Τον πόλεμο στα μετρητά κήρυξε η Κυβέρνηση Μητσοτάκη

Θα τις πληρώνουν ακριβά τις συναλλαγές τους οι πολίτες...

Ο…  ανένδοτος αγώνας του Κυριάκου Μητσοτάκη, η Κυβέρνηση του οποίου έχει πάρει στο κατόπι τον… εχθρό που ακούει στο όνομα «μετρητά», κλιμακώνεται με την επιβολή τεράστιου προστίμου σε όποιον τολμήσει να κάνει συναλλαγές άνω των 500 ευρώ με μετρητά.

Οι διατάξεις του νέου φορολογικού νομοσχεδίου έχουν ήδη τεθεί σε ισχύ και όπως προβλέπουν για τις αγοραπωλησίες ακινήτων, αυτές θα γίνονται αποκλειστικά με χρήση τραπεζικών μέσων πληρωμής, ενώ τα συμβόλαια που θα αναφέρουν μερική ή ολική εξόφληση του τιμήματος με μετρητά θα είναι άκυρα.

Το πρόστιμο για μία συναλλαγή με μετρητά σε αγορά ακινήτου, θα είναι στο 10% του ποσού που καταβλήθηκε (ελάχιστο 10.000 ευρώ και μέγιστο ακόμα και 500.000 ευρώ)!

Επίσης, βάσει του νέου νόμου, τα πρόστιμα (μέχρι σήμερα ήταν στα 100 ευρώ) για αγορές άνω των 500 ευρώ με μετρητά αυξάνονται ακόμα και στο διπλάσιο της αξίας της συναλλαγής!

Αν δεν υπήρχε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι αντιρρήσεις της, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη θα είχε κατεβάσει κι άλλο το όριο συναλλαγών με μετρητά, στα 300 ευρώ.

Στο κομμάτι των συναλλαγών με μετρητά, η παρέμβαση του οικονομικού επιτελείου καθιστά επίσης υποχρεωτικό το σύστημα IRIS για όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες (που διατηρούν επαγγελματικό λογαριασμό).

Οι πληρωμές μέσω του συστήματος IRIS γίνονται άμεσα από το κινητό των καταναλωτών χωρίς καμία προμήθεια για συναλλαγές έως 500 ευρώ. Αντίστοιχα, αν υπάρχουν πληρωμές με μετρητά, με πόσα άνω των 500 ευρώ, θα επιβάλλεται πρόστιμο διπλάσιο της αξίας της συναλλαγής, δηλαδή για μια πληρωμή 600 ευρώ με μετρητά το πρόστιμο θα είναι 1.200 ευρώ!

Πηγή: newsbreak.gr

πηγή: tideon.org

makkavaios.blogspot

Εκ του ιστολόγιου: Οι συναλλαγές που αφορούν ποσά άνω των 500 ευρώ, θα πρέπει να γίνονται με «τραπεζικά μέσα πληρωμής».

Το λεγόμενο «πλαστικό χρήμα» αρχίζει πλέον να επιβάλλεται. Όποιος θέλει να αγοράσει κάτι που αξίζει πάνω από 500 ευρώ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει, χρεωστική ή πιστωτική κάρτα ή να κάνει μεταφορά χρημάτων (διατραπεζικά), στο λογαριασμό του πωλητή.

Ο λόγος είναι ο γνωστός της πάταξης της φοροδιαφυγής. Της φοροδιαφυγής που αφορά τον απλό πολίτη. Η φοροδιαφυγή που κάνουν οι λίγοι μέσω off shore εταιριών, φορολογικών παραδείσων, δεν είναι στο στόχαστρο, διότι ως γνωστόν, το «μικρό ψάρι», πληρώνει το λογαριασμό.

Τα μετρητά με τέτοιου είδους μέτρα θα εκλείψουν και το χρήμα δε θα το έχει ο πολίτης στα χέρια του. Το χρήμα θα το έχει η Τράπεζα στα δικά της ταμεία. Να το γράψω ποιο απλά για να κατανοήσει κάποιος πόσο υποτιμάται ο πολίτης σε αυτό το Παγκόσμιο «Δημοκρατικό» Σύστημα. Είναι όπως όταν είμασταν μικρά παιδιά και αν μας έδινε κάποιος συγγενής το γνωστό χαρτζιλίκι, μπορεί να μας έλεγαν οι γονείς μας: «δώσε τα λεφτά σε εμάς να σου το προσέχουμε για να μην τα χάσεις».

Αυτή αγαπητοί είναι η υποτίμηση του απλού πολίτη. Έρχεται το Παγκόσμιο Κράτος (η συντριπτική πλειοψηφία των κρατών το ίδιο οικονομικό σύστημα ακολουθεί και ας προσπαθούν να το μασκαρέψουν με διάφορα ιδεολογικά πρόσημα) και λέει στον πολίτη του: Δημοκρατικά σου παίρνω τα χρήματα και τα δίνω στην Τράπεζα (που δεν είναι ούτε καν κρατική, αλλά είναι Ιδιωτική και μπορεί ο ιδιώτης να τα καταχραστεί, όπως έχει γίνει στην ιστορία των ιδιωτικών τραπεζών) να σου τα προσέχει εκείνη.

Μας θεωρεί το κράτος ως εν δυνάμει «ύποπτους» για φοροδιαφυγή, δηλαδή για κλέφτες του κράτους και για αυτό, βάζει να μας αστυνομεύσεις ένας Ιδιώτης!! που λέγεται Τράπεζα. Φυσικά αγαπητοί οι Ιδιωτικές αυτές τράπεζες, δεν το κάνουν δωρεάν. Η χρήση των «τραπεζικών μέσων πληρωμής» συνεπάγεται και προμήθεια που κρατάει η τράπεζα. Αν σήμερα μπορεί σε κάποιες συναλλαγές να μην κρατάει, «αύριο» θα κρατάει κανονικά και με το νόμο που θα ψηφίσει το εκάστοτε κράτος υπέρ της.

Οπότε, με την ψηφιοποίηση του χρήματος (μετατροπή του σε ψηφιακή μορφή), παύουμε να είμαστε οι κάτοχοί του. Κάτοχοι του χρήματός μας, είναι οι Ιδιωτικές Τράπεζες. Αν κάνουν ένα λάθος, πολύ απλά μέχρι να το λύσουν το λάθος, θα μένουμε χωρίς……χρήματα….

Ενώ μέχρι τώρα μπορεί να μέναμε από χρήματα λόγω δικής μας ευθύνης, από εδώ και πέρα μπορεί να μείνουμε χωρίς χρήματα, λόγω της τράπεζας που μας τα κατέχει. Αν πάλι η εφορία δώσει λάθος εντολή στην τράπεζα και μας «κλειδώσει», «παγώσει», η τράπεζα τον λογαριασμό μας, θα πρέπει να τρέχουμε να βγάλουμε άκρη μεταξύ Εφορίας και Τράπεζας για το λάθος που θα έχει κάνει η Εφορία. Χρήματα μέχρι να βρεθεί το λάθος ΔΕ θα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, δηλαδή δε θα μπορούμε να κάνουμε συναλλαγές με τη δική μας κάρτα.

Επίσης ένας Ιδιώτης (για αυτό τονίζω για Ιδιωτικές Τράπεζες), θα έχει όλο το ιστορικό των συναλλαγών μας και θα γνωρίζει τι αγοράζουμε, από που, πότε κλπ. Ξέρετε αυτές τις συναλλακτικές, αγοραστικές, συνήθειες των καταναλωτών, οι μεγάλες εταιρίες θέλουν πολύ να τις μάθουν, για να μπορέσουν να προσαρμόσουν ανάλογα και τις προωθήσεις των προϊόντων τους. Θέλουν να ξέρουν το «x» προϊόν, το αγοράσουν περισσότερο νέοι, μεσήλικες ή άνθρωποι τρίτης ηλικίας; Οι νέοι ξοδεύουν ευκολότερα, τα χρήματα που έχουν στην κατοχή τους.

Πόσο από το μισθό τους ξοδεύουν και σε ποια προϊόντα οι καταναλωτές; Πόσο συχνά ξοδεύουν για π.χ. ηλεκτρικές συσκευές, για ηλεκτρονικές συσκευές, διατροφή, ένδυση κλπ. Από τα χρήματα που ξοδεύουν για αγορές, σε τι ποσοστό πληρώνουν μετρητοίς και σε τι ποσοστό με δόσεις;

Οπότε μόλις οι εταιρίες θα μαθαίνουν μέσω των αγορών μας, την καταναλωτική μας συμπεριφορά, θα μπορούν πολύ ποιο εύκολα μέσω των διαφημίσεων να μας πείσουν, να μας παρασύρουν να αγοράσουμε τα προϊόντα τους.

Η Ψυχολογία του Καταναλωτή είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο για τις επιχειρήσεις και ένα κεφάλαιο στο οποίο θα πρέπει εκείνες να έχουν τον πρώτο λόγο και όχι ο καταναλωτής. Οι Επιχειρήσεις αγαπητοί δεν θέλουν Ορθολογικά Σκεπτόμενους Καταναλωτές. Θέλουν καταναλωτές που θα είναι παρορμητικοί, θα αγοράζουν πρώτα κάτι και μετά θα σκέφτονται αν πραγματικά το χρειάζονταν και πόσο τους είναι χρήσιμο.

Αυτήν την Ψυχολογία του Καταναλωτή θα μπορούν να τη μάθουν μέσω των Ιδιωτικών Τραπεζών στις οποίες αγαπητοί αυτές οι Μεγάλες Επιχειρήσεις, είναι Πελάτες τους και μάλιστα, πολύ καλοί Πελάτες τους!!

Τι περιμένετε; Να κάτσει η Ιδιωτική Τράπεζα να διαφυλάξει τα προσωπικά δεδομένα ως προς τις αγορές που κάνετε, όταν οι Μεγάλες Επιχειρήσεις που είναι πάρα πολύ καλύτεροι πελάτες από εσάς στην ίδια Ιδιωτική Τράπεζα, θέλει να ξέρει το Καταναλωτικό Προφίλ σας για να μπορεί να σας «τουμπάρει» ευκολότερα στο να ξοδέψετε τα χρήματά σας σε αγορές που δεν τις έχετε πραγματικά ανάγκη ή να πάρετε δάνειο για να κάνετε την αγορά σας. Δεν αποκλείεται η Ιδιωτική Τράπεζα, να δώσει στις Μεγάλες Ιδιωτικές Επιχειρήσεις που είναι πολύ καλοί Πελάτες τους, τις αγορές που κάνετε, για να ξέρουν οι τελευταίες, τις Καταναλωτικές Προτιμήσεις σας και να προσαρμόσουν ανάλογα μέσω του Μάρκετινγκ την Προώθηση των Προϊόντων τους.  

Αν καταφέρουν αυτές οι μεγάλες επιχειρήσεις με τη γνώση που θα έχουν σχετικά με το τι αγοράζετε, πόσο συχνά το αγοράζετε, να «αποκρυπτογραφήσουν» το καταναλωτικό σας προφίλ, μέσω του μάρκετινγκ, θα σας πείσουν να πάρετε τα προϊόντα τους, που μπορεί να μην τα έχετε είτε άμεσα ανάγκη, είτε να τα αλλάξετε με κάποιο νεότερο προϊόν.

Επίσης αν χρειαστεί για να αποκτήσετε τα προϊόντα αυτών των μεγάλων επιχειρήσεων να πάρετε δάνειο, τότε Κερδισμένη βγαίνει και η Ιδιωτική Τράπεζα που φυσικά προσέχει τα χρήματά σας, για το δικό σας, «καλό».

Δηλαδή με λίγα λόγια, η Ιδιωτική Τράπεζα, λέει στον πελάτης της, την Ιδιωτική Επιχείρηση, ποια προϊόντα προτιμάτε και η τελευταία σας πείθει μέσω διαφημίσεων και παρουσιάσεων στο διαδίκτυο, πως έχετε «ανάγκη», για νεότερο προϊόν, ή καλύτερο προϊόν, το οποίο αν δεν έχετε χρήματα να το αγοράσετε μετρητοίς, πάτε στην Ιδιωτική Τράπεζα και παίρνετε δάνειο και βγαίνει κερδισμένη και η ιδιωτική τράπεζα.

Ελπίζω να κατανοήσατε τον τρόπο που θέλουν να κυκλοφορεί το ψηφιακό χρήμα όχι για να πιάσουν την φοροδιαφυγή, αλλά για να μας κάνουν να ξοδεύουμε τα χρήματά μας, όπου εκείνοι θέλουν.

Υπάρχει φυσικά και Βασικός Λόγος του ότι, από τη στιγμή που δεν έχεις τα χρήματά σου στα χέρια σου, είσαι έρμαιο αυτού που τα κατέχει για εσένα. Σε κάνουν δηλαδή, σε καθεστώς «Δημοκρατίας» να αισθάνεσαι, πως είσαι (και είσαι πράγματι) σε Καθεστώς Αιχμαλωσίας. 

Επίσης να μην ξεχνάμε και τα Capital Controls. Αν δηλαδή το κράτος βρεθεί σε δεινή οικονομική κατάσταση, πολύ εύκολα θα μπλοκάρει όχι απλά τα χρήματα των πολιτών που τα έχουν στην τράπεζα, αλλά τα χρήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας τους. Κάποιοι λίγοι, θα καταφέρουν να τα βγάλουν στο εξωτερικό ή θα έχουν και στο εξωτερικό καταθέσεις. Το ζήσαμε.

Κατά το λογισμό μου πάντα

Α.Η.