14. Οι χριστιανοί οφείλουν
ν’ αντιμετωπίζουν με υπομονή όλες τις θλίψεις που τους βρίσκουν.
Εκείνος που θα υπομείνει ως το τέλος τις
δοκιμασίες, αυτός μόνο θα σωθεί (Ματθ. 24:13).
Με την υπομονή σας θα σώσετε τις ψυχές σας
(Λουκ. 21:19).
Η θλίψη φέρνει σιγά - σιγά την υπομονή, η
υπομονή τη σταθερότητα στην αρετή, και η σταθερότητα στην αρετή την ελπίδα στον
Θεό (Ρωμ. 5:3-4).
Να έχετε υπομονή στις δοκιμασίες (Ρωμ. 12:11).
Αν δείχνουμε υπομονή στις θλίψεις, θα
βασιλεύσουμε μαζί με τον Χριστό στη μέλλουσα ζωή (Β΄ Τιμ. 2:12).
Να επιδιώκεις την υπομονή (Α΄ Τιμ. 6-11).
Αδελφοί, να υπομένετε με καρτερία κάθε
παιδαγωγία του Θεού, γνωρίζοντας πως ο Θεός σάς μεταχειρίζεται σαν παιδιά του
(Εβρ. 12:7).
Σας χρειάζεται υπομονή, για να κάνετε σταθερά
το θέλημα του Θεού και να πάρετε την αμοιβή που σας υποσχέθηκε (Εβρ. 10:36).
Με υπομονή ας τρέχουμε τον αγώνα
που έχουμε μπροστά μας (Εβρ. 12:1).
Καλότυχος είναι ο χριστιανός που σηκώνει με
υπομονή τις δοκιμασίες, γιατί, αφού υποστεί με επιτυχία τις δοκιμασίες, θα
κερδίσει το βραβείο της αιώνιας ζωής, που υποσχέθηκε ο Θεός σ’ όσους Τον
αγαπούν (Ιακ. 1:12).
Η υπομονή σας ας είναι ακλόνητη και διαρκής,
για να γίνετε τέλειοι και ολοκληρωμένοι και να μην υστερείτε σε τίποτα (Ιακ.
1:4).
Κάνετε ό,τι μπορείτε, αδελφοί, για να
προσθέσετε πάνω στην αυτοκυριαρχία την υπομονή, και πάνω στην υπομονή την
ευσέβεια (Β΄ Πετρ. 1:6).
Εδώ θα φανεί η υπομονή όσων ανήκουν στο λαό του
Θεού (Αποκ. 14:12).
Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης:
Οι κυριότερες εντολές του Ευαγγελίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου