Τρίτη 4 Απριλίου 2017

Γέροντας Παΐσιος: «Αν δεν κάνει κανείς αγώνα για να ξεριζώσει τα ψυχικά πάθη, την υπερηφάνεια, την ζήλεια, τον θυμό και κάνει μόνο μία ξερή σωματική άσκηση, θα θρέψει τα πάθη του με την υπερηφάνεια»

- Πώς, Γέροντα, θα ξεπεράσω τήν φιλαυτία; Οί σωματικές μου δυνάμεις είναι λίγες καί δυσκολεύομαι στήν αυταπάρνηση καί στην θυσία.
- «Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριµμένην και τεταπεινωμένην ό Θεός ουκ έξουδενώσει». Δεν ξεπερνάς τήν φιλαυτία σου με τό να σηκώνεις τον βαρύ τουρβά του άλλου - αυτό δεν Θα τό ζητήσει από σένα ό Θεός, αφού δεν έχεις σωματικές δυνάμεις -, αλλά άν ταπεινώνεσαι καί σηκώνεις μια κουβέντα, μια αδικία. Κι άν προστεθεί καί λίγος σωματικός κόπος άπό αγάπη καί καλοσύνη, ξέρεις πώς βοηθάει μετά ό Θεός;
- Γέροντα, ο σωματικός κόπος καί ή άσκηση τί σχέση έχουν με τήν έκκοπή τών παθών;
- Ο σωματικός κόπος υποτάσσει το σώμα στο πνεύμα. Καί ή νηστεία καί ή άγρυπνία καί κάθε άσκηση, όταν γίνονται για τήν αγάπη του Χριστού, παράλληλα με τον άγώνα για τήν έκκοπή τών ψυχικών παθών, βοηθούν.
Γιατί, άν δεν κάνει κανείς αγώνα για νά ξεριζώσει τα ψυχικά πάθη, τήν υπερηφάνεια, τήν ζήλεια, τόν θυμό, καί κάνει μόνο μια ξερή σωματική άσκηση, θα θρέψει τα πάθη του με την υπερηφάνεια. Τα ψυχικά πάθη μας κάνουν μεγαλύτερο κακό από ό,τι τό πάχος τού σώματος, αύτό είναι καλοήθης όγκος, ενώ τα ψυχικά πάθη είναι κακοήθης όγκος.
Δεν λέω να μήν κάνει κανείς άσκηση, αλλά να μπει στό νόημα της ασκήσεως, πού σκοπός της είναι ή απέκδυση από τόν παλαιό μας άνθρωπο.
- Πώς πρέπει, Γέροντα, να αγωνίζεται κανείς στην έγκράτεια;
- Ο αγώνας πρέπει να γίνεται ως εξής: Ό,τι έχει ανάγκη ό οργανισμός να τού τό δίνη κανείς, ύπνο, φαγητό κ.λπ.
Μετά θα έχει στόχο να κόβει τα ψυχικά πάθη: τίς επιθυμίες του, τόν εγωισμό του, την ζήλια του κ.λπ.
Καί μετά να κάνει εγκράτεια στό φαγητό, στόν ύπνο. Τότε θα έχει νόημα ή σωματική άσκηση.
- Γέροντα, πως θα διακρίνει κανείς μέχρι πού φθάνουν τα όρια της αντοχής του καί από πού ξεκινάει η φιλαυτία;
- Πρέπει να παρακολουθεί τόν εαυτό του καί να δοκιμάζει. Δοκιμάζοντας θα βρει τα δικά του μέτρα. Καί ό μπακάλης στην αρχή πού είναι άπειρος, όταν ζυγίζει, άλλοτε βάζει λίγο καί άλλοτε πολύ. Όταν μετά αποκτήσει πείρα, βάζει όσο χρειάζεται.
Πάντως, όταν είναι νέος κανείς, μπορεί να κάνει περισσότερη άσκηση. "Όσο περνάει ή ήλικία, οί δυνάμεις κάμπτονται καί δεν μπορεί να ζορίσει πολύ τόν έαυτό του. Αν τόν ζορίσει παραπάνω, μπορεί νά βλάψει καί τήν ύγεία του.
Γι’ αύτό κατά καιρούς χρειάζεται να κάνει μια αναθεώρηση των δυνάμεών του καί να προσαρμόζεται ανάλογα με την νέα κατάστασή του.  
από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ τόμος Γ σελ»  (ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ – ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Είναι λοιπόν η προσευχή κάτι αναγκαίο και πρωταρχικό στη ζωή μας

Μελέτημα 8ο «Η σωτηρία του ανθρώπου εξαρτάται από την προσευχή, γιατί τον ενώνει με τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος είναι ενωμένος με τον Θεό, εί...