Καὶ βλέπεις, τώρα μάχονται τὴν Ἐκκλησία, ἀγωνίζονται γιὰ τὴν καταστροφή της. Καλά, νὰ ποῦμε, δὲν πιστεύουν, διδάσκουν τὴν ἀθεΐα. Ἀλλά νὰ μήν ἀναγνωρίζουν τὸ καλό ποὺ προσφέρει ἡ Ἐκκλησία καὶ νὰ τὰ βάζουν μὲ τὴν Ἐκκλησία; Αὐτὸ ἔχει πολλή κακότητα. Νὰ μήν ἀναγνωρίζουν π.χ. ὅτι ἡ Ἐκκλησία προστατεύει τὰ παιδιά, τὰ βοηθάει νὰ μή γίνουν ἀλητάκια, νὰ γίνουν καλοί ἄνθρωποι;
Αὐτοί προωθοῦν τὰ παιδιά στὸ κακό∙ ἐπιτρέπουν τὴν
καταστροφή τῶν παιδιῶν ἐλεύθερα. Ἐνῶ ἡ Ἐκκλησία τί διδάσκει; «Νὰ εἶναι ὁ νέος
φρόνιμος, νὰ σέβεται τούς ἄλλους, νὰ διατηρηθῆ ἁγνός, γιὰ νὰ παρουσιασθῆ στὴν
κοινωνία σωστός ἄνθρωπος». Ἀλλά τὰ πράγματα θὰ ἔρθουν πάλι στὴν θέση τους.
Στὴν Ρωσία μία γιαγιά προσευχόταν γονατιστή μέσα στὴν Ἐκκλησία δίπλα σὲ
μία κολόνα. Πάει μία νεαρή γυναίκα, ποὺ ἦταν μεγάλη ἐπιστήμων, καὶ τῆς λέει: «Αὐτὰ
εἶναι ξεπερασμένα πράγματα». Τῆς ἀπαντάει ἡ γιαγιά:
«Σ’ αὐτήν τὴν κολόνα ποὺ προσεύχομαι καὶ κλαίω τώρα
ἐγώ, θὰ ’ρθης μετά νὰ κλαῖς ἐσύ. Τὰ δικά σας θὰ ἔρχωνται καὶ θὰ περνοῦν, θὰ ἔρχωνται
καὶ θὰ περνοῦν, ἐνῶ ὁ Χριστιανισμός δὲν ξεπερνιέται ποτέ».
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου