Μελέτημα
19ο
«Μη
παύσετε μήτε ν’ αμελήσετε τον κανόνα τούτο της νοεράς προσευχής, γιατί άκουσα
να λέγουν οι Πατέρες μας: Εκείνος που αμελεί τον κανόνα τούτον της προσευχής
δεν είναι Χριστιανός! Γιατί ο Χριστιανός κι
όταν τρώγει κι όταν πίνει κι όταν κάθεται κι όταν εργάζεται κι όταν βαδίζει,
οφείλει να κράζει αδιάκοπα μέσα στην καρδιά του το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ
του Θεού, ελέησον με».
Κι αυτό ίνα η συνεχής αυτή ενθύμηση του ονόματος του Κυρίου Ιησού κινήσει σε
πόλεμο το δράκοντα, που φωλιάζει στις καρδιές μας. Και τότε, είτε τα καλά και
θεία χαρίσματα είτε τα κακά και τα πάθη, που κρύβονται μέσα μας, θα βρει και θα
τα γνωρίσει με τη νοερά Προσευχή, η με αυτήν ασχολούμενη ψυχή.
Και πρώτον
μεν θα γνωρίσει κάθε ρυπαρό και πονηρό μολυσμό, δεύτερον δε θα νιώσει τα καλά
και θεία χαρίσματα, διότι η ευχή θα καταβάλει όλη τη δύναμη του διαβόλου, που ενεργεί
μέσα μας, και σιγά - σιγά θα την εκμηδενίσει! Το
όνομα του Κυρίου Ιησού κατερχόμενο στα βάθη της καρδιάς μας θα
κατατροπώσει το δράκοντα τον κρατούντα τις νομές της καρδιάς μας, θα
ελευθερώσει την ψυχή μας από την εξουσία του διαβόλου και θα ζωντανέψει αυτήν,
που ήταν νεκρή από την αμαρτία! Για τούτο συνέχεια να επικαλείσθετο όνομα του
Κυρίου Ιησού, μέχρις ότου η καρδιά καταπιεί τον Κύριον, και πάλιν ο Κύριος καταπιεί
την καρδιά, κι έτσι η καρδιά και ο Κύριος γίνουν ένα πράγμα».
Απόσπασμα
«Αδιαλείπτως προσεύχεσθε:
31 εντρυφήματα για την προσευχή»
Αγιορείτη Μοναχού
«Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον με»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου