Φιλόξενα αρπαχτικά...

Ο τουρισμός στη χώρα μας αλλά και παντού σχεδόν, πλέον δεν είναι αυτό που ήταν πριν από 50 χρόνια. Αλλού επαγγελματικός, αλλού μαζικός, αλλού μοναχικός και αλλού φιλόξενος. Όπως έχει ειπωθεί, πλέον είναι η μοναδική μας βιομηχανία, πού όμως αν ρωτήσεις και τους επαγγελματίες του τουρισμού, και εμάς  που εργαζόμαστε σε αυτόν, μόνο με τουρισμό δεν μπορεί να λειτουργήσει μία χώρα. Γιατί φυσικά χρειαζόμαστε και γεωργία και κτηνοτροφία και βιομηχανία για να ζήσουμε. 

Θόδωρος Γαλανόπουλος

Το να κάνεις μία χώρα πανάκριβη παντού και οι τελευταίες ταβέρνες να σερβίρουν «δηθενιές» με σεφ με τατουάζ, και γαλλικά και μεξικάνικα πιάτα, που δεν τρώγονται, μόνο τρώνε το πορτοφόλι σου,  αυτό θα ξεφουσκώσει απότομα κάποια στιγμή.

Το να κάνεις όλη τη χώρα ενοικιαζόμενα δωμάτια, πολυκατοικίες, βίλες και παράγκες ανακαινισμένες, με πισίνα, ποιον θα βάλεις μέσα; Όταν θα λιγοστέψουν (που ήδη λιγόστεψαν) οι ταξιδιώτες τουρίστες του δεκαήμερου του Σαββατοκύριακου; Η κατεψυγμένη τροφή που κατακλύζει όλη τη χώρα, δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι δελεαστική, οι παραλίες που θα είναι σαν το Γάγγη ποταμό, γεμάτες από κόσμο, ομπρέλες, ξαπλώστρες και μύκητες, θα σας πουν δεν αντέχουμε άλλους, πρασινίσαμε. 

Τα ψάρια που δεν κατοικούν πλέον στις ελληνικές θάλασσες, τα τυριά που είναι πανάκριβα με το γάλα σκόνη της Γερμανίας, τα βυτιοφόρα που κουβαλάνε όλη μέρα απόβλητα του τουρισμού, τα νερά τα υπόγεια που θα στερέψουν και οι Έλληνες που δε θα μπορούν να βρουν σπίτι να μείνουν, θα αφήσουν σε λίγο τα βαμμένα σας δωμάτια έρημα, σαν τα τσιμέντα των Ολυμπιακών Αγώνων που μένουν στη μοναξιά τους, γιατί κανείς δε γυρεύει  πλέον γήπεδα τοξοβολίας. 

Ο τουρισμός χρειάζεται, αλλά χρειάζεται μία ισορροπία. Εκεί τα ακριβά, εκεί τα μέτρια, εκεί τα φτηνά και προσιτά για όλους. Ούτε Μαϊάμι ούτε Χαβάη ούτε Μαλβίδες γίναμε. Οι βίδες  χρειάζονται ρύθμιση, αλλιώς θα σκάσει η φούσκα που κατασκευάσαμε με κρότο…

πηγή

Εκ του ιστολόγιου: Δύσκολα μία οικονομία μπορεί να είναι βιώσιμη με υπερ-αναπτυγμένο τον τριτογενή τομέα παραγωγής. Ποιος όμως είναι ο τριτογενής τομέας παραγωγής που στην Ελλάδα, είναι υπερβολικά ανεπτυγμένος, κορεσμένος. Στον τριτογενή τομέα παραγωγής ανήκουν: τα επαγγέλματα που προσφέρουν υπηρεσίες (ηλεκτρολόγοι, μηχανικοί, δικηγόροι κλπ), το εμπόριο (εμπορικές επιχειρήσεις), οι μεταφορές και ο τουρισμός. Ο τριτογενής τομέας παραγωγής, είναι επίσης ο τομέας της κατανάλωσης (σούπερ μάρκετ, εστιατόρια).

Σε μία οικονομία θα πρέπει να υπάρχει βασικά παραγωγή και φυσικά και κατανάλωση. Στην παραγωγής συμβάλει ο πρωτογενής και ο δευτερογενής τομέας παραγωγής. Πρωτογενής τομέας είναι η γεωργία, η κτηνοτροφία και η αλιεία (αν υπάρχει θάλασσα εκμεταλλεύσιμη στην χώρα). Δηλαδή ο πρωτογενής τομέας παραγωγής ασχολείται με ότι μπορούμε να πάρουμε από το έδαφος.

Ο δευτερογενής τομέας παραγωγής είναι αυτός της μεταποίησης σε μικρή κλίμακα (βιοτεχνία) ή σε μεγάλη (βιομηχανία). Επίσης αν θυμάμαι καλά στο δευτερογενή τομέα παραγωγής, συμπεριλαμβάνεται η εκμετάλλευση του υπεδάφους: εξόρυξη μεταλλευμάτων, φυσικού αερίου, πετρελαίου.

Πως συνεργάζονται μεταξύ τους, ο πρωτογενής, ο δευτερογενής και ο τριτογενής τομέας παραγωγής; Τα προϊόντα του πρωτογενή τομέα π.χ. γάλα, λάδι, κρέας, μαλλί, πηγαίνουν στο δευτερογενή τομέα και τα μεταποιεί σε έτοιμα προϊόντα. Δηλαδή οι βιοτεχνίες και οι βιομηχανίες του δευτερογενή τομέα, παίρνουν το γάλα και το κάνουν μέσα από επεξεργασία (μεταποίηση) έτοιμο και κατάλληλο για κατανάλωση σε ειδική συσκευασία (ο κτηνοτρόφος πουλάει σκέτο το γάλα και η βιομηχανία το επεξεργάζεται και το συσκευάζει για να το παραδώσει στην εμπορική επιχείρηση δηλαδή το σούπερ μάρκετ ή το γαλατάδικό).

Το γάλα και πάλι, δίνεται στη βιομηχανία και εκείνη το μεταποιεί σε τυρί κατάλληλο για κατανάλωση, το συσκευάζει και το πουλάει στην εμπορική επιχείρηση στο παντοπωλείο, σούπερ μάρκετ και αυτά τα πουλάνε στον τελικό αποδέκτη που είναι ο καταναλωτής.

Άρα. Ο πρωτογενής τομέας Παράγει ο δευτερογενής Μεταποιεί και ο Τριτογενής τομέας, εμπορεύεται δηλαδή παίρνει το προϊόν από το δευτερογενή συνήθως τομέα και το δίνει στον καταναλωτή.

Υπάρχουν και εξαιρέσεις όπως σε πολλά γεωργικά προϊόντα (ντομάτα, φρούτα) όπου ο παραγωγός μπορεί να τα διαθέσει ο ίδιος στον καταναλωτή ή να τα διαθέσει στον γνωστό μεγαλέμπορο – μεσάζοντα που όχι σπάνια θα τα πουλήσει με πολύ μεγάλο κέρδος. Ή μπορεί ο ιδιοκτήτης ενός καϊκιού να τα πουλήσει σε έναν ιχθυέμπορο.

Ο Τριτογενή τομέας ΔΕΝ παράγει. Στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις καταφέρανε να αποδυναμώσουν τον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα παραγωγής και να έχουμε σήμερα εκτεταμένες εισαγωγές σε πολλά προϊόντα.

Τα ανταγωνιστικά κράτη (Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία κλπ) καταφέρανε να σταματήσουμε να παράγουμε προϊόντα που παράγουν και εκείνα και έτσι με τη βοήθεια των Ελληνικών κυβερνήσεων, διώξανε – εξοντώσανε τα Ελληνικά προϊόντα και τον Ελληνικό πρωτογενή κυρίως τομέα και μας αφήσανε έναν τριτογενή που δε μπορεί να στηρίξει μία εθνική οικονομία.

Οι Ελληνικές κυβερνήσεις υπακούσανε στα αφεντικά τους και από παραγωγούς μας κάνανε μόνον καταναλωτές. Ναι όμως η παραγωγή προσέφερε στα ταμία του Ελληνικού κράτους έσοδα από φόρους και θέσεις εργασίας.

Τα εξαφανισμένα έσοδα από τον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα παραγωγής, καλύφθηκαν με…..Εξωτερικό Δανεισμό (οι κυβερνήσεις δανειζόταν και για άλλους λόγους, ψηφοθηρικούς και κομματικούς, δηλαδή για να κάνουν προσλήψεις στο δημόσιο και για αμυντικές δαπάνες που δεν πήγαιναν όλες σε αγορά οπλισμού αλλά σε μίζες) ο οποίος εξωτερικός δανεισμός μας οδήγησε στα Μνημόνια.

Όταν μία οικονομία δεν Παραγάγει αλλά μόνον Καταναλώνει είναι σαν ένα μαγαζί που δεν πουλάει αλλά ο ιδιοκτήτης παίρνει δάνεια για να το κρατήσει ανοιχτό.

Αυτά όπως τα ξέρω. Αν κάνω λάθος, συγνώμη.

Α.Η.