"Μη δίνετε καρδιά στα υλικά πράγματα"

– Γέροντα, τί ἐννοεῖτε, ὅταν λέτε: «Πόδια, χέρια στὴν δουλειά νὰ δίνετε, καρδιά νὰ μή δίνετε»; 

– Ἐννοῶ νὰ μή δίνετε καρδιά στὰ ὑλικά πράγματα. Εἶναι μερικοί ποὺ δίνονται ὁλόκληροι στὰ ὑλικά. Περνοῦν ὅλη τὴν ἡμέρα μὲ τὸ νὰ ἀσχολοῦνται πῶς θὰ κάνουν καλά μία δουλειά καὶ δὲν σκέφτονται καθόλου τὸν Θεό. Νὰ μή φθάνουμε ἐκεῖ. Νὰ χρησιμοποιῆτε τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια στὴν δουλειά, ἀλλὰ νὰ μήν ἀφήνετε τὸν νοῦ σας νὰ ξεφύγη ἀπὸ τὸν Θεό. Νὰ μή δίνετε ὅλο τὸ εἶναι σας, ὅλο τὸ δυναμισμό μαζί μὲ τὴν καρδιά σας, στὰ ὑλικά. Ἔτσι γίνεται μετά κανεὶς εἰδωλολάτρης. Ὅσο μπορεῖτε στὶς δουλειές καρδιά νὰ μή δίνετε, χέρια, μυαλό νὰ δίνετε. Καρδιά νὰ μή δίνετε σὲ χαμένα, σὲ ἄχρηστα πράγματα. Γιατί μετά πῶς θὰ σκιρτήση ἡ καρδιά γιὰ τὸν Χριστό;

Ὅταν ἡ καρδιά εἶναι στὸν Χριστό, τότε ἁγιάζονται καὶ οἱ δουλειές, ὑπάρχει καὶ ἡ ἐσωτερική ψυχική ξεκούραση συνέχεια, καὶ νιώθει κανεὶς τὴν πραγματική χαρά. Νὰ ἀξιοποιῆτε τὴν καρδιά σας, νὰ μήν τὴν σπαταλᾶτε.

Ἄν σπαταληθῆ ἡ καρδιά σὲ πολλά ἀσήμαντα, δὲν ἔχει ἀντοχή νὰ πονέση γιὰ ἐκεῖνο ποὺ πρέπει νὰ πονέση. Ἐγώ θὰ δώσω καρδιά σὲ ἕναν καρκινοπαθῆ, σὲ ἕναν πονεμένο. Ἡ ἀγωνία μου εἶναι γιὰ τὰ παιδιά ποὺ κινδυνεύουν. Κάνω τὸν σταυρό μου νὰ τὰ δίνη ὁ Θεὸς φώτιση. Ὅταν πάλι ἔχω κόσμο, πάει ἡ προσοχή μου στὸν πόνο τοῦ ἄλλου, στὴν ἀγάπη γιὰ τὸν ἄλλον. Τὸν πόνο τὸν δικό μου δὲν τὸν καταλαβαίνω. Ἔτσι ξεχνιοῦνται ὅλα, παίρνει ἄλλη στροφή ὁ ἄνθρωπος.

– Γέροντα, σὲ ὅλες τὶς δουλειές γίνεται νὰ μή δίνη κανεὶς νοῦ καὶ καρδιά;

– Ὅταν ἡ δουλειά εἶναι ἁπλή, βοηθάει νὰ μήν ἀπορροφᾶται ὁ νοῦς. Ὅταν ὅμως ἡ δουλειά εἶναι σύνθετη, τότε δικαιολογεῖται νὰ ἀπορροφᾶ λίγο τὸν νοῦ, ὄχι ὅμως νὰ παίρνη τὴν καρδιά.

– Τὴν καρδιά μὲ τί μορφή τὴν παίρνει;

– Μὲ τί μορφή; Ὁ πειρασμός μὲ... «μορφίνες» τὴν ναρκώνει!!! Τὴν καρδιά τὴν παίρνει μὲ τὸν ἐγωισμό. Ἀλλά ὅταν ἡ καρδιά δοθῆ στὸν Θεό, τότε ὁ νοῦς θὰ εἶναι στὸν Θεό καὶ τὸ μυαλό στὴν δουλειά.

– Ὅταν λέμε «ἀμέριμνο», τί ἐννοοῦμε ἀκριβῶς;

– Ὅταν δουλεύης, νὰ μήν ξεχνᾶς τὸν Χριστό. Νὰ κάνης τὴν δουλειά μὲ χαρά, ἀλλὰ ὁ νοῦς καὶ ἡ καρδιά νὰ εἶναι στὸν Χριστό. Τότε καὶ δὲν θὰ κουράζεσαι, καὶ πνευματικά θὰ μπορῆς νὰ κάνης.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη»