Βλέπετε είναι πολύ επικίνδυνο
να παίρνουμε κατ’ ευθείαν τα λόγια της Γραφής.
««Όλες οι χριστιανικές
παραφυάδες που ονομάζονται δήθεν Εκκλησίες, πιστεύουν στην Αγία Γραφή, αν και
όλοι αυτοί διαφέρουν μεταξύ τους· δεν πρόκειται βέβαια να συμφωνήσουν ποτέ, διότι θέλησαν να ερμηνεύσουν κατ’ ευθείαν την Γραφή και
πλανέθηκαν. Η Γραφή έχει πολλαπλές ερμηνείες και γίνεται κατανοητή μόνο
από εκείνους που έχουν γυμνασμένα τα πνευματικά αισθητήρια. Πολλές φορές ακόμα
η Γραφή, ερμηνευόμενη κατά γράμμα, «αποκτείνει», διότι το Πνεύμα είναι που
ζωοποιεί.
Οι Πατέρες είναι εκείνοι που ερμήνευσαν
την Γραφή και προχώρησαν στα βαθύτερα νοήματα.
Η Γραφή, αν και είναι αποκάλυψη, δεν μας ωφελεί
σε τίποτε, εάν πρώτα εμείς δεν γίνουμε τηρητές της θείας αποκαλύψεως· στο πως
δηλαδή ο άνθρωπος θα ρυθμίσει βιωματικά τον
εαυτό του, ούτως ώστε να αμοιφθεί ή να παιδευτεί, εάν δεν επιτύχει. Επομένως, η
ενέργεια είναι εκείνη η οποία είτε αμείβεται, είτε καταδικάζεται.
Οι Πατέρες μας τόνιζαν τούτο: «Όχι την απλή
γνώση η οποία πηγάζει από την ερμηνεία της Γραφής· διότι και αυτή ακόμα
«φυσιοί»», λέγει ο Παύλος· με βάθος ταπεινοφροσύνης μας ερμήνευσαν τον πρακτικό τρόπο, στο πως ο καθένας
από μας πρέπει να ανταποκρίνεται, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία, τον χαρακτήρα,
τον τόπο, το περιβάλλον, και γενικά με όλα τα προβλήματα που τον περισφίγγουν
και τον απασχολούν.
Ο σατανάς όπως και η κακία, που φυσικά πηγάζει
από αυτόν, έχει πολλές μορφές και πρόσωπα. Εάν δεν μπορέσει από το ένα μέρος να
σε πιάσει, επιτίθεται από το άλλο, διότι ο τρόπος της μάχης είναι δυσδιάκριτος
και πολυποίκιλος.
Η αμαρτία είναι δόλος, απάτη και ψευτιά. Δεν
παρουσιάζεται καθαρά να πη, «εγώ είμαι κακό και μη με κάνεις», αλλά έρχεται υπό
την πρόφαση του καλού. Παίρνει ο άνθρωπος να κάνει κάτι υπό την πρόφαση του
καλού, που στην ουσία αυτό είναι κακία, και αντί να κερδίσει έπαινο από τον
Θεό, κερδίζει την οργή του Θεού και καταστρέφεται. Γι
αυτό έχομε ανάγκη από φωτισμό. Αλλά τον φωτισμό, αυτή την ώρα δεν τον
έχουμε εμείς και ποιός ξέρει πότε θα τον βρούμε. Μέχρι τότε είναι ανάγκη
κάποιος να μας κρατά από το χέρι. Αυτός είναι και ο
σκοπός των πατερικών κειμένων, γιατί οι Πατέρες είναι πάρα πολλοί και
έζησαν σε όλες τις εποχές και σε όλες τις περιόδους. Χαρακτήρισαν ολόκληρη την
ανθρώπινη υπόσταση και έτσι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα που η λύση του να μην
περιέχεται μέσα στις ερμηνείες τους.
Πέραν τούτου είναι και κάτι άλλο· το ότι δηλαδή
οι Πατέρες είναι προσωπικότητες που ενώθηκαν με τον
Θεό και απέκτησαν και αυτοί τις θείες ιδιότητες.
Όπως ο Θεός είναι στοργή, συμπάθεια, αγάπη,
έτσι έγιναν και αυτοί κατά μετοχή τέτοιοι, επειδή «πάντες αυτώ ζώσι και
υπάρχουσιν», και είναι πέριξ του Θεού. Έχουν και αυτοί πάνω τους τις θείες
ιδιότητες και κάνουν ότι κάνει ο Θεός. Αγαπούν και αυτοί, συμπαθούν και αυτοί,
όπως ακριβώς κάνει ο Θεός. Γι αυτό καταδέχτηκαν να ονομαστούν Πατέρες και να
ανεχθούν εμάς υπό την μορφή της υιοθεσίας και ζητούν αφορμή να τους
προκαλέσουμε σε βοήθεια. Παρακαλούμενοι από μας, αυτό ζητούν, διότι πρώτον δια
της συμπαθείας που απέκτησαν με την θεία Χάριν, και, δεύτερον, επειδή
κατάγονται από μας, γνωρίζουν την ανθρώπινη
αδυναμία.
Ξέρουν τι σημαίνει ένας πονεμένος ασκητής που
ατενίζει σ’ αυτούς και τους επικαλείται, γιατί πέρασαν κι αυτοί από κείνη την
γέφυρα και είδαν τον πόνο του πειρασμού και την ανάγκη της ανθρωπίνης δυστυχίας
και εγκαταλείψεως. Αφού τους επικαλεστούμε, το μόνο που θα κάνουν είναι να
επέμβουν και να μας σώσουν. Άρα, δεν είναι μόνο ότι απαιτούμε εμπειρίες που τις
χρειαζόμαστε, αλλά ακόμα κι αυτούς τους Ίδιους τους Πατέρες, όταν τους
ερεθίζουμε, τους έχουμε αληθινούς συμπαραστάτες και
αρωγούς. Κοιτάξετε και ο Θεός τι λέει δια του στόματος του Δαβίδ· «επικάλεσαί
με εν ημέρα θλίψεως και εξελούμαι σε». Αυτό το ίδιο μυστικά μας φωνάζουν
και οι Πατέρες μας. «Επικαλέσασθε ημάς εν ημέρα θλίψεως και εξελούμεθα υμάς».
Όταν εμείς μελετάμε τα έργα τους με ζήλο και τους τιμούμε με σεβασμό, αγάπη και ευλάβεια,
τι άλλο θα κάνουν παρά να επέμβουν;».
Απόσπασμα
+Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός
Αθωνικά Μηνύματα
Ιεράς Μονής Μεγίστης
Βατοπαιδίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου