στρατηγική αποτελεί η απουσία αμφιταλαντεύσεων και η αδιαμφισβήτητη ύπαρξη πολιτικής βούλησης για χρησιμοποίηση της στρατιωτικής δύναμης, προκειμένου να πειστεί η Τουρκία ότι οι δηλώσεις που γίνονται είναι βέβαιο ότι θα πραγματοποιηθούν.

freepen.gr