Άγιος Γέροντας Παΐσιος: «Είναι φοβερό να συζητάς με έναν άνθρωπο που συνήθισε να δικαιολογείται»

Έχω παρατηρήσει ότι σήμερα μικροί - μεγάλοι όλα τά δικαιολογούν μέ έναν λογισμό σατανικό. 'Ολα ό διάβολος τους τά έρμηνεύει μέ τόν δικό του τρόπο, και έτσι βρίσκονται έξω άπό τήν πραγματικότητα. Η δικαιολογία είναι σατανική έρμηνεία.

- Και πως γίνεται, Γέροντα, μερικοί σέ κάθε λόγο να βρίσκουν αντίλογο;

- Ω, είναι φοβερό νά συζητάς μέ έναν άνθρωπο πού συνήθισε νά δικαιολογείται! Είναι σάν νά μιλάς µέ έναν δαιμονισμένο! Όσοι δικαιολογούνται - ό Θεός νά μέ συγχωρέσει, - έχουν γέροντα τόν διάβολο. Είναι βασανισμένοι άνθρωποι. Δέν έχουν μέσα τους ειρήνη. Τό έχουν κάνει επιστήμη αυτό. Δηλαδή, όπως ένας κλέφτης δέν κοιμάται όλη νύχτα και σκέφτεται πως θά τά καταφέρει γιά νά κλέψη, έτσι και αυτοί συνέχεια σκέφτονται πως να δικαιολογήσουν το ένα ή τό άλλο σφάλμα τους. Ή, όπως κάποιος σκέφτεται πως νά βρή ευκαιρία νά κάνη ένα καλό, ή πως νά ταπεινωθεί, αυτοί αντίθετα σκέφτονται πως νά δικαιολογήσουν τά αδικαιολόγητα. Δικηγόροι γίνονται! Δέν μπορείς νά τά βγάλης πέρα μαζί τους. Είναι σάν νά μιλάς μέ τόν ίδιο τόν διάβολο.

Τί έχω πάθει μέ κάποιον! Ενω του λέω: «εκείνο που κάνεις είναι στραβό, τό άλλο πρέπει νά τό προσέξεις, δεν πάς καλά, πρέπει νά κάνης αυτό κι αυτό...», κι εκείνος για τό καθετί βρίσκει δικαιολογίες, στό τέλος μου λέει: «Δεν μου είπες τί νά κάνω»! «Βρέ χρυσέ μου άνθρωπε, τόσες ώρες τί λέμε; Λέμε τά σφάλματά σου, ότι δέν πάς καλά, κι έσυ συνέχεια δικαιολογείσαι.
Τρείς ωρες τώρα με έσκασες, μέ έλειωσες! Πως δέν σου είπα». Νά του λές παραδείγματα, γιά νά του δώσεις νά καταλάβει ότι είναι σατανικός εγωισμός έτσι όπως αντιμετωπίζει τά πράγματα, ότι δέχεται δαιμονικές επιδράσεις καί, άν δέν αλλάξει, χάθηκε, καί τελικά νά λέει: «Δέν μου είπες τί νά κάνω»!
Αλήθεια, είναι να μή σκάσης; Αν είναι αδιάφορος κανείς, τά προσπερνάει όλα µέ το «δέν βαριέσαι». Αλλά, άν δέν είναι αδιάφορος, σκάζει, τους μακαρίζω τους αδιάφορους.

- Δέν θά θέλατε όμως, Γέροντα, σέ καμιά περίπτωση νά είστε αδιάφορος.

- Βρέ παιδί, τουλάχιστον ο αδιάφορος δέν σκάει έτσι άσκοπα. Νά υποφέρεις γιά έναν πονεμένο, εκείνο έχει νόημα. Αλλά νά λειώνεις μέ αυτόν, νά του λές τόσα και τόσα, καί τελικά νά σου λέη: «δέν μου είπες τί νά κάνω» καί νά δικαιολογεί τά αδικαιολόγητα! Έτσι από άνθρωπος καταλήγει δαίμονας! Φοβερό! Αν σκεφτόταν μόνον τόν κόπο που κάνεις - άσε τόν πόνο -, γιά νά τόν βοηθήσεις, λίγο θά άλλαζε. Αφού σέ βλέπει ότι υποφέρεις, κοπιάζεις, ταλαιπωρείσαι, δεν τό λαμβάνει υπ’ όψιν!

- Γέροντα, όταν δικαιολογείται κάποιος γιά μιά αταξία που έκανε καί του λές: «αυτό είναι δικαιολογία», και συνεχίζει νά δικαιολογείται, γιά νά αποδείξει ότι αυτό δεν είναι δικαιολογία, είναι δυνατόν νά διορθωθεί;

- Πως νά διορθωθεί; Καταλαβαίνει ότι είναι λάθος, γιατί βασανίζεται, αλλά άπό εγωισμό δέν θέλει νά τό παραδεχτεί. Είναι πολύ φοβερό! Η δικαιολογία διώχνει τήν Χάρη τού Θεού

- Ναί, αλλά λέει: «Δέν μέ βοηθάς θέλω να μέ βοηθήσεις δέν μέ φωνάζεις να συζητήσουμε, μέ περιφρονείς».

- Έ, πάλι από τον εγωισμό ξεκινάει αυτό. Είναι δηλαδή σαν να λέη: «Εγώ δέν φταίω, εσύ φταις πού δέν πηγαίνω  καλά»! Εκεί καταλήγει. Άφησέ τον… δέν χρειάζεται να ασχοληθεί κανείς μ' αυτόν, γιατί δέν βοηθιέται. Ούτε φέρει ευθύνη ο Πνευματικός ή ο Γέροντας ή η Γερόντισσα για μιά τέτοια ψυχή. Είναι σατανικός εγωισμός αυτός, δεν είναι ανθρώπινος.

Ανθρώπινο εγωισμό έχει εκείνος πού δέν Θα ταπεινωθεί να πει «εύλόγησον», αλλά τουλάχιστον δέν θα μιλήσει, για να δικαιολογηθεί. Όποιος δικαιολογεί τον εαυτό του, όταν σφάλλει, μεταβάλλει τήν καρδιά του σέ δαιμονικό καταφύγιο. Αν δέν συντρίψει το εγώ του, θα συνεχίζει να σφάλλει περισσότερο καί θα συντρίβεται ανώφελα από τον εγωισμό του. Καί όταν δέν ξέρη κανείς πόσο κακό είναι ή δικαιολογία, έχει ελαφρυντικά. Αλλά, όταν ξέρη ή τού το λένε οί άλλοι, τότε δέν έχει έλαφρύντικά.

Θέλει πολλή προσοχή, όταν πάς να βοηθήσης κάποιον πού έχει μάθει να δικαιολογείται, γιατί µμερικές φορές γίνεται τό εξής: Αφού δικαιολογείται, σημαίνει έτι έχει πολύ εγωισμό, όποτε, όταν τού πεις έτι αυτό πού έκανε δέν είναι σωστό, θα πή και άλλα ψέματα καί άλλες δικαιολογίες, ώσπου να σού αποδείξει κι έκεϊνο καί το άλλο, για να μή θιχτεί.
Έτσι όμως γίνεσαι αίτια εσύ, πού πήγες να τού αποδείξεις ότι σφάλλει, να γίνει πιο εγωιστής, πιό ψεύτης.
Από τήν στιγμή πού θα δεις ότι συνεχίζει τίς δικαιολογίες, δέν χρειάζεται νά  τού αποδείξεις τίποτε. Κάνε προσευχή να τον φωτίσει ο Θεός.

από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ τόμος Γ σελ 90»  (ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ – ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)