"Άγχος και εργασία"

– Γέροντα, πολλοί, ὅταν ἐπιστρέφουν στὸ σπίτι ἀπὸ τὴν δουλειά, εἶναι ἐκνευρισμένοι. 

– Ἐγὼ συνιστῶ στοὺς ἄνδρες, μετὰ τὴν δουλειά τους, ἂν βρίσκουν καμμιὰ ἐκκλησία ἀνοιχτή, νὰ μπαίνουν νὰ ἀνάβουν ἕνα κερί, νὰ μένουν μέσα δέκα ‐ δεκαπέντε λεπτὰ ἢ νὰ κάθωνται σὲ κάποιο πάρκο νὰ διαβάζουν ἕνα κομματάκι ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ νὰ γαληνεύουν λίγο, καὶ ὕστερα νὰ πηγαίνουν στὰ σπίτια τους ἤρεμοι καὶ χαμογελαστοί, καὶ ὄχι νὰ πηγαίνουν ἐκνευρισμένοι καὶ νὰ στήνουν τὸν καβγᾶ. Νὰ μὴ μεταφέρουν τὰ προβλήματα ποὺ ἀντιμετωπίζουν στὴν δουλειά τους μέσα στὸ σπίτι· νὰ τὰ ἀφήνουν ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα.

– Γέροντα, μερικοὶ ὅμως εἶναι καὶ κάπως δικαιολογημένοι, γιατὶ ἡ εὐθύνη ποὺ ἔχουν στὴν δουλειὰ τοὺς γεμίζει ἄγχος.

– Τοὺς γεμίζει ἄγχος, γιατὶ δὲν βάζουν καὶ τὸν Θεὸ στὶς ὑποθέσεις τους. Ὁ τεμπέλης ποὺ λέει «ἔ, ἔχει ὁ Θεός...», εἶναι καλύτερος ἀπὸ αὐτούς. Ἐγὼ προτιμῶ νὰ εἶναι κανεὶς ὑπάλληλος, νὰ κάνη σωστὰ καὶ μὲ φιλότιμο τὴν δουλειά του, ἀλλὰ νὰ ἁπλοποιῆ τὴν ζωή του, νὰ περιορίζεται στὰ ἀπαραίτητα καὶ νὰ ἔχη ἥσυχο τὸ κεφάλι του, παρὰ νὰ εἶναι ἐργοστασιάρχης καὶ νὰ εἶναι συνέχεια «ἂχ καὶ βάχ», γιατὶ συνήθως εἶναι χρεωμένος.
Μπαίνει καὶ ἡ ὑπερηφάνεια, «θὰ πάρω τόσο δάνειο, νὰ παρουσιάσω κι αὐτὸ καὶ τὸ ἄλλο, γιὰ νὰ τακτοποιηθῶ καλύτερα...», καὶ μετὰ πέφτει ἔξω, χρεωκοπεῖ, ὁπότε μετὰ πλειστηριασμὸς κ.λπ.

Ὕστερα πολλοὶ στὴν ἐργασία τους δὲν δουλεύουν τὸ μυαλό τους, κουράζονται ἄσκοπα, καὶ δουλειὰ δὲν βγάζουν. Δὲν μποροῦν μετὰ νὰ ἀνταποκριθοῦν καὶ τοὺς πιάνει ἄγχος. Κάποιος λ.χ. θέλει νὰ μάθη μιὰ τέχνη καί, ἐπειδὴ δὲν προσέχει, χρόνια πάει‐ἔρχεται, χωρὶς νὰ κάνη προκοπή, γιατὶ δὲν δουλεύει τὸ μυαλό του. Πρέπει νὰ δῆ τί τοῦ χρειάζεται στὴν δουλειά του καὶ νὰ τὸ προσθέση. Νά, ὅταν δούλευα στὸν κόσμο σὰν μαραγκός, εἶδα πὼς γιὰ τὰ ἔπιπλα ποὺ ἔκανα μοῦ χρειαζόταν καὶ ἕνας τόρνος. Τί; νὰ πήγαινα σὲ ἄλλον νὰ μοῦ τὰ φτιάξη; Πῆρα ἕναν τόρνο καὶ ἔμαθα νὰ τὸν δουλεύω. Στὴν συνέχεια εἶδα ὅτι χρειαζόταν νὰ φτιάξω κυκλικὲς σκάλες. Κάθησα, θυμήθηκα καὶ τὴν γεωμετρία καὶ τὴν ἀριθμητικὴ καὶ ἔμαθα νὰ τὶς φτιάχνω.

Ἂν δὲν δουλεύης τὸ μυαλό, θὰ παιδεύεσαι. Θέλω δηλαδὴ νὰ τονίσω πὼς πρέπει κανεὶς νὰ δουλεύη τὸ μυαλό του, γιατὶ ἐπάνω στὴν δουλειὰ παρουσιάζονται ἕνα σωρὸ περιπτώσεις. Ἔτσι θὰ γίνη κανεὶς καλὸς τεχνίτης καὶ ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα θὰ ξέρη τί νὰ κάνη καὶ θὰ προχωράη. Ὅλη ἡ βάση ἐκεῖ εἶναι. Τὸ μυαλὸ νὰ γεννάη σὲ ὅλα. Ἀλλιῶς ὁ ἄνθρωπος μένει ὑπανάπτυκτος καὶ χάνει τὸν χρόνο του.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Δ’ «Οἰκογενειακή Ζωή»