ΑΣΠΕ: Καμμία νομική ανάγκη ή διεθνής υποχρέωση της χώρας ΔΕΝ οδηγεί στη θεσμοθέτηση γάμου για ομόφυλα ζευγάρια και στην υιοθεσία παιδιών

Αθήνα, 16/1/2024

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Α.Σ.Π.Ε.)

Καμμία νομική ανάγκη ή διεθνής υποχρέωση της χώρας ΔΕΝ οδηγεί στη θεσμοθέτηση γάμου για ομόφυλα ζευγάρια και στην υιοθεσία/τεκνοθεσία παιδιών. Το συμφέρον των παιδιών δεν ενδιαφέρει κανέναν;

Η Κυβέρνηση, φαίνεται να έχει επιλέξει ως νομοθετική προτεραιότητα για το 2024, τη νομοθέτηση γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια και να επιδιώκει να αποδώσει, με κάθε τρόπο τον τίτλο του γονέα σε αυτά, έναντι της υλοποίησης μιας σοβαρής, πολύπλευρης και αποτελεσματικής δέσμης μέτρων για να ανατρέψει την δημογραφική κατάρρευση της χώρας και να στηρίξει τις πολύπαθες πολύτεκνες οικογένειες, που παλεύουν μόνες τους, να σταθούν όρθιες, χωρίς ουσιαστικά μέτρα στήριξης, εν μέσω τρομερού κόστους ζωής, παρότι οι πολύτεκνοι προσφέρουν στην Ελλάδα το πολυτιμότερο αγαθό της που είναι το ανθρώπινο κεφάλαιο.

Το άρθρο 9 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, θεμελιώνει το δικαίωμα στο γάμο και την ίδρυση οικογένειας, σύμφωνα με την εκάστοτε εθνική νομοθεσία, βάσει της οποίας ασκούνται αυτά τα δικαιώματα. Το άρθρο αυτό, σε συνδυασμό με την Συνθήκη της Λισσαβόνας, που ξεκάθαρα δεν περιλαμβάνει στη δικαιοδοσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οικογενειακό δίκαιο και την οικογενειακή πολιτική, δεν αφήνει καμμία αμφιβολία ότι, η νομοθέτηση γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια και απόδοσης του τίτλου του γονέα σε αυτά είναι απολύτως μια πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης και όχι υποχρέωση από Ευρωπαϊκή ή άλλη Διεθνή νομοθεσία.

Η Διεθνής Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, στην οποία έχει προσχωρήσει και η Ελλάδα, στο άρθρο 3:1 αναφέρει ρητά:
«Σε όλες τις ενέργειες που αφορούν παιδιά είτε αναλαμβάνονται από δημόσιο ή ιδιωτικό ίδρυμα κοινωνικής πρόνοιας, δικαστήρια, διοικητικές αρχές ή νομοθετικά όργανα, πρωταρχικό μέλημα θα είναι το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού”. Το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού είναι αυτό που συμβαίνει στην ανθρωπότητα από τότε που υπάρχουν άνθρωποι πάνω στη γη, δηλαδή η αρμονία και ισορροπία της ετερότητας των δύο γονέων που έχουν τις βιολογικές προϋποθέσεις να τεκνοποιήσουν – ακόμη κι αν λείψει ο ένας εκ των δύο (διότι η ζωή έχει συχνά και τραγικές στιγμές), η παρουσία και η σκιά του εκλείποντος γονέα συνοδεύει και καθοδηγεί το παιδί σε όλη του τη ζωή. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του παιδιού και βέλτιστο συμφέρον του, να διαθέτει και να μπορεί να φωνάξει από μωρό ως και ενήλικας, ‘πατέρα’ και ‘μητέρα’, και όχι γονέα-1 και γονέα-2. Αυτή είναι η αλήθεια, η οποία δεν επιδέχεται ταμπέλες «ομοφοβικού», «ρατσιστικού» ή άλλων σχετικών επιθέτων.

Τα ατομικά δικαιώματα των ομόφυλων ατόμων, προστατεύονται και αναγνωρίζονται μέσω του συμφώνου συμβίωσης και αν τυχόν υπάρχει κάτι που υπολείπεται, μπορεί κάλλιστα να καλυφθεί νομικά. Η νομοθέτηση γάμου είναι αποκλειστικά πολιτική επιλογή, θέμα αντίληψης και βούλησης, όχι αποτέλεσμα μιας νομικής ή Ευρωπαϊκής υποχρέωσης της χώρας. Το επιχείρημα της ισότητας είναι πρόσχημα και όχι η πραγματική αιτία για τη νομοθέτηση γάμου και τεκνοθεσίας παιδιών.

Η πρακτική της παρένθετης μητρότητας, έχει δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα απ΄ όσα υποσχόταν ότι θα έλυνε, με πρόσφατο το τραγικό περιστατικό εμπορευματοποίησης της μητρότητας που αποκαλύφθηκε στην Κρήτη. Στην Γαλλία, στην Γερμανία και στην Ιταλία, για παράδειγμα, απαγορεύεται η παρένθετη μητρότητα. Στην Ελλάδα, γιατί επιτρέπεται; Ακόμη κι αν υποτεθεί ότι, καλώς υπάρχει η πρόβλεψη, ο νόμος πρέπει να βελτιωθεί σημαντικά προκειμένου να αποτρέπει κάθε απόπειρα εμπορευματοποίησης και να επιτρέπει, με πολύ αυστηρές προϋποθέσεις και ελέγχους, σε ετερόφυλα ζευγάρια, και όχι σε μεμονωμένα άτομα, να αποκτήσουν παιδί, μέσω παρένθετης μητρότητας, υπό την προϋπόθεση ότι, τουλάχιστον ο ένας εκ των δύο, είναι βιολογικός γονέας του παιδιού.

Το επιχείρημα ότι, το πρόβλημα υπάρχει και πρέπει να το λύσουμε, διότι δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι υπάρχουν παιδιά σε ομόφυλα ζευγάρια, δεν είναι καθόλου πειστικό αλλά είναι πέρα για πέρα παραπλανητικό. Τα παιδιά αυτά αποκτήθηκαν (με ποια μέσα άραγε; το καθένα έχει τη δική του ιστορία…) από ομόφυλα ζευγάρια σε άλλα κράτη, διότι στην Ελλάδα απαγορεύεται η τεκνοθεσία/υιοθεσία – προς το παρόν τουλάχιστον. Με δική τους επιλογή, τα ζευγάρια αυτά, γνωρίζοντας την Ελληνική νομοθεσία, επέλεξαν να ζήσουν στην Ελλάδα, είτε είναι Έλληνες, είτε είναι ξένοι. Γιατί λοιπόν πρέπει να προσαρμοστεί η νομοθεσία σε αυτούς, και όχι να προσαρμοστούν αυτοί στην νομοθεσία; Αν, για παράδειγμα, εγκατασταθούν στην Ελλάδα άτομα με άλλη πολιτιστική κληρονομιά, με άλλη αντίληψη για το γάμο και την οικογένεια, θα πρέπει να αλλάξουμε και πάλι τους νόμους διότι αυτοί θα αποτελούν μια νέα πραγματικότητα – όπως λέει τώρα το επιχείρημα; Τότε ποια πολιτιστική κληρονομιά, ποια πολιτιστική και πολιτισμική ταυτότητα θα μείνει για τη χώρα αυτή, αν σύρεται κάθε φορά σε αλλαγή νόμων «μπροστά σε μια νέα, κάθε φορά, πραγματικότητα»;

Επίσης, δεν αποτελεί επιχείρημα το γεγονός ότι, σε ορισμένα κράτη της Ε.Ε. (όχι σε όλα!) έχει ήδη νομοθετηθεί ο γάμος των ομοφύλων. Το επιχείρημα αυτό είχε προβληθεί και για το σύμφωνο συμβίωσης, αλλά και τότε είχαν διατυπωθεί σοβαρές νομικές αντιρρήσεις: «Οποιαδήποτε συμφωνία, για να είναι έγκυρη, δεν πρέπει να έρχεται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις της κοινωνικής ηθικής, που είναι γνωστές ως “χρηστά ήθη”. Η έννοια των χρηστών ηθών είναι αόριστη νομική έννοια, δεν βρίσκεται μόνον στον Αστικό Κώδικα, αλλά και στο ίδιο το Σύνταγμα. Για την εξειδίκευση της έννοιας χρησιμεύει ως κριτήριο και η ελληνική δημόσια τάξη, που περιλαμβάνει τις θεμελιώδεις πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και ηθικές αντιλήψεις και αρχές που ισχύουν στην Ελλάδα. Για την αναγνώριση μιας συμφωνίας με νομική δέσμευση, εν προκειμένω του συμφώνου συμβίωσης, θα μπορούσαν να διατυπωθούν σοβαρές αιτιάσεις αντιθέσεως με τα χρηστά ήθη. 

Για το λόγο αυτό, η αναγνώριση από άλλες έννομες τάξεις, όσο χρήσιμη και αν είναι, σχετική σημασία έχει.» (Το νέο σύμφωνο συμβίωσης. Ρόης Δ. Παντελίδου, Καθηγήτριας της Νομικής Σχολής του Δ.Π.Θράκης. 17/6/2015 Εφημ. ΤΟ ΒΗΜΑ)

Άλλα είναι τα μεγάλα προβλήματα, που πρέπει και επείγεται να λύσει η Κυβέρνηση. Η ακρίβεια, που κατατρώει το εισόδημα των πολιτών, η φυγή των νέων εκτός Ελλάδας, η συνεχιζόμενη υποβάθμιση της παιδείας (απογοητευτικά τα αποτελέσματα ενδεικτικής αξιολόγησης μαθητών σε τεστ γνώσεων που έγινε από το ΙΕΠ), η παραβατικότητα στις γειτονιές, η τραγική μείωση των γεννήσεων νέων παιδιών από τους Έλληνες, η εγκατάλειψη των πολυτέκνων, η πρόβλεψη της Eurostat για 7 εκατομμύρια πληθυσμό ως το 2050. Αυτά είναι τα πραγματικά θέματα ισότητας και οι πηγές κοινωνικού αποκλεισμού με τις οποίες η Κυβέρνηση και η αντιπολίτευση πρέπει να ασχοληθούν.

Όχι με το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, που δεν έχει τίποτα ουσιαστικό να προσφέρει στην χώρα, ούτε και στα ίδια τα ομόφυλα άτομα επί της ουσίας. Τα ατομικά τους δικαιώματα να προστατευθούν, αν υπάρχει τέτοιο θέμα, όπου χρειάζεται – καμμία ανάγκη δεν υπάρχει για νομοθέτηση γάμου. Η επέκταση του νομικού ορισμού του γάμου για να περιλαμβάνει τα ομόφυλα ζευγάρια δεν ανταποκρίνεται σε καμμία νομική ή ουσιαστική ανάγκη, ούτε και διεθνή υποχρέωση της χώρας. Είναι απλώς πολιτική επιλογή, η οποία οδηγεί, αργά ή γρήγορα, στην απόκτηση παιδιών με οποιονδήποτε τρόπο. Μπορεί σήμερα να μην είναι παρένθετη μητρότητα, αλλά αύριο θα είναι μια ακόμη «πραγματικότητα», στην οποία θα «πρέπει να προσαρμοστεί» η Ελληνική νομοθεσία.

Όχι στην τεκνοθεσία/ υιοθεσία παιδιών που θα δημιουργήσει πολύ περισσότερα προβλήματα, απ’ όσα υποτίθεται ότι θα επιλύσει. Το «βέλτιστο συμφέρον των παιδιών» (Διεθνής Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού) δεν ενδιαφέρει κανέναν;

Από το Γραφείο Τύπου της ΑΣΠΕ

πηγή:  enromiosini.gr

makkavaios.blogspot

Οι έντονες και χρωματιστές επισημάνσεις έχουν γίνει από το παρών ιστολόγιο.

Εκ του ιστολόγιου: Στην παραπάνω ανακοίνωση, αναφέρεται ένα επιχείρημα που το επικαλούνται και είναι το παρακάτω:

«Επίσης, δεν αποτελεί επιχείρημα το γεγονός ότι, σε ορισμένα κράτη της Ε.Ε. (όχι σε όλα!) έχει ήδη νομοθετηθεί ο γάμος των ομοφύλων. Το επιχείρημα αυτό είχε προβληθεί και για το σύμφωνο συμβίωσης, αλλά και τότε είχαν διατυπωθεί σοβαρές νομικές αντιρρήσεις…….»

Πρέπει σε ό,τι κάνει η Ε.Ε. να ακολουθούμε; Έχουμε ξεχάσει την εθνική, ιστορική και θρησκευτική μας ταυτότητα και πάμε να ταυτιστούμε με μία ένωση κρατών με διαφορετικές κουλτούρες και παραδόσεις.

Πάμε να πάρουμε αντί να δώσουμε. Ποια είναι η Ελλάδα το έχουμε ξεχάσει, που πάμε να το αναζητήσουμε μέσα στην Ε.Ε.. Έχουμε ξεχάσει πως εμείς με τον αρχαίο μας πολιτισμό δώσαμε τα φώτα μας στην Ε.Ε., στα κράτη της. Πήραν από εμάς σε ότι αφορά εκείνη την εποχή.

Έχουμε ξεχάσει πως εμείς είμασταν επί 400 χρόνια σκλαβωμένοι από τους Τούρκους και καταφέραμε να μην αφομοιωθούμε και γίνουμε και εμείς Μουσουλμάνοι. Η Ορθοδοξία και ας μην αρέσει σε κάποιους, ήταν που κράτησε ζωντανή των Ελληνική γλώσσα, τους Έλληνες ενωμένους και που οι Αγωνιστές μας του 1821 από την πίστη τους στο Θεό πήραν δύναμη και κατάφεραν να διώξουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Έχουμε ξεχάσει πόσους Αγίους Πατέρες έχει βγάλει αυτός ο ιερός τόπος. Πολλοί λένε «γιατί η Ελλάδα νομίζει πως είναι ευλογημένη;» προσπαθώντας να την υποτιμήσουν και να την εξισώσουν με τα υπόλοιπα κράτη. Γιατί αγαπητοί, έχουν Αγίους Πατέρες τα άλλα κράτη της Ευρώπης και δεν το γνωρίζω; Υπάρχουν οι Άγιοι των αν το γράφω σωστά Σλαβικών Κρατών. Η Ευρώπη, ποιους αγίους της έχει να μας παρουσιάσει;

Τον Άγιο Βαλεντίνο; Εδώ, στην Ελλάδα, κρατήθηκε ανόθευτος ο Χριστιανισμός (μετά την πτώση του Βυζαντίου), η Ορθοδοξία. Εδώ υπήρξαν άνθρωποι που αφιέρωσαν τη ζωή τους στο Θεό και άγιασαν. Εδώ έχουμε το ευλογημένο Περιβόλι της Παναγία. Εδώ βαφτίστηκε η πρώτη Χριστιανή. Τι έχουν από όλα αυτά οι Ευρωπαίοι; Τίποτα. Οι Ευρωπαίοι έχουν μία ξερή λογική που απορρίπτει τον Θεό.

Έχουν οι Ευρωπαίοι αυτό το δέσιμο της Ελληνική Οικογένειας; Η Ευρωπαία Μάνα, συγκρίνεται με την Ελληνίδα μάνα που για αυτήν, το παιδί της, είναι πάντα παιδί και για αυτό (και ας το κοροϊδεύουν κάποιοι) μέχρι να πεθάνει, το φέρεται σαν παιδί. Αυτό το δέσιμο της Ελληνίδας Μάνας, μπορεί να μην υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο. Στο εξωτερικό υπάρχει μία ψυχρότητα ανάμεσα σε γονείς και παιδιά.

Ποια χώρα της Ευρώπης, όταν ο Φασισμός άρχισε την επέλασή του, με τον οπλισμό που είχαμε εμείς, αντιστάθηκε όπως εμείς; Φθάσανε να λένε πως «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». Μαζί μας και πάλι είχαμε την Υπεραγία Θεοτόκο, που μέσα από θαύματά της, που τα έχουν γραμμένα όσοι τα είδαν και τα έζησαν, στάθηκε η Φοβερά Προστασία στο πλευρό των αδικημένων Ελλήνων που είχαν πίστη στο Θεό.  

Δεν είναι λίγοι οι Έλληνες που δυστυχώς λόγω του Κομματισμού που έχει ρημάξει διαχρονικά την Ελλάδα, διέπρεψαν και διαπρέπουν στο εξωτερικό. Δεν είναι λίγοι οι Έλληνες Αθλητές που με υποδεέστερες εγκαταστάσεις και συνθήκες σε σχέση με τους ξένους συναθλητές τους, καταφέρνουν να πάρουν μετάλλια.

Είναι αυτή η Ελληνική Ψυχή, που δόθηκε στην Ορθοδοξία, στην Οικογένεια, στην υπεράσπιση της Ελευθερίας μας, που αυτήν πρέπει να μιμηθούν οι Ευρωπαίοι. Αντ’ αυτού, πάμε εμείς να μιμηθούμε, λαούς που είτε δεν είχαν το δικό μας πολιτισμό, είτε δεν χρειάστηκε να ματώσουν όσο εμείς για την πατρίδα τους και μάλιστα σε εχθρούς πολύ δυνατότερους και που το βασικότερο, δεν έχουν ανόθευτο το Χριστιανισμό.

Άλλοι από αυτούς τους λαούς τον έχουν νοθεύσει και τον έχουν εκκοσμικεύσει, άλλοι δεν πιστεύουν και άλλοι πιστεύουν σε ανατολικές θεωρίες περί Θεού. Θέλουμε να γίνουμε Ευρωπαίοι, δηλαδή, να αφήσουμε αυτά που οι άλλοι ζηλεύουν που δεν μπορούν να τα έχουν, για να πάρουμε ανηθικότητα, υλισμό και αθεϊσμό.

Η ασέβεια προς την πίστη μας, την ιστορία μας, την παράδοσή μας, συνεχίζεται από αυτούς που εκλέχθηκαν από Έλληνες για να υπηρετούν, Ευρωπαίους, βασικά την Ευρωπαϊκή Ελίτ. Δεν έχω κάτι με τον απλό Ευρωπαίο πολίτη. Δε θέλει να μου επιβληθεί. Το σύστημα αυτό της Ε.Ε. που θέλει να επιβληθεί (θρησκευτικά, οικονομικά, κοινωνικά) στους λαούς της είναι το πρόβλημα.

Είναι αυτό το σύστημα, που θέλει μία κοινωνία που τα πάθη τα κάνει δικαιώματα, αφού πάσχει το ίδιο από πάθη και τους ανθρώπους τους κάνει είδωλα. Μακριά από τον Τριαδικό Θεό, υπηρετεί σκοπούς που είναι κατά του ανθρώπου, αφού ο αφέντης αυτού του συστήματος, δεν αγαπάει το ποιο αγαπημένο πλάσμα του Θεού, που είναι ο άνθρωπος.

Κατά το λογισμό μου πάντα

Α.Η.