Όσες όμως ψυχές υποχωρήσουν από δειλία και φόβο και δεν υπομείνουν τις
θλίψεις, αλλά πέσουν σε αμέλεια, ανυπομονησία και απελπισία και απομακρυνθούν
από το δρόμο του Θεού, ξεχνώντας το έλεος του Κυρίου, πώς είναι δυνατόν - αφού
αποδείχθηκαν ανάξιες - να λάβουν τη δωρεά της αιώνιας ζωής;
Γιατί κάθε ψυχή χρωστά, για χάρη του Κυρίου που πέθανε για μας, να
μακροθυμεί και να υπομένει μέχρι θανάτου, κρατώντας άσβεστη την ελπίδα της στο
έλεός Του και έτσι θα γίνει άξια της αιώνιας ζωής.
Όσοι θέλουν να ξεφύγουν από την αιώνια γέεννα, που περιμένει τους
αμαρτωλούς, και επιθυμούν να ζήσουν αιώνια, προσπαθούν να υπομένουν πάντοτε
τις θλίψεις και τις ταλαιπωρίες αυτής της ζωής, εκείνες που προκαλεί ο Πονηρός
με τους πειρασμούς. Και αν υπομείνουν ως το τέλος, περιμένοντας με πίστη το
έλεος του Κυρίου, θα λυτρωθούν με τη βοήθεια της Θείας Χάρης. Αυτοί θα αξιωθούν
να κοινωνήσουν, με τη Χάρη του Παναγίου Πνεύματος, και θα ξεφύγουν την ημέρα
της Κρίσεως από τη γέεννα, κληρονομώντας την αιώνια Βασιλεία του Κυρίου.
(Πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο
«Αλγηδών η αγιότοκος: Η Υπομονή και η Ευχαριστία κατά τους
Πατέρες», Εκδόσεις «ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ» 2010,
Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Καρέα)
"Η Άλλη Όψις θα ήθελε θερμά να ευχαριστήσει την
γερόντισσα της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Καρέα, για την ευλογία της για την
δημοσίευση αποσπάσματος του βιβλίου, που πιστεύουμε πως θα είναι πολύ ωφέλιμο
για όλους τους αναγνώστες του."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου