«Υμείς δε γένος εκλεκτόν»

«Ἴδετε ποταπὴν ἀγάπην δέδωκεν ἡμῖν ὁ πατὴρ ἵνα τέκνα Θεοῦ κληθῶμεν» (Α’ Ιω. 3, 1). Ω, τι αγαθότητα! Ω, τι θεϊκή φιλανθρωπία! Πόσα δεν κατόρθωσε η αγάπη του Θεού! Με πόσους τρόπους δεν μας επισκέφθηκε η χάρη του! Από φτωχοί και καταφρονεμένοι αμαρτωλοί, γίναμε παιδιά του Θεού!

Αυτό θαυμάζει ο Απόστολος του Χριστού κι αναφωνεί: «Ἴδετε ποταπὴν ἀγάπην δέδωκεν ἡμῖν ὁ πατὴρ ἵνα τέκνα Θεοῦ κληθῶμεν». Τι θαυμαστότερο λοιπόν υπάρχει από το να γίνει παιδί του Θεού ένας αμαρτωλός; Η αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο το πραγματοποίησε κι αυτό.

Αν λοιπόν οι χριστιανοί είναι παιδιά του Θεού, τότε είναι και κληρονόμοι, «κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ» (Ρωμ. 8, 17). Και σαν παιδιά Θεού, τότε ποιον και γιατί να φοβηθούν; Γιατί να φοβούνται τους εχθρούς, το διάβολο, τους δαίμονες, το θάνατο και τον άδη; Ο Θεός είναι μαζί τους· και «εἰ ὁ Θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν, τίς καθ’ ἡμῶν;» (Ρωμ. 8, 31).

Αυτό το ύψιστο δώρο του Θεού, την υιοθεσία, το παίρνουμε στη Βάπτιση. Τότε γεννιέται ο άνθρωπος από τον Θεό κι αποκτάει τον ένδοξο τίτλο, «τέκνον Θεοῦ»!

+++

Δεν μπορώ, αγαπητοί μου χριστιανοί, να περιγράψω επάξια την αγαθότητα του Θεού και τη φιλανθρωπία του. Όταν τα συλλογίζομαι, αναφωνώ με τον προφήτη: «Κύριε, τί ἐστιν ἄνθρωπος ὅτι ἐγνώσθης αὐτῷ, ἢ υἱὸς ἀνθρώπου ὅτι λογίζῃ αὐτῷ;» (Ψαλμ. 143, 3).

Όταν στοχάζομαι πόση δόξα έδωσε ο Κύριος, στον άνθρωπο, μένω εμβρόντητος! Η τιμή και η ευγενική καταγωγή, που έδωσε στον πραγματικά χριστιανό ο φιλάνθρωπος Θεός είναι τόσο μεγάλη και υψηλή, ώστε, όχι μόνο να την περιγράψουμε και να την εξηγήσουμε με λόγια είναι αδύνατον, αλλ’ ακόμα και να τη συλλάβουμε με το νου. «Ὑμεῖς δὲ γένος ἐκλεκτόν, βασίλειον ἱεράτευμα, ἔθνος ἅγιον, λαὸς εἰς περιποίησιν» (Α’ Πετρ. 2, 9), λέει στους αληθινούς χριστιανούς ο Απόστολος.

Απ’ αυτό διαπιστώνουμε την ασύλληπτη αγαθότητα και φιλανθρωπία του Θεού για τον άνθρωπο.

Αλλά ας προσπαθήσουμε να ερευνήσουμε με τα πνευματικά μας μάτια την τιμή και την ευγενική μας χριστιανική καταγωγή, για να στραφούμε με ζήλο σ’ αυτή και να την αναζητήσουμε επίμονα. Άνοιξε λοιπόν, αδελφέ μου, τ’ αυτιά της ψυχής σου και άκουσε:

Α’

Ο αληθινός χριστιανός λέγεται και είναι παιδί του Θεού. Ποιο ενδοξότερο όνομα υπάρχει για τον άνθρωπο απ’ αυτό; Το θαυμάζει ο Απόστολος του Χριστού και έκπληκτος τονίζει: «Ἴδετε ποταπὴν ἀγάπην δέδωκεν ἡμῖν ὁ πατὴρ ἵνα τέκνα Θεοῦ κληθῶμεν» (Α’ Ιω. 3, 1). Γι’ αυτό απευθύνονται οι χριστιανοί στο Θεό σαν στον πατέρα τους κι αναφωνούν: «Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς…».

Είναι ένδοξο να είσαι γιος επίγειου βασιλιά· ασύγκριτα ενδοξότερο να είσαι παιδί του Θεού, του επουράνιου βασιλιά. Η τιμή, η δόξα, η αξιοπρέπεια, η ευγενική καταγωγή, το μεγάλο όνομα, όλοι οι τίτλοι του κόσμου τούτου δεν έχουν καμιάν αξία μπροστά σ’ αυτό. Ας έχει δόξα ο φιλάνθρωπος Θεός!

Τι θαυμαστό! Άνθρωποι αμαρτωλοί λέμε στον πανάγιο Θεό «Πάτερ ἡμῶν». Πόσο υψηλή είναι η καταγωγή και η τιμή μας, αδελφοί χριστιανοί! Ο Πατέρας του μονογενούς Υιού είναι και δικός μας Πατέρας, ο Θεός του είναι και δικός μας Θεός, όπως ο ίδιος το βεβαιώνει προς μεγάλη μας ευφροσύνη: «ἀναβαίνω πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ πατέρα ὑμῶν, καὶ Θεόν μου καὶ Θεὸν ὑμῶν» (Ιω. 20, 17).

Αγαπητοί μου χριστιανοί, ας αναλογιστούμε το άγιο Βάπτισμα και το ύψιστο έλεος του Θεού, που κληρονομήσαμε τότε: Γίναμε «τέκνα Θεού». Δόξα τῷ Θεῷ γι’ αυτό!

Τα παιδιά όμως μοιάζουν στους γονείς «τὸ γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκὸς σάρξ ἐστιν, καὶ τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ Πνεύματος πνεῦμά ἐστι» (Ιω. 3, 6). Πρέπει δηλαδή και οι χριστιανοί να μοιάσουν στο Θεό, σαν «γεγεννημένοι εκ του Θεού».

Ας δείξουμε λοιπόν με τα έργα μας ότι είμαστε παιδιά του Θεού. Άγιος είναι ο Θεός; Ας γίνουμε κι εμείς άγιοι. Δίκαιος είναι; Ας είμαστε κι εμείς δίκαιοι.

Είναι αγαθός, «ὅτι τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους» (Ματθ. 5, 45). Ας είμαστε και εμείς αγαθοί κάνοντας το καλό σε φίλους και έχθρούς.

Είναι γεμάτος από ευσπλαχνία ο Θεός; Ας γίνουμε κι εμείς φιλεύσπλαχνοι κι ας δείχνουμε συμπόνια στους πονεμένους αδελφούς μας.

Μισεί Εκείνος την αμαρτία; Ας τη μισήσουμε κι εμείς κι ας φύγουμε μακριά της.

Μας αγαπάει ο Θεός; Ας αγαπήσουμε κι εμείς ο ένας τον άλλο.

Συγχωρεί τις αμαρτίες μας; Ας συγχωρούμε κι εμείς τις αμαρτίες των συνανθρώπων μας.

Για όλα αυτά μας νουθετεί και ο Απόστολος του Χριστού: «Γίνεσθε οὖν μιμηταὶ τοῦ Θεοῦ ὡς τέκνα ἀγαπητά» (Εφεσ. 5, 1).

Β ́

Ο αληθινός χριστιανός έχει στενή σχέση και κοινωνία με τον Θεό Πατέρα και τον Υιό Του Ιησού Χριστό, όπως μας πληροφορεί ο Απόστολος γράφοντας: «Καὶ ἡ κοινωνία δὲ ἡ ἡμετέρα μετὰ τοῦ πατρὸς καὶ μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Α’ Ιω. 1, 3). Πόσο μεγάλο πράγμα είναι αυτό, μπορεί καθένας μόνος του να το αντιληφθεί.

Οι άνθρωποι θεωρούν σπουδαίο πράγμα τη φιλία και την επικοινωνία με τον επίγειο βασιλιά. Είναι όμως ασύγκριτα μεγαλύτερο να έχεις φιλία και σχέση με το Θεό, που είναι «βασιλεύς των βασιλευόντων και κύριος των κυριευόντων» και κατοικεί σε απρόσιτο φως!

Πόσα έκανε για χάρη μας ή αγαθότητα του Θεού! Παρατήρησε και θαύμασε, αδελφέ, την καταγωγή σου και τη δόξα σου τη χριστιανική: Έχεις επικοινωνία με τον μεγάλο και ακατάληπτο Θεό!

Κύριε, άπειρη και θαυμαστή
η αγαθότητα και η φιλανθρωπία Σου
για τον πεσμένο και φτωχό άνθρωπο.

Γ’

Στον πραγματικό χριστιανό, σαν σε έμψυχο ναό, ευαρεστείται να κατοικεί ο επουράνιος Θεός, ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Λέει σχετικά ο Κύριος: «Ἐάν τις ἀγαπᾷ με, τὸν λόγον μου τηρήσει, καὶ ὁ πατήρ μου ἀγαπήσει αὐτόν, καὶ πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθα καὶ μονὴν παρ’ αὐτῷ ποιησόμεν» (Ιω. 14, 23). Τι πολυτιμότερο και ανώτερο μπορεί να ποθήσει μια ψυχή, από το ν’ αναπαύεται σ’ αυτήν ο Τρισυπόστατος Θεός;

Αν είναι μεγάλη τιμή για τους ανθρώπους να δεχθούν τον επίγειο βασιλιά στο σπίτι τους, ασύγκριτα μεγαλύτερη είναι να δεχθείς στο σπίτι της ψυχής σου το βασιλιά του παντός και να τον έχεις εκεί μόνιμο κάτοικο. Τι μακαριότερο από την ψυχή εκείνη, όπου σαν σε ναό κατοικεί ο Θεός; Ο παράδεισος της τρυφής και της χαράς είναι δικός της! Η βασιλεία του Θεού είναι μέσα της! Ο Θεός, η τέλεια Αγάπη, το άναρχο και ατελεύτητο, το υπεράγαθο και άκτιστο Όν, προτιμάει να ζει μέσα σε μιαν άγια χριστιανική ψυχή περισσότερο, παρά στους ουρανούς ή σε κάποιο ναό.

Ω υπεράγαθε και γεμάτε αγάπη Θεέ!
Δημιουργέ και πλάστη μας!
Έλα να επισκεφθείς τις τραυματισμένες ψυχές μας,
τις ψυχές που πλάστηκαν από Σένα
«κατ ̓ εικόνα και καθ ̓ ομοίωσίν» σου!

Δ΄

Ο αληθινός χριστιανός είναι μέλος του μυστικού σώματος του Χριστού, του «βασιλέως των βασιλευόντων και κυρίου των κυριευόντων». Κατά τον Απόστολο, «ὅτι μέλη ἐσμὲν τοῦ σώματος αὐτοῦ, ἐκ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ καὶ ἐκ τῶν ὀστέων αὐτοῦ» (Έφεσ. 5, 30).

Άγιες χριστιανικές ψυχές! Υψώστε το βλέμμα σας να δείτε που κάθεται η Κεφαλή σας: «Εκ δεξιών του Θεού», στη δόξα του Πατρός. Ποιοι τον τιμούν και τον προσκυνούν; Οι άγγελοι, οι άρχάγγελοι, όλες οι ουράνιες δυνάμεις κι όλη η κτίση. «Καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων» (Φιλιπ. 2, 9-10).

Αυτής της υπερένδοξης Κεφαλής είστε τα μυστικά μέλη. Δοξάζεται ή Κεφαλή; Και τα μέλη κοινωνούν στη δόξα Της. Αυτή είναι η δόξα των αληθινών χριστιανών· αυτή είναι η ένδοξη καταγωγή και η αξία τους!

Ε ́

Η ψυχή του αληθινού χριστιανού είναι νυμφευμένη με τον ουράνιο νυμφίο, τον Ιησού Χριστό, όπως λέει και ο Απόστολος: «Ἡρμοσάμην γὰρ ὑμᾶς ἑνὶ ἀνδρὶ, παρθένον ἁγνὴν παραστῆσαι τῷ Χριστῷ» (Β ́ Κορ. 11, 2). «Τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν» (Εφεσ. 5, 32). Ένδοξος είναι ο νυμφίος; Συμμετέχει και η νύμφη στη δόξα του. Τι πιο ένδοξο και πιο ευγενές υπάρχει από το Χριστό, τον Υιό του Θεού. Και τι ευγενέστερο και τιμητικότερο από τη χριστιανική ψυχή, τη νυμφευμένη μ’ Εκείνον;

ΣΤ΄

Ο αληθινός χριστιανός είναι «κληρονόμος μεν Θεού, συγκληρονόμος δε Χριστού» (πρβλ. Ρωμ. 8, 17). Δική του είναι ή ουράνια και αιώνια βασιλεία και όλα τ’ αγαθά, «ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Α’ Κορ. 2, 9).

Αυτοί και άλλοι πολλοί είναι οι τίτλοι ευγενείας και τα ονόματα του αληθινού χριστιανού με τα οποία τον σφραγίζει το Άγιο Πνεύμα. Βλέπεις λοιπόν, αδελφέ, τη δόξα και την ευγένεια τη χριστιανική; Όλη η κοσμική δόξα μπροστά σ’ αυτά είναι σαν πύον και σαν πτώμα.

Βεβαιώσου λοιπόν ότι δεν υπάρχει τίποτα ευγενέστερο και ενδοξότερο από τον πραγματικό χριστιανό. Και σκέψου, πως αυτή την ευγενική καταγωγή και τη δόξα, μάς τα εξασφάλισε ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, με τα πάθη και το θάνατο του.

Αυτή η δόξα και η ευγένεια κερδίζεται ή χάνεται σε τούτον τον κόσμο. Κερδίζεται με πίστη και ειλικρινή μετάνοια· χάνεται με αμετανοησία και απιστία.

Εσύ λοιπόν, που αναζητάς τη μάταιη δόξα του κόσμου και καμαρώνεις και καυχιέσαι για την καταγωγή σου, το μεγάλο σου όνομα και τους τίτλους τιμής! Στρέψε το βλέμμα σου στη δόξα και την καταγωγή τη χριστιανική! Αυτή να επιζητήσεις, για να γίνεις πραγματικά εύγενής και ένδοξος. Η δόξα του αληθινού χριστιανού βέβαια δεν φαίνεται τώρα – μόνο με την πίστη μπορείς να την κατανοήσεις – θα λάμψει όμως κατά «τὴν ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ» (Ρωμ. 8, 19).

«Ἀγαπητοί», υπογραμμίζει ο Απόστολος, «νῦν τέκνα Θεοῦ ἐσμεν, καὶ οὔπω ἐφανερώθη τί ἐσόμεθα» (Α’ Ιω. 3, 2). «Τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν. ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω» (Ματθ. 13, 43).

Άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ

Μπορείτε  να διαβάσετε τα υπόλοιπα κεφάλαια του βιβλίου εδώ: Πορεία προς τον Ουρανό.

greekdownloads.wordpress