"Έχει κάνει μεγάλη ζημιά ο Ἰνδουϊσμός"

– Οἱ Ἰνδοί, ἐνῶ εἶναι ἔξυπνος λαός, ἐνῶ ἔχουν μεταφυσικὲς ἀνησυχίες καὶ πολλὴ καρδιά, ἀσχολοῦνται μὲ τὴν δῆθεν φιλοσοφία, μὲ πλάνες καὶ μὲ μαγεῖες. Τοὺς Εὐρωπαίους τοὺς ἁλωνίζουν μὲ τὶς θεωρίες τους. Καὶ βλέπεις, οἱ ἀρχηγοί τους εἶναι σὰν ταῦροι καὶ οἱ ἄλλοι ἐκεῖ στὶς Ἰνδίες πεθαίνουν ἀπὸ τὴν πεῖνα! Ἔρχονται κι ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα καὶ ξεγελοῦν τὸν κόσμο μὲ τὴν νιρβάνα, τὴν τεμπελιά, τὶς μετεμψυχώσεις... Χρησιμοποιοῦν ἐν τῷ μεταξὺ στὰ βιβλία τους καὶ κομμάτια ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, ἀπὸ τὴν Φιλοκαλία, ἀπὸ τοὺς Πατέρες, καὶ ἔτσι προσελκύουν τὸν κόσμο. Παλιά, ποῦ νὰ πιστέψουν οἱ Ὀρθόδοξοι τὶς ἰνδουϊστικὲς θεωρίες! Τώρα, πῶς νὰ τὸ πῆ κανείς, καὶ μερικοὶ σωστοὶ ἄνθρωποι ὑποστηρίζουν τέτοιες ἀνοησίες καὶ δίνουν τοῦ κόσμου τὰ χρήματα. Ἔχει κάνει μεγάλη ζημιὰ ὁ Ἰνδουϊσμός. 

– Ὑπάρχουν, Γέροντα, Ἰνδοὶ ποὺ εἶναι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί;

– Πολὺ λίγοι. Εἶχαν μείνει μερικοὶ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ποὺ εἶχε ἱδρύσει ἐκεῖ ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς, ἀλλὰ ἐγκαταλείφθηκαν. Ἄλλοι ἔγιναν Καθολικοί, ἄλλοι Προτεστάντες. Σήμερα ἐκεῖ οἱ Ὀρθόδοξοι εἶναι μετρημένοι.

Αὐτὰ ποὺ παρουσιάζουν ὡς θαύματα οἱ ἄλλες θρησκεῖες ἢ οἱ παραθρησκεῖες δὲν ἔχουν καμμιὰ σχέση μὲ τὰ θαύματα τῆς δικῆς μας θρησκείας. Ὁ Χριστὸς ζητάει ἀπὸ μᾶς τὸ φιλότιμο. Δὲν θέλει νὰ Τὸν ἀγαπᾶμε, ἐπειδὴ εἶναι παντοδύναμος. Ἂν ἤθελε, μποροῦσε νὰ κάνη κάποιο θαῦμα καὶ νὰ πιστέψη ἀμέσως ὅλος ὁ κόσμος. Μὲ αὐτὸν ὅμως τὸν τρόπο θὰ δέσμευε τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου. Γι᾿ αὐτὸ λέει: «Μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες»4.

Ἡ Ὀρθοδοξία ἔχει τὸ θαῦμα καὶ τὴν θεία Χάρη. Ὁ Ἰνδουϊσμὸς ἔχει τὴν μαγεία καὶ τὴν φιλοσοφία.

Ἀντικαθιστᾶ τὸ θαῦμα μὲ τὴν μαγεία καὶ τὴν θεία Χάρη μὲ τὴν φιλοσοφία. Ὁ διάβολος δίνει στοὺς γκουρού, στοὺς μάγους κ.λπ. δυνάμεις, ἐπειδὴ τοῦ δίνουν δικαιώματα. Ἔτσι μποροῦν νὰ κάνουν κάτι δῆθεν θαύματα, καὶ ὁ ἄλλος ποὺ τοὺς βλέπει τοὺς θαυμάζει.

Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ βλέπει κάποιος ὅτι αὐτὸς ποὺ κάνει αὐτὰ τὰ ψευτοθαύματα δὲν συγγενεύει καθόλου μὲ τὸν Χριστό, πρέπει νὰ καταλάβη ὅτι ὅσα κάνει εἶναι ἀπάτη τοῦ διαβόλου, ποὺ δὲν ξέρει νὰ λέη ποτὲ ἀλήθεια ἀλλὰ ὅλο ψέματα καὶ νὰ ξεγελάη τὰ πλάσματα τοῦ Θεοῦ. Ὅσοι ἔχουν καλὴ διάθεση, ὅταν προηγουμένως ἔχουν γνωρίσει λίγο τὴν Ὀρθοδοξία, προβληματίζονται, γιατὶ βλέπουν ὅτι ἡ ζωὴ τῶν μάγων δὲν εἶναι καθαρή, εἶναι μπερδεμένη, ἐνῶ στὴν Ὀρθοδοξία βρίσκουν ζωὴ καθαρὴ καὶ ἀνωτερότητα. Βρίσκουν ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν ἁγιότητα καὶ κάνουν ἀληθινὰ θαύματα.

Στὴν Ὀρθοδοξία ἡ καλωσύνη εἶναι τὸ ξεχείλισμα τῆς ἀγάπης τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸν Θεὸ καὶ πρὸς τὸν πλησίον. Ὅλες οἱ ἄλλες καλωσύνες ποὺ γίνονται ἀπὸ ἀλλοδόξους, πλανεμένους κ.λπ. δὲν ἔχουν τὰ πνευματικὰ ἐν Χριστῷ στοιχεῖα, ἀλλὰ μπορεῖ νὰ ἔχουν κάποια καλὰ ἀνθρώπινα στοιχεῖα. Ὅποιος ζῆ σωστὰ τὴν ὀρθόδοξη ζωὴ ἔχει ταπείνωση, ἀγάπη καὶ δίνεται ὁλόκληρος γιὰ τὸν πλησίον, θυσιάζεται. Καὶ τὴν ἄσκηση, τὴν νηστεία, τὴν ἀγρυπνία ποὺ κάνει, πάλι τὰ κάνει ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό, ὄχι γιὰ νὰ νιώση κάποια εὐχαρίστηση.

Ὁ Χριστὸς ἦρθε στὸν κόσμο, γιὰ νὰ σταυρωθῆ ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸ πλάσμα Του. Πρῶτα σταυρώθηκε καὶ μετὰ ἀναστήθηκε. Εἶναι φθηνὸ νὰ ζητάη κανεὶς πνευματικὲς χαρὲς – ἄλλο ἂν ὁ Χριστὸς τοῦ δώση νὰ γευθῆ τὴν οὐράνια γλυκύτητα.

Ἐνῶ αὐτοὶ ποὺ ἀσχολοῦνται λ.χ. μὲ τὶς ἰνδουϊστικὲς φιλοσοφίες, μὲ τὴν γιόγκα κ.λπ., μὲ ὅσα κάνουν, ἀποβλέπουν στὸ νὰ φθάσουν σὲ μιὰ δῆθεν πνευματικὴ κατάσταση, σὲ ἔκσταση, νὰ νιώσουν μιὰ ἡδονὴ ἢ νὰ γίνουν ἀνώτεροι ἀπὸ τοὺς ἄλλους, χωρὶς νὰ ἐνδιαφέρωνται γιὰ τοὺς ἄλλους.

Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι ἕνας ἰνδουϊστὴς βρίσκεται σὲ μιὰ ἀκροθαλασσιὰ καὶ κάνει αὐτοσυγκέντρωση. Ἂν ἐκείνη τὴν ὥρα κινδυνεύη κάποιος στὴν θάλασσα καὶ ζητάη βοήθεια, αὐτὸς θὰ μείνη τελείως ἀδιάφορος, δὲν θὰ κουνηθῆ ἀπὸ τὴν θέση του, γιὰ νὰ μὴ στερηθῆ τὴν ἡδονὴ ποὺ νιώθει. Ἐνῶ, ἂν βρισκόταν ἐκεῖ ἕνας ὀρθόδοξος μοναχὸς καὶ ἔλεγε τὴν εὐχή, θὰ ἄφηνε τὸ κομποσχοίνι καὶ θὰ ἔπεφτε στὴν θάλασσα, γιὰ νὰ τὸν σώση.

4 Ἰω. 20, 29.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Γ’ «Πνευματικὸς Ἀγώνας»