«εάν μη ίδω… ου μη πιστεύσω». (Ιωάν. 20,25)
Από τους αγίους υμνογράφους της σημερινής Κυριακής του Θωμά, αγαπητοί
αδελφοί, η απιστία του Αποστόλου Θωμά στην Ανάσταση του Κυρίου μας,
χαρακτηρίζεται ως καλή απιστία. «Ώ! καλή απιστία του Θωμά», ψάλλομε σήμερα.
Αλλά λογικό είναι το ερώτημα: Υπάρχει καλή και κακή απιστία; Γιατί η απιστία
του Θωμά ονομάζεται καλή;
Ονομάζεται η απιστία του Θωμά καλή, διότι άθελά του ο Απόστολος μας
δίνει ένα χρήσιμο όπλο και σοβαρό επιχείρημα εναντίον όλων εκείνων, που
αρνήθηκαν μέχρι σήμερα την Ανάσταση του Κυρίου μας. Ήδη από εκείνες τις ημέρες,
που συνέβησαν τα μοναδικά αυτά και ανεπανάληπτα γεγονότα, τα Άχραντα Πάθη και η
Ανάσταση του Χριστού μας, οι άσπονδοι εχθροί Του επιχείρησαν να συγκαλύψουν με
ανόητα επιχειρήματα την αγία Του Ανάσταση.
Όταν οι στρατιώτες, που είχαν εντολή να φυλάξουν τον Τάφο του Κυρίου,
πληροφόρησαν τους αρχιερείς για το τι πράγματι συνέβη, δηλαδή για τον σεισμό
και ό,τι επακολούθησε, οι αρχιερείς «αργύρια ικανά έδωκαν τοίς στρατιώταις»,
τους έδωκαν αρκετά χρήματα, πείθοντάς τους με την αναίσχυντη αυτή δωροδοκία να
διαδώσουν στο λαό το αχώνευτο ψέμα, ότι οι μαθητές του Χριστού έκλεψαν το
Άχραντο Σώμα Του. Ότι οι Απόστολοί Του έπλασαν το μύθο της Αναστάσεως του
Διδασκάλου των. (Ματθ.28,11-15).
Εάν, λοιπόν, ήτο παραμύθι η Ανάσταση του Κυρίου μας, παραμύθι που
έξυπνα κατασκεύασαν οι μαθητές Του, πως ο Απόστολος Θωμάς δείχνει τόση
αμφιβολία, με τόση μάλιστα ισχυρογνωμοσύνη, σε αυτό το παμμέγιστο γεγονός της
πίστεώς μας; Αλλά μήπως και οι άλλοι μαθητές Του, πρίν να εμφανισθή μπροστά
τους, δεν είχαν δείξει απιστία στην Ανάσταση του Διδασκάλου των; Απιστία στη
μαρτυρία των αγίων Μυροφόρων, με επί κεφαλής την Αγία Μαγδαληνή, όταν
επέστρεψαν από τον κενό Τάφο και τους ανήγγειλαν, ό,τι είδαν, «καί
εφάνησαν, γράφει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, ενώπιον αυτών ωσεί λήρος τα ρήματα
αυτών και ηπίστουν αυταίς». (Λουκά 24,11). Δηλαδή οι μαθητές του Χριστού
εθεώρησαν την μαρτυρία των αγίων γυναικών όχι αληθινή, αλλά ανόητα λόγια
γυναικών.
Πώς, λοιπόν, ισχυρίζονται οι άπιστοι και δεινοί πλαστογράφοι της
ιστορικής αλήθειας, ότι η Ανάσταση του Χριστού μας - ήμαρτον Κύριε! - είναι το
παραμύθι των Αποστόλων, για να εξαπλώσουν το Ευαγγέλιο στον κόσμο; Δεν ακούν
τον κορυφαίο Απόστολο Πέτρο, πως ομολογεί στη Δευτέρα Καθολική Επιστολή
του, «ου γάρ σεσοφισμένοις μύθοις εξακολουθήσαντες εγνωρίσαμεν υμίν την
του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού δύναμιν και παρουσίαν…» (Β΄ Πέτρ. 1,16).
Δηλαδή δεν βασισθήκαμε σε παραμύθια προκειμένου να σας κηρύξωμε την θεϊκή
Παρουσία και παντοδυναμία του Ιησού Χριστού.
Καί το ότι η Ανάσταση του Κυρίου είναι αληθινό κατά πάντα γεγονός και
όχι στημένο παραμύθι των Αποστόλων το μαρτυρεί εκτός των άλλων και η απιστία
του Αποστόλου Θωμά, ενός ανθρώπου δύσπιστου, ανθρώπου νοησιαρχικού, με
«τετραγωνικό μυαλό» που λέμε, εκ φύσεως, που αναζητά αποδείξεις και
επιχειρήματα για να πιστεύση.
Και μάλιστα χειροπιαστά επιχειρήματα για να βεβαιωθή και να πιστεύση. Και
τελικά επίστευσε, αφού είδε και άκουσε ζωντανό μπροστά του τον Αναστημένο
Διδάσκαλό του. Δεν γνωρίζομε αν έτσι συγκινημένος που ήτο από την θαυμαστή
Παρουσία του Κυρίου του, μάλλον συγκλονισμένος από την Αγαθότητα και Ταπείνωση
του Χριστού, αν τόλμησε να απλώση το χέρι του και να ακουμπήση την τρυπημένη
πανάχραντη Πλευρά Του, ή εάν έφερε το δάχτυλό του στα σημάδια των πληγών στα
Χέρια και τα Πόδια του Δεσπότου Χριστού.
Πάντως βαθειά συγκινημένος εξέφρασε την πίστη του στην Ανάσταση του θείου
Διδασκάλου του και είπε εκείνα τα περίφημα λόγια, την ομολογία του την
πεντακάθαρη στην Θεότητά Του. «Ο Κύριός
μου και ο Θεός μου..!»
Βέβαια μετά την θαυμάσια ομολογία του άκουσε ο Θωμάς τον ήπιο έλεγχο
του καλού και πανοικτίρμονος Διδασκάλου του, όπως και τον φανερό έπαινο όλων
εκείνων των χριστιανών διά μέσου των αιώνων, οι οποίοι δεν είχαν το μοναδικό
πλεονέκτημα να δούν με τα μάτια τους τον Θεάνθρωπο Κύριο, και όμως Τον
επίστευσαν. «ότι εώρακάς με
πεπίστευκας. Μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες».
Στούς τελευταίους, αγαπητοί αδελφοί, στους μη ιδόντας και πιστεύσαντας,
ανήκομε και εμείς.
Μόνο με τα μάτια της πίστεως βλέπομε το Χριστό μας, όταν προσευχώμαστε,
όταν βρισκώμαστε στο Ναό, όταν κοινωνούμε τα Άχραντα Μυστήρια, όταν διαβάζωμε
το θεικό Λόγο Του. Δόξα τώ Θεώ δεν ανήκομε σ’ εκείνους οι οποίοι μέχρι σήμερα
έχουν αμφιβολίες για την Ανάσταση του Κυρίου μας, όπως ένα καιρό ο Απόστολος
Θωμάς, ο οποίος μετά και το αίμα του έδωσε για τη δόξα και το Ευαγγέλιο του
Αναστάντος.
Είθε ο Κύριός μας να τους φωτίση το πνεύμα, να τους εμπνεύση μετάνοια
και ταπεινό φρόνημα και να ομολογήσουν και αυτοί κάποτε όπως ο απιστήσας πρός
καιρόν Θωμάς, «ο Κύριός μου και ο
Θεός μου».
Είθε δε και εμάς ο Αναστάς εκ νεκρών Κύριος να μας καταστήση αληθινά
μακαρίους, ενισχύοντάς μας στον αγώνα τον καλόν της πίστεως και της αρετής.
Αμήν
Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου