π. Σεραφείμ Δημόπουλος
«Ιλιγγιά δε νούς και
υπερκόσμιος υμνείν σε Θεοτόκε» ψάλλει η εκκλησία μας. Την είπαν Μητέρα των μοναχών,
κουροτρόφον παρθένων, και πύρινον ξίφος το οποίον διώκει
τους δαίμονας.
Διότι τίποτε δεν φοβάται, δεν τρέμει ο διάβολος
όσον αυτό το όνομα. Γι᾿ αυτό και οι Χριστιανοί πάντοτε πρέπει να
προσεύχωνται σ᾿αυτήν. Το όνομα της να είναι γραμμένο στη γλώσσα κάθε
Χριστιανού.
Στους πρώτους αιώνες οι
χριστιανοί έλεγαν εκατοντάδες φορές την ημέρα την προσευχή:
Θεοτόκε Παρθένε Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία
ο Κύριος μετά σου
Ευλογημένη συ εν γυναιξί
και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου
ότι σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών.
Και την απλή προσευχή Υπεραγία Θεοτόκε
σώσον ημάς.
Αυτήν την προσευχή να την λες πάντοτε. Όταν
περπατάς, όταν δουλεύεις, όταν ομιλείς, όταν σιωπάς, όταν είσαι μόνος, όταν
είσαι με άλλους. Την ημέρα και την νύχτα. Όταν κατακλίνεσαι να κοιμηθής, λέγε
αυτήν την προσευχή.
«Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς», και θα εύρης προστασία
ακαταμάχητη από το άγιον αυτό πρόσωπο.
Γνώριζε ότι. Δεν
υπάρχει ψυχή που να εμπιστεύθηκε τη σωτηρία της εις την Μητέρα του Θεού, και να
χάθηκε. Όπωσδήποτε σώζεται. Ας καλλιεργούμε λοιπόν ευλάβεια στην
Μητέρα μας. Ας εμπιστευόμαστε σ᾿ αυτήν.
Ας την επικαλούμαστε σε κάθε περίστασι, όταν
ασθενούμε, θα την έχουμε ιατρό, όταν δυστυχούμε θα την έχωμε παρηγοριά.
Όταν μας επιτίθεται ο δαίμων της σαρκικής επιθυμίας,
αυτή με το ξίφος της θα τον απομακρύνη.
Όταν είσαι σε αδιέξοδο, αυτή θα εξομαλύνη τις δύσκολες καταστάσεις.
Όταν είσαι άστεγος, θα σου γίνη σκέπη.
Όταν πεινάς τροφή, και όταν λυπάσαι χαρά.
«Η Χαρά των
πάντων Χαρά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου