«Οι βιοτικές μέριμνες σας
πνίγουν τόσο, ώστε δεν ευκαιρείτε ούτε να προσευχηθείτε. Του εχθρού
κατόρθωμα είναι τούτο. Το σπίτι, τα ενδύματα, η τροφή και πολλά άλλα πράγματα
είναι απαραίτητα για την καλή διαβίωση του ανθρώπου. Χρειάζεται, λοιπόν, να φροντίζουμε
για την απόκτησή τους. Αυτό δεν είναι εφάμαρτο. Έτσι θέλησε ο Θεός να ρυθμίσει
τη ζωή μας.
Ο πανούργος διάβολος, όμως, καθώς πασχίζει
ακατάπαυστα να μεταποιεί καθετί καλό σε κακό, διαστρέφει
την εύλογη, μετρημένη και υγιή φροντίδα σε άλογη, συνεχή και αγχώδη μέριμνα,
που σκοτίζει το νου και στενοχωρεί τη καρδιά. Αυτή η κατάσταση καταντά,
ούτε λίγο ούτε πολύ, σε ψυχική ασθένεια, στη θεραπεία της οποίας στοχεύουν
οι νουθεσίες του Κυρίου για την εμπιστοσύνη στη θεία πρόνοια:
«Μη μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ή τί πίωμεν ή
τί περιβαλώμεθα;… οίδε γάρ ο πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων…
μη ουν μεριμνήσητε εις την αύριον η γαρ αύριον μεριμνήσει τα εαυτής» (Ματθ. 6:
31-34).
Αυτό δεν σημαίνει να μην κάνουμε τίποτε, αλλά,
φροντίζοντας για ό,τι είναι αναγκαίο, να μη φορτωνόμαστε με περιττές
μέριμνες, που συνεπάγονται κόπο σωματικό και ψυχικό».
Απόσπασμα
(Αγ. Θεοφάνους του Εγκλείστου,
«Ο δρόμος της ζωής» - επιλογές -, Ι. Μ. Παρακλήτου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου