Παρουσίαση του βιβλίου «Η ευχή μέσα στον κόσμο». Για ποιο λόγο λέμε την ευχή

Απόσπασμα:

Για ποιο λόγο λέμε την ευχή

π. Χρ.: Γέροντα, προσπαθούμε, υψηλά νοήματα να τα απλουστεύσομε. Εδώ, αυτά που έχετε γράψει, για να τα βιώσουν οι γέροντες και εσείς κατ’ επέκτασιν χρειάστηκε κόπος και πόνος πολύς. Για πέστε μου, για πιο λόγο λέμε την ευχή; Βλέπετε, επαναλαμβάνω τα ερωτήματα, για να μπορέσουμε να δώσουμε κατά τον απλούστερο και τον καλύτερο και τον πνευματικότερο τρόπο, όλες αυτές τις έννοιες περί της ευχής.

π. Στ.: Για να απομακρύνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο από κοντά μας την δαιμονική επίδραση, την επίδραση του διαβόλου. Τον βομβαρδισμό δηλαδή που δεχόμενα, από τους κακούς λογισμούς, τους αισχρούς, τους πονηρούς και τους βλασφήμους. Όλοι αυτοί οι λογισμοί οι οποίοι αποτελούν και την πρώτη αιτία για την πράξη της κακίας, γιατί πρώτα έρχεται ο λογισμός, μας παλεύει, προσπαθεί να μας ελκύσει, να κερδίσει την συγκατάθεση μας, και κατόπιν να την κάνει πράξη. Λοιπόν, για να καεί ο δαίμονας στην προσβολή του, λέμε την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Ή περιφρονούμε τον λογισμό, τον οποιοδήποτε λογισμό, εννοώ πάντοτε τον κακό λογισμό, τον αισχρό, τον πονηρό και τον βλάσφημο, ή τον περιφρονούμε, και παράλληλα λέμε την ευχούλα «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με». Για να καεί ο δαίμονας. Μάστιζε λοιπόν πολεμίους.

Ο πόλεμος των λογισμών

π. Χρ.: Γέροντα, με συγχωρείτε, ακούω πάρα πολλούς και στην ιερά εξομολόγηση - και σεις θα τα ’χετε ακούσει - χιλιάδες φορές να λένε: «Βασανίζομαι από τους λογισμούς, προσεύχομαι και μου έρχονται βλάσφημοι λογισμοί, προσεύχομαι και μου έρχονται αισχροί λογισμοί, προσεύχομαι και μου έρχονται λογισμοί απιστίας», τι συμβαίνει εκεί;

π. Στ.: Εδώ πολεμάται ο χριστιανός, για να παύσει να προσεύχεται, αλλά όσο πολεμείται από τους λογισμούς τόσο πιο πολύ και πρέπει να προσεύχεται. Γιατί την προσευχή τη φοβάται. Και ειδικότερα ό,τι αναφέρεται στο όνομα του Ιησού Χριστού. Εδώ τρέμει τους Χαιρετισμούς. Γι’ αυτό και πολεμείται. Γι’ αυτό και βλέπομε το μυαλό μας συνεχώς να φεύγει, να ταξιδεύει. Βέβαια η πρωταρχική αιτία και το πρωταρχικόν κακό βρίσκεται στην πτώση των πρωτοπλάστων. Εκεί ο νους ήταν ενωμένος με τον Θεόν. Και συνομιλούσε ο άνθρωπος ο πρωτόπλαστος, ο Αδάμ και η Εύα με τον Θεόν, δια μέσου του νοός. Αυτή ήταν η κοινωνία και αυτή ήταν η ένωσις. Αυτό διεσπάσθη με την πτώση και την αμαρτία, και αυτό εξακολουθεί να υπάρχει σήμερα. Μας δίδει βοήθεια το Άγιον Βάπτισμα, «ο πιστέυσας και βαπτισθείς σωθήσεται», έρχεται ύστερα η μυστηριακή ένωσις, με το μυστήριο της θείας Κοινωνίας, του Σώματος και του Αίματος του Ιησού Χριστού, και ακολουθεί και έπεται η πνευματική Κοινωνία μετά του Ιησού Χριστού. Αυτό που έκαναν οι Πρωτόπλαστοι και που το είχαν φυσικό, να το επαναφέρουμε εμείς πάλι μέσα στην καρδιά μας αν είναι δυνατόν μέσω της ευχής. Άρα όταν πολεμείται, πολεμείται για να μην υπάρξει, αυτή η ένωσις με τον Θεόν.
Να μην φοβάται ο χριστιανός.

Μας συγχωρείτε για το μονοτονικό και τυχόν λάθη ορθογραφίας.

Η ομιλία αυτή έχει ήδη δημοσιευτεί σαν video στο Internet, στην παρακάτω διεύθυνση http://www.youtube.com/watch?v=ocJR7zgxmj8&feature=related

πηγή