Akrovolistis: Μέγας Παΐσιος, ο Μέγας Κωνσταντίνος και η διαφορά μεταξύ Ανατολής και Δύσης

Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2023

Μέγας Παΐσιος, ο Μέγας Κωνσταντίνος και η διαφορά μεταξύ Ανατολής και Δύσης

Του Ιερομ. Γεωργίου Καυσοκαλυβίτου, Δικαίου της Σκήτης Αγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων στην Romfea.gr

Ο Θεός είναι αποκάλυψη και όπου θέλει Αυτός αποκαλύπτεται. Αποκαλύπτεται όμως στους αληθινούς Ορθοδόξους, οι οποίοι είναι και οι αληθινοί φίλοι του Θεού.

Γι’ αυτό και ο Άγιος Πορφύριος συνήθιζε να λέει ότι ο Χριστός δια του Λόγου Του επαναλάμβανε: ''Βρε σας έχω φίλους, εμείς φίλοι είμαστε, πώς το φωνάζει αυτό!..''

Ένας τέτοιος αληθινός φίλος του Θεού ήταν και ο Όσιος Παΐσιος ο Μέγας, στον οποίο ο Θεός αποκαλυπτόταν με θαυμαστά σημεία και ο οποίος εορτάζει την 19η Ιουνίου.

Ο Όσιος Παΐσιος ο Μέγας αναφέρεται ως ''Ο ένσαρκος άγγελος, των Μοναστών κορωνίς''.

Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης όταν αναφερόταν στον Όσιο Παΐσιο τον Μέγα, έλεγε από την μεγάλη του ταπείνωση κι αυτός ότι: ''Εγώ μπροστά στον Μέγα Παΐσιο είμαι ένας τενεκές''.

Ένα μεγάλο θαυμαστό σημείο, με το οποίο ο Θεός αποκαλύφθηκε στον Όσιο Παΐσιο τον Μέγα, ήταν η εμφάνιση του Μεγάλου Κωνσταντίνου στον ίδιο και η αναφορά του στη μοναχική πολιτεία.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος του αποκάλυψε:

«Μακάριοι είστε εσείς που αξιωθήκατε ν ́ακολουθήσετε την μοναχική πολιτεία».

Εγώ τον ρώτησα: «Και ποιος είσαι εσύ κύριε μου που τα λέγεις αυτά και μακαρίζεις πολύ εμάς τους μοναχούς;»

«Εγώ είμαι ο Μέγας Κωνσταντίνος που κατέβηκα από τους ουρανούς, δια να σου φανερώσω την δόξα που απολαμβάνουν οι μοναχοί στούς ουρανούς, όπως και την οικειότητα και παρρησία που έχουν προς τον Χριστό... Γι ́αυτό λοιπόν εγώ θαυμάζοντας τη δόξα σας, μακαριζω εσάς τους μοναχούς και κατηγορώ τον εαυτό μου, διότι δεν αξιώθηκα να λάβω τέτοιαν παρρησία. Θα ήμουν ευτυχής αν εγκατέλειπα την πρόσκαιρη βασιλεία, τον μανδύα τον βασιλικό και το στεφάνι και μετατρεπόμενος σε φτωχόν, φορούσα σάκκο μοναχικό και δεχόμουνα όσα άλλα απαιτεί η μοναχική πολιτεία».

Ας σημειωθεί ότι ο Μέγας Κωνσταντίνος ξεκίνησε από τη Δύση ως Καίσαρ, με τη στέψη του στο Γιόρκ της Αγγλίας, για να συνεχίσει ως νικητής με την κατάληψη της Ρώμης και το ''Εν τούτω νίκα'' και να καταλήξει με τη Χάρη του Θεού στην Ανατολή και τη Νέα Ρώμη, την Κωνσταντινούπολη, όπου εκεί ο Θεός θα τον αναδείξει Μέγα.

Με την απόφαση του να μεταφέρει την πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας από την Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη, κατέστη ο πλέον μισητός της Δύσης.

Ποτέ μέχρι και σήμερα δεν του αναγνώρισε την Άνωθεν σωτηριώδη απόφαση και φυσικά ποτέ δεν τον αποδέχτηκε.

Από εκεί πηγάζουν όλα τα δεινά εις βάρος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ανατολής, στην υπερχιλιόχρονη διάρκεια της, η πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αλλά και όλα τα δεινά της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδος.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος έπραξε Ευαγγελικώς. Νέο κρασί σε νέους ασκούς, γι΄ αυτό και η Νέα Ρώμη.

«Μεταξύ ημών και υμών χάσμα μέγα εστήρικται»

Οι Ορθόδοξοι θεολόγοι Άγιοι ανά τους αιώνες μιλούσαν στον Θεό για τους ανθρώπους. Στους ανθρώπους δεν μιλούσαν ποτέ, παρά μονάχα όταν ο Θεός τους έδινε λόγο για τον λαό Του.

Όπως και οι Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης συχνά χρησιμοποιούν τις λέξεις ''Τάδε λέγει Κύριος''. Με την ίδρυση της Εκκλησίας και την πρώτη Αποστολική Σύνοδο θα καθιερωθεί το ''Έδοξε τω Αγίω Πνεύματι''.

Αντίθετα η Δυτική θεολογία και οι θεολόγοι της Δύσης μιλούν στους ανθρώπους για τον Θεό. Γι' αυτό και η Ορθόδοξη Θεολογία λέγεται μυστική Θεολογία, δεν διδάσκεται αλλά βιώνεται.

Είναι μυστική σχέση με τον Θεό, και όσοι κατείχαν τη συγκεκριμένη Θεολογία κατείχαν τον Θεό, διότι την κατείχαν από τον Θεό. Ο Θεός είναι ακατάληπτος στους πολλούς ανθρώπους.

Εις λίγους αποκαλύπτεται και αυτοί οι ολίγοι σε ελάχιστους ανθρώπους μπορούν να καταθέσουν την γνώση για τον Θεό, γιατί δυστυχώς λίγες είναι οι καθαρές καρδιές.

«Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται»

Και γι' αυτό αυτοί οι οποίοι κατέχουν Άνωθεν Θεολογία, προσπαθούν να εμφυσήσουν στους μαθητές τους την πράξη, μέσα από την υπακοή και την ταπείνωση.

Αν και όταν προχωρήσουν στις αρετές τις πρακτικές, τότε ίσως ο Θεός εξ αποκαλύψεως, να δώσει έστω κατά το ελάχιστο την γνώση για Αυτόν και σ' αυτές τις ψυχές.

Σε όσους ο Θεός έχει αποκαλυφθεί, ζουν την Ορθοδοξία. Σε αυτούς που δεν έχει αποκαλυφθεί, και προσπαθούν από μόνοι τους να καταλάβουν τον Θεό, τότε δεν ζουν Ορθόδοξα.

Είναι ένας ανορθόδοξος τρόπος επικοινωνίας με τον Θεό και όλοι αυτοί ζουν σε πλάνη, είτε λέγονται Ορθόδοξοι, είτε Καθολικοί, είτε Προτεστάντες, είτε Αγγλικανοί, είτε οποιαδήποτε άλλη θρησκεία. Και το τραγικότερο είναι ότι αγνοούν την πλάνη τους.

Άλλωστε μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει προσδώσει τον τίτλο του Θεολόγου μόνο σε τρεις Αγίους ανθρώπους.

Στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, στον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο και στον Άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο.

Αν και ο Γρηγόριος ο Παλαμάς ο Μέγας Θεολόγος κατά τα ανθρώπινα, που ξεκαθάρισε το τί είναι Ανατολική Ορθόδοξη Θεολογία και το τί είναι Δυτική Θεολογία, δεν αναγνωρίστηκε από την Εκκλησία ως Θεολόγος και δεν του απένειμε ποτέ ανάλογο τίτλο.

Εάν η Εκκλησία δεν έδωσε τον τίτλο του 4ου Θεολόγου στον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, ποιος θα αποτολμούσε μετά τον Άγιο Γρηγόριο να αποκαλείται Θεολόγος;

Δυστυχώς από την στιγμή που η Ελλάδα έγινε ανεξάρτητο κράτος, και μετά την δολοφονία του Καποδίστρια, και ανέλαβαν οι Βαυαροί, επηρέασαν σε μέγιστο βαθμό την Εκκλησία.

Είναι γνωστός ο πόλεμος που δέχθηκε η Ορθόδοξη Εκκλησία και ο Μοναχισμός από αυτούς, οι οποίοι κλείσανε Μοναστήρια, προσπαθούσαν να επιβάλλουν δια της βίας την Δυτική Θεολογία μέσα στην Ορθόδοξη Ελλάδα, και φυσικά απέκοψαν την Ελλαδική Εκκλησία απ’ την ζωοδότρα τροφό της, αυτήν της Κωνσταντινουπόλεως για 17 ολόκληρα χρόνια.

Ο στόχος ήταν προμελετημένος και προδιαγεγραμμένος. Να αποκοπεί η Ελλάδα από την Μητέρα Εκκλησία και να προσκολληθεί στο άρμα της Δύσης. Τα αποτελέσματα τα βιώνουμε στην σημερινή Ελλάδα.

Όμως δεν πρέπει να πάψουμε να ενθυμούμαστε τα λόγια του Πατροκοσμά που είπε: «Θα έρθει ένα ψευτορωμαίικο, μην το πιστέψετε», δεν τον ακούσαμε και το πιστέψαμε.

Και κάποια άλλη φορά συμπλήρωνε: ''Το μέλλον της Ελλάδος είναι εις την Ανατολή'', δεικνύοντας οτι το πραγματικό και αληθινό ρωμαίικο βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη και στην Μικρά Ασία έστω και εάν αυτό είναι ελάχιστο. Ας το πιστέψουμε.

πηγή