Ὅταν ὁ ἄνθρωπος εἶναι νεώτερος, ἀδύνατον νὰ μὴ
πολεμῆται ἀπὸ αἰσχροὺς λογισμοὺς καὶ φαντασίας, πρέπει
νὰ τοὺς διώκη ἀμέσως καὶ νὰ λέγη τὴν εὐχὴν τοῦ Ἰησοῦ καὶ αὐτοὶ φεύγουν, ἀλλὰ
πάλιν θὰ ἔλθουν, πάλιν ὁ ἄνθρωπος τοὺς διώκει μὲ τὴν εὐχὴν καὶ μὲ τὴν νήψιν, δηλαδὴ μὲ τὴν προσοχὴν καὶ τὴν ἐπαγρύπνησιν
τοῦ νοός.
Πρέπει νὰ προσέχη
κανείς, νὰ μὴν ἀφήνη τὸν πειρασμὸν νὰ σχηματίζη φαντασίαν, διότι πρῶτον ἡ
φαντασία γίνεται καὶ μετὰ ὁ λογισμὸς καὶ μετὰ ἡ αἰσχρὰ ἡδονή.
Ὅταν λοιπὸν μὲ τὴν
νήψιν δὲν ἀφήσωμεν νὰ σχηματίση κακὴν φαντασίαν καὶ λέγωμεν συγχρόνως καὶ τὴν εὐχήν, τότε ἁπαλλασσόμεθα ἀπὸ τὴν ἐνόχλησιν καὶ
συνάμα στεφανούμεθα καὶ ἀπὸ τὸν Θεὸν διὰ τὴν καλήν μας προαίρεσιν, ποὺ θέλομεν νὰ εὐαρεστήσωμεν
εἰς Αὐτόν.
Γέροντος Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτου (Ἀριζόνας)
πηγή:
orthodoxia-ellhnismos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου