”Έβγαλε”, λέει ο άλλος, ”καλά παιδιά”.
Δικηγόρος, ιατρός, συμβολαιογράφος κ.λπ… Θα πάνε στον παράδεισο αυτά; Τα καλά
παιδιά για εμάς είναι τα μορφωμένα. Που
ξέρουν να λένε το ευχαριστώ ”μερσί” και το συγγνώμη ”μπαρτόν”.
Μα πώς είναι καλά παιδιά, αφού
είναι μακριά από τον Θεό;
Ο γονέας φέρει ευθύνη κυρίως για την ψυχή του
παιδιού του.
Είπα κάποτε σε μία ομιλία, όταν ο γιός μου, ο
Νεκτάριος ήταν μικρός:
– Εάν πρόκειται να χαθεί η ψυχή του,
προτιμότερο είναι να το πάρει τώρα ο Θεός και να σωθεί…
Στους περισσότερους, φάνηκε τολμηρό αυτό που
είπα και έλεγαν:
– Ακούς εκεί; Αυτός που δεν είχε παιδί τόσα
χρόνια και του έδωσε ο Θεός έπειτα από 17 χρόνια παιδί να λέει να φύγει…
Μα αυτή είναι η πραγματικότητα. Τι να το κάνω;
Για να μου κρατήσει το όνομα; Τί μου χρειάζεται το όνομα; Η ψυχή του να σωθεί…
Η ευθύνη του γονέα δεν είναι μόνο υλική, αλλά
κατεξοχήν πνευματική.
Κάποτε μία χήρα με παρακαλούσε να της βρω ένα
παιδί, να το υιοθετήσει.
– Τέτοια πράγματα δεν κάνω, της είπα. Με τον
πρώην σύζυγό σας, πόσα παιδιά κάνατε; την ρώτησα.
– Ένα κάναμε και αυτό με το πήρε ο Θεός. Και να
ήξερες ένα χρυσό παιδί κ. Παναγόπουλε… και άρχισε να
κατηγορεί τον Θεό, που της πήρε το παιδί και δεν θα είχε τώρα την ανάγκη
να υιοθετήσει ένα άλλο παιδί.
Από τη συζήτηση πληροφορήθηκα, ότι το παιδί
αυτό σκοτώθηκε στη θάλασσα. Ήταν ένα πρωϊνό, ανήμερα της Παναγίας τον
Δεκαπεντάγουστο. Πήγε στη θάλασσα με τους φίλους του και έκανε βουτιές. Και στη
βουτιά μέσα, χτύπησε σε μία πέτρα και σκοτώθηκε. Λέω στη μάνα:
– Τί παιδί ήταν αυτό, που ανήμερα της Παναγίας,
αντί να πάει στην Εκκλησία, πήγε στη θάλασσα για μπάνιο. Δεν το καταλαβαίνεις,
ότι όταν απομακρύνεσαι από τον Χριστό, χάνεσαι και έχουμε τέτοια αποτελέσματα;…
– Κύριε Παναγόπουλε, έτσι είναι σήμερα τα
παιδιά…
Το παιδί αυτό, όπως έμαθα εκ των υστέρων, είχε
χωρίσει ένα ζευγάρι. Είχε πάρει τη γυναίκα κάποιου με τον οποίο είχαν 3 παιδιά.
Όμως για τη μάνα, το παιδί της ήταν ο ”θεός” της.
Ουδεμία συζήτηση έκανε για τη ζωή του, δεν μου μίλησε καθόλου για την ψυχή του
και τον έβλεπε σαν σάρκα, σαν σώμα και όχι σαν ψυχή.
Έτσι είναι και σκέφτονται δυστυχώς, οι
περισσότεροι γονείς. Δεν βλέπουν το παιδί τους από απόψεως πνεύματος, ψυχής,
αλλά το βλέπουν μόνο εξωτερικώς ως σάρκα. Και κόπτονται, πως θα κάνουν ανωτέρα
τη ζωή του, να του αφήσουν ακίνητα και χρήματα, για να ζήσει μια άνετη και καλή
ζωή, ενώ για την αθάνατη ψυχή του, αδιαφορούν…
Δημήτριος Παναγόπουλος ο
Ιεροκήρυκας
Εκ του ιστολόγιου:
Μας λέει ο Ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος:
«–
Εάν πρόκειται να χαθεί η ψυχή του, προτιμότερο είναι να το πάρει τώρα ο Θεός
και να σωθεί…»
Αν το διαβάσουν αυτό οι «ευαίσθητοι»
παρουσιαστές και κριτές των πάντων, των πρωινών εκπομπών ποιος ξέρει τι
χαρακτηρισμούς θα κάνουν για τον σεβαστό και με πολύτιμο έργο στην Ορθοδοξία, αείμνηστο
Δημήτριο Παναγόπουλο.
Ή μπορεί να βρεθεί κανένας και να βάλει αυτό το
απόσπασμα και να το μοιράσει σε αδαής περί Ορθοδοξίας και να αρχίσουν οι
κατηγορίες από τους όπως έγραψα παραπάνω, «ευαίσθητους» και γεμάτους κοσμική γεμάτη
πάθη αγάπη, παρουσιαστές και τηλε – κριτές των πάντων, υπηρέτες των όσων επιτάσσει
η Νέα Εποχή.
Ο Άγιος Παίσιος έλεγε πως «ό,τι ισχύει στην
Κοσμική Ζωή, το αντίθετο ισχύει στην Πνευματική Ζωή». Σήμερα που το κοσμικό
πνεύμα του εγωισμού, του δικαιωματισμού και της πλάνης, έχει επικρατήσει, το
Χριστιανικό Ορθόδοξο Πνεύμα φαίνεται κακό.
Λένε οι κοσμικοί πως είναι Χριστιανοί, αλλά
νομίζουν πως είναι. Ακατήχητοι, χωρίς γνώση του τι λένε οι Άγιοι Πατέρες, τι
Χριστιανοί Ορθόδοξοι είναι; Επειδή εκφράζουν την «αγάπη» νομίζουν πως είναι
Χριστιανοί Ορθόδοξοι;
Ποια αγάπη εκφράζουν και έχουν; Αυτή που είναι προς
τον Ιησού Χριστό ή αυτή που είναι προς τον εαυτό τους και ό,τι αυτοί πιστεύουν;
Ο Χριστιανός Ορθόδοξος, πρώτα αγαπάει τον Ιησού Χριστό (τηρεί τις εντολές Του) και
μετά μέσω του Ιησού και τον συνάνθρωπό του, Χριστοκεντρικά και όχι
Ανθρωποκεντρικά.
Αυτοί αν αγαπούσαν τον Ιησού Χριστό, θα
γνώριζαν τι λέει ο Ιησούς τόσο στο Ευαγγέλιο, όσο και ερμηνευτικά αυτού, μέσω
των Αγίων Πατέρων. Θα δεχόταν τα όσα λένε οι Άγιοι Πατέρες μας.
Γεμάτοι πάθη όπως είναι, ερμηνεύουν με βάση τα
πάθη τους, μόνοι τους, το Ευαγγέλιο και οδηγούνται να θέλουν να αγαπήσουν την
αμαρτία, τη διαστροφή, τα πάθη τους. Όπως πάνε στο όνομα της σκοτισμένη τους αγάπης
θα τα αγαπήσουν όλα με αποκορύφωμα χωρίς να το καταλάβουν, το Διάβολο.
Η σωτηρία της ψυχής αγαπητοί χειραγωγοί προς όσων
επιβάλει η Νέα Τάξη, περνάει μέσα από την γνώση του Λόγου του Θεού. Η γνώση του
Λόγου του Θεού περνάει μέσα από τα Αγιοπατερικά Κείμενα.
Όποιοι μόνοι τους πήγαν να γνωρίσουν και να ερμηνεύσουν
το Λόγο του Θεού, οδηγήθηκαν στην Πλάνη και στις Αιρέσεις.
Όμως ακόμη και αν μένατε στο Ευαγγέλιο, απορώ
πως δε μάθατε την ταπείνωση, την αυταπάρνηση, τη θυσία και τη μετάνοια.
Πως δε μάθατε πως όλοι μας ακόμη και ο
Θεάνθρωπος αλλά και η Υπεραγία Θεοτόκος, έκανε και πρέπει να κάνουμε υπακοή στο
Θέλημα του Θεού. Όχι στο δικό μας θέλημα γιατί αυτό αποτελεί εγωισμό και μας ξεκόβει
από τον Τριαδικό Θεό. Πως δε μάθατε πως ζούμε για να μπούμε στη Βασιλεία των
Ουρανών. Πως υπάρχει ο Διάβολος και πως εμφανίσθηκε, στον Ιησού Χριστό όταν
πήγε για 40 ημέρες στην έρημο για να προσευχηθεί.
Μπορείτε να ερμηνεύσετε τους Μακαρισμούς; Να μας
εξηγήσετε τι σημασία της νηστείας; Γιατί ο Ιησούς είπε: «Τούτο δε το γένος
ουκ εμπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία»; Και πολλά άλλα.
Έχετε κάνει το άσπρο μαύρο για να
δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα. Για να αισθάνεστε καλά με όσα κακώς πράττετε.
Κοντά σε όσα μας λένε οι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδοξίας.
Α.Η.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου