189. Η φωτιά που άναψε στα
ξερά ξύλα, δύσκολα θα σβήσει. Και η θέρμη του Θεού,
που ανάβει στην καρδιά του ανθρώπου που απαρνήθηκε τον κόσμο, είναι πιο
δυνατή από τη φωτιά, και ποτέ δε θα σβήσει.
Όταν η δύναμη του κρασιού περάσει στα μέλη του ανθρώπου,
κάνει το νου του να ξεχάσει την πραγματικότητα. Έτσι και με τη μνήμη του Θεού.
Όταν δηλαδή (η μνήμη του Θεού) κυριαρχήσει στην ψυχή, χάνεται
κάθε μάταιη ενθύμηση από την καρδιά.
Από το βιβλίο: Ανθολόγιο
από την ασκητική εμπειρία του Αγίου Ισαάκ του Σύρου. εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη.
Μπορείτε
να διαβάσετε και τα υπόλοιπα κεφάλαια του βιβλίου εδώ: Ανθολόγιο από την ασκητική
εμπειρία του Αγίου Ισαάκ του Σύρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου