Ο τίτλος μαρτυρεί την ταραχή και την θλίψη μου, καθώς και την ένταση
που έχω μέσα μου, μετά από το ακόλουθο περιστατικό που πληροφορήθηκα πως συνέβη
σε σχολείο της περιοχής μας…
Αν περιγράψω την συγκεκριμένη θεατρική παράσταση, κάθε νοήμων και
σώφρων άνθρωπος θα υποστηρίξει πως ΟΧΙ , δεν είναι αυτό θέατρο για εφήβους –
δεν είναι καν θέατρο για κανέναν άνθρωπο που έχει στοιχειώδεις ηθικές αξίες και
αρχές.
Γιατί…πολύ απλά:
όταν προσπαθούμε να διδάξουμε στα παιδιά να έχουν σεβασμό μεταξύ τους
και να μην χρησιμοποιούν βρισιές στην ομιλία τους, δεν τους πηγαίνουμε σε
θέατρο που συνεχώς ακούγονται βωμολοχίες
όταν προσπαθούμε να αποτρέψουμε τους εφήβους από το κάπνισμα, δεν τους
πηγαίνουμε σε θέατρο που οι ηθοποιοί καπνίζουν αρειμανίως επί της σκηνής
καθ΄όλη την διάρκεια του έργου.
όταν θέλουμε ταπαιδιά μας να έχουν
ηθικές αξίες και να μην βλέπουν το άλλο φύλο ως πηγή ευχαρίστησης και ηδονής,
δεν τους πηγαίνουμε σε θέατρο που παρουσιάζει επί σκηνής τολμηρές σκηνές και
ευτελίζει τον έρωτα…
και πολλά ακόμα που δεν θα γράψω γιατί…
“αισχρόν εστίν και λέγειν…”.
Η δύναμη της εικόνας μεγάλη και δύσκολα “ξεγράφεται” από μέσα μας η
ασχήμια- ειδικά όταν προβάλεται “ζωντανά” μπροστά μας. Έχουν χορτάσει τα μάτια
των παιδιών με ασχήμια και ξεδιαντροπιά, δεν χρειάζεται να τα προβάλουν και στα
πλαίσια του σχολείου.
***
Θεώρησα αναγκαίο να μοιραστώ αυτές τις λίγες πληροφορίες μαζί σας, μιας
και υπέπεσαν στην αντίληψή μου , ώστε να γνωρίζετε και να είστε
υποψιασμένοι σχετικά με τις θεατρικές παραστάσεις που προτείνονται για εφήβους
και εγκρίνονται από το υπουργείο. Περισσότερες λεπτομέρειες δεν θα
αναφέρω, δεν είναι αυτός ο σκοπός αυτής της ανάρτησης.
Μόνο μια διάθεση προβληματισμού και ενημέρωσης ήθελα να δώσω γιατί αν
εμείς οι γονείς δεν ενδιαφερθούμε για τα θεάματα στα οποία εκτίθενται τα παιδιά
μας και αν δεν τα ελέγχουμε, δεν μπορούμε να περιμένουμε να το κάνει
κάποιος άλλος για εμάς…
Και κάτι τελευταίο. Στην εποχή που κάθε τι “διαφορετικό”
θεωρείται άξιο σεβασμού, δεν είναι δεδομένο ότι η αντίθεσή μας σε τέτοια
θεάματα θα γίνει σεβαστή. Θέλει τόλμη να διαφέρεις και ως γονιός και ως
μαθητής.
Επιτρέψτε μας να διαφέρουμε και να μην έχουμε τα ίδια “γούστα” με
έσάς , σεβαστείτε την δικής μας “διαφορετικότητα”…
Αυτά και ο νοών νοείτω…
Αλεξάνδρα Χ.
Τ. 3/12/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου