"Προσευχή για τους αρρώστους"

– Γέροντα, τώρα ποὺ εἶμαι ἄρρωστη, τί νὰ κάνω ἀπὸ πνευματικά;

– Ὅσο μπορεῖς, νὰ ψάλλης σιγανὰ ἢ νὰ λὲς τὴν εὐχὴ καὶ νὰ ζητᾶς ἀπὸ τὸν Θεὸ τὴν ὑγεία τὴν δική σου καὶ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, τοὺς ὁποίους σὰν φιλάσθενη μπορεῖς νὰ τοὺς νιώθης πιὸ πολύ. Σ’ ἐσένα δίνονται τώρα ὅλες οἱ προϋποθέσεις γιὰ προσευχή, ἀκόμη καὶ ὁ πόνος, ποὺ εἶναι ἰδιαίτερη προϋπόθεση, γιὰ νὰ εὔχεσαι πονεμένα γιὰ τοὺς πονεμένους καὶ ἡ προσευχή σου νὰ εἶναι καρδιακή. Αὐτὸ εἶναι καὶ τὸ κύριο ἔργο τοῦ μοναχοῦ. Ἂν τὸ καταλάβης αὐτό, δὲν θὰ στενοχωριέσαι, ἀλλὰ θὰ προσεύχεσαι ἀδιάλειπτα, εὐχαριστώντας τὸν Θεό.

– Γέροντα, μερικοὶ γράφουν ὀνόματα ἀρρώστων καὶ τὰ στέλνουν σὲ διάφορα μοναστήρια, γιὰ νὰ μνημονεύωνται.

– Καλὸ εἶναι αὐτό· ὅμως δὲν φθάνει. Χρειάζεται νὰ προσεύχωνται καὶ οἱ ἴδιοι, ἀλλὰ νὰ λένε καὶ στοὺς ἀρρώστους νὰ κάνουν κι ἐκεῖνοι προσευχή. Δὲν πρέπει νὰ ἐπαναπαύωνται στὸ ὅτι ἔστειλαν τὰ ὀνόματα.

– Αὐτὸν τὸν καιρό, Γέροντα, ἤθελα νὰ παρακαλέσω τὸν Θεὸ νὰ πάρη τὸν ἀδελφό μου ποὺ ταλαιπωρεῖται ἀπὸ τὴν ἀναπηρία του.

– Μὴν ὑποδεικνύης ἐσὺ λύση στὸν Θεό. Ἄφησε τὸ πρόβλημα μὲ ἐμπιστοσύνη σὲ Ἐκεῖνον. Ὁ Θεὸς ξέρει τὸ συμφέρον τοῦ παιδιοῦ Του καὶ σὰν στοργικὸς Πατέρας θὰ ἐνεργήση ἀνάλογα.

– Γέροντα, πῶς κάνετε προσευχὴ γιὰ ἕναν ἄρρωστο ποὺ κινδυνεύει ἡ ζωή του;

– Προσπαθῶ νὰ κάνω ὅ,τι μπορῶ ἀπὸ προσευχὴ καὶ  ἄσκηση καὶ μετὰ ἀφήνω τὸ θέμα στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶναι φύσει ἀγαθός.

– Γέροντα, ἀφοῦ ὁ Θεὸς γνωρίζει τὸ συμφέρον κάθε ἀρρώστου, γιατί χρειάζεται ἐμεῖς νὰ κάνουμε προσευχὴ γιὰ κάποιον ἄρρωστο;

– Ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ παρακαλέσουμε τὸν Θεὸ καί, ἐὰν ἡ ὑγεία ἢ ἡ παράταση τῆς ζωῆς εἶναι γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς του, ὁ Καλὸς Θεὸς ἀμέσως θὰ βοηθήση. Ἂν ὅμως δὲν Τὸν παρακαλέσουμε, θὰ ἐξελιχθῆ φυσιολογικὰ ἡ πορεία τῆς ἀρρώστιας.

Στὴν προσευχὴ μὲ πόνο ἀκολουθεῖ θεία παρηγοριὰ

– Γέροντα, ὅταν ἀκούω τὰ προβλήματα τοῦ κόσμου, αἰσθάνομαι νὰ λειώνω μέσα μου. Μήπως εἶναι ὀλιγοπιστία;

– Κοίταξε νὰ δῆς. Ἡ ἀγωνία γιὰ τὸν ἑαυτό μας εἶναι ὀλιγοπιστία· ἡ ἀγωνία γιὰ τὸν ἄλλον εἶναι πόνος. Τὸ σωστὸ λειώσιμο γιὰ τὸν πόνο τῶν ἄλλων συνοδεύεται μὲ προσευχὴ καὶ ἀκολουθεῖ μετὰ ἡ θεία παρηγοριά. Γι’ αὐτό, νὰ εὔχεσαι ὅσο μπορεῖς καὶ μετὰ νὰ τὰ ἀφήνης ὅλα στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ εἰρηνεύης. Ὁ Θεὸς πονάει γιὰ τὰ πλάσματά Του λιγώτερο ἀπὸ σένα; Γιατί νὰ ἀνησυχῆς;

Ὁ Θεὸς σὲ ὅποιον πονάει πνευματικὰ καὶ ὑποφέρει γιὰ τοὺς ἄλλους δίνει πολλὴ παρηγοριά, γιατὶ ἀλλιῶς δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἀντέξη. Ξέρετε πῶς πικραίνομαι μὲ τόσα γράμματα ποὺ παίρνω ἀπὸ ἀνθρώπους μὲ ἕνα σωρὸ προβλήματα; Πίκρα, φαρμάκι εἶναι τὸ στόμα μου, καὶ μετὰ δὲν θέλω νὰ φάω τίποτε. Ἀπὸ αὐτὸν ὅμως τὸν πόνο βγαίνει ἡ πραγματικὴ χαρά. Ἀνταμείβει ὁ Θεὸς μὲ παρηγοριὰ ἀνάλογη μὲ τὸν πόνο· παρηγορεῖ μὲ τέτοια παρηγοριά, ποὺ δὲν μπορεῖς νὰ τὴν ἀντέξης. Καὶ ἐνῶ προηγουμένως πονοῦσες γιὰ τὸν ἄλλον καὶ ἔκλαιγες, μετὰ νιώθεις μιὰ ἀγαλλίαση. Σὰν νὰ σοῦ λέη ὁ Καλὸς Θεός: «Μὴ στενοχωριέσαι, παιδί μου, ἄκουσα τὸ αἴτημά σου»

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς»