Η διάσπαση είναι η πρώτη επιτυχία του διαβόλου

«Αγωνισθείτε, ενώ συναναστρέφεστε με άλλους και φροντίζετε για τις βιοτικές υποθέσεις, συγχρόνως να σκέπτεστε τον Θεό και να έχετε την συναίσθηση ότι βρίσκεται κοντά σας και σας κατευθύνει σύμφωνα με το άγιο θέλημά Του. Έτσι δεν θα διασπάσθε στην εσωτερική σας εργασία. Η διάσπαση είναι η πρώτη επιτυχία του διαβόλου. 

Η δεύτερη επιτυχία του είναι η προσκόλληση της καρδιάς σε κάτι το γήινο και η αιχμαλωσία των αισθημάτων και των σκέψεων σ’ αυτό. Αυτή είναι χειρότερη επιτυχία του εχθρού. Προσπαθήστε ν’ αποδεσμεύεστε από κάθε αιχμαλωσία της καρδιάς και από κάθε διάσπαση της εσωτερικής σας εργασίας.

Ο τρόπος είναι ένας: Να μην απομακρύνεται η προσοχή από τον Κύριο και την συναίσθηση της παρουσίας Του»

Απόσπασμα

Διδαχές (Αγ. Θεοφάνη του Έγκλειστου)

synaxipalaiochoriou.blogspot

Εκ του ιστολόγιου: «Ο τρόπος είναι ένας: Να μην απομακρύνεται η προσοχή από τον Κύριο και την συναίσθηση της παρουσίας Του»

Σήμερα αυτή η συναίσθηση της παρουσίας Του, απουσιάζει. Δε νοιαζόμαστε, πως για το ό,τι κάνουμε, ο Θεός μας βλέπει. Ξεχνάμε πως είναι «πανταχού παρών και τα πάντα πληρών». Τι μας νοιάζει; Τι βλέπει ο κόσμος. Τι κάνει ο κόσμος. Το κοσμικό, υλιστικό πνεύμα.

Ειδικά με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πολλούς τους νοιάζει, για το πως θα τους δει ο κόσμος. Φωτογραφίες και βίντεο για το που βρίσκονται, με ποιον ή με ποιους είναι, με τα διάφορα υλικά αγαθά που κατέχουν, πολλές γυναίκες πόσο όμορφα «ντυμένες», γδυμένες, είναι, πόσο ακολουθούν τη μόδα κλπ.

Τα περισσότερα που κάνουμε, τα κάνουμε έχοντας στο μυαλό μας, πως μας βλέπει ο κόσμος και πως θα πρέπει να ντυνόμαστε – γδυνόμαστε και να συμπεριφερόμαστε για να κερδίσουμε επαίνους, προφορικούς ή γραπτούς (στην πλασματική – εικονική πραγματικότητα του διαδικτύου), με αυτά τα «like».

Η ψυχή μας αδειάζει από τον Χριστό και γεμίζει με τον Κόσμο. Αδειάζει από τον Δημιουργό μας, την αδειάζουμε εκούσια ή ακούσια και τη γεμίζουμε με εγωισμό, φιλαυτία, ανθραπαρέσκεια, φιλαργυρία, περηφάνεια κλπ. Μπορεί αυτή η ψυχή να είναι υγιής; Φυσικά και όχι. Δε θα είναι υγιής δε θα είναι χαρούμενη πραγματικά.

Η ψυχή είναι χαρούμενη, όταν βρίσκεται κοντά στη Ζωή, στην Αλήθεια, στον Θεάνθρωπο. Όταν κατανοεί πόσο η κοσμική ζωή την αδειάζει, την καταθλίβει και πόσο η πνευματική ζωή (η Χριστιανικά Ορθόδοξη Πνευματική Ζωή), τη γεμίζει.  

Εκτός από το ότι δεν έχουμε συναίσθηση πως ο Θεός είναι παντού, δεν έχουμε ούτε φόβο Θεού. Δεν παρακολούθησα καθόλου την «εορτή» έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Μόνον μία βλάσφημη φωτογραφία είδα. Διάβασα λίγα πράγματα για το τι έδειξαν σε αυτήν την «εορτή». Από όσο κατάλαβα, έδειξαν την παντελή έλλειψη φόβου του Θεού, ίσως και την επιθυμία τους να Τον προκαλέσουν με όσα έκαναν.

Μία ανθρωπότητα που δε φοβάται το Θεό, που προκαλεί το Θεό ψηφίζοντας, διαφημίζοντας, υιοθετώντας βαρύτατα πάθη, μία ανθρωπότητα που δολοφονεί μέσω των εκτρώσεων τις Αγέννητες Ψυχές, τι κατάληξη θα έχει;

Μας έχουν πει οι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδοξίας τι μας περιμένει για τα όσα κάνουμε, είτε ως άτομα, είτε ως κοινωνία. Από ένα σημείο και μετά επεμβαίνει ο Θεός.

Α.Η.