Δευτέρα 27 Μαρτίου 2023
Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης
Κυριάκος Μητσοτάκης - Σταῦρος
Θεοδωράκης:
Ὡς λάδι στή «φωτιά» τῆς κοινωνικῆς ὀργῆς, ἀποδείχθηκε ὅτι λειτούργησε τό
δημοσιογραφικό «πλυντήριο» τοῦ Σταύρου Θεοδωράκη στόν πρωθυπουργό, ὁ ὁποῖος
χωρίς νά ἔχει συμπληρωθεῖ οὔτε μῆνας ἀπό τό ἔγκλημα τῶν Τεμπῶν, ἐμφανίστηκε νά
δώσει συνέντευξη γιά νά περισώσει τό καταρρέον πολιτικό προφίλ του.
Τό πρῶτο σημάδι
πώς ἡ ἐκπομπή - «ξέπλυμα» μετετράπη σέ... ἕνα ἀκόμη κυβερνητικό
φιάσκο, ἦταν τά νούμερα τῆς τηλεθέασης πού κυριολεκτικά «πάτωσαν», δεδομένου
ὅτι ἦταν ἡ πρώτη συνέντευξη τοῦ πρωθυπουργοῦ τῆς χώρας, μετά τά Τέμπη. Ἡ τηλεθέαση στό ἀνώτερο σημεῖο της ἔφτασε τό 10,5% καί
πρός τό τέλος τῆς ἐκπομπῆς ὑποχώρησε μέχρι καί στό 8,9%.
Οὐσιαστικά ὁ κόσμος γύρισε τήν
πλάτη στό πρόγραμμα «ἐντατικῆς πλύσης» τοῦ
πρωθυπουργοῦ, πολύ ἁπλά γιατί γνώριζε ἐκ τῶν προτέρων τί θά δεῖ καί τί θά ἀκούσει.
Τό ἕνα χέρι (τῆς δημοσιογραφίας) νίβει τό ἄλλο (τῆς κυβέρνησης), καί τά δυό τό
(ἀποκρουστικό) πρόσωπο τῆς σημερινῆς Ἑλλάδας. Ὁ λαός ἔχει συνειδητοποιήσει
πλέον πώς σέ αὐτήν τή χώρα πού κατέχει την 108η θέση
στήν ἐλευθερία τοῦ Τύπου, ἡ συστημική δημοσιογραφία εἶναι ἱκανή νά κάνει τό μαῦρο
- ἄσπρο, νά παρουσιάζει ὡς «θυσίες» γιά τό κοινό καλό ἀκόμα καί τά μεγαλύτερα ἐγκλήματα.
Ὅσον ἀφορᾶ τό πεδίο τοῦ δρόμου, 2.5 ἑκατομμύρια
κόσμου παρευρέθηκαν σέ συλλαλητήρια διαμαρτυρίας γιά τά Τέμπη, στή
μεγαλύτερη κινητοποίηση τῆς τελευταίας 12ετίας. Καί πολλοί ἀπό αὐτούς τούς πολῖτες ἦρθαν ἀντιμέτωποι μέ ἀπρόκλητη ἀστυνομική βία, χημικά,
προβοκάτσιες ἀπό «κουκουλοφόρους» καί γερανούς τῆς ἀστυνομίας πού παίζουν
συγκρουόμενα ἀνάμεσα στά συγκεντρωμένα πλήθη.
Καί μέσα ἀπό αὐτόν τόν
φαντασμαγορικό καπνό τῶν δακρυγόνων πού
ἔζωσε ὁλόκληρη τή χώρα, ἔκανε τήν ἐντυπωσιακή του «entrance», ὁ Κυριάκος
Μητσοτάκης, ὁ πληγωμένος, «συντετριμμένος» καί «ἄτυχος» «Μωυσῆς», πού ζητάει
συγγνώμη σέ ὅσους δέν πείστηκαν ἀπό τά μηνύματα εἰλικρινοῦς μεταμέλειας πού ἦταν γραμμένα πάνω στά γκλόμπ τῶν πραιτωριανῶν.
Σάν νά προσγειώθηκε στόν πλανήτη γῆ σήμερα, ὁ
Κυριάκος Μητσοτάκης βάλθηκε νά μᾶς πείσει πώς ἀποφάσισε νά διεξάγει πόλεμο στό
«βαθύ κράτος», ἐνῶ ὁ ἴδιος ἐδῶ καί τέσσερα χρόνια ἡγεμονεύει ἀπό
τόν πάτο τοῦ βαθέος κράτους καί τοῦ πολιτικοῦ «βαρελιοῦ» γενικότερα.
Ἡγεῖται ἑνός κόμματος πού ἀποκρυστάλλωσε στό
DNA τοῦ πολιτικοῦ τό πελατειακό σύστημα, τή μαζική ἐκποίηση τῆς χώρας, τά
golden boys, τή στήριξη στά καρτέλ τῆς ἀγορᾶς, τήν «ἁγιοποίηση» τοῦ ἰδιωτικοῦ
τομέα, τίς ἀπευθείας ἀναθέσεις σέ φίλους καί ἡμετέρους, τήν ὑποβάθμιση κάθε
δημόσιας ἤ κρατικῆς δομῆς γιά νά λεηλατηθεῖ ἀπό τά ἁρπακτικά τῶν «ἐπενδύσεων».
Στό μεγάλο φαγοπότι πού στήθηκε στά ἐρείπια τοῦ
ξεπουλημένου ΟΣΕ (μέ εὐθύνη καί τῶν προηγούμενων κυβερνήσεων) ἡ Νέα Δημοκρατία
στάθηκε ὡς «τροχονόμος» τῆς διαφθορᾶς καί ὡς συνένοχη τοῦ πλιάτσικου πού ἔγινε
σέ μιά ἀκόμη ὑποδομή τῆς χώρας. Τά σοβαρότατα ζητήματα ἀσφαλείας πρίν προλάβουν
νά βγοῦν στήν ἐπιφάνεια, χάθηκαν μέσα στή χοάνη τοῦ βαθέος κράτους πού ἐκπροσωποῦσε
ὁ ἴδιος ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ὅσον ἀφορᾶ τίς εὐθύνες τῆς κυβέρνησης, ὁ
πρωθυπουργός παπαγάλισε γιά μιά ἀκόμη φορά τό προσωπικό «εὐαγγέλιο» τοῦ, τό ἀφήγημα τῆς ἀτομικῆς εὐθύνης. Αὐτό πού ἔκανε σημαία καί
στήν ἐπιβολή τῆς ὑγειονομικῆς χούντας. Ἄν θά μείνουν στήν ἱστορία
κάποιες φράσεις τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη, αὐτές θά εἶναι τό «δέν ἤξερα» καί το «ὅλοι ἔχουν εὐθύνη». «Φταῖμε ὅλοι» εἶπε,
ἄλλα ἐγώ εἶμαι ὁ μόνος πού ἔχω τό θάρρος νά τό πῶ «γιατί αὐτή τήν κουβέντα δέν
τήν ἔχουνε πεῖ ὅλοι».
Προκλητικός, ἀνάλγητος καί ἀσεβής. Μιλᾶμε γιά
τόν ὁρισμό τῆς διάχυσης εὐθυνῶν, προκειμένου νά βγεῖ «λάδι» ὁ ἴδιος. Τό «φταῖμε ὅλοι» γενικῶς καί ἀορίστως, ἄς τό πεῖ ὁ
πρωθυπουργός στίς οἰκογένειες πού θρηνοῦν τούς νεκρούς τούς ἀπό τά αἱματοβαμμένα
Τέμπη. Στούς ἀπαρηγόρητους γονιούς πού μέ ἕνα στόμα ἀποκαλοῦν «φόνο», τή
μοιραία σύγκρουση τῶν τρένων καί 3 ἑβδομάδες τώρα δέν τούς πῆρε οὔτε ἕνας ἐκπρόσωπος
τῆς Πολιτείας τηλέφωνο. Ἀρκέστηκε ἡ κυβέρνηση νά ἀνακοινώσει κάποια μέτρα
στήριξης πού τά «πέταξε» μέ ἐπικοινωνιακό στόμφο, λές καί θά γεμίσει τό χάσμα
στήν ψυχή τοῦ γονιοῦ, μέ ἕναν διορισμό στό δημόσιο ἤ μιά σύνταξη.
«Βάλτε πλάτη», γιά νά πᾶμε ἀκόμα
πιό χαμηλά
Ὁ Σταῦρος Θεοδωράκης μετέφερε τήν ἐρώτηση τῆς Εὐδοκίας
Τσαγκλή ἡ ὁποία βρισκόταν στό μοιραῖο τρένο των Τεμπῶν. «Ἄν ἤμουν κόρη σᾶς
κ. Πρωθυπουργέ καί μετά ἀπό αὐτό πού ἔπαθα, σᾶς ἔλεγα πώς φοβᾶμαι καί θέλω νά ἀλλάξω
χώρα, τί θά μέ συμβουλεύατε;».
Ὁ κ. Μητσοτάκης παρότρυνε τήν Εὐδοκία νά...
«βάλει καί αὐτῇ πλάτῃ γιά νά ἀλλάξει αὐτή ἡ χώρα». Σέ μιά γυναῖκα πού εἶδε
τόν Χάρο μέ τά μάτια της μέσα σέ ἕνα μέσο μεταφοράς πού μέ εὐθύνη τῆς κυβέρνησης ἔγινε καρμανιόλα, ὁ
πρωθυπουργός τῆς χώρας ζητάει νά βάλει πλάτη, γιά νά μήν κινδυνεύσει νά σκοτωθεῖ
ξανά σέ κάποιο ἄλλο τρένο, σέ κάποιο λεωφορεῖο, σέ κάποια γέφυρα ὑπό
κατάρρευση, σέ κάποιο τριτοκοσμικό ὁδικό δίκτυο, πού ἡ ἴδια ἡ κυβέρνηση
Μητσοτάκη φρόντισε νά κληροδοτήσει στόν λαό, θυσιάζοντας τήν ἀσφάλεια τῶν πολιτῶν
στόν βωμό τοῦ κέρδους.
Νά βάλουμε «πλάτη» μᾶς
ζητοῦσαν καί γιά τά μνημόνια, «πλάτη» ζήτησαν καί γιά τήν πανδημία, «πλάτη»
ζητοῦν καί στά πολιτικά ἐγκλήματα. Ὁ λαός βάζει συνεχῶς πλάτη γιά νά δεῖ ἄσπρη μέρα, ἄλλα
αὐτό πού γίνεται στήν οὐσία εἶναι ὅτι ἕνα νοσηρό πολιτικό σύστημα ἔχει ἀνέβει
στήν πλάτη τοῦ λαοῦ καί δέν λέει νά κατέβει μέ τίποτα.
«Μέ αὐτόν τόν θυμό νά κάνουμε μιά νέα ἀρχή, γιά
μιά χώρα πού θά πάψει νά μᾶς πληγώνει», εἶπε ὁ Σταῦρος Θεοδωράκης στό κλείσιμο
τῆς ἐκπομπῆς, στεγνώνοντας τά χέρια του ἀπό τήν κυβερνητική μπουγάδα πού μέ
τόσο κόπο ἔκανε. Θά μποροῦσε ἄνετα νά εἶναι σλόγκαν σέ προεκλογική
διαφήμιση τῆς ΝΔ. Ὅμως εἶναι σχόλιο «δημοσιογράφου», πού θεωρεῖ πώς μέ
σαθρά ὑλικά, μποροῦμε νά χτίσουμε τήν Ἑλλάδα τοῦ αὔριο. Νά πρωτοστατήσουν στήν ἀνοικοδόμηση
αὐτοί πού ἔφτιαξαν μιά Ἑλλάδα πού ὄχι ἁπλά μας πληγώνει, ἄλλα μᾶς σκοτώνει. Καί
πρίν μᾶς σκοτώσει, πρῶτα ἀπ' ὅλα φροντίζουν νά δολοφονήσουν τή λογική, ἀπό τά
«δημοσιογραφικά» μετερίζια τους...
πηγή: orthodoxia-ellhnismos.gr
Η πρώτη φωτογραφία
είναι από ιστολόγιο: makkavaios.blogspot
Οι
υπόλοιπες από το παρών ιστολόγιο: akrovolistishellas.blogspot
Εκ του ιστολόγιου: Η διαφθορά, η αναξιοκρατία, ο
κομματισμός, η έλλειψη δημοκρατίας, τα χημικά και τα δακρυγόνα από την Ελληνική
Αστυνομία κλπ, δεν ξεκίνησαν με αυτήν την κυβέρνηση.
Έχει πολλές δεκαετίες που το ρουσφέτι (και οι
πολίτες έχουμε μέρος ευθύνης για τη σημερινή κατάντια της Ελλάδας) και τα
παραπάνω γραφόμενα (αναξιοκρατια, κομματισμός κλπ που δεν είναι δείγματα
Δημοκρατίας), ξεκίνησαν. Τα τελευταία χρόνια αυτά τα συμβάντα, είναι εντονότερα
και περισσότερο αισθητά στον πολίτη. Όπως περισσότερο αισθητή από ποτέ άλλοτε,
είναι η προσπάθεια των συστημηκών Μ.Μ.Ε. να κάνουν προπαγάνδα υπέρ της εκάστοτε
κυβέρνησης.
Η πορεία της οικονομίας, δείχνει πόσο ανίκανες
ήταν οι κυβερνήσεις από τότε που μπόρεσα να συλλέξω από το διαδίκτυο τα
οικονομικά στοιχεία. Βέβαια αυτό δε σημαίνει πως τα μικρά κόμματα δεν έχουν
μέρος ευθύνης. Τι ουσιαστικό πράγμα έκαναν για να σταματήσουν αυτήν την οικονομική
και κοινωνική κατρακύλα, πέραν του να διαπιστώνουν, καταγγέλλοντας, τα κακώς
πεπραγμένα των μεγάλων κομμάτων;
Οι διαπιστώσεις – καταγγελίες των μικρών
κομμάτων, αποτελούν το αυτό και για τους πολίτες που τα ψήφισαν για να
διορθώσουν την κατάσταση και όχι για να την….περιγράφουν πως έχει.
Επίσης, η Ορθοδοξία δεν Κομματικοποιείται. Δεν
είναι πολιτικό κόμμα η Ορθοδοξία.
Σχετικά με τα οικονομικά στοιχεία που δείχνουν
την διαχρονική ανικατότητα, όσων κυβέρνησαν, χρονικά η παράθεση γίνεται από το
1974 και μετά. Αυτό δεν έχει να κάνει με τυχόν συμπάθεια προς καθεστώτα
ολοκληρωτικά (αριστερά και δεξιά), φασιστικά και τα παρόμοια. Από τότε δείχνουν
τα οικονομικά ιστολόγια την πορεία της Ελληνικής οικονομίας, οπότε από τότε
παραθέτω, πόσο «μπροστά» πήγαινε η χώρα σύμφωνα με τους πολιτικούς μας…:
****
Κατά την πρώτη περίοδο (1975-1981) διακυβέρνησης της χώρας από το κόμμα της Νέας
Δημοκρατίας, αρχικά από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τα δύο τελευταία χρόνια
(1980-1981) από τον Γεώργιο Ράλλη, το δημόσιο χρέος ανήλθε (από το 1975 έως το
1981) σε 852 δις. δραχμές ή (με αναγωγή) σε 2,4 δις. ευρώ ή στο 34,5%
του ΑΕΠ.
Μετά την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1981 ο μακροοικονομικός λαϊκισμός για άλλους λόγους άρχισε
να σαρώνει ό,τι είχε απομείνει όρθιο στην ελληνική οικονομία με αποτέλεσμα
αμέσως μετά τις εκλογές του 1985 «για ακόμα καλύτερες μέρες» ανακοινώθηκε στις
14 Οκτωβρίου του ίδιους έτους το πιο σκληρό πακέτο λιτότητας που είχαν γνωρίσει
εργαζόμενοι και φορολογούμενοι έως τότε. Τότε,
το 1985, το χρέος σχεδόν τριπλασιάστηκε, αφού 2,4 δις. ευρώ έφτασε
στα 8,6 δις. ευρώ για να εκτοξευθεί στο 21,5 δις. ευρώ το μοιραίο προεκλογικό
έτος του «Τσοβόλα δώστ΄όλα», το 1989!
Από το έτος αυτό κι ενώ η χώρα μας είχε ήδη ενταχθεί από το 1981 στην
ΕΟΚ ο άφρων μακροοικονομικός λαϊκισμός συνεχίστηκε με το χρέος να καλπάζει
συνεχώς και να φτάσει στα 60,5 δις. ευρώ και να σπάσει το φράγμα του 100%
του ΑΕΠ (111,6% του ΑΕΠ) το 1993. Δυστυχώς, κι όλα τα επόμενα χρόνια και
ιδιαίτερα επί πρωθυπουργίας του Κώστα Σημίτη,
μολονότι εξασφαλίσθηκαν τότε ικανοποιητικοί ρυθμοί ανάπτυξης, το χρέος αντί
ανάλογης δραστικής μείωσης διογκωνόταν συνεχώς (αυξήθηκε
κατά 70 δις. ευρώ) με ρεκόρ αύξησης εκείνο του Κώστα Καραμανλή κατά 131,9%, το οποίο το μοιραίο, λόγω της σοβούσης τότε διεθνούς
νομισματοπιστωτικής αναταραχής 2009, έφτασε στα 299,7 δις. ευρώ ή στο 129,85
του ΑΕΠ.
Έτσι, το χρέος το δεύτερο (το 2011) μόλις έτος ένταξης
της χώρας στο πρώτο Μνημόνιο έφτασε στο ιλιγγιώδες επίπεδο των 355,7 δις.
ευρώ, αλλά χαρακτηριζόταν τότε ως…
«βιώσιμο»!.
Απόσπασμα
****
O Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παρέλαβε
Δημόσιο Χρέος 75,9 δισ. ευρώ και παρέδωσε 139,1 δισ. ευρώ, που αφορά αύξηση 63,2 δισ.
ευρώ.
Πέρα από το καταγεγραμμένο χρέος, ο
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παρέλαβε μη καταγεγραμμένα χρέη που δεν εξυπηρετούνταν.
Αυτά είχαν προέλθει κυρίως από καταπτώσεις εγγυήσεων που είχαν δοθεί τη
δεκαετία του ’80, χρέη αγροτικών συνεταιρισμών, κρατικά ελεγχόμενων εταιρειών
που είχαν υπαχθεί στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων, και από την
ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης τραπεζών.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανέλαβε την εξυπηρέτηση
των μη καταγεγραμμένων χρεών που άφησε πίσω της η κυβέρνηση Παπανδρέου,
εκδίδοντας κρατικά ομόλογα («δάνεια εξυγίανσης») που αύξησαν το δημόσιο χρέος
κατά 3,5 τρις δραχμές, ήτοι 21,6% του ΑΕΠ (Πίνακας).
Απόσπασμα
****
Εκ του ιστολόγιου: Όλοι οι πρωθυπουργοί που
αναλάμβαναν την εξουσία, ξαφνικά «διαπίστωναν» πως υπήρχαν κρυφά δημόσια χρέη.
Έτσι επικαλούμενοι αυτή τη «διαπίστωση», προχωρούσαν σε οικονομικές σκληρής
λιτότητας.
Όμως εδώ
δημιουργούνται κάποια ερωτήματα: Όσο ήταν στην αντιπολίτευση γιατί δεν έψαχναν σε βάθος
τα οικονομικά στοιχεία που έδινε η κυβέρνηση;
Και το βασικότερο ερώτημα: Γιατί δεν πήγαιναν ξανά
σε εκλογές με νέο, προσαρμοσμένο στα «γνωστά» πλέον οικονομικά δεδομένα, για να
τους ψηφίσει ο λαός με το νέο τους οικονομικό πρόγραμμα;
Αντίθετα, ενώ ψηφίστηκαν για να ακολουθήσουν
άλλη οικονομική πολιτική, καταχράστηκαν την Ψήφο του Λαού και Επέβαλαν διαφορετική
και σκληρή οικονομική πολιτική φοβούμενοι να πάνε σε εκλογές. Φυσικά πάντα αυτή
η κακή οικονομία που παραλαμβάνανε την έκαναν πολύ καλή, για να «διαπιστώσουν»
οι επόμενοι έχοντες την εξουσία πως η οικονομία ήταν σε μαύρα χάλια.
Η αλήθεια αποκαλύφθηκε όταν οι δανειστές γνωρίζοντας
πόσα δανείζουν και πόσα χρήματα είναι ικανή η Ελληνική Οικονομία να επιστρέψει,
την έθεσαν σε κατάσταση ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Μετά ακολούθησε το «μεταρρυθμιστικό»
πρόγραμμα ξεπουλήματος της Ελλάδος και καταδίκης του μέλλοντος των Ελλήνων από
το κακό στο χειρότερο.
Βέβαια και σε αυτήν την κατάσταση στην οποία
έφεραν οι εκλεγμένοι Έλληνες πολιτικοί τον Ελληνικό λαό, βρήκαν την ευκαιρία να
τον εκμεταλλευτούν, υποσχόμενοι πως αυτή τη φορά, θα τον έσωζαν από τον γκρεμό
των μνημονίων που οι ίδιοι τον οδήγησαν.
Α.Η.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου