«Οἱ κυβερνῆτες, ὅταν βλέπουν πώς ἡ θάλασσα ἀγριεύει καί φουρτουνιάζει
καί ὅτι λόγω τῆς κακοκαιρίας, πρόκειται νά ξεσπάσει μεγάλη τρικυμία, ὄχι μόνον
δέν ἐγκαταλείπουν τό πλοῖο, ἀλλά ἀκριβῶς τότε δείχνουν μεγαλύτερο ἐνδιαφέρον
καί νοιάζονται περισσότερο, ἀγρυπνώντας καί οἱ ἴδιοι, ἀλλά ξεσηκώνοντας καί
τούς ἄλλους γιά νά συμμετέχουν στόν ἀγῶνα τους.
Κι οἱ γιατροί ἐπίσης, ὅταν δοῦν ὅτι ὁ πυρετός τοῦ ἀρρώστου ἀνεβαίνει
καί γίνεται ἀπειλητικότερος, ὄχι μόνον δέν ἐγκαταλείπουν τόν ἄρρωστο, ἀλλά ἀκριβῶς
τότε ἀγωνίζονται μέ περισσότερη ἔνταση. Τότε καί οἱ ἴδιοι κάνουν ὅ,τι μποροῦν, ἀλλά
καί ἄλλους ἐπιστρατεύουν, ὥστε νά βοηθηθοῦν καί ἔτσι νά μπορέσουν νά
σταματήσουν μιά ὥρα γρηγορότερα τό κακό.
Γιατί τά λέω αὐτά;
Γιά νά μή σᾶς ἐξαπατήσει κανείς, ἐξαιτίας τοῦ πειρασμοῦ πού ξεσήκωσε ἐκεῖ
αὐτή τήν ταραχή, καί παρατήσετε τή Φοινίκη καί φύγετε.
Ἀντίθετα. Ὅσο περισσότερες εἶναι οἱ δυσκολίες, ὅσο φοβερά κι ἄν εἶναι
τά κύματα, ὅσο μεγάλη κι ἄν εἶναι ἡ ἀναταραχή, τόσο περισσότερο ἐσεῖς νά ἐπιμένετε
καί νά ἐντείνετε τήν προσπάθειά σας. Τόσο πιό ἄγρυπνοι, πιό προσεκτικοί καί πιό
πρόθυμοι γιά τό ἔργο σας νά παραμείνετε.
Γιά νά μή γκρεμιστεῖ ἡ τόσο ὡραία οἰκοδομή σας καί πάει τόσος κόπος
χαμένος, κι ἔτσι γρήγορα ἀφανιστεῖ τό χωράφι τοῦ Θεοῦ, πού τόσο καιρό μέ ἐπιμέλεια
καλλιεργούσατε.
Ὁ Θεός μπορεί, ὁποιαδήποτε στιγμή, νά σταματήσει τήν ἀναταραχή καί νά βραβεύσει
τήν ὑπομονή σας.
Δέν θά ἦταν τόσο μεγάλος ὅμως ὁ μισθός σας, ἄν τά πράγματα κυλοῦσαν εὔκολα,
ὅσο θά εἶναι τώρα, πού ἡ δυσκολία εἶναι μεγάλη, ἡ ἀναταραχή πολλή καί ἐξίσου
πολλοί εἶναι ἐκεῖνοι πού σᾶς ἐναντιώνονται καί πού σᾶς δημιουργοῦν τά σκάνδαλα.
Μήν λησμονεῖτε ὅτι τώρα σᾶς περιμένει περισσότερη ἀμοιβή, γιά τόν κόπο
πού ἔχετε κάνει καί γιά τόν πόνο πού ἔχετε ὑπομείνει. Νά ἔχετε πάντα στή σκέψη
σας τά ὅσα, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ ἔχετε καταφέρει – γιατί μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ
καθαρίσατε τόσο μεγάλη περιοχή ἀπό τήν ἀσέβεια καί βελτιώσατε τήν πνευματική
κατάσταση τῆς Φοινίκης. Νά πιστεύετε τέλος ἀκράδαντα ὅτι σύντομα ὁ Θεός θά
καταργήσει τά ἐμπόδια καί θά σᾶς ἀμείψει ἁδρά.
Παραμείνατε λοιπόν σταθεροί! Ἀντισταθεῖτε!
Δέν πρόκειται οὔτε τώρα νά σᾶς λείψει τίποτα. Γιατί ἔχω δώσει ἐντολή,
νά σᾶς φροντίζουν μέ ἐπιμέλεια καί νά σᾶς παρέχουν ἁπλόχερα καί μέ ἀφθονία, ὅλα
ὅσα χρειαζόσαστε, εἴτε αὐτά εἶναι ροῦχα ἤ παπούτσια ἤ ἄλλα εἴδη συντήρησης, αὐτά
πού τό Μοναστήρι σας χορηγεῖ σέ ὅλους τούς ἄλλους Ἀδελφούς.
Κι ἐφόσον ἐγώ πού βρίσκομαι σέ τόση θλίψη καί σέ τόσο δύσκολη
περίσταση, παραμένοντας στήν ἔρημη καί μακρυνή Κουκουσό, φροντίζω τόσο γιά τό
δικό σας ἔργο, δέν θά πρέπει κι ἐσεῖς πολύ περισσότερο, νά ἐνδιαφερθεῖτε καί νά
κάνετε ἐκεῖ ὅ,τι περνάει ἀπό τό χέρι σας, καί μάλιστα τώρα πού δέν θά σᾶς
λείπει τίποτα ἀπό τά ἀπαραίτητα;
Παρακαλῶ λοιπόν τίποτα καί κανείς νά μήν σᾶς ἀναχαιτίσει, κανείς νά μήν
σᾶς κάνει νά δειλιάσετε. Ἄλλωστε καί τά πράγματα νομίζω ὅτι τώρα πῆραν κάποια
καλύτερη κι ἐλπιδοφόρα τροπή, πράγμα πού θά πληροφορηθεῖτε καλύτερα ἀπό τά ἀντίγραφα
πού σᾶς ἔστειλε ὁ κύριός μου, ὁ εὐλαβέστατος πρεσβύτερος Κωνστάντιος.
Ἄν παραμείνετε σταθεροί, ἀκόμα κι ἄν εἶναι μύρια τά ἐμπόδια, νά εἴσαστε
βέβαιοι πώς γρήγορα θά τά ξεπεράσετε.
Τίποτα δέν εἶναι ἰσάξιο τῆς ὑπομονῆς καί τῆς καρτερίας. Αὐτές μοιάζουν
μέ βράχο, ἐνῶ οἱ ταραχές αὐτές καί οἱ σκευωρίες, πού στρέφονται κατά τῆς Ἐκκλησίας,
μοιάζουν μέ κύματα πού σκάνε πάνω στό βράχο καί διαλύονται καί καταντοῦν σκέτος
ἀφρός.
Ἀναλογιστεῖτε πόσα ὑπέφεραν οἱ μακάριοι Ἀπόστολοι,
καί ἀπό τούς δικούς, ἀλλά καί ἀπό τούς ξένους. Σκεφθεῖτε ὅτι οἱ Ἀπόστολοι ὅλη
τή χρονική περίοδο τοῦ κηρύγματος τήν πέρασαν μέσα σέ δοκιμασίες, σέ κινδύνους
καί σέ ἐπιβουλές.
Δαπάνησαν τή ζωή τους σέ φυλακές καί σέ δεσμά, σέ ἀπαγωγές καί
μαστιγώσεις, σέ πεῖνα καί γύμνια. Ἀλλ’ ὅμως καί ὅταν ἀκόμα βρίσκονταν μέσα στίς
φυλακές, δέν
ξεχνοῦσαν τό ἔργο καί τήν ἀποστολή πού τούς εἶχε ἀναθέσει ὁ Θεός. Ἔτσι
ὁ Παῦλος ἀκόμα κι ὅταν ἦταν στή φυλακή κι ἔπασχε τόσα, ἐνῶ ἦταν μαστιγωμένος,
καταματωμένος καί δεμένος στό ξύλο, κατήχησε καί βάπτισε τό δεσμοφύλακα κι ἔκανε
ὅ,τι τοῦ ἦταν δυνατόν γιά τή διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου (Πρ. 16, 25-34).
Ἔχοντας λοιπόν ὅλα αὐτά κι ἄλλα παρόμοια στό νοῦ σας, ὅπως ἤδη
παρακάλεσα τήν ἀγάπη σας, σταθεῖτε ἀσάλευτοι, ἀμετακίνητοι, σταθεροί, ἔχοντας ἀποθέσει
στόν Θεό τήν ἐλπίδα σας καί περιμένοντας ἀπό Ἐκεῖνον τή βοήθεια, αὐτή πού δέν μπορεῖ
νά συγκριθεῖ μέ τίποτα στή γῆ.
Καί μήν ξεχάσετε, παρακαλῶ, νά μοῦ γράψετε ἀμέσως ἀπό ἐκεῖ ὅλα τά νέα
σας. Γι’ αὐτό τό σκοπό, ἄλλωστε, ἔστειλα καί τόν εὐλαβέστατο ἐπίσκοπο Ἰωάννη.
Τό σχεδίασα αὐτό ἀκριβῶς γιά νά στηρίξει τό λογισμό σας καί νά σᾶς προφυλάξει, ὥστε
νά μήν παρασυρθεῖτε ἀπό τίποτα.
Ἐγώ ἔκανα λοιπόν, ὅ,τι μποροῦσα, παρακαλώντας σας μέ λόγια, ἐνισχύοντάς
σας μέ συμβουλές καί παρέχοντας ὅλα τά ἀναγκαῖα, ὥστε νά μήν σᾶς λείψει τίποτα.
Ἐάν
ὅμως δέν θελήσετε νά μέ ὑπακούσετε καί δώσετε ἐμπιστοσύνη σ’ αὐτούς πού σᾶς ἐξαπατοῦν
καί σᾶς ξεσηκώνουν, ἐγώ θά εἶμαι πλέον ἀνεύθυνος. Καί βέβαια γνωρίζετε τό
μέγεθος τῆς εὐθύνης σας καί ποιός θά σηκώσει πλέον τό βάρος τῆς καταδίκης.
Γιά νά μήν γίνει λοιπόν κάτι τέτοιο, παρακαλῶ νά ἀκοῦτε ὅ,τι σᾶς
συμβουλεύω ἐγώ, πού τόσο πολύ σᾶς ἀγαπῶ. Καί ὅσα τυχόν ἔχετε ἀνάγκη ἤ γράψτε
μου ἤ ἄν προτιμᾶτε, στεῖλτε μου κάποιον ἄνθρωπο καί σᾶς διαβεβαιῶ, δέν θά σᾶς
λείψει τίποτα.
Ἑρμηνευτική ἀπόδοση-Σχολιασμός:
Ἀδελφότης Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου,
Καρέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου