Η χριστιανική ζωή είναι ένας αγώνας. Το πρώτο βήμα του χριστιανού είναι
να μάθει να πολεμά. Από την ώρα που ο χριστιανός θα θελήσει να ακολουθήσει τον
Χριστό, αρχίζει ένας άγωνας, ένας πόλεμος.
Ο Απ. Παύλος γράφει: «ουκ έστιν ημίν η πάλη πρός αίμα και σάρκα, αλλά
πρός τάς αρχάς, πρός τάς εξουσίας, πρός τους κοσμοκράτορας του σκότους τούτου,
πρός τα πνευματικά της πονηρίας εν τοίς επουρανίοις» (Έφες. 6, 12). Καίο Κύριος
είπε: «Μή νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γήν· ουκ ήλθον βαλείν
ειρήνην αλλά μάχαιραν.» (Ματθ. 10, 34) και «εχθροί του ανθρώπου οιοικιακοί
αυτού» (Ματθ. 10, 36).
Είναι άναγκη ο χριστιανός να μάθει να πολεμά, να
αγωνίζεται εναντίον των έχθρών του. Εχθροί του χριστιανού δεν είναι οι άνθρωποι
που είναι γύρω του.Εχθροί του χριστιανού είναι ο διάβολος, είναι ο κόσμος με το
αμαρτωλόφρόνημά του. Εχθρός του χριστιανού είναι ο εαυτός του με τις αδυναμίες
και τάπάθη του.
Δέν έχουμε καταλάβει πως μοναδικός έχθρος και πολέμιος είναι ο
διάβολος. Ο Κύριος τον ονόμασε «ανθρωποκτόνο», διότι φθονεί και μισεί τον
άνθρωπο καίθέλει την απώλειά του. Εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες και τα πάθη που
έχουμε και μας πολεμά νύκτα και μέρα. Είναι έχθρος ύπουλος και πλάνος.
Παρουσιάζεται ακόμη ως «άγγελος φωτός», κατορθώνει να κρύβεται, νάκαμουφλάρεται
από τα μάτια των άνθρωπων για να τους πολεμάευκολότερα.Χρησιμοποιεί μεθόδους
και τρόπους για να μας εξαπατήσει. Είναι πνεύμα πονηρό και μας πολεμά με
σκέψεις πονηρές και απατηλές. Υπόσχεται ηδονές, απολαύσεις, γλέντια,
διασκεδάσεις, πλούτο και δόξα πολλή. Αυτό έκανε και με τον Κύριό μας στο όρος
των πειρασμών.
Αυτό τον έχθρο καλούμαστε να πολεμήσουμε με τη χάρη και τη δύναμη
τούΧριστού. Ο Κύριος είπε: «ιδού δίδωμι υμίν την εξουσίαν του πατείν επάνω
όφεων και σκορπίων και επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού, και ουδέν υμάς ου
μήαδικήση» (Λουκ. 10,19).
Δεύτερος εχθρός εξίσου επικίνδυνος είναι ο κόσμος που μας περιβάλλει,
όχι βέβαια οι άνθρωποι, αλλά το κοσμικό φρόνημα που επικράτει μέσα στον κόσμο.Ο
κόσμος θέλει να επιβάλει τη σφραγίδα του επάνω μας. Ο κόσμος είναι εχθρός του
Θεού· «ός αν βουληθή φίλος είναι του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται» (Ίακ.
4,4). Ο χριστιανός ζεί μέσα στον κόσμο, αλλά δεν είναι εκ του κόσμου.
Αλλά εχθρός του χριστιανού είναι και ο ίδιος ο εαυτός του. Είναι
πιόεπικίνδυνος από τους άλλους δύο. Τον εαυτό μας τον φέρουμε παντού, στο
σπίτι, στο δρόμο, στην εργασία μας και στην Εκκλησία ακόμα. Είναι ένας
αχώριστος σύντροφος της ζωής μας. Ο εαυτός μας με τις αδυναμίες του, και τα
πάθη του, είναι ένας αντίπαλος στην πνευματική μας ζωή. Καλούμαστε αυτόν τον
εαυτό μας να τον απαρνηθούμε για να απαλλαγούμε απ’ αυτόν. Ο Κύριος είπε: «Εί
τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτούκαί
ακολουθείτω μοι» (Ματθ. 16,24).
Ο εαυτός μας έχει ρίζες βαθιές και θέλει καλό άγωνα για να απαλλαγούμε
απ’ αυτόν. Αυτούς τους τρείς εχθρούς καλείται ο πιστός να πολεμήσει χωρίς
συμβιβασμούς και υποχωρήσεις, χρησιμοποιώντας όλα τα όπλα και τα μέσα της
χάριτος που του δίνει ο Θεός, για να μείνει πιστός στο θέλημά του.
Π.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου