Μελέτημα 7ο
Αν ο Πανάγαθος Θεός ακούει τις προσευχές των αμαρτωλών
που μετανοούν, πολύ περισσότερο
ακούει και τις προσευχές των δικαίων και τους στέλνει τη βοήθειά Του. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η Άννα, η μητέρα του προφήτη Σαμουήλ.
Την ενάρετη κι ευτυχισμένη ζωή της την σκιάζε ο καημός,
ότι είχε προχωρήσει αρκετά στην ηλικία και δεν είχε αποκτήσει παιδί.
Κατέφυγε τότε στον Θεό και προσευχήθηκε στον Κύριο και με δάκρυα
θερμά τον παρακάλεσε να λύσει τη στείρωσή της.
Ο Θεός εισάκουσε την προσευχή της και της έδωσε τον Σαμουήλ…
Η Παλαιά Διαθήκη είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα. Έτσι, ο προφήτης Ηλίας ≪Με προσευχή παρακάλεσε τον Θεό να μη βρέξει και δεν έβρεξε τρία χρόνια και έξι μήνες. Και πάλι προσευχήθηκε και ο ουρανός έβρεξε και η γη έδωκε πλούσια τους καρπούς της≫. Ο Ελισσαίος ανάστησε το παιδί της Σωμανίτιδας με προσευχή. Και είναι σ’ όλους γνωστο πως ο Προφήτης Δανιήλ, με την προσευχή, έφραξε τα στόματα των λεόντων! Και πως και οι τρεις παίδες μέσα στην κάμινο, με την προσευχή, έσβησαν τη δύναμη της φωτιάς!
Ζήτα λοιπόν και συ, αδελφέ μου, με την προσευχή, την προστασία και τη βοήθεια του επουράνιου Πατέρα και να είσαι βέβαιος, ότι, εάν τα αιτήματά σου είναι αγνά και ψυχωφελή, θα εισακουσθείς από τον Κύριο. Έχε δε υπόψη σου ότι τα αιτήματα θα ακουσθούν, όταν έχεις ακλόνητη πίστη στον Θεό. Και η πίστη αποκτάται και στερεώνεται μονάχα με την προσευχή! Όταν με πίστη απευθυνόμαστε προς τον Κύριο παρακαλώντας Τον για δίκαια πράγματα, μας ακούει.
Όμως η προσευχή μας πρέπει να γίνεται με ταπείνωση, όμοια μ’ εκείνη του Τελώνη. Η υπερηφάνεια στην προσευχή φέρνει τ’ αντίθετα αποτελέσματα, όπως έγινε με το Φαρισαίο της ίδιας παραβολής. ≪Όπως η προσευχή
του ταπεινού κάμπτει τον Θεό, έτσι και η προσευχή του υπερήφανου
κάνει τον Ύψιστο να θυμώνει μαζί σου και να υπολογίζει την προσευχή σου ως αμαρτία≫ γράφουν
οι Νηπτικοί Πατέρες…».
Απόσπασμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου