Η γέννηση του Θεανθρώπου
«ενοχλεί» τους παγκοσμιοποιητές - Κάθε χρόνο βλέπουμε όλο και λιγότερες Φάτνες
στους στολισμούς των πόλεων
Συντάκτης: Ελευθέριος
Ανδρώνης
Κάθε χρόνο και χειρότερα –
κάθε χρόνο και πιο αποχαρακτηρισμένα, αντιμετωπίζεται η μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων στην
– κατά τα άλλα – Ορθόδοξη χριστιανική Ελλάδα.
Αν αναρωτιέστε από που προκύπτει αυτό το συμπέρασμα, δεν έχετε παρά να ρίξετε μια ματιά στις ελληνικές πόλεις, τους
οικισμούς και τις πλατείες. Οι Φάτνες τείνουν να εξαφανιστούν από
τους δημόσιους χώρους. Ζήτημα αν θα συναντήσεις μία – δύο μπροστά σου, σε όσες
μετακινήσεις κάνεις συνολικά στην εορταστική περίοδο. Και αν συναντήσεις Φάτνη, είναι αμφίβολο αν θα είναι κάποια
φυσιολογική παράσταση της Γέννησης του Χριστού ή κάποιο μεταμοντέρνο
έκτρωμα.
Θυμάμαι πως κάποτε ως παιδάκια, ανυπομονούσαμε
να κάνουμε χριστουγεννιάτικο περίπατο με τους γονείς στη στολισμένη πόλη, και
να βγάλουμε φωτογραφίες σε μια όμορφη Φάτνη που πάντα κοσμούσε ένα
κεντρικό σημείο. Η Φάτνη όχι μόνο ήταν κύριο σημείο
αναφοράς των χριστουγεννιάτικων ημερών, αλλά ως στολισμός ξεπερνούσε σε
δημοφιλία ακόμα και το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Η θέα της Φάτνης λειτουργούσε ως βιωματικό μάθημα για τα παιδιά, που
με μια προσλαμβάνουσα εικόνα έκλειναν στις ψυχούλες τους όλο το νόημα των Χριστουγέννων.
Σε όλα σχεδόν τα νηπιαγωγεία γίνονταν θεατρικές παραστάσεις με τα παιδάκια να
αναπαριστούν το γεγονός της Θείας Γέννησης.
Σήμερα, όλα τα άλλα χριστουγεννιάτικα
«παρελκόμενα» θα τα συναντήσεις, μόνο τη γέννηση του Χριστού δεν θα
συναντήσεις. Χριστουγεννιάτικα δέντρα, αγιοβασίληδες
της Coca Cola, αστεράκια, καμπάνες, χιονονιφάδες, τάρανδοι, ξωτικά, χιονάνθρωποι, έλκηθρα, δώρα, ζαχαρωτά,
μολυβένια στρατιωτάκια και ένα σωρό άλλα
παραφερνάλια φιγουράρουν παντού σε δρόμους, πλατείες και στολισμένα δημόσια
κτήρια.
Ο περισσότερος κόσμος ξοδεύει αυτές τις άγιες
μέρες, υπνωτισμένος από μια παρέλαση
μπιχλιμπιδιών που εκπορεύονται από μύθους και παραμύθια. Αυτά μας
μεταδίδουν ένα ψήγμα αόριστης «καλοσύνης» και μιας
«ζεστασιάς», που δεν είναι τίποτε άλλο από μια ανέξοδη
ικανοποίηση του παλιμπαιδισμού μας. Μια κενή, δυστυχισμένη καρδιά δίχως
Θεό, γίνεται για λίγες μέρες καρδιά με… λαμπάκια να στολίζουν την κενότητα.
Αναζητά ο άνθρωπος μερικά ψίχουλα ψυχικής ανακούφισης, με την αυθυποβολή και
την καταναλωτική «παρηγοριά».
Όλα τα άθρησκα σύμβολα των εορτών
αυξάνονται και πληθύνονται, και μόνο η Φάτνη καταδικάζεται όλο και περισσότερο
σε «εξορία» από
την ελληνική Πολιτεία, αλλά και τον δυτικό πολιτισμό γενικότερα. Βλέπεις Δήμους
στην Ελλάδα να διοργανώνουν φαντασμαγορικές
εκδηλώσεις, συναυλίες και άτυπους διαγωνισμούς στολισμών, για να
εορταστεί το οτιδήποτε άλλο, παρά το ίδιο το γεγονός της Θείας γέννησης.
Φυσικά ο εξοβελισμός της Φάτνης από τα δημόσια
πράγματα, μόνο τυχαίος δεν είναι. Η
απογύμνωση των Χριστουγέννων από το αληθινό νόημά τους, είναι βασική παράμετρος
της πανθρησκειακής ατζέντας της Νέας
Εποχής. Όλα γίνονται στον βωμό της «θρησκευτικής
ουδετερότητας» και επιπλέον το ριζοσπαστικό μήνυμα της άκρας
ταπείνωσης του ενανθρωπήσαντος Κυρίου, είναι κόλαφος για την
αυτοκρατορία του καταναλωτισμού. Ένας Θεός που
επτώχευσε για να μας πλουτίσει, είναι σκάνδαλο για όλους τους εξουσιαστές που
μας φτωχαίνουν για να πλουτίζουν εκείνοι.
Η Δύση σε περιδίνηση
Η αποϊεροποίηση των παραδοσιακών συμβόλων είναι
βασικό βήμα για την εγκαθίδρυση ενός νέου
τυραννικού καθεστώτος. Είχαμε επισημάνει και άλλοτε ότι η μετάλλαξη του
χαρακτήρα των Χριστουγέννων ήταν ένα από
τα βασικά μελήματα του Αδόλφου Χίτλερ, ο οποίος εκτόπισε εντελώς
από την εορτή οτιδήποτε παρέπεμπε στον Χριστό, άλλαξε τους στίχους στα
χριστουγεννιάτικα τραγούδια και εξόρισε από την γερμανική κοινωνία ακόμα και τα
– χριστιανικής χροιάς – στολίδια, άλλα και τις Φάτνες.
Και για να δούμε ότι η ιστορία
κάνει κύκλους και τα απολυταρχικά καθεστώτα αλλάζουν μόνο «προβιά» στους αιώνες, αναφέρουμε την είδηση ότι σε νηπιαγωγείο του Αμβούργου αποφάσισαν να μην στηθεί
(όχι μόνο Φάτνη, αλλά) ούτε καν χριστουγεννιάτικο δέντρο, ώστε «κανένα
παιδί να μη νιώσει περιττό». Το θέμα σχολιάστηκε εκτενώς στον
γερμανικό Τύπο και πολλοί πολίτες εξέφρασαν τη διαμαρτυρία τους.
Σε πολλές πόλεις της Δύσης αφαιρούν
χριστιανικά σύμβολα για να γίνουν «συμπεριληπτικές» για όλους. Στην ουσία – δηλαδή – να
γίνουν φιλόξενες για κάθε σκοταδιστική δοξασία, εκτός από την
αποκεκαλυμμένη αλήθεια του Χριστιανισμού. Είναι
τέτοια η λύσσα για αποχριστιανισμό της Ευρώπης, που έχουν αρχίσει να
αποσύρουν ακόμα και τα μη χριστιανικά σύμβολα που έστω και (πολύ) έμμεσα
παραπέμπουν σε μια χριστιανική εορτή!
Σε ένα σχολείο στη
Σουηδία αφαίρεσαν τα χριστουγεννιάτικα σύμβολα για να μην αισθανθούν
«μειονεκτικά» οι μουσουλμάνοι μαθητές. Μετά από σφοδρές αντιδράσεις, το ζήτημα μεταφέρθηκε
στη Βουλή, όπου εκεί ειπώθηκε η γνώμη ότι «το σχολείο ενδίδει στις
μουσουλμανικές απαιτήσεις και στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους τους
μαθητές ότι η θρησκεία είναι κάτι το επικίνδυνο και το ακατάλληλο».
Στο Τολέδο των ΗΠΑ, στην πολιτεία
του Οχάιο, μια ΜΚΟ έκρινε ότι πρέπει να απομακρυνθεί η Φάτνη έξω από
το δημόσιο κτήριο της Πυροσβεστικής. Το επιχείρημα τους ήταν πως: «έχοντας τη φάτνη
σε κοινή θέα, η πόλη δεν τηρεί τη θρησκευτική
ουδετερότητα. Η παρουσία της σε δημόσια θέα είναι διχαστική, περιττή και
ακατάλληλη».
Παρόμοια φαινόμενα θα βρούμε πολλά αν
κοιτάξουμε τη διεθνή ειδησεογραφία, ολοένα και περισσότερα κάθε χρόνο. Η
«πολιτισμένη» Δύση, απογυμνώνεται οικειοθελώς από τις πνευματικές αξίες και τις
αρχές που την εκπολίτισαν, προκειμένου να διαμορφώσει μια
πολυσυλλεκτική κουλτούρα που θα προλειάνει το έδαφος για την παγκόσμια
δικτατορία που ετοιμάζουν.
Αυτός ο άκρατος εκφυλισμός της Δύσης,
αποτυπώνει όλη του την παρακμή και στην ταλαίπωρη Ελλάδα που
συστημικά πάσχει απ’ το σύνδρομο του καλού μαθητή. Μοναδικό φρένο σε αυτό το
σχέδιο είναι το να διαμαρτύρεται ο πιστός λαός
απέναντι σε κάθε προσπάθεια αποκαθήλωσης του χριστιανισμού από το
δημόσιο γίγνεσθαι, και απέναντι σε όλους τους αντίθεους εξουσιαστές που σαν σύγχρονοι «Ηρώδηδες» αναζητούν τον Χριστό για να τον
θανατώσουν από τη συνείδηση του κόσμου.
sportime.gr18 Δεκ 2023
πηγή: http://aktines.blogspot.com
Εκ του ιστολόγιου: Είναι φανερή πλέον η προσπάθεια που γίνεται για να Εκκοσμικευθούν τα
Χριστούγεννα και από Θρησκευτική εορτή, να αποτελούν ένα Κοσμικό Γεγονός.
Όμως αγαπητοί, Κοσμικό Γεγονός δεν τείνει να γίνει και ο Γάμος και η
Βάπτιση (αν δεν έχουν γίνει); Με βιντεοκάμερες μέσα στην Εκκλησία, με Γραφεία
που αναλαμβάνουν όλα τα σχετικά για τον Γάμο ή τα Βαφτίσια, με κόσμο εντός
Εκκλησίας που βρίσκεται για να βρίσκεται και όχι για να συμμετέχει Πνευματικά,
σε αυτά τα Ιερά Μυστήρια;
Συμμετέχει σωματικά και μάλιστα ειδικά οι γυναίκες με αμφίεση εντελώς
ακατάλληλη για τον Ιερό Χώρο της Εκκλησίας. Βλέπετε πως οι «εκπτώσεις» του
Κλήρου και η ανοχή του, σε κοσμικά αιτήματα, καταντάει τα Ιερά μας Μυστήρια,
σε…..συγνώμη για την έκφραση, αλλά νομίζω πως έτσι είναι, σε Πανηγύρια;
Για να μη γίνει κακός ο Κλήρος με τον κόσμο και με τα Τηλεοπτικά
Κανάλια που τάχα μου κάνοντας Ρεπορτάζ και παίρνοντας Συνέντευξη από Κληρικούς,
στην Ουσία ανακρίνουν τους Κληρικούς που δεν «πάνε με το πνεύμα της εποχής και
δεν κάνουν μοντέρνα την Εκκλησία» (υπάρχουν και σήμερα Κληρικοί που δεν πάνε
όπως θέλει το Κοσμικό πνεύμα). Για να μη γίνει λοιπόν κακός ο Κλήρος με το
Κοσμικό Πνεύμα και να μην έλθει σε αντιπαράθεση με τα Νεοεποχίτικα Μ.Μ.Ε. έκανε
«πίσω», οπισθοχώρησε, και σήμερα βλέπουμε τα οδυνηρά αποτελέσματα.
Πολλοί Κληρικοί από Υπηρέτες του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, θέλησαν να
είναι και Υπηρέτες του Κοσμικού Πνεύματος. Όπως λέει ο λαός μας, θέλησαν να
πατάνε σε δύο βάρκες. Κάποιοι δε θέλανε να γίνουν κακοί με το ποίμνιό τους, για
να μην αδειάσουν οι Εκκλησίες τους. Κακοί θα γινόταν γιατί θα μιλούσαν Αγιο –
Πατερικά και θα ήλεγχαν όχι φυσικά μπροστά σε όλο τον κόσμο τον κάθε ένα, αλλά
το ποίμνιο για τα πάθη του και τα όσα κάνει και δεν είναι εντός Χριστιανικά
Ορθόδοξου τρόπου ζωής. Ίσως για αυτούς τους Ιερείς, ο μακαριστός
Μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης, να τους ήτανε, υπερβολικός, μπορεί και
αντιπαθητικός, επειδή κινούνταν και Αγιο – Πατερικά και δεν φοβόταν κανέναν
παρά μόνον τον Τριαδικό Θεό και ήλεγχε και το ποίμνιό του.
Πολλοί Κληρικοί, κάθονται στο γραφείο τους και περιμένουν τον κόσμο να
πάει να τους βρει. Σοβαρά; Δηλαδή ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός κακώς έκανε
και «όργωσε» όλη την Ελλάδα για να μη χαθεί η πίστη και η Ελληνική γλώσσα από
τους Έλληνες, επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας;
Ο Σεβαστός Μακαριστός Αμβρόσιος Λαζαρής τι έχει πει;
«Οι Έλληνες έχουμε ανάγκη σοβαρής κατηχήσεως.
Που είστε κύριοι καθηγηταί; 10.000 καθηγηταί θεολόγοι έπρεπε να βγείτε πάνω
στις πλατείες να κηρύξετε το Ευαγγέλιο, όχι να περιμένετε μέσα στα Γυμνάσια και
μέσα στους άμβωνες…
Οι άμβωνες δεν φτιάνουν ανθρώπους!
Γιατί δυστυχώς, δεν λέγεται η αλήθεια, η οποία έπρεπε να λέγεται, μέσα στον
Χριστιανικό Ναό. Κρύβεται η αλήθεια από εμάς όλους τους δασκάλους. Σας το λέω
με πλήρη συνείδηση αυτό».
ellada.gr
Ο Άγιος Παίσιος ο Αγιορίτης τι μας λέει:
«Έχω ύπ’ όψιν μου έναν άλλον άθεο, έναν βλάσφημο,
πού τον αφήνουν στην τηλεόραση και μιλάει, ενώ έχει πεί τά πιο βλάσφημα λόγια
για Τον Χριστό καί την Παναγία. Δεν παίρνει
καί ή Εκκλησία μιά θέση να αφορίση μερικούς. Αυτούς έπρεπε να τους αφορίζη ή
Εκκλησία. Λυπούνται
Τον αφορισμό!
– Γέροντα, τι θα καταλάβουν με τον
αφορισμό, αφού τίποτε δεν παραδέχονται;
– Τουλάχιστον να φανεί ότι ή Εκκλησία
παίρνει μιά θέση.
– Ή σιωπή της, Γέροντα, είναι σαν να τά
αναγνωρίζει;
– Ναι. Έγραψε ένας κάτι βλάσφημα για την Παναγία καί κανείς δεν μίλησε.
Λέω σε κάποιον: «εν είδες τι γράφει εκείνος;». «Έ, τι να τους κάνης, μού λέει.
Θα λερωθείς, αν ασχοληθείς μαζί τους». Φοβούνται να μιλήσουν.
– Τι είχε να φοβηθεί, Γέροντα;
– Να μη γράψουν τίποτε
γι’ αυτόν καί εκτεθεί, καί ανέχεται να βλασφημήται ή Παναγία! Να μη θέλουμε να βγάλει ό άλλος το φίδι
από την τρύπα, για να έχουμε εμείς την ησυχία μας. Αυτό είναι έλλειψη αγάπης.
Ύστερα αρχίζει ό άνθρωπος να κινείται από συμφέρον. Γι’ αυτό βλέπεις ένα
πνεύμα σήμερα: «Με τον τάδε να έχουμε σχέσεις, για να μας
λέει καλά λόγια. Με τον άλλο να τά έχουμε καλά, για να μη μας διασύρει κ.λπ. Να μη μας πάρουν για κορόϊδα, να μη γίνουμε θύματα»».
Ο Άγιος Παΐσιος τα είπε τα παραπάνω. Λάθος έκανε ή μήπως δεν περιέγραψε
μια υπαρκτή και αδικαιολόγητη στάση της Εκκλησίας; Τι κάνει σήμερα η Εκκλησία,
όταν βάλλεται η Ορθοδοξία; Ας το κρίνει ο καθένας σας.
Μπορείτε όμως να «μιλήσετε» με τον τρόπο ζωής σας. Με έναν απλό τρόπο
ζωής, χωρίς πολυτελή αυτοκίνητα ακόμα και αν σας τα χαρίζει το Κράτος, ή γιατί
είναι από τα κατασχεμένα. Μα καλά επειδή είναι από τα Κατασχεμένα ή τα
χαρισμένα, παύουν να είναι πολυτελή αυτοκίνητα;!! Έτσι δικαιολογείστε μέσα σας;
Άνθρωποι έξω πεινάνε και εσείς είσαστε σε πολυτελή αυτοκίνητα, έστω
και…..Κατασχεμένα ή Χαρισμένα; Το Ίδιο Θέλημά σας και η Επιθυμία σας μετράει.
Συμβαδίζουν οι Επιθυμίες σας, με όσα λέτε ως Κληρικοί για την εγκράτεια, την
απλότητα, τα κακά του υλισμού και της πολυτέλειας;
Υπάρχουν πάντα Κληρικοί που
ζούνε όπως πρέπει να ζει ένα Χριστιανός Ορθόδοξος Κληρικός. Απλά, χωρίς να
σκανδαλίζουν, να προκαλούν τους πιστούς. Που μιλάνε Αγιο – Πατερικά. Που μιλάνε
για τη σημερινή άσχημη κατάσταση και στην Κοινωνία και στην Εκκλησία.
Σήμερα η Ελλάδα κινδυνεύει όσο ποτέ άλλοτε και να Αποχριστιανοποιηθεί
και να ξεπουληθεί στην Τουρκία (μας προετοιμάζουν χρόνια στην Ελληνική
Τηλεόραση με Τούρκικες Σειρές) και τα Ελληνόπουλα να ξεχάσουν να μιλάνε αρχικά
σωστά Ελληνικά και αργότερα δε θα ξέρουν καθόλου Ελληνικά, ενώ θα είναι στην
Ελλάδα. Είδατε με τη μανία τα Ελληνικά ΜΜΕ μιλούσαν για τον Κορονοϊό με ξένες
μόνον λέξεις. Χώρια που οι γονείς αδιαφορούν αν τα παιδιά τους μάθουν Ελληνικά
αρκεί να μάθουν Αγγλικά!!! Μα δε ντρεπόμαστε λίγο; Ο Κλήρος, η Ορθοδοξία έσωζε
και στήριζε την Ελλάδα. Που είσθε ως Κλήρος;
Το να κρίνει κάποιος έναν Ιερέα είναι μεγάλο αμάρτημα. Όμως έχουμε το
δικαίωμα του ελέγχου του Κληρικού όταν εκείνος δεν συμπεριφέρεται ως Διάδοχος
των Αποστόλων μας.
Θα δεχόταν αγαπητοί οι Απόστολοί μας, αυτά που δέχεται σήμερα μεγάλο
μέρος του Κλήρου; Και μη πει κανείς πως οι καιροί εκείνοι ήταν άλλοι και δεν
υπήρχε η τηλεόραση, η τεχνολογία κλπ, γιατί τα όσα λέει το Ευαγγέλιο και όσα
λένε οι Πατέρες της Ορθοδοξίας μας, είναι διαχρονικά και δεν περιορίζονται
χρονολογικά.
Σε κάθε εποχή υπήρξαν προκλήσεις προς την Ορθοδοξία και ΠΟΤΕ η
Ορθοδοξία δεν έκανε πίσω επικαλούμενη το σαθρό επιχείρημα πως «τώρα τα πράγματα
είναι διαφορετικά». Πάντα είναι ίδια τα πράγματα, απλώς διαφέρουν τα μέσα και
τα πρόσωπα. Πάντα ο Πονηρός θα προσπαθεί να διώξει από τις ψυχές των Χριστιανών
τον Χριστό, το ίδιο και από τις Χριστιανικές Κοινωνίες.
Κάποτε το έκανε με τους Διωγμούς των Χριστιανών, με όργανά του, τους
Ειδωλολάτρες Αυτοκράτορες, τώρα το κάνει μέσα από ψεύδη και πλάνες
(«Θρησκευτική Ουδετερότητα», «Οικουμενισμός», «Πνεύμα Αγάπης (ανθρωποκεντρικής)
κλπ) που τις διαδίδουν από την Τηλεόραση, πλέον στα σχολεία που βάζουν τους
μαθητές να κάνουν ακόμη και Γιόγκα, ακόμη και στην Εργατική Νομοθεσία που
καταργεί την Κυριακή ως Αργία. Φυσικά μέσα και από το Διαδίκτυο. Όσο για τους
διώκτες αυτοκράτορες της Ορθοδοξίας, δείτε διαχρονικά στην Ελλάδα, πόσους
ενάντια στην Ορθοδοξία νόμους έχουν ψηφίσει είτε γιατί το θέλουν οι ίδιοι, είτε
γιατί (εδώ βρίσκουν δικαιολογία, λες και ο ίδιοι δεν το θέλουν) το «Επιβάλλει η
Ευρωπαϊκή Ένωση».
Δεν είναι πως το γράφω εγώ. Μας το είπε ο Μακαριστός Μητροπολίτης
Αυγουστίνος Καντιώτης ξεκάθαρα αγαπητοί για το τι εστί Ελληνική Βουλή.
Είπε πως: «Η Βουλή δεν έχει ανάγκη από Αγιασμό, έχει
ανάγκη από Εξορκισμό»:
Όμως και εμείς, ο καθένας μας, πρέπει να αναρωτηθούμε με τι έχουμε συνδέσει τα Χριστούγεννα. Έχουμε μέσα μας αυτό το Πνεύμα της Γέννησης του Θεανθρώπου; Νιώθουμε αυτή τη χαρά που έχουμε την έλευση του Ιησού Χριστού για την απελευθέρωση του ποιο αγαπημένου του πλάσματος του Ανθρώπου από την Τυραννία του Διαβόλου που βίωνε μέχρις τότε ο άνθρωπος; Έχουμε στην καρδιά μας εκείνη τη νύχτα που η Υπεραγία Θεοτόκος με τον Ιωσήφ βρήκαν μέρος για τη γέννηση του Ιησού Χριστού σε μία μικρή σπηλιά; Έχουμε μέσα στην καρδιά μας, τη χαρά που υπήρξε στον Ουρανό με την γέννηση του Χριστού στη γη και το «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία»;
Διαβάζουμε τα Αγιο – Πατερικά κείμενα που μιλάνε για τη Γέννηση του
Χριστού από την Παναγία; Προσπαθούμε με λίγα λόγια, να βιώσουμε εκείνο το
Ιερότατο Γεγονός της Γέννησης του Κυρίου μας Ιησού Χριστού;
Πολλοί από εμάς δεν συνδέουμε τα Χριστούγεννα με τα παραπάνω. Τα
συνδέουμε με γλέντια, φαγοπότια, νυχτερινά μαγαζιά και διασκεδάσεις μέχρι
πρωίας. Έχουμε στο νου μας με ποιους θα βρεθούμε για να περάσουμε καλά ή
σκεφτόμαστε που θα πάμε διακοπές.
Είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι όπως είμαστε και Έλληνες. Θυμάμαι όταν
έβλεπα τηλεόραση (εδώ και κάποιο διάστημα δεν βλέπω πλέον) που ρωτούσαν τους
Έλληνες μαθητές τι γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου και οι απαντήσεις
ήταν απογοητευτικές, τραγικές. Φοβάμαι πως το ίδιο απογοητευτικές θα είναι
πλέον και οι απαντήσεις των Ελλήνων νέων, αν ρωτήσουμε για τα Χριστούγεννα.
Κατάφεραν τα ΜΜΕ, οι διάφορες εκπομπές στην τηλεόραση, το σχολείο που
απομακρύνθηκε θρησκευτικά από την Ορθοδοξία, εμείς οι ίδιοι (έχουμε και εμείς
μεγάλο μέρος ευθύνης), να μη γνωρίζουν οι νέοι μας και για την Ορθοδοξία και
για την Ελληνική Ιστορία, βασικότατα πράγματα. Οι εχθροί της Ορθοδοξίας και της
Ελλάδας, σε έναν βαθμό σημαντικό και ανησυχητικό, βγάλανε από τις καρδιές των
νέων μας την αγάπη προς την Ορθοδοξία και την Ελλάδα.
Το γεγονός αυτό τους έκανε ευάλωτους είτε προς τον Διεθνισμός είτε προς
τον Εθνικισμό. Ο Εθνικισμός ΔΕΝ έχει θέση στην Ορθοδοξία και γενικά στον
Χριστιανισμό. Άλλο είναι να αγαπάω με υγιή τρόπο την πατρίδα μου και άλλο ο
φανατισμός και το μίσος προς τον συνάνθρωπό μου.
Είναι ξεκάθαρη η θέση της Ορθοδοξίας απέναντι στον Εθνικισμό:
Έθνος – Εθνικισμός και Ορθόδοξο φρόνημα (Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Δ.
Μεταλληνός, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών)
alopsis.gr
Μπορεί σήμερα να πηγαίνουν νέοι στην Εκκλησία, μπορεί να αισθάνονται
μία πίστη, όμως δεν ξέρω αν είναι βαθιά ή αν είναι ρηχή. Δε γνωρίζουν πολλά
σημαντικά γεγονότα του Χριστιανισμού, όπως δεν τα γνώριζα και εγώ και ας
πήγαινα όποτε πήγαιναν οι περισσότεροι στην Εκκλησία. Μπορεί να είμαστε πολλοί
κοντά στην εκκλησία, δεν ξέρω όμως οι καρδιές μας που είναι. Αν είναι όπως στην
Ανάσταση που 5 λεπτά πριν και 5 λεπτά μετά είναι ο όλος χρόνος που είμαστε στην
Εκκλησία….τότε καρδιακά είμαστε μακριά.
Δεν αρκεί μόνον να μιλάμε για όσους βάλουν κατά της Ορθοδοξίας και της
Ελλάδας. Εκείνοι κάνουν τη δουλειά τους. Εμείς κάνουμε τη δική μας δουλειά που
πρώτα απ’ όλα πρέπει τόσο εμείς, όσο και τα παιδιά μας να μάθουν τι σημαίνει
Ορθοδοξία καθώς και την ιστορία της Ελλάδας; Κατηχούμε τα παιδιά μας; Τα
μαθαίνουμε για όσα μας έχουν γράψει οι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδοξίας; Πρώτα απ’
όλα, καθόμαστε να μελετήσουμε οι ίδιοι τα όσα έχουν γράψει οι Άγιοι Πατέρες της
Ορθοδοξίας; Είναι σημαντικό αυτό το θέμα αγαπητοί.
Όταν λοιπόν, τόσα χρόνια συστηματικά όπως έγραψα παραπάνω,
δημιουργούνταν αυτό το κλίμα της Εκκοσμίκευσης των Χριστουγέννων και εμείς αλλά
και ο Κλήρος, δεν αντισταθήκαμε σθεναρά (χωρίς ακρότητες, φανατισμό και
υστερίες), τότε δυστυχώς το σημερινό αποτέλεσμα ήταν…..αναμενόμενο, δηλαδή,
Χριστούγεννα με παγωμένες καρδιές για Εκείνον που σε λίγες μέρες πριν 2023
χρόνια γεννήθηκε, προς τον Ιησού Χριστό και την Παναγία την Υπεραγία Θεοτόκο.
Αντίθετα, οι καρδιές είναι ζωντανές και θερμές, για κάθε τι υλικό.
Δώρα, ταξίδια, ρούχα, τραπέζια εορταστικά όχι
όμως Χριστιανικά. Φυσικά και άφθονο ποτό. Είναι γιορταστική η
ατμόσφαιρα. Όπως θα ήταν αν είχε κάποιος γενέθλια. Δεν είναι όμως
Χριστουγεννιάτικη. Άρα εντός και εκτός σπιτιών, σε πολλών την καρδιά ο Ιησούς
Χριστός δεν είναι βαθιά μέσα στην καρδιά. Μπορεί να είναι, όποτε μας συμφέρει,
όποτε έχουμε ένα πρόβλημα και προστρέχουμε σε Εκείνον, αλλά όταν λυθεί το
πρόβλημά μας, δυστυχώς ξεχνάμε τον Σωτήρα μας.
Για εμάς ήρθε στην Εξορία του Ανθρώπου (στην οποία βρεθήκαμε λόγω του Προπατορικού
Αμαρτήματος, της ανυπακοής μας προς τον Τριαδικό Θεό), στη γη. Για να μας
σώσει, μέσα από τα Πάθη με κορύφωμα, τη Σταύρωση, που εκούσια υπέστη. Μην τα
ξεχνάμε αυτά, όταν περνάμε καλά (νομίζουμε πως περνάμε καλά).
Μακάρι να συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε και
να στρέψουμε Νου και Καρδιά στον Θεάνθρωπο και την Υπεραγία Θεοτόκο.
Το νόημα των Χριστουγέννων θα το νιώσουμε μέσα από τα Αγιο – Πατερικά
κείμενα που αναφέρονται στη Γέννηση του Χριστού και πόσο αυτή είχε σημασία για
τη Σωτηρία του Ανθρώπου. Χριστιανοί Ορθόδοξοι είμαστε και πρέπει να είμαστε
«κοντά» σε ό,τι έχουν γράψει οι Πατέρες της Ορθοδοξίας μας. Φυσικά και στο
Ευαγγέλιο, αλλά μαζί με τα Θεόπνευστα Αγιο – Πατερικά κείμενα που το
ερμηνεύουν.
Αν ερμηνεύσουμε αγαπητοί (το κάνουμε πολλοί αυτό) μόνοι μας το
Ευαγγέλιο, με τα πάθη που έχουμε, θα οδηγηθούμε στην πλάνη, όπως οδηγήθηκαν
όλοι οι Αιρετικοί. Κοντά και στο Ευαγγέλιο και σε ό,τι έχουν γράψει οι Πατέρες
της Ορθοδοξίας μας.
Κατά το λογισμό μου πάντα.
Α.Η.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου