- Γέροντα, ὅταν κάποιος ἔχη τὸν λογισμὸ ὅτι ὅλοι ὰσχολοῦνται μ’ αὐτὸν κλπ., πῶς θὰ τὸν διώξη;
- Αὐτὸ εἶναι τοῦ πειρασμοῦ ποὺ πάει νὰ τὸν ἀρρωστήση. Νὰ ὰδιαφορήση, νὰ μὴν πιστεὔη καθόλου σ’ αὐτὸν τὸν λογισμό. Ἕνας λ.χ. ποὺ ἔχει καχυποψία, ἂν δὴ ἕναν γνωστό του νὰ μιλάη σιγὰ σὲ ἕναν ἄλλον, σκέφτεται: «γιὰ μένα λέει - δὲν τὸ περίμενα άπ’ αὐτόν!», ἐνῶ ἐκεῖνοι γιὰ ἄλλο θέμα συζητοῦν. Καὶ ἂν δὲν προσέξη, ἐξελίσσεται σιγὰ-σιγὰ καὶ ποῦ φθάνει! Νομίζει ὅτι τὸν παρακολουθοῦν᾽ ὅτι τὸν καταδιώκουν. Ἀκόμη καὶ ἂν ἔχη συγκεκριμένα στοιχεῖα ὅτι οἱ ἄλλοι ὰσχολοῦνται μ’ αὐτόν, νὰ ξέρη ὅτι καὶ αὐτὰ ὁ ἴδιος ὁ ἐχθρὸς τὰ ἔχει ταιριάξει ἔτσι, γιὰ νὰ τὸν πείση.
Καὶ πῶς τὰ συνδυάζει ὁ διάβολος! Γνωρίζω ἕναν νέο πού, ἐνῶ εἶναι ἐξυπνότατος, πιστεὐει στὸν λογισμό του ποὺ τοῦ λέει ὅτι δὲν εἶναι ἰσορροπημένος. Μὲ τὸ νὰ δέχεται τοὺς λογισμοὺς ποὺ τοῦ φέρνει τὸ ταγκαλάκι, τοῦ ἔχουν δημιουργηθή ἔνα σωρὸ κόμπλεξ. Ἕκανε ἀπόπειρα αὐτοκτονίας, ἔχει λειώσει τοὺς γονεῖς του.
Ὁ Θεὸς τοῦ ἔδωσε δυνάμεις καὶ χαρίσματα, ἀλλὰ ὅλα τοῦ τὰ ἀχρηστεύει ὁ ἐχθρός, καὶ ἔτσι βασανίζεται καὶ αὐτὸς καὶ οἱ ἄλλοι. Δὲν μπορῶ νὰ καταλάβω γιατί τοὺς δέχονται αὐτοὺς τοὺς ταγκαλακίστικους λογισμοὺς καὶ κάνουν τὴν ζωή τους βασανισμένη, τὰ βάζουν καὶ μὲ τὸν Θεό, ποὺ τόσο πολὺ μᾶς εὐεργετεῖ καὶ μᾶς ἀγαπάει. Ὅσα καὶ ἐὰν πῆς σὲ ἕναν τέτοιον ἄνθρωπο, δὲν ὠφελεῖ. ᾽Εὰν δὲν πάψη νὰ πιστεὺη τοὺς λογισμοὺς ποὺ τοῦ φέρνει ὁ ἐχθρός, μόνον ποὺ θὰ κουρἀζεσαι.
Καὶ πῶς τὰ συνδυάζει ὁ διάβολος! Γνωρίζω ἕναν νέο πού, ἐνῶ εἶναι ἐξυπνότατος, πιστεὐει στὸν λογισμό του ποὺ τοῦ λέει ὅτι δὲν εἶναι ἰσορροπημένος. Μὲ τὸ νὰ δέχεται τοὺς λογισμοὺς ποὺ τοῦ φέρνει τὸ ταγκαλάκι, τοῦ ἔχουν δημιουργηθή ἔνα σωρὸ κόμπλεξ. Ἕκανε ἀπόπειρα αὐτοκτονίας, ἔχει λειώσει τοὺς γονεῖς του.
Ὁ Θεὸς τοῦ ἔδωσε δυνάμεις καὶ χαρίσματα, ἀλλὰ ὅλα τοῦ τὰ ἀχρηστεύει ὁ ἐχθρός, καὶ ἔτσι βασανίζεται καὶ αὐτὸς καὶ οἱ ἄλλοι. Δὲν μπορῶ νὰ καταλάβω γιατί τοὺς δέχονται αὐτοὺς τοὺς ταγκαλακίστικους λογισμοὺς καὶ κάνουν τὴν ζωή τους βασανισμένη, τὰ βάζουν καὶ μὲ τὸν Θεό, ποὺ τόσο πολὺ μᾶς εὐεργετεῖ καὶ μᾶς ἀγαπάει. Ὅσα καὶ ἐὰν πῆς σὲ ἕναν τέτοιον ἄνθρωπο, δὲν ὠφελεῖ. ᾽Εὰν δὲν πάψη νὰ πιστεὺη τοὺς λογισμοὺς ποὺ τοῦ φέρνει ὁ ἐχθρός, μόνον ποὺ θὰ κουρἀζεσαι.
- Γέροντα, ὁ εὐαίσθητος εἶναι ψυχικὰ ἀδύνατος, εἶναι ἄρρωστος;
- Ὅχι, τὸ φιλότιμο καὶ ἡ εὐαισθησία εἶναι φυσικὰ χαρίσματα, ἀλλὰ κατορθώνει δυστυχῶς ὁ διάβολος νὰ τὰ ἐκμεταλλεύεται. Ἕναν εὐαίσθητο ἄνθρωπο τὸν κάνει συχνὰ νὰ μεγαλοποιή τὰ πράγματα, γιὰ νὰ μὴν μπορῇ νὰ σηκώση κάποια δυσκολία ἢ νὰ τὴν σηκώνη γιὰ λίγο καὶ μετὰ νὰ κάμπτεται, νὰ ἀπογοητεύεται, νὰ ταλαιπωρῆται, καὶ τελικὰ νὰ σακατεὺεται. ᾿᾽Αν ἀξιοποιήση τὴν κληρονομικὴ εὐαισθησία, θὰ γίνη οὐράνια. ᾽“Αν ἀφήση νὰ τὴν ὲκμεταλλευθῆ ὁ διάβολος, θὰ πάη χαμένη. Γιατί, ἂν δὲν ἀξιοποιῆ ὁ ἄνθρωπος τὰ χαρίσματά του, τὰ ἐκμεταλλεὐεται ὁ διάβολος. Ἔτσι πετάει τὰ δῶρα τοῦ Θεοῦ. Ἀντὶ νὰ εὐγνωμονῆ τὸν Θεό, τὰ παίρνει ὅλα ἀνάποδα.
"Ο εὐαίσθητος, ὅταν πιστεύη στὸν λογισμό του, μπορεῖ νὰ καταλήξη ἀκόμη καὶ στὸ ψυχιατρεῖο, ἐνῶ ὁ ἀδιάφορος μὲ τὸ «δὲν βαριέσαι» δὲν πάει βέβαια καλά, ἀλλὰ τοὐλάχιστον δὲν καταλήγει καὶ στὸ ψυχιατρεῖο. Γι’ αὐτὸ τὸ ταγκαλάκι κυνηγάει τοὺς εὐαίσθητους ἀνθρώπους. Ἄλλοι πάλι βάζουν ἕναν λογισμό, ἢ μᾶλλον τὸ τα γκαλάκι τοὺς φέρνει ἕναν λογισμό, ὅτι ἔχουν κληρονομικὴ ἐπιβάρυνση, καὶ προσπαθεῖ νὰ τοὺς πείση νὰ πιστέψουν ὅτι κάτι ἔχουν. Τοὺς φοβίζει, γιὰ νὰ τοὺς ζαλίση καὶ νὰ τοὺς ἀχρηστέψη στὰ καλὰ καθούμενα.
᾿Αλλὰ καὶ κάτι κληρονομικὸ ἂν ὑπάρχῃ, μπροστὰ στὴν Χάρὴ τοῦ Θεοῦ τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ σταθῆ. Θυμἀστε τὸν “Αγιο Κυπριανὸ ποὺ ἀπὸ μάγος ἔγινε 'Ιεράρχης τῆς Ἐκκλησίας καὶ Μάρτυς Χριστοῦ; “Ο Μωυσῆς πάλι ὁ Αἰθίοπας ἀπὸ ληστὴς ἔγινε πιὸ εὺαίσθητος ἀπὸ πολλοὺς μεγάλους Πατέρες. Σὲ τί κατάσταση ἔφθασε!
Ὅταν πῆγε νὰ τὸν δῆ ὁ ᾿΄Αγιος Μακάριος, τὸν ρώτησε: «Τί νὰ κάνω; μὲ ἐνοχλεῖ ὁ κόσμος καὶ δὲν μπορῶ νὰ βρῶ ἡσυχία». Καὶ ἐκεῖνος τοῦ εἶπε: «Μωυσῆ, Μωυσῆ, εἶσαι πολὺ εὐαίσθητος. Νὰ πᾶς στὴν Πετραία ᾽Αραβία, γιατὶ δὲν μπορεῖς ἐσὺ νὰ διώξης τὸν κόσμο!». Πέρασε στὴν εὐαισθησία καὶ τὸν Μέγα ᾽Αρσένιο ποὺ ἦταν ἀπὸ ἀρχοντικὴ οἰκογένεια, μορφωμένος, καλλιεργημένος ἅνθρωπος, ἐνῶ ἐκεῖνος ἦταν ἕνας ληστής. Νά, βλέπεις ή Χάρις τοῦ Θεοῦ τί κάνει! ᾿Αλλὰ εἶχε πολλὴ ταπείνωση.
"Ο εὐαίσθητος, ὅταν πιστεύη στὸν λογισμό του, μπορεῖ νὰ καταλήξη ἀκόμη καὶ στὸ ψυχιατρεῖο, ἐνῶ ὁ ἀδιάφορος μὲ τὸ «δὲν βαριέσαι» δὲν πάει βέβαια καλά, ἀλλὰ τοὐλάχιστον δὲν καταλήγει καὶ στὸ ψυχιατρεῖο. Γι’ αὐτὸ τὸ ταγκαλάκι κυνηγάει τοὺς εὐαίσθητους ἀνθρώπους. Ἄλλοι πάλι βάζουν ἕναν λογισμό, ἢ μᾶλλον τὸ τα γκαλάκι τοὺς φέρνει ἕναν λογισμό, ὅτι ἔχουν κληρονομικὴ ἐπιβάρυνση, καὶ προσπαθεῖ νὰ τοὺς πείση νὰ πιστέψουν ὅτι κάτι ἔχουν. Τοὺς φοβίζει, γιὰ νὰ τοὺς ζαλίση καὶ νὰ τοὺς ἀχρηστέψη στὰ καλὰ καθούμενα.
᾿Αλλὰ καὶ κάτι κληρονομικὸ ἂν ὑπάρχῃ, μπροστὰ στὴν Χάρὴ τοῦ Θεοῦ τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ σταθῆ. Θυμἀστε τὸν “Αγιο Κυπριανὸ ποὺ ἀπὸ μάγος ἔγινε 'Ιεράρχης τῆς Ἐκκλησίας καὶ Μάρτυς Χριστοῦ; “Ο Μωυσῆς πάλι ὁ Αἰθίοπας ἀπὸ ληστὴς ἔγινε πιὸ εὺαίσθητος ἀπὸ πολλοὺς μεγάλους Πατέρες. Σὲ τί κατάσταση ἔφθασε!
Ὅταν πῆγε νὰ τὸν δῆ ὁ ᾿΄Αγιος Μακάριος, τὸν ρώτησε: «Τί νὰ κάνω; μὲ ἐνοχλεῖ ὁ κόσμος καὶ δὲν μπορῶ νὰ βρῶ ἡσυχία». Καὶ ἐκεῖνος τοῦ εἶπε: «Μωυσῆ, Μωυσῆ, εἶσαι πολὺ εὐαίσθητος. Νὰ πᾶς στὴν Πετραία ᾽Αραβία, γιατὶ δὲν μπορεῖς ἐσὺ νὰ διώξης τὸν κόσμο!». Πέρασε στὴν εὐαισθησία καὶ τὸν Μέγα ᾽Αρσένιο ποὺ ἦταν ἀπὸ ἀρχοντικὴ οἰκογένεια, μορφωμένος, καλλιεργημένος ἅνθρωπος, ἐνῶ ἐκεῖνος ἦταν ἕνας ληστής. Νά, βλέπεις ή Χάρις τοῦ Θεοῦ τί κάνει! ᾿Αλλὰ εἶχε πολλὴ ταπείνωση.
από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ τόμος Γ σελ 43» (ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ – ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου