«Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό εἶναι ὁλωσδιόλου
πνευματική: «ὅ,τι γεννιέται ἀπό τό Πνεῦμα εἶναι πνευματικό»6. Ἀντίθετα, «ὅ,τι
γεννιέται ἀπό τόν ἄνθρωπο εἶναι ἀνθρώπινο»7, γι᾿ αὐτό ἡ ἀγάπη ἡ ἀνθρώπινη, ἡ φυσική καί σαρκική, ἔχει
τίς ἰδιότητες τῆς σάρκας, τῆς φθαρτῆς ὕλης. Εἶναι ἀσταθής καί μεταβλητή. Ἡ
φωτιά της, ἡ θέρμη της, ἐξαρτᾶται ἀπόλυτα ἀπό τήν ὕλη.
Διαβάζοντας στή Γραφή πώς ὁ Θεός εἶναι φωτιά8 καί
νιώθοντας νά καίει μέσα σου ἡ φωτιά τῆς φυσικῆς ἀγάπης, μή νομίσεις πώς οἱ δυό αὐτές φωτιές συνταυτίζονται.
Ὄχι. Ἀπεναντίας, μάλιστα, εἶναι ἀσυμβίβαστες μεταξύ τους. Ἡ μία ἐναντιώνεται
στήν ἄλλη, ἡ μία σβήνει τήν ἄλλη9.«Ἄς λατρεύουμε τόν Θεό μέ τρόπο εὐάρεστο, μέ
σεμνότητα καί εὐλάβεια, γιατί ὁ Θεός μας εἶναι φωτιά πού κατακαίει»10.
Ἡ φυσική ἀγάπη, τό ξαναλέω, εἶναι ἀγάπη
μεταπτωτική, θερμαίνει τό αἷμα, ταράζει τά νεῦρα, διεγείρει τή φαντασία. Ἡ ἁγία
ἀγάπη γαληνεύει καί τήν ψυχή καί τό σῶμα, ἐνῶ συνάμα βυθίζει τόν ἐσωτερικό ἄνθρωπο
στήν προσευχητική σιωπή, στή νηφάλια μέθη τῆς ταπεινώσεως καί στήν πνευματική
γλυκύτητα.
Πολλοί ἀγωνιστές, πού πῆραν τή
φυσική ἀγάπη γιά θεϊκή, προξένησαν ὑπερδιέργερση στίς σωματικές καί ψυχικές λειτουργίες τους. Καί
ἡ μετάπτωση ἀπό τήν κατάσταση τῆς ὑπερδιεγέρσεως στήν κατάσταση τῆς
παραφροσύνης εἶναι πολύ εὔκολη. Ἔτσι, δέν ἦταν λίγοι ἐκεῖνοι πού θεώρησαν πώς εἶχαν
γεμίσει ἀπό χάρη καί ἁγιότητα, ἐνῶ στήν πραγματικότητα δέν
ἦταν παρά ἐλεεινά θύματα τῆς πλάνης τους.
Απόσπασμα
Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ
ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ»
Τόμος Α΄
Ἱ. Μ. Παρακλήτου Ὠρωπός Ἀττικῆς
Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ.
Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά
Μονή.
Ἀρχ.Σάββας Ἁγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου