«Η χριστιανική ζωή, η ζωή εν Χριστώ, στην Εκκλησία Του, είναι καινή ζωή και καινός τρόπος ζωής: όλος ο άνθρωπος ζει διά του Θεού και εν τω Θεώ. Πράγματι, αυτή είναι αιώνια ανθρώπινη ζωή, ζωή θεία, τέλεια, που έχει αναρίθμητες βαθμίδες.
Εδώ ο άνθρωπος γνωρίζει το Θεό και την αλήθεια
του Θεού και ζει εν αυτή και γι’ αυτήν. Εδώ ο άνθρωπος γνωρίζει τον εαυτό του
και πολιτεύεται ως ύπαρξη θεοειδής, αθάνατη και αιώνια. Σε αντίθεση βρίσκεται η άθεη ζωή, η ζωή έξω από το Χριστό και
το χριστιανισμό. Όλη ρέει «εν ματαιότητι του νοός» του ανθρώπινου. Όσοι δεν
γνωρίζουν το Θεό, αναζητούν τη ζωή και όλες τις δυνάμεις της από το δικό τους
και με το δικό τους νου τον ανθρώπινο. Αλλά ο ανθρώπινος νους δεν περιέχει «εν
εαυτώ» ούτε την πανγνωσία ούτε την υπερ-δύναμη, για να μπορέσει να εφοδιάσει
τον άνθρωπο με αυτές τις αλήθειες και με αυτές τις δυνάμεις, που του είναι
απαραίτητες για μια γνήσια ζωή «εν δικαιοσύνη και αληθεία και αγαθότητι»· και
πολύ λιγότερο για μια αθάνατη και αιώνια ζωή. Ο
ανθρώπινος νους περιέχει μέσα του λογισμούς, νοήματα, ιδέες. Αλλά αυτά είναι
σκιές και φαντάσματα, ώσπου να πληρωθούν με το Θεό και τη θεία Αλήθεια.
Μακριά από τη ζωή με τον Θεό παντού είναι
θάνατος, λήθαργος, θνητότητα, σκοτάδι. Γι’
αυτό υπάρχει και η αδράνεια της διάνοιας για κάθε υγιή δράση. Η διάνοια χωρίς
τον Θεό ψυχορραγεί, θανατώνεται και πεθαίνει. Και έρχεται η «πώρωσις της
καρδίας» στους άθεους. Καρδιά στην οποία δεν
υπάρχει Θεός είναι σαν την πέτρα· δεν αισθάνεται τίποτε όπως πρέπει,
ούτε όσο πρέπει. Όλη η αίσθηση του ανθρώπου έχει στεγνώσει ολοκληρωτικά, είναι
ρηχή, μυωπική, φοβισμένη και ανάπηρη. Και στην «εσκοτισμένην» διάνοια των αθέων
όλες οι σκέψεις στεγνώνουν και απομένουν χωρίς ζωή και ψυχή και δύναμη.
Μόνο με την εν Θεώ
πολιτεία «ζωούται» η καρδιά με την αληθινή ζωή και γίνεται θείο
εργαστήριο, το οποίο αδιάκοπα παράγει αθάνατα
αισθήματα, άγια, καθαρά, και αισθάνεται και διαισθάνεται την αλήθεια του
Θεού και για τους ανθρώπους και για τα πράγματα».
Απόσπασμα από το άρθρο: «Ο χρόνος της ζωής μας»
(Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς,
“Οδός Θεογνωσίας”, εκδ. Γρηγόρη, Αθήνα 1985, σσ. 308-310, 291, 292, 293)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου