«Όταν καταληφθής από ακηδία και
είσαι ψυχικώς εξησθενημένος, μην ειπής μέσα σου «έχω
περιπέσει σε βαριά αμαρτήματα. Με την μακροχρόνιον αμαρτωλήν ζωή μου έχω
αποκτήσει αμαρτωλές συνήθειες, που με την πάροδο του χρόνου έχουν γίνει σαν
φυσικές μου ιδιότητες και έχουν κάνει αδύνατη για μένα την μετάνοια».
Αυτούς τους σκοτεινούς λογισμούς σου εμπνέει ο
νοητός εχθρός σου, που δεν τον έχεις προσέξει ακόμη, και δεν τον έχεις
αντιληφθεί. Εκείνος γνωρίζει την δύναμη της μετανοίας και φοβείται μήπως η μετάνοια σε αποσπάσει από την
εξουσία του.
Και προσπαθεί να σε αφελκύση από την μετάνοια
με τον λογισμόν ότι ο Θεός δεν έχει την ικανότητα να επιφέρη παντοδύναμο την
ιατρεία του στην κατάστασή σου αυτή. Αυτού του πολέμου την εμπειρίαν είχε και ο
Προφήτης Δαβίδ όταν έλεγε. «Κύριε, τι επληθύνθησαν οι θλίβοντές με; Πολλοί
επανίστανται επ’ εμέ. Πολλοί λέγουσι τη ψυχή μου, ουκ έστι σωτηρία αυτώ εν τω
Θεώ αυτού. Συ δε, Κύριε, αντιλήπτωρ μου ει, δόξα μου και υψών την κεφαλήν μου.
Φωνή μου προς Κύριον εκέκραξα και επήκουσέ μου εξ όρους αγίου αυτού».
Εκείνος που έχει
θεσπίσει την μετάνοιαν είναι ο Δημιουργός σου, ο οποίος σε εδημιούργησε εκ του μηδενός.
Ευκολώτερα
λοιπόν τώρα που σε έχει ήδη φέρει στην ύπαρξη ημπορεί να σε αναπλάση και να
μεταμορφώση την καρδία σου, από φιλαμαρτήμονα να την κάνη φιλόθεο, από
φιλήδονο, από φιλόσαρκο, από κακόβουλο και από ηδυπαθή να την κάνη καθαράν,
πνευματικήν, αγία.
Αδελφοί! Ας γνωρίσωμε την ανέκφραστον αγάπη του
Θεού προς το βυθισμένο στην αμαρτίαν ανθρώπινο γένος».
Απόσπασμα
Από το
βιβλίο Πατερικόν Κυριακοδρόμιον, σελίς 647 και εξής.
Επιμέλεια
κειμένου, Δημήτρης Δημουλάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου