Χωρίζεται ο άνθρωπος από τον Χριστό; Τότε χωρίζεται από την μοναδική
λογική έννοια του «όντος» του, της ζωής του, της υπάρξεώς του. Χωριζόμενος ο
άνθρωπος από τον Χριστό, χωρίζεται και από την μόνη λογική έννοια της ψυχής
του, του «νοός» του, της συνειδήσεώς του, του θελήματός του, του σώματός του.
Τί είναι ο ανθρώπινος νους χωρίς τον
Χριστό;
Είναι ένας μαρτυρικός, βασανιστικός θρήνος. Τί είναι η ψυχή του
ανθρώπου χωρίς τον Χριστό; Είναι ένα ομιλούμενο σκιάχτρο. Τί είναι η συνείδησή
του, ή βούλησή του; Είναι ένας απελπισμένος τυφλός. Τί είναι το σώμα του χωρίς
το Χριστό; Είναι ένα αηδιαστικό, σιχαμερό σκουλήκι. Τί είναι το θέλημα του;
Είναι ένας αβοήθητος εγκληματίας. Τί είναι γενικά ο άνθρωπος χωρίς τον Χριστό; Είναι ένα φοβερό εξωτερικό θέαμα. Έτσι και κάθε
άλλο δημιούργημα, από τον άγγελο μέχρι και το πιό ασήμαντο ον, χάνει κάθε
λογική έννοια της υπάρξεώς του, αν δεν διατηρήσει στο «είναι» του, τον Κύριο
Ιησού Χριστό.
Η αμαρτία είναι η μοναδική διασπαστική δύναμη, που χωρίζει και
διακόπτει κάθε δεσμό με τον Θεό. Χωρίζει τον άνθρωπο από τον Θεό, χωρίζει τον
άγγελο και κάθε άλλο όν. Έτσι, απομακρύνοντας η αμαρτία τον άνθρωπο από τον
Θεό, τον καταβυθίζει στη μωρία, στην χωρίς νόημα κατάσταση, στο θάνατο, στο
διαβολισμό (στο κράτος του διαβόλου).
Γι’ αυτό και ο φιλάνθρωπος Κύριος, ο Θεός Λόγος έγινε άνθρωπος και με
την ένωση στον Εαυτό Του, της Θείας και ανθρώπινης φύσεως, «ασυγχύτως και αδιαιρέτως», καθάρισε την φύση μας
από την αμαρτία, την παραφροσύνη, τον θάνατο και τον διάβολο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου