Ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. Οἱ δαίμονες δέν εἰξεύρουν τί μέλλει νά πάθῃ ἢ νά γένη ὁ ἄνθρωπος.

Ἀλλ᾿ οὔτε εἰξεύρουν οἱ δαίμονες, τί ἔχει νὰ γίνῃ ἢ νὰ πάθῃ ὁ ἄνθρωπος· ἐπειδὴ ὁ ἄνθρωπος αὐτεξούσιος ὤν, ἐὰν μὲν θέλῃ κλίνει εἰς τὸ καλόν, ἐὰν δὲ οὐ θέλῃ κλίνει εἰς τὸ κακόν· ὅθεν ἄδηλον εἶναι τὸ τέλος εἰς τὸ ὁποῖον ἔχει νὰ καταντήσῃ· καὶ τοῦτο γίνεται φανερὸν ἀπὸ τὴν ἱστορίαν τοῦ Ἰώβ· τούτου γὰρ τὸ τέλος δὲν ἠδυνήθη νὰ γνωρίσῃ ὁ διάβολος· διότι αὐτὸς μὲν ἠγωνίζετο καὶ ἐσπούδαζε, νὰ κάμῃ τὸν Ἰὼβ νὰ βλασφημήσῃ κατὰ τοῦ Θεοῦ, καὶ μὲ τοῦτο νὰ τὸν κολάσῃ· ὁ δὲ Ἰώβ, ἐπειδὴ εὐχαρίστως ὑπέμεινε τὰ δεινά, περισσότερον ἐστεφανώθη· ὅθεν εἶπε καὶ ὁ Χρυσόστομος Ἰωάννης· «ὁ διάβολος οὐκ ᾔδει εἰς ποῖον τέλος ἀπαντήσει τὰ παλαίσματα (τοῦ Ἰὼβ) εἰ γὰρ ᾔδει, οὐκ ἂν ἐπιχείρησεν, ἵνα μὴ χείρονα τὴν αἰσχύνην ἐφελκύσηται» (Λόγ. δ´ εἰς τὸν Ἰὼβ) διὰ τοῦτο καὶ ὁ Θεὸς θέλωντας νὰ φανερώσῃ πῶς οἱ ἀστρολόγοι καὶ δαίμονες δὲν εἰξεύρουν τὰ μέλλοντα, ὀνειδίζει, καὶ τρόπον τινὰ περιγελᾷ τὴν Βαβυλῶνα, ὁποῦ ἤλπιζεν εἰς τοὺς ἀστρολόγους καὶ δαίμονας, καὶ τῆς λέγει· «κεκοπίακας ἐν ταῖς βουλαῖς σου· στήτωσαν δή, καὶ σωσάτωσάν σε οἱ ἀστρολόγοι τοῦ Οὐρανοῦ· οἱ ὁρῶντες τοὺς ἀστέρας ἀναγγειλάτωσάν σοι, τί μέλλει ἐπὶ σὲ ἔρχεσθαι (Ἡσ. μζ´ 13).

Ναί προγνωρίζουσι πολλὰ καὶ οἱ δαίμονες, ὡς λέγουσιν οἱ ἱεροὶ θεολόγοι, ἀλλ᾿ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον τὰ φυσικά, συμπεραίνοντες τὴν γνῶσιν αὐτῶν ἀπὸ τοὺς λόγους καὶ νόμους τῆς φύσεως· καθὼς καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ὁποῖοι μάλιστά εἰσιν οἱ Φιλόσοφοι, πολλὰ τοιαῦτα προγνωρίζουσι καὶ προλέγουσι· τὰ δὲ προαιρετικά, καὶ ἐν τῷ βάθει τῆς καρδίας τοῦ ἀνθρώπου εὑρισκόμενα, ὁ μὲν Θεὸς μόνος κατ᾿ ἀκρίβειαν εἰξεύρει, ὡς πλάστης τῶν καρδιῶν, καθὼς εἶπεν ὁ Σολομών· «σὺ μονώτατος οἶδας τὴν καρδίαν πάντων υἱῶν ἀνθρώπων» (γ´ Βασιλ. η´ 39)· ὁ δὲ διάβολος, ἀπὸ τὰ κινήματα τοῦ σώματος, μερικὰ ἐξ αὐτῶν συμπεραίνει, καθὼς λέγει ὁ Πηλουσιώτης Ἰσίδωρος γράφων· «οὐ τὰ κατὰ διάνοιαν εἶδεν, ὦ πραότατε, ὁ διάβολος· τῆς γὰρ θείας μόνης ἐστὶ τοῦτο ἐξαίρετον δυνάμεως, τῆς πλασάσης κατὰ μόνας τὰς καρδίας ἡμῶν· ἀλλὰ ἀπὸ τῶν τοῦ σώματος κινημάτων τὰ τῆς ψυχῆς θηρεύεται βουλεύματα» (Ἐπιστολ. ρνς´ Ἀρχοντίῳ πρεσβυτέρῳ)(1).

 Πλὴν καὶ τὰ φυσικά, καὶ τὰ προαιρετικά, ὁποῦ οἱ δαίμονες φαίνονται, ὅτι προγνωρίζουν, ὅλα τὰ προγνωρίζουν ἀμφίβολα, ὅλα σκοτεινά, ἀσαφῆ καὶ λοξά· διὰ τοῦτο καὶ ὁ δαίμων ὁ καλούμενος Ἀπόλλων, καὶ τὸ τούτου εἴδωλον, ὠνομάζετο Λοξίας, καὶ ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἰδίους Ἕλληνας· διότι ὅσους χρησμοὺς καὶ μαντείας προέλεγεν, ἦσαν λοξοί, ὡσὰν ὁ καρκῖνος, καὶ ἠδύναντο νὰ νοηθοῦν, καὶ οὕτως καὶ οὕτως, καὶ εἰς ἕνα νόημα, καὶ εἰς ἄλλο· καὶ ἀφίνω νὰ λέγω ὅτι οἱ δαίμονες τὰς περισσοτέρας φορὰς γνωρίζουν τὴν ἀλήθειαν· ὅμως δὲν θέλουν νὰ τὴν ὁμολογήσουν θεληματικῶς, ἔξω ἀπὸ ἀνάγκην μεγάλην, διότι, μὲ τὸ νὰ εἶναι φυσικὰ ψεῦσται, ἀκολούθως ἀγαποῦν πάντοτε τὸ ψεῦδος, μισοῦσι δὲ τὴν ἀλήθειαν, καθὼς εἶπεν ὁ Κύριος· «ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπαρχῆς καὶ ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηκεν... ὅτι ψεύστης ἐστί, καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ» (τοῦ ψεύδους δηλ.) (Ἰωάν. η´ 44).

Καὶ λοιπὸν ἂς προβάλλουν τώρα ἔμπροσθεν οἱ Χριστιανοὶ ἐκεῖνοι, ὁποῦ πηγαίνουν εἰς τοὺς μάντεις, καὶ μάντισσας, ζητοῦντες διὰ νὰ μάθουν τί ἔχουν νὰ πάθουν, ἢ διὰ νὰ εὕρουν θησαυρούς, καὶ ἄλλα πράγματα ὁποῦ ἔχασαν, ἢ διὰ νὰ ζητήσουν λύσιν τῶν ὀνειράτων τους· ἂς προβάλλουν λέγω διὰ νὰ τοὺς ἰδῶ, καὶ νὰ τοὺς εἰπῶ ἐκεῖνο, ὁποῦ εἶπε ποτὲ καὶ ὁ Προφήτης Ἠλίας, πρὸς τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ· ἀνόητοι Χριστιανοὶ «ἕως πότε ὑμεῖς χωλανεῖτε ἐπ᾿ ἀμφοτέραις ταῖς ἰγνύαις ὑμῶν»; (γ´ Βασιλ. ιη´ 21)· ἕως πότε κουτσένετε μὲ τὰ δύο ποδάρια; ἕως πότε, πιστεύετε μὲν εἰς τὸν Χριστόν, πιστεύετε δὲ καὶ εἰς τοὺς μάντεις καὶ δαίμονας; ἂν πιστεύητε εἰς τὸν Χριστόν, πῶς αὐτὸς μόνος ὡς Θεὸς ὁποῦ εἶναι, εἰξεύρει μὲν ὅλα τὰ ἀπόκρυφα, καὶ ὅλα τὰ μέλλοντα, φανερώνει δὲ ταῦτα καὶ εἰς τοὺς ἄλλους, ὡς εἴπομεν, διὰ τί καὶ ἐσεῖς δὲν προστρέχετε εἰς τὸν Χριστόν, νὰ σᾶς φανερώσῃ ἐκεῖνα ὁποῦ ζητεῖτε; ἀλλὰ προστρέχετε εἰς τοὺς μάντεις καὶ δαίμονας; ἐὰν δὲ ἐκ τοῦ ἐναντίου πιστεύετε εἰς τοὺς μάντεις καὶ δαίμονας, πῶς αὐτοὶ εἰξεύρουν τὴν γνῶσιν τῶν ἀποκρύφων καὶ τὴν ἀλήθειαν, τί ματαίως ὀνομάζεσθε Χριστιανοί, καὶ προσκυνεῖτε τὸν Χριστόν; δὲν εἰξεύρετε πῶς δὲν ἠμπορεῖτέ ποτε νὰ δουλεύετε δύο αὐθέντας ἐν ταυτῷ Χριστὸν καὶ Βελίαρ· ἀλήθειαν καὶ ψεῦδος· Θεὸν καὶ διάβολον; καθὼς καὶ ὁ Κύριος καὶ ὁ Παῦλος συμφώνως λέγουσιν· εἰ δὲ καὶ λέγετε πῶς δὲν πιστεύετε εἰς τοὺς μάντεις καὶ δαίμονας, ψεύδεσθε· διότι ἂν δὲν ἐπιστεύετε εἰς αὐτούς, πῶς πηγαίνετε καὶ τοὺς ἐρωτᾶτε; αὐτὸς γὰρ μόνος ὁ πλησιασμός σας εἰς αὐτούς, καὶ ἡ ἐρώτησις, μαρτυρεῖ ὅτι τοὺς πιστεύετε, καὶ εἶσθε δοῦλοί των, καθὼς λέγει ὁ Χρυσορρήμων· «τίνος γὰρ ἕνεκεν προσέρχη; τί ἐρωτᾷς; ἅμα προσῆλθες, ἅμα ἐρώτησας, ὑπὸ τὴν δουλείαν σαυτὸν ἐποίησας· ὡς γὰρ πιστεύων ἐρωτᾷς» (Λόγ. η´ εἰς τὴν β´ πρὸς Τιμόθ.)· εἰ δὲ πάλιν καὶ λέγετε ότι μόνον δοκιμάζετε, νὰ ἰδῆτε ἂν λέγουν οἱ δαίμονες ἀλήθειαν, καὶ αὐτὴ ἡ δοκιμὴ σᾶς δείχνει, ὅτι δὲν εἶσθε βέβαιοι, πῶς οἱ δαίμονες ψεύδονται, ἀλλὰ πῶς εἶσθε ἀκόμη ἀμφίβολοι, τὸ ὁποῖον καὶ αὐτὸ εἶναι ἁμαρτία, καθὼς λέγει ὁ αὐτὸς Ἅγιος· «καὶ τὸ πειράζειν εἰ ἀληθεύει, οὐκ ἔστιν πεπεισμένου, ὅτι ψεύδεται, ἀλλ᾿ ἔτι ἀμφιβάλλοντος» (Αὐτόθι).

Σταθῆτε, σταθῆτε ποῖοι εἶναι αὐτοί, ὁποῦ φαίνονται; ἐγὼ βλέπω ἀνθρώπους πολλοὺς ἀπεσταλμένους ἀπὸ τὸν Ὀχοζίαν Βασιλέα Σαμαρείας, ὁ ὁποῖος μὲ τὸ νὰ ἔπεσεν ἀπὸ τὸ παράθυρον τῆς ὑψηλῆς κάμαρας τοῦ παλατίου του καὶ ἠσθένησεν, ἔστειλεν ἀνθρώπους νὰ ἐρωτήσουν τὴν μάντισσαν, ὁποῦ ἦτο εἰς τὴν Ἀκκαρών, ἂν ἔχῃ νὰ ὑγιάνῃ ἀπὸ τὴν ἀσθένειάν του· βλέπω καὶ τὸν Προφήτην Ἠλίαν, ὅστις διὰ προσταγῆς Θεοῦ καταβαίνει ἀπὸ τὸ ὄρος, καὶ συναπαντᾷ τοὺς ἀπεσταλμένους τούτους ἀνθρώπους τοῦ Βασιλέως· καὶ τί τοὺς λέγει; ἐπειδὴ καὶ ὁ Βασιλεὺς Ὀχοζίας, ἐκαταφρόνησε τὸν ἀληθινὸν Θεόν, καὶ ὡσὰν νὰ μὴν εἶναι Θεὸς εἰς τὸν Ἰσραὴλ νὰ τὸν ἐρωτήσῃ, ἔστειλε νὰ ἐρωτήσῃ τὴν ψευδομάντισσαν, διὰ τοῦτο ταῦτα ἀποφασίζει ὁ Θεός, ὅτι δὲν θέλει σηκωθῇ ἀπὸ τὴν κλίνην του, ἀλλὰ θέλει ἀποθάνει ἐκεῖ κακῶς· «Εἰ παρὰ τὸ μὴ εἶναι Θεὸν ἐν Ἰσραὴλ ὑμεῖς πορεύεσθαι ἐπιζητῆσαι ἐν τῷ Βάαλ μυΐαν Θεὸν Ἀκκαρῶν;.. τάδε λέγει Κύριος, ἡ κλίνη ἐφ᾿ ἧς ἀνέβης ἐκεῖ, οὐ καταβήσῃ ἀπ᾿ αὐτῆς, ὅτι θανάτῳ ἀποθανῆ» (δ´ Βασίλ. α´ 3).

Ἄχ! ποῦ εἶναι καὶ τώρα ἕνας ἄλλος Προφήτης Ἠλίας, νὰ ἰδῇ τοὺς Χριστιανοὺς πῶς στέλλουν εἰς τοὺς μάντεις καὶ μάντισσας, διὰ νὰ ἐρωτήσουν ἂν ἀναλάβουν ἀπὸ τὴν ἀσθένειάν τους, καὶ νὰ τοὺς εἰπῇ: Ἐσεῖς Χριστιανοὶ ἐπειδὴ καὶ ἐκαταφρονήσετε τὸν Χριστὸν καὶ τοὺς Ἁγίους του καὶ πηγαίνετε εἰς τοὺς μάντεις, τάδε λέγει Κύριος, δὲν θέλετε σηκωθῇ ἀπὸ τὴν ἀσθένειάν σας.

Ἐπειδὴ καὶ καλεῖτε εἰς τὸν οἷκόν σας μάγισσας διὰ νὰ σᾶς γητεύσουν, τάδε λέγει Κύριος· θέλετε ἀποθάνει μὲ κακὸν καὶ ἐπώδυνον θάνατον. Ἐπειδὴ πηγαίνετε εἰς τοὺς δαίμονας καὶ μάγους ζητοῦντες βοήθειαν διὰ νὰ νικήσετε εἰς τὰ κριτήρια καὶ νὰ κερδήσετε τὴν κρίσιν σας, τάδε λέγει Κύριος· ἐσεῖς μέλλετε νὰ νικηθῆτε καὶ νὰ χάσετε τὴν κρίσιν σας.

Ἐπειδὴ καὶ ζητεῖτε ἀπὸ τοὺς δαίμονας νὰ μάθετε τί ἔχετε νὰ πάθετε, τάδε λέγει Κύριος, ἔχετε νὰ πάθετε πολλὰς συμφοράς, πολλὰς δυστυχίας, πολλοὺς κινδύνους, ὥστε ὁποῦ νὰ ἀφανισθῆτε καὶ νὰ ἐξολοθρευθῆτε διότι ἀρνηθήκετε τὸν Θεόν, ὁποῦ εἰξεύρει ὅλα τὰ μέλλοντα, καὶ ἐκαταφύγετε εἰς τοὺς δαίμονας, ὁποῦ εἶναι ἐσκοτισμένοι, καὶ κᾀμμίαν πρόγνωσιν τῶν μελλόντων δὲν ἔχουσιν.

nektarios.gr

anavaseis.blogspot

Εκ του ιστολόγιου: Ζούμε σε μία εποχή τη λεγόμενη Νέα Εποχή, κατά την οποία «ψυχαγωγικές» εκπομπές έχουν αστρολόγους, διαφημίσεις υπάρχουν με αστρολόγους, μέντιουμ κλπ που «λένε» το μέλλον.

Φυσικά αυτές είναι δουλειές του πονηρού. Αν αγαπητοί ο Διάβολος γνώριζε το μέλλον, θα ήξερε πολύ καλά το αποτέλεσμα της εναντιώσεώς προς τον Τριαδικό Θεό. Αν γνώριζε το μέλλον θα γνώριζε τι τον περίμενε μετά τη Σταύρωση του Θεανθρώπου.

Ακόμη και από περιέργεια αν κάποιος ακούσει στην τηλεόραση ή διαβάσει τι λένε τα….ζώδια, αυτό αποτελεί αμφισβήτηση της δύναμης του Θεού. Από τη στιγμή που είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι και λέμε «Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα» αφηνόμαστε με πίστη και εμπιστοσύνη στον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό μας. Στη Θεία Πρόνοια.

Είναι πολύ σοβαρό το να διαθέτουμε έστω και ένα λεπτό της ώρας μας, στο άκουσμα ή στο διάβασμα όσων λένε και γράφουν, αυτοί που είναι με το μέρος του πονηρού. Δίνουμε δικαίωμα στο Διάβολο. Αρνούμαστε τον Ιησού Χριστό που Ενανθρώπησε, έχυσε το Πανάγιο Αίμα Του και Σταυρώθηκε για να μας σώσει από την τυραννία του Διαβόλου στην οποία είχαμε πέσει, λόγω του Προπατορικού Αμαρτήματος.

Ο Ιησούς Χριστός που είναι Βασιλεύς των Βασιλέων, Αυτός που η Κτίση προσκυνά και οι Άγγελοι αδιαλείπτως δοξάζουν, κατέβηκε εδώ στη γη μέσω της Υπεραγίας Θεοτόκου, στην εξορία του ανθρώπου (λόγω του ότι ο Αδάμ παραβίασε την εντολή του Θεού και παρασυρόμενος από το Διάβολο δοκίμασε από τον απαγορευμένο καρπό, νομίζοντας πως θα γίνει….θεός) για να τον σώσει από το διάβολο, μας σώζει από το διάβολο, από το θάνατο και εμείς αντί να ζητάμε το Έλεός του, τη βοήθειά Του, να πηγαίνουμε στον ανθρωποκτόνο διάβολο;

Η καρδιακή προσευχή, αυτή που γίνεται μέσα από την καρδιά μας, προς τον Ιησού Χριστό, θα μας λύσει προβλήματα και απορίες, θα μας δώσει ό,τι είναι συμφέρον για εμάς. Προσέξτε το αυτό. Ο Διάβολος ως κακός που είναι, δεν αρνείται για ό,τι του ζητήσεις ακόμη και αν αυτό μακροπρόθεσμα θα σου κάνει κακό χωρίς να το γνωρίζεις.

Ο Ιησούς Χριστός ως Πανάγαθος που είναι, ΔΕΝ θα μας δώσει από ό,τι ζητάμε αυτό ή αυτά που δεν είναι καλά για την ψυχή μας. Ή θα μας το δώσει στον κατάλληλο χρόνο.

Ελπίζω να κατανοείτε αυτήν τη διαφορά. Έχουμε λοιπόν τον Θεάνθρωπο που μας αγαπάς και που θυσιάστηκε για εμάς και που πόνεσε σωματικά και ψυχικά όσο κανένας άλλος άνθρωπος, που είναι Πανταχού Παρών, που μας έχει δώσει Φύλακα Άγγελο, που ό,τι και αν κάνουμε, αν κατανοήσουμε το λάθος μας και μετανοήσουμε και ζητήσουμε συγχώρεση θα μας τη δώσει, που μας δίνει το Σώμα και το Αίμα Του για να Κοινωνούμε μαζί του και εμείς τα παραβλέπουμε αυτά και πάμε σε αυτούς που υπηρετούν τον Ψεύτη και Μισάνθρωπο, Διάβολο;

Και όχι μόνον αυτό. Μαζί με τον Ιησού Χριστό, έχουμε την Υπεραγία Θεοτόκο, τη μητέρα όλων μας, τους Αγίους μας. Δεν έχουμε καμία δουλειά ούτε να ακούμε και να διαβάζουμε όσα λένε μάντεις, μάγοι, αστρολόγοι κλπ, αλλά ούτε να φοράμε τα φυλαχτά και τα γούρια.

Έχουμε το Σύμβολο της Νίκης επί του Διαβόλου, τον Ιερό Σταυρό. Τον βλέπει και τρέμει ο Διάβολος. Αρκεί να πιστεύουμε στη δύναμή του (του Σταυρού).

Κοντά στον Ιησού Χριστό, την Υπεραγία Θεοτόκο, τους Αγίους αλλά και σε όσα μας έχουν πει και γράψει οι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδοξίας. Κοντά στην Εκκλησία και τον Πνευματικό μας.

Αυτά είναι τα Παντοδύναμα όπλα μας που έχουν δείξει και δείχνουν πόσο ανώτερα είναι από το διάβολο που επιθυμεί την Πνευματική μας τύφλωση και απομάκρυνση από την Αλήθεια και τον Σωτήρα μας.

Κατά το λογισμό μου,

Α.Η.