Άγιος Γέροντας Παΐσιος: «Η γνώση δίχως φωτισμό είναι καταστροφή»

Εάν οί άνθρωποι την ταχύτητα του μυαλού τους την φρενάρανε λίγο, καί τό μυαλό τους θά ήταν ξεκούραστο, άλλά καί η Θεία Χάρις θά τους πλησίαζε εύκολα. Η γνώση δίχως φωτισμό είναι καταστροφή. Οταν κανείς κάνη πνευματική δουλειά στόν εαυτό του, όταν αγωνίζεται, τότε φωτίζεται άπό τόν Θεό. Εχει θείο φωτισμό, θείες εμπειρίες, καί όχι δικές του σκέψεις, γι, αυτό καί βλέπει μακριά.

Ενας που έχει μυωπία, άπό κοντά βλέπει τά πράγματα καλά, αλλά μακριά δεν βλέπει. Καί ένας που δεν έχει μυωπία, έ, τό πολύ - πολυ θά δη λίγο μακρύτερα, άλλά καί αύτό δεν λέει τίποτε.

Τά σωματικά μάτια είναι δύο τά πνευματικά είναι πολλά. Όσοι άπομακρύνονται άπό τον Χριστό, στερούνται τον θείο φωτισμό, γιατί άφήνουν τό προσήλιο σάν τους άνόητους καί πηγαίνουν στο άνήλιο. Έτσι είναι επόμενο νά είναι κρυολογημένοι καί άρρωστημένοι πνευματικά.

Αν δεν έξαγνισθη ό άνθρωπος, άν δεν έρθη ό θείος φωτισμός, όσο σωστη καί άν είναι ή άλλη γνώση - αυτό βλέπω - είναι ένας ορθολογισμός καί τίποτε παραπάνω. Καί άν λείψη ό θείος φωτισμός, καί αυτά πού θά πουν καί θά γράψουν, δεν θά βοηθήσουν.

Βλέπετε τό Ψαλτήρι που είναι γραμμένο με θείο φωτισμό, τί βαθιά νοήματα έχει! Μάζεψε, άν θέλης, όλους τους θεολόγους, όλους τους φιλολόγους, καί θά δής ότι έναν ψαλμό με τέτοιο βάθος δεν μπορούν νά φτιάξουν! Ενώ ο Δαβίδ ήταν άγράμματος, άλλά βλέπεις καθαρά πως τόν όδηγούσε το πνεύμα του Θεού.

Καί ή Έκκλησία σήμερα ταλαιπωρείται, γιατί λείπει ό θείος φωτισμός καί καθένας πιάνει τά πράγματα όπως θέλει. Μπαίνει καί τό άνθρώπινο στοιχείο καί δημιουργουνται πάθη καί άλωνίζει μετά ο διάβολος. Γι’ αύτό δεν θά πρέπη νά ζητούν έξουσία οί άνθρωποι που έξουσιάζονται από τα πάθη τους.

από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ τόμος Α σελ 208»  (ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ – ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)