"Οι μάγοι χρησιμοποιούν και διάφορα «αγιωτικά»

– Γέροντα, τί εἶναι οἱ γητευτές; 

– Μάγοι εἶναι. Χρησιμοποιοῦν τοὺς Ψαλμοὺς τοῦ Δαβίδ, ὀνόματα Ἁγίων κ.λπ. καὶ ἀνακατεύουν καὶ ἐπικλήσεις δαιμόνων. Ἐνῶ δηλαδὴ ἐμεῖς διαβάζοντας τὸ Ψαλτήρι ἐπικαλούμαστε τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ δεχόμαστε τὴν θεία Χάρη, ἐκεῖνοι, μὲ τὸν τρόπο ποὺ τὸ χρησιμοποιοῦν, βρίζουν τὸν Θεό, ἀρνοῦνται τὴν θεία Χάρη, καὶ ἔτσι τοὺς κάνουν μετὰ τὰ δαιμόνια τὸ χατίρι. Μοῦ ἔλεγαν γιὰ ἕνα παιδὶ ὅτι εἶχε πάει σὲ ἕναν μάγο, γιὰ νὰ πετύχη κάτι. Ἐκεῖνος τοῦ διάβασε κάτι ἀπὸ τὸ Ψαλτήρι καὶ τὸ παιδὶ πέτυχε αὐτὸ ποὺ ἤθελε. Ἔπειτα ὅμως ἀπὸ λίγο καιρὸ ἄρχισε νὰ σβήνη, νὰ λειώνη τὸ φουκαριάρικο. Τί εἶχε κάνει ὁ μάγος; Εἶχε πάρει κάτι ξηροὺς καρποὺς στὰ χέρια του καὶ ἄρχισε νὰ τοῦ διαβάζη τὸν 50ο Ψαλμό. Ὅταν ἔφθασε στὸν στίχο «θυσία τῷ Θεῷ»3, πετοῦσε τοὺς ξηροὺς καρπούς, κάνοντας θυσία στοὺς δαίμονες, γιὰ νὰ τοῦ κάνουν τὸ χατίρι. Ἔτσι ἔβριζε τὸν Θεὸ μὲ τὸ Ψαλτήρι.

– Γέροντα, μερικοὶ ποὺ ἀσχολοῦνται μὲ μαγικὰ χρησιμοποιοῦν τὸν σταυρό, εἰκόνες...

– Ναί, τὸ ξέρω, ἀπὸ ᾿δῶ νὰ καταλάβης τί ἀπάτη κρύβεται πίσω ἀπὸ ὅσα κάνουν! Ἔτσι ξεγελιοῦνται οἱ καημένοι οἱ ἄνθρωποι. Βλέπουν ὅτι χρησιμοποιοῦν κεριά, εἰκόνες κ.λπ. καὶ τοὺς ἐμπιστεύονται. Νά, μοῦ εἶπε κάποιος ὅτι, στὴν πόλη ποὺ μένει, μιὰ Τουρκάλα ἔχει βάλει μιὰ εἰκόνα τῆς Παναγίας πάνω σὲ μιὰ πέτρα καὶ λέει: «Ἡ πέτρα ποὺ βοηθάει τὸν κόσμο»! Δὲν λέει «ἡ Παναγία», ἀλλὰ «ἡ πέτρα». 

Οἱ Χριστιανοὶ μπερδεύονται, γιατὶ βλέπουν τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας, καὶ μερικοὶ ποὺ ἔχουν κάποιο πρόβλημα ὑγείας τρέχουν ἐκεῖ, μὲ τὸν λογισμὸ ὅτι θὰ βοηθηθοῦν, καὶ μετὰ ὁ διάβολος τοὺς ἁλωνίζει. Γιατί, ὅταν ἡ Τουρκάλα λέη ὅτι ἡ πέτρα βοηθάει τὸν κόσμο καὶ ὄχι ἡ Παναγία, ἀπὸ ᾿κεῖ καὶ πέρα μπαίνει στὴν μέση ὁ διάβολος, ἐπειδὴ αὐτὸ εἶναι περιφρόνηση στὴν Παναγία. Ἀπομακρύνεται ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ ἀρχίζει ὁ δαιμονισμός. Καὶ τρέχουν οἱ Χριστιανοὶ νὰ τοὺς κάνη καλὰ ἡ πέτρα – ἡ πέτρα καὶ τὸ ταγκαλάκι! –, καὶ τελικὰ σακατεύονται, γιατὶ ἀπὸ τὸν διάβολο τί βοήθεια νὰ ἔχης; Ἂν εἶχαν λίγο μυαλό, θὰ σκέφτονταν· «Τουρκάλα, Μουσουλμάνα, τί δουλειὰ ἔχει μὲ τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας;». 

Ἀκόμη καὶ νὰ ἔλεγε ὅτι ἡ Παναγία βοηθάει, ἀφοῦ εἶναι Μουσουλμάνα, τί σχέση ἔχει μὲ τὴν Παναγία; Πόσο μᾶλλον τώρα ποὺ λέει ὅτι ἡ πέτρα τοὺς βοηθάει! Εἶπα σὲ κάποιον νὰ ἐνημερώσουν τὴν Μητρόπολη καὶ νὰ λάβουν μέτρα, γιὰ νὰ φυλαχθῆ ὁ κόσμος.

– Γέροντα, ὁ κόσμος μᾶς ζητάει φυλαχτά.

– Καλύτερα νὰ δίνετε σταυρουδάκια, ὅταν σᾶς ζητοῦν φυλαχτό. Μὴν κάνετε φυλαχτά, γιατὶ καὶ οἱ μάγοι τώρα κάνουν φυλαχτά. 

Βάζουν ἀπ᾿ ἔξω καμμιὰ εἰκονίτσα ἢ σταυρό, ἀλλὰ μέσα ἔχουν διάφορα μαγικά. Βλέπουν οἱ ἄνθρωποι τὴν εἰκόνα ἢ τὸν σταυρὸ καὶ μπερδεύονται. Νά, πρὶν ἀπὸ μέρες μοῦ ἔφεραν ἕνα φυλαχτὸ ἀπὸ ἕναν Τοῦρκο Ἰμπραήμ, ποὺ εἶχε καὶ σταυρὸ κεντημένο ἐπάνω. Ἔχω μάθει καὶ γιὰ ἕναν ἀθεόφοβο ὅτι τυλίγει διάφορες εἰκονίτσες καὶ μέσα βάζει τρίχες, ξυλάκια, καρφίτσες, χάνδρες4 κ.λπ.

Ὅταν ἡ Ἐκκλησία τὸν ἤλεγξε, εἶπε: «εἶμαι μέντιουμ», γιατὶ εἶναι ἐλεύθερα τὰ μέντιουμ, καὶ ἔτσι κάνει ὅ,τι θέλει. Εἶπα σὲ κάποιον ποὺ εἶχε πάθει ζημιὰ ἀπὸ αὐτόν: «Νὰ πᾶς νὰ ἐξομολογηθῆς, γιατὶ δέχεσαι ἐπιδράσεις δαιμονικές». Πῆγε, ἐξομολογήθηκε. Ἔρχεται μετὰ καὶ μοῦ λέει: «Δὲν ἔνιωσα καμμιὰ διαφορά». «Βρέ, μήπως ἔχεις τίποτε ἐπάνω σου ἀπ᾿ αὐτὸν τὸν πλανεμένο;», τὸν ρωτάω. «Ναί, λέει, ἔχω ἕνα μικρὸ κουτάκι σὰν μικρὸ Εὐαγγέλιο». Τὸ παίρνω, τὸ ἀνοίγω καὶ βρίσκω μέσα διάφορες εἰκονίτσες τυλιγμένες. Ξετυλίγω‐ξετυλίγω καὶ πιὸ μέσα εἶχε κάτι χάντρες, κάτι τρίχες, κάτι σὰν ξύλα! Τὸ πῆρα καὶ ἐλευθερώθηκε ὁ ἄνθρωπος. Βλέπεις τί τεχνίτης εἶναι ὁ διάβολος!

Φοροῦν οἱ καημένοι ἄνθρωποι κάτι τέτοια φυλαχτά, δῆθεν γιὰ νὰ βοηθηθοῦν, καὶ ταλαιπωροῦνται. Αὐτὰ πρέπει νὰ τὰ κάψουν καὶ νὰ παραχώσουν τὴν στάχτη ἢ νὰ τὰ πετάξουν στὴν θάλασσα καὶ νὰ πᾶνε νὰ ἐξομολογηθοῦν. Ἔτσι μόνον ἐλευθερώνονται. Εἶχε ἔρθει στὸ Καλύβι ἕνας νεαρὸς ποὺ εἶχε πολλὰ προβλήματα καὶ βασανιζόταν σωματικὰ καὶ ψυχικὰ πάνω ἀπὸ τέσσερα χρόνια. Ζοῦσε ἁμαρτωλὴ ζωὴ καὶ τὸν τελευταῖο καιρὸ εἶχε κλεισθῆ στὸ σπίτι του· δὲν ἤθελε νὰ βλέπη ἄνθρωπο. Δυὸ φίλοι του, ποὺ ἔρχονταν τακτικὰ στὸ Ἅγιον Ὄρος, τὸν ἔπεισαν μετὰ ἀπὸ πολλὲς δυσκολίες νὰ τὸν πάρουν μαζί τους στὸ Ὄρος, μὲ σκοπὸ νὰ τὸν φέρουν στὸ Καλύβι. Στὴν διαδρομὴ ἀπὸ τὴν Οὐρανούπολη μέχρι τὴν Δάφνη, κάθε φορὰ ποὺ τὸ καράβι ἔπιανε σὲ σκάλα μοναστηριοῦ, ὁ νεαρὸς σωριαζόταν κάτω. Οἱ φίλοι του μὲ τοὺς πατέρες ποὺ ἦταν στὸ καράβι προσπαθοῦσαν νὰ τὸν συνεφέρουν λέγοντας τὴν εὐχή. Μὲ πολλὴ δυσκολία ἔφθασαν στὸ Καλύβι. Ὁ καημένος μοῦ ἄνοιξε τὴν καρδιά του, μοῦ μίλησε γιὰ τὴν ζωή του. Εἶδα ὅτι βασανιζόταν ἀπὸ κάποια δαιμονικὴ ἐπήρεια. Τοῦ εἶπα νὰ πάη νὰ ἐξομολογηθῆ ἐκεῖ σὲ ἕναν πνευματικό, νὰ κάνη ὅ,τι τοῦ πῆ, καὶ θὰ γίνη καλά. Πράγματι πῆγε καὶ ἐξομολογήθηκε. Ὅταν μπῆκαν στὸ καράβι, γιὰ νὰ ἐπιστρέψουν, εἶπε στοὺς φίλους του ὅτι ὁ πνευματικὸς τοῦ εἶπε νὰ πετάξη στὴν θάλασσα τὸ φυλαχτὸ ποὺ τοῦ εἶχε δώσει κάποιος γνωστός του καὶ τὸ φοροῦσε ἐπάνω του, ἀλλὰ τοῦ ἦταν ἀδύνατο νὰ τὸ κάνη. Ὅσο κι ἂν οἱ φίλοι του τὸν παρακαλοῦσαν νὰ σηκωθῆ νὰ τὸ πετάξη, ἐκεῖνος ἔμενε σὰν ἄγαλμα. Δὲν μποροῦσε νὰ σηκωθῆ ἀπὸ τὸ κάθισμα. Τότε τὸν ἔπιασαν καὶ μὲ πολὺ κόπο τὸν ἔβγαλαν ἔξω στὸ κατάστρωμα. Μὲ τὴν βοήθειά τους ὁ νεαρὸς κατάφερε νὰ βγάλη τὸ φυλαχτὸ καὶ νὰ τὸ ἀφήση νὰ πέση στὴν θάλασσα, γιατὶ δὲν εἶχε τὴν δύναμη νὰ τὸ πετάξη. Ἀμέσως αἰσθάνθηκε νὰ ἐλευθερώνωνται τὰ χέρια του καὶ τὸ ταλαιπωρημένο σῶμα του ἀπέκτησε δύναμη. Ἄρχισε ἀπὸ τὴν χαρά του νὰ χοροπηδᾶ στὸν διάδρομο γεμάτος ζωντάνια καὶ νὰ δοκιμάζη τὴν δύναμη τῶν χεριῶν του στὰ σίδερα καὶ στὰ τοιχώματα τοῦ πλοίου.

3 Ψαλμ. 50, 19.

4 Ὁ 61ος κανόνας τῆς Στ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὁρίζει νὰ ἀφορίζωνται οἱ «φυλακτήριοι», δηλαδὴ οἱ μάγοι ποὺ κατασκευάζουν «φυλακτήρια» (=φυλακτά), στὰ ὁποῖα βάζουν δαιμονικὰ σύμβολα ἢ διάφορα μακάβρια ἀντικείμενα (τρίχες, νύχια, κοκκαλάκι φιδιοῦ ἢ νυχτερίδας κ.λπ.). Σ᾿ αὐτὰ ἔχουν μεταδώσει προηγουμένως μὲ μαγικὲς πράξεις, ποὺ γίνονται μὲ ἐπικλήσεις δαιμόνων, δαιμονικὴ ἐπήρεια.  

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Γ’ «Πνευματικὸς Ἀγώνας»