Μπορείτε να διαβάσετε τα
υπόλοιπα κεφάλαια του βιβλίου εδώ: Πορεία προς τον Ουρανό.
Μη φροντίζεις για τίποτα τόσο, όσο για τη διόρθωση της εσωτερικής σου καταστάσεως και την
ενίσχυση της θελήσεώς σου. Σ΄ αυτήν την προσπάθεια συνίσταται όλη η δύναμη της
χριστιανικής ευσέβειας.
Κάθε τι εξωτερικό, όπως είπαμε, χωρίς εσωτερικό
αντίκρυσμα, δεν έχει καμιά αξία. Ό,τι δεν υπάρχει μέσα στην
καρδιά, είναι και στην πράξη ανύπαρκτο. Η αρετή δεν είναι γνήσια, όταν
δεν ξεκινάει από την καρδιά. Καθάρισε την καρδιά
σου και τη διάθεσή σου, και θα είσαι ενάρετος. Τότε και οι εξωτερικές
σου εκδηλώσεις θα είναι άγιες.
Όταν μέσα στην καρδιά δεν υπάρχει κακία, ούτε
έξω θα φανεί. Τα χέρια δε θα κάνουν το κακό, τα πόδια δεν θα πηγαίνουν στο
κακό, η γλώσσα και τα χείλη δεν θα λένε το κακό, τ΄ αυτιά δεν θ΄ ακούνε το
κακό, τα μάτια δεν θα κοιτάζουν το κακό. Γιατί η
θέληση και η καρδιά δεν θα το θέλουν.
Από την πηγή κυλάνε καθαρά ρυάκια, όταν η ίδια
η πηγή είναι καθαρή. Με τον ίδιο τρόπο θα γεννηθούν και από την καρδιά καλά
έργα, όταν η ίδια είναι αγνή και καθαρή.
Αντίθετα, χωρίς ενάρετη καρδιά είναι αδύνατον
να υπάρξουν καλά έργα, όπως ακριβώς από τη βρώμικη και θανατηφόρα πηγή δεν
είναι δυνατόν παρά να πηγάσει ακάθαρτο και μολυσμένο νερό.
Άγνισε λοιπόν την καρδιά και τη
διάθεση σου, και
θα γίνεις γνήσιος χριστιανός, θα γίνεις νέα κτίση, αφού καθένας είναι καλός ή
κακός κατά τη διάθεση και την καρδιά του. Όταν η καρδιά και η διάθεση είναι
καλές, τότε όλος ο άνθρωπος είναι καλός, όταν είναι κακές, τότε είναι κακός.
Αγαθή είναι η καρδιά που υπακούει
και συμφωνεί με το θέλημα του Θεού. Κακή, όταν αντιτίθεται και δεν συμφωνεί μ΄ αυτό.
Μητέρα της αγαθής διαθέσεως και της
καλοπροαίρετης καρδιάς είναι η πίστη, καθώς
τονίζει ο Άγιος Αμβρόσιος. Άρα, όπου λείπει η καλοπροαίρετη
καρδιά, εκεί ούτε πίστη υπάρχει.
Γι’ αυτό, αδελφέ μου, προσπάθησε να
τακτοποιήσεις τον εσωτερικό σου άνθρωπο, και
τότε θα είσαι πραγματικά ενάρετος. Διαφορετικά, θα παραμένεις πάντοτε
ακαλλιέργητος, ό,τι κι αν κάνεις. Απ’ αυτό μπορείς να καταλάβεις ότι η πίστη αναγεννάει τον άνθρωπο και είναι η ρίζα
κάθε αγαθού.
Δεν μπορείς να βελτιώσεις τον εαυτό σου, αν δεν
επισημάνεις ακριβώς την κακία που κρύβεται μέσα σου και σου προξενεί την
πνευματική καταστροφή. Χωρίς διάγνωση, η αρρώστια παραμένει αθεράπευτη.
Αρχή της ευσέβειας είναι η αναγνώριση του κακού
και της ελεεινότητας σου. Ποιός, αφού διαπίστωσε την αρρώστια του, δεν ζητάει
θεραπεία; Και ποιός, αφού γνώρισε τη συμφορά του, δεν επιδιώκει ν΄ απαλλαγεί
απ’ αυτήν;
Επισήμανε κι εσύ την κακία που
κρύβεται μέσα σου σαν θανατηφόρο δηλητήριο, και κατάβαλε κάθε προσπάθεια για να λυτρωθείς απ’
αυτήν. Οι κακίες που φωλιάζουν μέσα στην καρδιά του ανθρώπου, είναι η υψηλοφροσύνη, η ζηλοτυπία, ο φθόνος, η φιλαργυρία, η φιληδονία και κάθε
αισχρότητα. Απ’ αυτές σαν ρυάκια από θανατηφόρα πηγή, πηγάζουν όλες οι
παρανομίες.
Αν λοιπόν παρατηρείς
συχνά μέσα στην καρδιά σου, σιγά - σιγά θ΄ ανακαλύψεις όλα τα κακά.
Η αρρώστια που δεν θεραπεύτηκε απειλεί με
θάνατο. Η κακία που παραμένει αδιόρθωτη απειλεί με
πνευματικό θάνατο. Όταν διαπιστώσεις την εσωτερική σου
αμαρτωλότητα, τότε θα συναισθανθείς την πνευματική σου φτώχεια και αθλιότητα.
Τη συναίσθηση αυτή ακολουθεί ο φόβος για
την αιωνιότητα, η ταπείνωση, ο στεναγμός και η
προσπάθεια απαλλαγής από την καταστροφή.
Ο Θεός «ταπεινοῖς δίδωσι χάριν», η οποία διορθώνει και
αναγεννάει. Γνωρίζοντας ο άνθρωπος τον εαυτό του, αρχίζει να τον διορθώνει και
να τον καλυτερεύει. Γνώρισε λοιπόν τον εαυτό σου
και θα τον διορθώσεις.
Το τι κρύβεται μέσα στην καρδιά του ανθρώπου το
αποκαλύπτουν οι δοκιμασίες και οι συμφορές. Η δοκιμασία μοιάζει με εμετικό
φάρμακο. Τι υπάρχει μέσα στο στομάχι το φανερώνει ο εμετός, τί υπάρχει στον
άνθρωπο το γνωστοποιούν η δοκιμασία και η συμφορά.
Ο λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, και
τ΄ άλλα χριστιανικά βιβλία μας φανερώνουν τη διεφθαρμένη φύση μας. Στους πειρασμούς όμως και στις
συμφορές διαπιστώνουμε την κατάστασή μας άμεσα, προσωπικά, έμπρακτα.
Η φιλοδοξία αποκαλύπτεται στη στέρηση της
δόξας, η φιλαργυρία στη στέρηση του πλούτου, η ζηλοτυπία στην
ευδαιμονία του πλησίον, η οργή στην προσβολή.
Όταν λοιπόν συναντάς πειρασμούς και δοκιμασίες,
χριστιανέ μου, σκέψου ότι ίσως τις επιτρέπει ο Θεός
για μεγάλη σου ωφέλεια, γιατί έτσι μόνο θα μάθεις τι κρύβεται μέσα στην
καρδιά σου, ώστε ν΄ αρχίσεις να διορθώνεσαι.
Γι’ αυτό μην
αποθαρρύνεσαι στις δοκιμασίες, αλλά μάλλον να ευχαριστείς το Θεό, γιατί
μ΄ αυτό τον τρόπο σε φέρνει στη γνώση του εαυτού σου και θέλει να σε διορθώσει
και να σε σώσει.
Απόσπασμα από το βιβλίο:
[Άγιος Τύχων Αρχιεπίσκοπος Βορονέζ καί Ζαντόνσκ]. Πορεία προς τον ουρανό.
εκδ. Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου