Ο ιερός Χρυσόστομος για τη μετάνοια († Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης)

Η αμαρτία είναι φωτιά. Και οι κρουνοί που σβήνουν αυτή την φωτιά, είναι οι κρουνοί της μετανοίας. Αν πιάσει φωτιά το διπλανό σπίτι, δεν θα τρέξεις και εσύ για να σβήσει η φωτιά; Αν αδιαφορήσεις, η φωτιά θα επεκταθεί και στο δικό σου σπίτι.

Έτσι δεν μπορείς ν’ αδιαφορήσεις όταν ο άλλος καίγεται από τη φωτιά της αμαρτίας. Ρίξε τα δάκρυά σου για να σβεσθεί η φωτιά. Αν αδιαφορήσεις, θα έχεις και συ κρίμα, αμαρτία. Κι αν όχι μόνο αδιαφορήσεις, αλλά γελάς κιόλας και σχολιάζεις την αμαρτία του άλλου και την διαπομπεύεις, τότε πια θα επιτρέψει ο Θεός να πέσεις και εσύ, και η φωτιά της δικής σου αμαρτίας μπορεί να είναι ο προθάλαμος της κολάσεως, κατά τον ιερό Χρυσόστομο.

Επιμένει ο ιερός Χρυσόστομος, ότι πρέπει να θρηνούμε για τα αμαρτήματα των άλλων, αν αληθινά τους αγαπάμε. Αν ο άλλος βρίσκεται στο στόμα του λύκου, θα τον αφήσουμε να κατασπαραχθεί; Αν ο άλλος κινδυνεύει να πνιγεί, θα τον αφήσουμε να καταποντισθεί;

Η μετάνοια εξαλείφει όλα τα αμαρτήματα. Έχουμε δύο πραγματικότητες: η μία είναι η φιλανθρωπία του Θεού, η άλλη είναι η αμαρτωλότητα του ανθρώπου. Σας ερωτώ: Ποια από τις δύο είναι μεγαλύτερη; Τα αμαρτήματά μας, όσα κι αν είναι, είναι ορισμένα και συγκεκριμένα. Η Φιλανθρωπία του Θεού είναι άπειρη, αμέτρητη.

Ο ιερός Χρυσόστομος για να παρηγορήσει τους αμαρτωλούς, παρουσιάζει το παράδειγμα με το κάρβουνο. Έχεις ένα αναμμένο κάρβουνο. Σε καίει. Αν όμως ρίξεις το κάρβουνο αυτό μέσα στο πέλαγος, ποιος θα νικήσει, το πέλαγος ή το κάρβουνο; Ασφαλώς το πέλαγος. Ένα τσαφ θ’ ακουσθεί και θα εξαφανισθεί το αναμμένο κάρβουνο.

Κάρβουνο, που κατακαίει τα σωθικά μας, είναι η αμαρτία. Τι πόνος! Μη το αφήνεις. Πάρτο την ώρα της σωστικής εξομολογήσεως και ρίξε το στο πέλαγος της Φιλανθρωπίας του Θεού. Αμέσως το κάρβουνο της αμαρτίας σου θα σβήσει και θα εξαφανισθεί.

Και αν μου πεις πως δεν έχεις ένα κάρβουνο, αλλ’ έχεις πολλά αμαρτήματα που σε καίνε, θα σου πω και εγώ, ότι το έλεος του Θεού δεν είναι απλώς πέλαγος· είναι ωκεανός· είναι κάτι απείρως μεγαλύτερο. Το πέλαγος και ο ωκεανός έχουν κάποιο μέτρο, κάποια όρια, κάποιο τέλος. Η Φιλανθρωπία όμως του Θεού είναι απροσμέτρητη, απεριόριστη, ατέλειωτη.

Συνεχίζει ο ιερός Χρυσόστομος: Όταν με δάκρυα μετανοούμε, να είστε βέβαιοι ότι το σφουγγάρι της αγάπης του Θεού σβήνει όλα τα αμαρτήματα. «Το αίμα Ιησού Χριστού του υιού αυτού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας» (Α’ Ιω. 1:7). Και η αγάπη του Θεού σβήνει όλα τα αμαρτήματα, ώστε ούτε ίχνος δεν αφήνει.

Αν έχεις ένα τραύμα, γιατρεύεται, αλλά παραμένει το σημάδι, η ουλή. Αν έχεις μία αμαρτία, με την μετάνοια συγχωρείται και εξαφανίζεται και ούτε ουλή μένει.

Η μετάνοια οδηγεί σ’ ένα καταπληκτικό θαύμα, στη λήθη του Θεού. Ο Θεός, καρδιογνώστης και παντογνώστης, που μέσα στη μνήμη Του είμαστε όλοι οι άνθρωποι και όλες οι πράξεις μας, αυτός ο Θεός φτάνει στην αμνησία! Λησμονεί τα αμαρτήματα των ανθρώπων που ειλικρινά μετανοούν.

Ω! πόσο θάρρος και παρηγοριά μας δίνει ο ιερός Χρυσόστομος! Ο χρυσός στην γλώσσα και στην καρδιά, ακολουθώντας το παράδειγμα του Κυρίου, μισεί την αμαρτία, αγαπά τον αμαρτωλό· καυτηριάζει τα αμαρτωλά πάθη, αγκαλιάζει τους αμαρτωλούς.

Ο Χρυσόστομος φοβάται να μη πέσει ο αμαρτωλός σ’ ένα από τα δύο άκρα. Το ένα άκρο είναι η απόγνωση και η απελπισία. Το άλλο είναι η ραθυμία και η επανάπαυση. Ο διάβολος έχει δύο όπλα, με τα οποία δίνει τη χαριστική βολή στον αμαρτωλό. Το ένα όπλο είναι για τους ευαίσθητους, το άλλο για τους αναίσθητους.

Για τους ευαίσθητους διαθέτει το όπλο της απογνώσεως, της απελπισίας. Προσπαθεί ν’ απελπίσει τον αμαρτωλό:

– Πω πω! τι είναι αυτό που έκανες; Τώρα για σένα δεν υπάρχει σωτηρία. Ποιος θα σε σώσει;

– Όχι, απαντά ο Χριστιανός. Ύπαγε οπίσω μου, Σατανά της απογνώσεως. Φύγε, αλιτήριε, γιατί με τη σκιά σου κρύβεις τον σταυρό του Χριστού, την μεγάλη μου ελπίδα. Αμαρτάνω, ναι, το ξέρω, αλλά πιστεύω στο έλεος του Θεού.

Για τους αναίσθητους έχει το όπλο της ραθυμίας και επαναπαύσεως:

– Έλα, καημένε, καλός είσαι. Και τι έκανες στο κάτω κάτω για να μετανοήσεις; Εγκληματίας είσαι; Δεν σκότωσες και κανένα. Μακάρι να ήσαν όλοι σαν και σένα.

– Όχι, απαντά ο Χριστιανός. Ύπαγε πίσω μου, Σατανά της ραθυμίας και της ψευδαισθήσεως. Φύγε, γιατί η μορφή σου μού κρύβει τον πνευματικό καθρέφτη, για να καθρεφτιστώ και να ιδώ, με συναίσθηση, ότι είμαι γεμάτος πληγές και έχω ανάγκη θεραπείας.

(Από το βιβλίο: Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου, “Ελπιδοφόρες διδαχές με πατρικές οδηγίες”, Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη»)

(Πηγή ψηφ. κειμένου: koinoniaorthodoxias.org)

alopsis.gr

Εκ του ιστολόγιου:
«Επιμένει ο ιερός Χρυσόστομος, ότι πρέπει να θρηνούμε για τα αμαρτήματα των άλλων, αν αληθινά τους αγαπάμε. Αν ο άλλος βρίσκεται στο στόμα του λύκου, θα τον αφήσουμε να κατασπαραχθεί; Αν ο άλλος κινδυνεύει να πνιγεί, θα τον αφήσουμε να καταποντισθεί;»

Μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει τα όσα μας λέει ο Άγιος Εφραίμ Φιλοθείτης; Όσα μας λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος; Δυστυχώς στην πράξη κάποιοι εντός του κλήρου και των λαϊκών το κάνουν.

Δεν θρηνούν για τα αμαρτήματα, αλλά περηφανεύονται για αυτά. Αναφέρομαι στον Σοδομισμό, το Γάμο των Ομοφυλόφιλων και τον Φόνο του Αγέννητου Παιδιού, με τις νόμιμες Εκτρώσεις.

Το ότι αυτά είναι νόμιμα, σημαίνει πως είναι και δεκτά από το Θεό; Το ότι το πλάσμα νομιμοποιεί τα αμαρτήματα αυτά, για να τα δικαιολογήσει, αυτό δε θα λειτουργήσει ως ελαφρυντικό στην ώρα της Κρίσεως. Νομιμοποιούν αμαρτήματα που θα έπρεπε να πολεμήσουν δια της Προσευχής, της Μετάνοιας, της Εξομολογήσεως, της συμμετοχής στη Θεία Λειτουργία.

Κάνουν κάτι από αυτά αγαπητοί Κληρικοί, οι Βουλευτές και όσοι πολιτικοί είναι υπέρ των Γάμων των Ομοφυλόφιλων και σιωπούν ή είναι υπέρ των Εκτρώσεων; Η σιωπή των Βουλευτών στο νόμο των Εκτρώσεων είναι Αποδοχή αυτού του αμαρτήματος.

Η Μετάνοια είναι η κατανόηση του αμαρτήματος, η λύπη που κάνουμε αυτό το αμάρτημα και η βαθιά εκ καρδίας επιθυμία να σταματήσουμε αυτό το πάθος. Να το Εξομολογηθούμε και να ακολουθήσουμε τον δρόμο που θα μας δείξει ο Πνευματικός μας.

Μπορεί να μην έχουμε τη δύναμη να κόψουμε το πάθος αμέσως. Το θέμα είναι πως πλέον το πολεμούμε. Η δύναμη θα έρθει από τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό, δια της Προσευχής μας προς εκείνον και ενθυμούμενοι αυτό που μας είπε πως: 'Χωρίς εμού, ου δύνασθε ποιείν ουδέν''. Μόνοι μας αγαπητοί δεν έχουμε τη δύναμη. Ο Ιησούς Χριστός είναι κοντά μας και περιμένει από εμάς να του ζητήσουμε τη βοήθειά του, για ό,τι και αν κάνουμε για τη σωτηρία της ψυχής μας.

Μιλάτε εσείς οι Κληρικοί (οι περισσότεροι) για την «αγάπη». Μια αγάπη που δέχεται και τον μετανοημένο αμαρτωλό αλλά και τον αμετανόητο. Δε γίνεται. Το παραπάνω κείμενο μιλάει για τη Μετάνοια. Εσείς γιατί δε μιλάτε για τη Μετάνοια αγαπητοί; Γιατί δεν καλείτε σε μετάνοια όσους βάλανε κατά της Ορθοδοξίας με τους νόμους για τους Ομοφυλόφιλους και τις Εκτρώσεις; Αντιθέτως, αμετανόητους Πολιτικούς, εσείς τους δέχεστε στον Οίκο του Θεού!

Ο Θεός καλεί σε Μετάνοια όσους θέλουν να είναι κοντά Του. Ο Ιησούς Χριστός θέτει τους όρους: «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι». Όποιος θέλει να ακολουθήσει τον Ιησού, πρέπει να απαρνηθεί τον εαυτό του, το γεμάτο πάθη, να απαρνηθεί τα πάθη του και το ίδιο θέλημά του, ποιώντας το Θέλημα του Θεού, τις Εντολές του.

Εσείς ως Κληρικοί θα τα γνωρίζετε καλύτερα. Πως λοιπόν ξεπερνάτε αυτά που είπε ο Ιησούς Χριστός και πως δέχεστε αμετανόητους που θέλουν να αλλάξει ο Λόγος του Θεού ή που τον παραποιούν οδηγούμενοι στην πλάνη;

Πόσο αλαζονεία έχετε; Πόση αναισθησία; Γιατί λέει το κείμενο το εξής:
«Ο διάβολος έχει δύο όπλα, με τα οποία δίνει τη χαριστική βολή στον αμαρτωλό. Το ένα όπλο είναι για τους ευαίσθητους, το άλλο για τους αναίσθητους.

Για τους αναίσθητους έχει το όπλο της ραθυμίας και επαναπαύσεως:

– Έλα, καημένε, καλός είσαι. Και τι έκανες στο κάτω κάτω για να μετανοήσεις; Εγκληματίας είσαι; Δεν σκότωσες και κανένα. Μακάρι να ήσαν όλοι σαν και σένα».

Εσείς ξέρετε τι λέτε αγαπητοί; Η «αγάπη» τους δέχεται όλους. Ακόμα και εσάς τους Αμετανόητους. Το παραπάνω κείμενο αναφέρει πως φέρονται οι Αναίσθητοι και οι Ράθυμοι.

Δεν καλείται σε Μετάνοια. Αντίθετα δέχεστε στο όνομα μια αρρωστημένης σας «αγάπης», όσους θα έπρεπε να Μετανοήσουν.

Ευτυχώς όμως αγαπητοί, εσάς σας «Ξεσκεπάζουν» οι Άγιοι Πατέρες μας που δυστυχώς δε διαβάζουν οι Χριστιανοί και πέφτουν και αυτοί στην Πλάνη σας. Κάποιοι τους διαβάζουν και καταλαβαίνουν τις παγίδες.

Κινείστε ατομικά, εγωιστικά και όχι με βάση όσα μας έχει πει ο Θεάνθρωπος και οι Άγιοι Πατέρες μας.

Ο Θεός όμως δε θα αφήσει αυτή τη νοσηρή κατάσταση όπως δεν την είχε αφήσει και στο παρελθόν και αλίμονο σε όλους μας τότε. Όπως αλίμονό μας και την ώρα της Κρίσεως.

«Θα ρωτηθούν οι επίσκοποι και για τον δικό τους τρόπο ζωής και για το ποίμνιό τους. Θα τους ζητηθεί λόγος για τα λογικά πρόβατα, που παρέλαβαν από τον αρχιποιμένα Χριστό. Αν από αμέλειά τους χάθηκε κάποιο πρόβατο, το αίμα του θα ζητηθεί από τους ίδιους.

Παρόμοια και οι ιερείς θα δώσουν λόγο για τις ενορίες τους. Επίσης και κάθε πιστός θα δώσει λόγο για τον εαυτό του, για το σπίτι του, για τη γυναίκα του, για τα παιδιά του, για τους υπαλλήλους και τους δουλευτάδες του.

Θα εξεταστούν βασιλιάδες και άρχοντες, πλούσιοι και φτωχοί, μικροί και μεγάλοι, για όλα όσα έκαναν: «Γιατί όλοι μας πρέπει να παρουσιαστούμε μπροστά στο βήμα του Χριστού, για να πάρει καθένας την αμοιβή του ανάλογα με τα όσα καλά η κακά έπραξε σ’ αυτή τη ζωή» (Β΄ Κορ. ε’ , 10).

Όλων μας τα έργα θα ερευνηθούν και θα φανερωθούν μπροστά σε αγγέλους και ανθρώπους. Οι εχθροί του Χριστού θα κατασυντριβούν. Θα καταργηθεί κάθε αρχή και εξουσία και δύναμη (Α΄ Κορ. ιε’ , 24). Τότε, καθώς είναι γραμμένο, ο Κύριος θα ξεχωρίσει «τα πρόβατα από τα κατσίκια» (Ματθ. ΚΕ΄, 32)».

Λόγος Αγίου Εφραίμ του Σύρου στη Δευτέρα Παρουσία

imsn.gr

Α.Η.