«Τα
αμαρτήματά σας είναι μεγάλα και φοβερά. Τίποτε όμως
δεν υπερβαίνει την άπειρη ευσπλαχνία του Θεού. Η άφεσις των αμαρτιών δεν
δίνεται σύμφωνα με την αξία μας, αλλά σύμφωνα με το έλεος του φιλανθρώπου Θεού.
Ο Θεός είναι έτοιμος να συγχωρήση, όταν υπάρχη ειλικρινής μετάνοια. Αυτό που
κάνει τον άνθρωπο ανάξιο να συγχωρηθή δεν είναι το μέγεθος των αμαρτιών, αλλά η
αμετανοησία του. Μόλις μετανοήσατε με συντριβή και
εξωμολογηθήκατε σας δόθηκε η άφεσις στον ουρανό. Κατά την εκφώνησι της
συγχωρητικής ευχής, αυτή η ουρανία απόφασις σας γνωστοποιήθηκε.
Το χειρόγραφο των αμαρτιών όλων των ανθρώπων το έφερε ο Κύριος πάνω
στον Σταυρό και εκεί με την θυσία Του το έσχισε. Στο μυστήριο της εξομολογήσεως
έχουμε την εφαρμογή στον κάθε εξομολογούμενο αυτής της θεϊκής ενεργείας.
Μετά την εξομολόγησι ο πιστός στέκεται ενώπιον του Θεού ακατάκριτος. Η
αδυναμία της πίστεως σ’ αυτό και η έλλειψις εμπιστοσύνης στο έλεος του Θεού
προέρχονται από τον εχθρό μας. Αυτός κτίζει φράκτη ανάμεσα σε μας και στον Θεό.
Η μετάνοια και η εξομολόγησις καταστρέφουν αυτό τον φράκτη. Γνωρίζοντας λοιπόν ο
διάβολος ότι το μυστήριο αυτό καταστρέφει τους κόπους του για την οριστική
απώλεια των αμαρτωλών, προσπαθεί με κάθε τρόπο ν’ ανακόψη την καρποφορία του,
είτε απομακρύνοντάς μας τελείως απ’ αυτό είτε σπείροντας αμφιβολίες για την
δύναμί του και απελπισία για την άφεσι των αμαρτιών».
Απόσπασμα
Πηγή: Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, «Απάνθισμα
Επιστολών». Έκδοση Ενδεκάτη. Εκδ.: Ι. Μ. Παρακλήτου. Ωρωπός, Αττική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου