– Κάποιος, Γέροντα, ἔφερε στὸ Μοναστήρι ὀρθόδοξο
ἱερέα μὲ παντελόνι. Νὰ παίρναμε τὴν εὐχή του;
– Τί εὐχή νὰ πάρης; Νὰ λέγατε σ΄ αὐτόν ποὺ τὸν ἔφερε, ὁποιοσδήποτε καὶ
νὰ ἦταν:
«Συγχωρέστε μας, ἀλλὰ εἶναι ἀρχή τοῦ Μοναστηριοῦ νὰ δίνουμε ράσο. Ἱερεύς νὰ ἔρθη
μὲ παντελόνι σὲ ὀρθόδοξο γυναικεῖο Μοναστήρι; Δὲν ταιριάζει».
Ὅταν δὲν ντρέπεται αὐτός ποῦ τὸν ἔφερε ἤ ὁ ἴδιος ποῦ ἦρθε χωρίς ράσο, θὰ
ντραπῆς ἐσύ νὰ τοῦ δώσης ράσο;
Κάποτε συνάντησα στὸ ἀεροδρόμιο ἕναν νέο
ἀρχιμανδρίτη μὲ λαϊκά. Πήγαινε στὸ ἐξωτερικό
καὶ μοῦ συστήθηκε:
«Εἶμαι ὁ πατήρ τάδε».
«Ποῦ εἶναι τὰ ράσα σου;», τοῦ εἶπα καὶ φυσικά δὲν τοῦ ἔβαλα μετάνοια.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου