Όσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ: Η κατάσταση του φόβου

Μπορείτε να διαβάσετε και υπόλοιπα κεφάλαια του βιβλίου εδώ: Οσίου Παϊσίου Βελιτσκόφκυ. Κρίνα του αγρού.

37. Η κατάσταση του φόβου.

Όποιος είναι δειλός από τη φύση του, ας μην τα χάνει καθόλου. Ας παίρνει θάρρος αποθέτοντας κάθε ελπίδα του στον Θεό, και ας μη δίνει καμιά σημασία στις δαιμονικές ενοχλήσεις.

Μην επιτρέψεις να ριζώσει μέσα σου αυτό το παιδιάστικο αίσθημα, γιατί τα παιδιά είναι που φοβούνται εύκολα, αλλά θεώρησε το σαν κάτι ανύπαρκτο, σαν δαιμονική απάτη. Ο δούλος του Θεού φοβάται μόνο τον Κύριο του, που έπλασε το σώμα του, έβαλε μέσα την ψυχή και του έδωσε ζωή.

Οι δαίμονες, χωρίς την παραχώρηση του Θεού, δεν μπορούν να μας κάνουν τίποτα, παρά μόνο να μας φοβερίζουν και να μας τρομοκρατούν με φαντασίες. Όποιος έχει αποκτήσει γενναίο νου και έχει αποθέσει την ελπίδα του στον Θεό, δεν τους φοβάται, γιατί ο Κύριος είναι ο ισχυρός βοηθός του και το ασφαλές καταφύγιο του. Ποιο πλάσμα μπορεί να μας βλάψει, αν δεν το θελήσει και δεν το επιτρέψει ο Θεός;

Από τον ίδιο του το λογισμό ο άνθρωπος, είτε δυναμώνει, είτε αδυνατίζει πνευματικά, γιατί μέσα στο λογισμό του, γεννιέται κάθε τι καλό, αλλά και κάθε τι κακό. Ύστερα, με τον εθισμό, γίνεται οικείο και αρεστό στον άνθρωπο ένα αγαθό ή ένα κακό έργο. Και, όταν ο άνθρωπος εθισθεί σε κάτι, ταυτίζεται μ’ αυτό.

Εσύ όμως να είσαι γενναίος, με καρδιά ατρόμητη. Όταν κάποια κατάσταση σου εμπνέει φόβο, ασφάλιζε τον εαυτό σου με το σημείο του Σταυρού. Σφράγιζε μ’ αυτό και κάθε μέρος, από το οποίο περνάς. Μπαίνοντας, λ.χ., σ’ ένα άδειο δωμάτιο, κάνε το σταυρό σου και, αφού πεις την ευχή και το Αμήν, πέρασε μέσα άφοβα. Όταν οι δαίμονες βλέπουν πως είμαστε σταθερά προσκολλημένοι στον Κύριο, καταισχύνονται και δεν μας ενοχλούν.

Ας θυμόμαστε πάντοτε, ότι βρισκόμαστε μέσα στα χέρια του Θεού. Ο Κύριος είπε: «Ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ» (Λουκ. 10, 19). Ας συλλογιζόμαστε πάντοτε, ότι χωρίς την προσταγή του Θεού ούτε μια τρίχα δεν θα χαθεί από το κεφάλι μας (Λουκ. 21, 18).

Καταστάσεις φόβου δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι με τον λιπόψυχο λογισμό μας, όταν λέμε λ.χ.: ‘‘Τι θα κάνω, αν ο δαίμονας έρθει και με χτυπήσει ή αν πεταχτεί και με τρομάξει;” Ας μη σκεφτόμαστε καθόλου μια τέτοια πιθανότητα. Ας μη γινόμαστε εχθροί του εαυτού μας, με το να φοβόμαστε κάτι το αναπάντεχο. Τούτο πάντα να συλλογίζεται ο καθένας μας: Ο Θεός «ἐκ δεξιῶν μου ἐστιν, ἵνα μὴ σαλευθῶ» (Ψαλμ. 15, 8).

Οι δαίμονες μας ακολουθούν όπως οι κυνηγοί το θήραμα. Μας παρακολουθούν προσεκτικά, προσπαθώντας να εξιχνιάσουν τους λογισμούς μας. Και τότε μας σερβίρουν τις δικές τους φαντασίες όμοιες με τους δικούς μας λογισμούς. Αλλά ο φόβος του Θεού διώχνει το φόβο των δαιμόνων.

Όσιος Παΐσιος Βελιτσκόφκυ. Κρίνα του αγρού.
εκδ. Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός 2012, 7η έκδοση

greekdownloads.wordpress