H ἀνησυχία των νέων για την ἀποκατάστασή τους

– Γέροντα, ἡ ἀνησυχία ἑνὸς νέου γιὰ τὴν ἀποκατάστασή του ὀφείλεται σὲ ἀπιστία;

– Ὄχι πάντοτε. Συχνά, οἱ νέοι ποὺ ἐνδιαφέρονται πῶς νὰ τακτοποιηθοῦν καλύτερα, ἀλλὰ καὶ νὰ βρίσκωνται κοντὰ στὸν Θεό, ἀνησυχοῦν γιὰ τὴν ἀποκατάστασή τους. Αὐτὸ φανερώνει ὑγεία. Τὸ νὰ μὴ σκέφτεται ἕνας νέος καὶ νὰ μὴν ἀνησυχῆ γιὰ τὴν ἀποκατάστασή του, φανερώνει ἀδιάφορο ἄνθρωπο, καὶ ἑπόμενο εἶναι ὁ ἀδιάφορος νὰ εἶναι καὶ ἀνεπρόκοπος. Μόνο χρειάζεται νὰ προσέξουν αὐτὴ ἡ ἀνησυχία νὰ μὴν ξεπερνάη τὰ ὅρια, γιατὶ ὁ διάβολος προσπαθεῖ νὰ τὴν διαστρέψη, νὰ τὴν κάνη ἀγωνία καὶ νὰ κρατᾶ τὸν νοῦ τους σὲ διαρκῆ σύγχυση.

Οἱ νέοι πρέπει νὰ ἐμπιστεύωνται τὸν ἑαυτό τους στὸν Θεό, γιὰ νὰ εἰρηνεύουν, γιατὶ ὁ Καλὸς Θεὸς σὰν στοργικὸς Πατέρας ἐνεργεῖ ἐκεῖ ὅπου ἐμεῖς ἀνθρωπίνως δὲν μποροῦμε νὰ ἐνεργήσουμε. Δὲν χρειάζεται νὰ βιάζωνται καὶ νὰ παίρνουν ἀνώριμες ἀποφάσεις γιὰ τὴν ζωὴ ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν. Γνωρίζω παιδιὰ ποὺ ἀγωνιοῦν πολὺ καὶ προσπαθοῦν νὰ λύσουν ὅλα τὰ προβλήματα συγχρόνως. Τελικὰ μπερδεύονται καὶ ἀφήνουν τὶς σπουδές τους. Ἐνῶ ἔχουν λ.χ. νὰ τελειώσουν τὸ πανεπιστήμιο, ἀνησυχοῦν ὑπερβολικὰ γιὰ τὴν ἀποκατάστασή τους, ὁπότε καθυστεροῦν καὶ στὶς σπουδές τους καὶ ὕστερα μπλέκονται χειρότερα.

Δὲν γίνονται ὅλα μαζί, οὔτε λύνονται ἔτσι τὰ προβλήματα. Γιὰ νὰ βοηθηθοῦν, πρέπει νὰ κάνουν ἕνα καλὸ ξεκαθάρισμα μέσα τους καὶ νὰ βάλουν τὰ πράγματα σὲ μιὰ σειρά. Νὰ φροντίσουν πρῶτα νὰ πάρουν τὸ πτυχίο τους, ὕστερα γιὰ τὴν δουλειά τους – τὰ ἀγόρια νὰ τελειώσουν καὶ τὸ στρατιωτικὸ – καὶ στὴν συνέχεια, ὥριμα πλέον καὶ μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἢ νὰ κάνουν μιὰ καλὴ οἰκογένεια, ἂν ἔχουν ἀποφασίσει τὴν ἔγγαμη ζωή, ἢ νὰ πᾶνε στὸ μοναστήρι ποὺ θὰ διαλέξουν, ἂν ἔχουν ἀποφασίσει τὸν Μοναχισμό.

Γι᾿ αὐτὸ λέω στοὺς νέους ποὺ σπουδάζουν καὶ ἔχουν τέτοιες ἀνησυχίες, ἐφόσον δὲν ἔχει ὡριμάσει μέσα τους τί θὰ κάνουν στὴν ζωή τους, νὰ συνεχίσουν τὶς σπουδές τους, καὶ ἐκεῖνο ποὺ θὰ ὡριμάση μέσα τους ἀργότερα καὶ θὰ τοὺς ἀναπαύη, αὐτὸ νὰ κάνουν. Ἂν ὑπάρχη καλὴ διάθεση, βοηθάει ὁ Θεὸς καὶ σιγὰ‐σιγὰ θὰ ξεκαθαρίσουν ποιά ζωὴ εἶναι γι᾿ αὐτούς, ἡ ἔγγαμη ἢ ἡ ἄγαμη σὲ μοναστήρι, καὶ θὰ νιώσουν ἀνάπαυση.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Δ’ «Οἰκογενειακή Ζωή»