«Είναι παρατηρημένο, πως, όσον
αφορά στην Aγια Γραφή, όσα μας συμφέρουν
τα παίρνουμε κατά γράμμα. Σ’ όσα όμως (νομίζουμε πως) δεν μας συμφέρουν,
δίνουμε αλληγορική ερμηνεία. Παρ’ όλ’ αυτά είναι και η έξωση εκ του
Παραδείσου ένα από τα γεγονότα εκείνα, που δεν επιδέχονται αλληγορική ερμηνεία,
γιατί είναι αλήθειες.
Η έξωση απ’ τον Παράδεισο είναι το γεγονός
του πνευματικού θανάτου του ανθρώπου, του χωρισμού του από τον Θεό
διά της αμαρτίας. Το τραγικότερο δε σημείο της γνωστής αγιογραφικής διηγήσεως
(Γεν. κεφ. γ’) είναι ότι, ενώ εδόθη από τον Θεό στον άνθρωπο η δυνατότητα
της μετανοίας μέσα στον
Παράδεισο, ακόμη, ο άνθρωπος δεν θέλησε να παραδεχθεί την πτώση του.
Απλώς μεταβίβασαν την ευθύνη ο Αδάμ στην
γυναίκα και η γυναίκα στο φίδι. Η πτώση του ανθρώπου, λοιπόν, υπήρξε φυσική,
γεγονός της φύσεώς του, πτώση καθαρά δική του και όχι αποτέλεσμα δήθεν της
θείας αυστηρότητας. Έπεσε δε ο άνθρωπος όχι μόνο γιατί έσφαλε, αμάρτησε,
αλλά κυρίως γιατί δεν μετανόησε. Δεν
παραδέχθηκε την αμαρτία του.
Ναι, αδελφοί μου! Κραυγάζει απεγνωσμένα η
λεγομένη επιστήμη, και ωρύεται, για να μας πείσει ότι ο άνθρωπος προέρχεται από
τον πίθηκο, με απώτερο βέβαια σκοπό να αμφισβητηθεί η θεϊκή δημιουργία μας. Δεν
χρειαζόμεθα όμως άλλην απόδειξη, για ν’ αποδειχτεί η πτώση μας. Ρωτήστε ένα
παιδάκι: γιατί το έκαμες αυτό; Και θα πάρετε την απάντηση: Δεν το έκαμα εγώ, ο
(τάδε) το έκαμε… Αυτή η μεταβίβαση της ευθύνης δεν αποδεικνύει την
καταγωγή μας από τους Πρωτοπλάστους και την αλήθεια της αγιογραφικής διηγήσεως;
Η πτώση, λοιπόν, του πρώτου ανθρώπου - και
μέσω αυτού ολοκλήρου της ανθρωπότητας - υπήρξε η αιτία της ελεύσεως του Χριστού μας στον κόσμο.»
Απόσπασμα
(+ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Δ.
ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ, «ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ – Κηρυγματικές σκέψεις στα ευαγγελικά αναγνώσματα»,
ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ", ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ)
(Πηγή ηλ.
κειμένου: impantokratoros.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου